درمان خانگی بی اختیاری ادرار

داروها و جراحی ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بی اختیاری ادرار را درمان کنند اما برخی گزینه های سبک زندگی و درمان های خانگی هم ممکن است در درمان آن موثر باشند. ورزش، تغییر شیوه زندگی، و حتی مصرف برخی از مکمل ها ممکن است کمک کننده و موثر باشند. این در حالی است که تعداد کمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌از بیماران برای مشکل خود به پزشک مراجعه می کنند، اما به گفته انجمن ملی کنترل، نزدیک به 25 میلیون آمریکایی با این مشکل دست و پنجه نرم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. از این تعداد، 75 تا 80 درصد زن هستند. به طور کلی، برخی از راهکارها عبارتند از:

تمرینات کگل

تمرینات کگل، یکی از گزینه های اول برای درمان بی اختیاری ادراری است. این تمرین شامل خم کردن عضلاتی است که برای متوقف کردن جریان ادرار از آنها استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. تمرینات کگل‌ برای مراحل اولیه بی‌اختیاری و بعد از جراحی و به منظور حفظ عملکرد و تقویت عضلات کف لگن در طول زمان بسیار مفید هستند. یک فیزیوتراپیست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند چگونگی و نحوه انجام این تمرینات را به شما آموزش دهد. اما برای نتیجه گیری بهتر باید این تمرینات را در طولانی مدت ادامه دهید. ممکن است پس از 6 تا 12 هفته ادامه تمرین، بهبودی را مشاهده کنید.

کاهش وزن

اگر اضافه وزن دارید و یا چاق هستید، کاهش وزن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به عنوان یکی دیگر از گزینه درمانی برای کاهش شدت بی اختیاری موثر باشد. چربی اضافی شکم به مثانه و عضلات لگن فشار وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. از دست دادن چند کیلوگرم در صورت اضافه وزن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به بازیابی کنترل مثانه شما کمک کند.

آموزش مثانه

اگرچه آموزش مثانه ممکن است ساده به نظر برسد، اما نتیجه گیری از این راهکار نیاز به صبر و تمرین دارد. در ابتدا سعی کنید 10 دقیقه دفع ادرار را به تاخیر بیندازید و سپس آن را تا 20 دقیقه افزایش دهید. در نهایت زمان نگهداری ادرار را به مرور افزایش دهید تا بتوانید به راحتی هر چهار ساعت از دستشویی استفاده کنید.

مصرف منیزیم

منیزیم، یک ماده معدنی مهم برای عملکرد صحیح عضلات و اعصاب است که می تواند، نگرانی های مربوط به بی اختیاری را کاهش دهد. پزشکان معتقدند که منیزیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بی اختیاری را تسکین دهد، زیرا اسپاسم عضلات مثانه را کاهش داده و به مثانه اجازه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد تا به طور کامل تخلیه شود. بنابراین بهتر است غذاهای غنی از منیزیم مانند ذرت، سیب زمینی و موز را در رژیم غذایی خود بگنجانید، اما قبل از شروع مصرف مکمل های منیزیم با پزشک خود مشورت کنید.

این ماده معدنی برای کل بدن شما حیاتی است. حتی کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا فشار خون شما در حالت عادی و ریتم قلب شما ثابت بماند. برخی از مطالعات وجود دارد که نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد مصرف منیزیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند علائم OAB را با کاهش اسپاسم عضلانی و تخلیه کامل مثانه بهبود بخشد.

روغن دانه کدو تنبل

کدو تنبل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به تقویت عضلات کف لگن کمک کند. این به نوبه خود می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به کنترل عضلات درگیر در ادرار کمک کند.

تحریک عصب تیبیال از راه پوست (PTNS)

این تکنیک که مشابه طب سوزنی است، در درمان OAB، به ویژه در میان افرادی که تحمل دارو را نداشتند یا مصرف دارو به آنها کمکی نمی‌کرد، امیدوار کننده بوده است. در طول این جلسه 30 دقیقه ای، یک متخصص مراقبت های بهداشتی یک سوزن نازک را در عصب مچ پا وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. سوزن به وسیله ای متصل است که جریان الکتریکی ملایمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌را به عصب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستد. اکثر متخصصان یک جلسه در هفته را به مدت 12 هفته توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

ویتامین دی

منبع اصلی ویتامین D نور خورشید است، اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید تا حدودی میزان مورد نیاز خود را از طریق برخی مواد غذایی تامین کنید.

بیوفیدبک

در طول بیوفیدبک، حسگرهای الکتریکی ماهیچه‌ها را کنترل می‌کنند و به شما این امکان را می‌دهند که حسی از آنچه در بدنتان اتفاق می‌افتد را دریافت کنید و با ایجاد برخی تغییرات بتوانید بی‌اختیاری ادرار را کاهش می‌دهد.

فیزیوتراپیست ها از بیوفیدبک برای کمک به بیماران برای درک اینکه چه ماهیچه هایی باید در طول تمرینات کگل منقبض شوند کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. به طور کلی استفاده از بیوفیدبک برای درمان بی اختیاری بسیار مفید است، اما بسته به پوشش بیمه ای به طور بالقوه کمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پرهزینه است و نیاز به صبر و حوصله دارد.

پساری ها

وسیله ای حلقه مانند است که برای بلند کردن واژن و مثانه به واژن وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این روند می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند علائم بی اختیاری استرسی را تا حد زیادی کاهش دهد. پساری ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند حدود یک هفته در جای خود باقی بمانند. اما برخی از زنان در نهایت به طور نامحدود از این دستگاه استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

ترک سیگار

اگر به دنبال یک راهکار دیگر برای کنترل بی اختیاری ادرار خود هستید بهتر است مصرف سیگار را ترک کنید. چون نیکوتین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند مثانه را تحریک کند. مطالعات نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند که افراد سیگاری شدید بیشتر از افراد غیرسیگاری دچار بی اختیاری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. حتی سیگاری ها بیشتر از افراد غیر سیگاری تمایل به سرفه دارند و سرفه های مزمن طولانی مدت به عنوان یک عامل خطر برای ایجاد بی اختیاری ادرار استرسی و یا افتادگی اندام لگن در نظر گرفته شده است.

طب سوزنی

در صورت ابتلا به بی اختیاری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید به عنوان یک راهکار دیگر، طب سوزنی را در نظر بگیرید. بی اختیاری ادرار فقط به مثانه و کلیه ها مربوط نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود بلکه از سایر قسمت های بدن مانند ریه ها و قلب سرچشمه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد. بیشتر اوقات ترکیبی از دو یا چند عدم تعادل سیستمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ است که باعث بیش فعالی مثانه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. شاید طب سوزنی یک راه حل سریع برای درمان بی اختیاری اداری نباشد اما به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد تا حدودی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند موثر باشد.

هیپنوتیزم درمانی

در هیپنوتیزم درمانی، هیپنوتراپیست بیمار را در حالت آرامش عمیق و تمرکز بالا قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. این حالت به بیماران کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا کنترل بیشتری بر بدن خود و حتی مثانه و انقباضات ماهیچه ای داشته باشد. در یک مطالعه ای که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد، روی 50 زن که 12 جلسه هیپنوتیزم درمانی در یک ماه انجام دادند، اکثر آنها بهبودی را نشان دادند. تحقیقات جدیدتر چندان مثبت نبوده است. با این حال، به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد محققان فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که هیپنوتیزم درمانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند موثر باشد.

ترک کافئین

کافئین، یک ادرار آور است و به راحتی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند مثانه و انقباضات ماهیچه ای را تحریک کند، که هر دو شرایط ممکن است باعث بی اختیاری شود.

کافئین به عنوان تحریک کننده مغز شناخته شده است و از آنجایی که کنترل مثانه در لوب پیشانی مغز ما قرار دارد، در کنار یک اثر ادرارآور خفیف، بر روی مثانه نیز اثر تحریکی دارد. بهترین کار این است که در صورت داشتن بی اختیاری، مخصوصاً حالت اضطراری، از مصرف آن اجتناب کنید یا مصرف آن را محدود کنید.

دارو برای بی اختیاری استرسی

اگر بی اختیاری استرسی با تغییر سبک زندگی یا ورزش به طور قابل توجهی بهبود نیابد، معمولاً جراحی به عنوان مرحله بعدی توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

با این حال، اگر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید از عمل اجتناب کنید، ممکن است پزشک برای شما یک داروی ضد افسردگی به نام دولوکستین تجویز کند. دولوکستین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به افزایش تون عضلانی مجرای ادرار و بسته نگه داشتن آن کمک کند. شما باید دو بار در روز قرص دولوکستین مصرف کنید و بعد از 2 تا 4 هفته ارزیابی شود که آیا دارو مفید است یا عوارض جانبی ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. عوارض جانبی احتمالی دولوکستین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع
• خشکی دهان
• خستگی مفرط
• یبوست

مصرف دولوکستین را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی نیز ایجاد کند. پزشک عمومی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوز شما را به تدریج کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. با این حال، دولوکستین برای همه افراد مناسب نیست.

مراقبت های بیشتر

بسیاری از افراد نشت های جزئی ادرار را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. برخی دیگر ممکن است بی اختیاری برای آنها مشکل ساز باشد. اما برای پیشگیری از هرگونه تحریک پوستی در هنگام نشت ادرار بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:

• برای تمیز کردن خود از دستمال استفاده کنید.
• اجازه دهید پوستتان در هوا خشک شود.
• از شستن و دوش مکرر خودداری کنید زیرا اینها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند سیستم دفاعی بدن را در برابر عفونت مثانه تحت تأثیر قرار دهند.
• برای محافظت از پوست در برابر ادرار، از یک کرم مانند وازلین استفاده کنید.
• از پزشک در مورد پاک کننده های مخصوصی که برای حذف ادرار ساخته شده اند و ممکن است حساسیت کمتری نسبت به سایر محصولات داشته باشند، بپرسید.

انواع بی اختیاری

انواع بی اختیاری ادرار عبارتند از:

بی اختیاری سرریز

به دلیل تخلیه نشدن کامل مثانه، ادرار مکرر یا مداوم را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید.

بی اختیاری استرسی

هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که با سرفه، عطسه، خندیدن، ورزش یا بلند کردن چیزی سنگین به مثانه خود فشار وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، ادرار نشت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

بی اختیاری عملکردی

یک نقص جسمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ یا ذهنی شما را از رسیدن به موقع به توالت باز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد. به عنوان مثال، اگر آرتروز شدید دارید، ممکن است نتوانید به اندازه کافی دکمه شلوار خود را باز کنید.

بی اختیاری فوری

شما یک میل ناگهانی و شدید برای ادرار کردن دارید که با از دست دادن غیرارادی ادرار همراه است. ممکن است نیاز به دفع مکرر ادرار، از جمله در طول شب داشته باشید. بی اختیاری اضطراری ممکن است به دلیل یک بیماری جزئی مانند عفونت یا یک وضعیت شدیدتر مانند یک اختلال عصبی یا دیابت ایجاد شود.

بی اختیاری مختلط

شما بیش از یک نوع بی اختیاری ادرار را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید.

سخن آخر

ممکن است هنگام صحبت کردن در مورد بی اختیاری با پزشک خود احساس ناراحتی و حتی خجالت کنید. اما اگر بی اختیاری شما در طولانی مدت ادامه دارد و مکررا دچار این وضعیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید و حتی علائم آن کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، مهم است که به دنبال درمان باشید و با پزشک خود مشورت کنید. به خصوص اگر یک بیماری زمینه ای جدی تر دارید و یا علائم شما باعث اختلال در فعالیت های روزمره شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.