ندول های تیروئید توده های جامد یا پر از مایعات هستند که در تیروئید تشکیل می شود. بیشتر ندول های تیروئید جدی نیستند و علائمی ایجاد نمی کنند. تنها درصد کمی از گره های تیروئید سرطانی می شوند. اغلب بیمار نمی داند که گره های تیروئید دارند تا اینکه پزشک در طول معاینه معمول پزشکی آن را کشف می کند. با این حال، بعضی از گره های تیروئید ممکن است به اندازه کافی بزرگ شوند که قابل مشاهده هستند و یا بلع یا نفس کشیدن را دشوار می کنند. گزینه های درمانی این وضعیت به نوع ندول تیروئید بستگی دارد.
علت ندول های تیروئید
چندین بیماری باعث ایجاد گره در غده تیروئید می شوند، از جمله:
- رشد بیش از حد بافت طبیعی تیروئید. رشد بیش از حد بافت طبیعی تیروئید که گاهی اوقات به آن آدنوم تیروئید گفته می شود وضعیتی و جدی نیست، مگر اینکه اندازه آن باعث بروز علائم شدید شود. برخی از آدنوم های تیروئید منجر به پرکاری تیروئید می شوند.
- کیست تیروئید. کیست معمولاً غیر سرطانی است، اما گاهی اوقات ممکن است حاوی اجزای جامد سرطانی هم باشد.
- التهاب مزمن تیروئید. بیماری هاشیموتو، یک اختلال تیروئید است که می تواند باعث التهاب تیروئید و در نتیجه گره های بزرگ شده آن شود. بیماری هاشیموتو اغلب با کم کاری تیروئید همراه است.
- گواتر مولتی مدولار. اصطلاح گواتر برای توصیف هرگونه بزرگ شدن غده تیروئید استفاده می شود که می تواند ناشی از کمبود ید یا اختلال تیروئید باشد. گواتر مولتی مدولار حاوی چندین گره مجزا در گواتر است، اما علت آن مشخص نیست.
- سرطان تیروئید. به ندرت دیده می شود که گره های تیروئیدی سرطانی شوند اما با این حال، گره ای که بزرگ و سخت باشد یا باعث درد یا ناراحتی شود نگران کننده است. برخی از عوامل مانند سابقه خانوادگی تیروئید یا سایر سرطان های غدد درون ریز و داشتن سابقه تماس با اشعه در اثر درمان های پزشکی یا از عواقب هسته ای خطر ابتلا به سرطان تیروئید را افزایش می دهند.
- کمبود ید. کمبود ید در رژیم غذایی گاهی اوقات می تواند باعث ابتلا غده تیروئید به گره های تیروئیدی می شود؛ اما کمبود ید در جایی که ید به طور مرتب به نمک سفره و سایر غذاها اضافه می شود، نادر است.
عوامل خطر ندول های تیروئید
برخی از عوامل می توانند خطر ابتلا به ندول ها را افزایش دهند، از جمله:
- سن 60 سال یا بالاتر
- سابقه خانوادگی ندول های تیروئید
- سابقه اشعه ایكس روی تیروئید در دوران كودكی
- سابه بیماری تیروئید پیشین، مانند تیروئیدیت یا بیماری هاشیموتو
ندول های تیروئید در زنان شایع تر هستند، اما مواقعی که در مردان رشد می کنند، احتمال ابتلا به سرطانی شدن آن ها بسیار بیشتر است.
انواع ندول های تیروئید
گره های تیروئید بسته به اینکه هورمون های تیروئید تولید می کنند یا خیر، به دو دسته ندول های سرد یا گرم طبقه بندی می شوند:
- ندول های سرد باعث تولید هورمون های تیروئید نمی شوند.
- گره های گرم مانند سلول های طبیعی تیروئید عمل می کنند و باعث ترشح هورمون های تیروئید می شوند.
علائم ندول های تیروئید
بیشتر ندول های تیروئید علائمی ایجاد نمی کنند؛ اما گاهی اوقات برخی گره ها رشد قابل توجهی پیدا می کنند و ممکن است هنگام فشار روی نای و یا مری قابل لمس هستند و باعث تنگی نفس یا مشکل در بلع می شوند؛ اما اگر اندازه گره زیاد بزرگ شود، ممکن است منجر به بروز علائم زیر شود:
- درد در گردن
- اختلال بلع
- صدای خشن
- مشکلات تنفسی
- غده تیروئید بزرگ شده، معروف به گواتر
در بعضی موارد ندول های تیروئید، تیروکسین اضافی تولید می کنند. تیروکسین اضافی می تواند باعث بروز علائم تولید بیش از حد هورمون های تیروئید (پرکاری تیروئید) شود. فقط تعداد کمی از گره های تیروئید سرطانی می شوند؛ اما تعیین سرطانی بودن گره ها با ارزیابی علائم امکان پذیر نیست. اکثر ندول های سرطانی تیروئید رشد کندی دارند. سرطان های تهاجمی تیروئید با ندول هایی که ممکن است سریع رشد کنند به ندرت دیده می شود.
زمان ضرورت مراجعه به پزشک
اگرچه بیشتر ندول های تیروئید غیر سرطانی هستند و مشکلی ایجاد نمی کنند، اما بهتر است در موارد بروز هر گونه تورم غیرمعمول در گردن به خصوص اگر با اختلال در تنفس و بلع همراه باشد به پزشک مراجعه کنید. غربالگری برای تشخیص زودهنگام احتمالی سرطان بسیار مهم است.
در صورت بروز علائم پرکاری تیروئید به پزشک مراجعه کنید، برخی از علائم آن، عبارتند از:
- تپش قلب
- ضعف عضلانی
- اختلال در خواب
- کاهش وزن ناگهانی
- عصبی بودن یا تحریک پذیری
علائم کم کاری تیروئید را بشناسید و در صورت بروز به پزشک مراجعه کنید:
عوارض ندول های تیروئید
عوارض مرتبط با برخی ندول های تیروئید، عبارتند از:
- مشکل در بلع یا نفس کشیدن. گره های بزرگ یا گواتر چند لایه می توانند در بلع یا نفس کشیدن بیمار اختلال ایجاد کنند.
- پرکاری تیروئید. پرکاری تیروئید می تواند منجر به کاهش وزن، ضعف عضلات، عدم تحمل گرما و اضطراب یا تحریک پذیری شود. از عوارض جدی پرکاری تیروئید می توان به ضربان قلب نامنظم، ضعف استخوان ها و بحران تیروتوکسیک، شدت بخشیدن به علائم اشاره کرد که به درمان فوری پزشکی نیاز دارد.
- مشکلات مربوط به عمل جراحی ندول تیروئید. اگر پزشک عمل جراحی را برای برداشتن گره توصیه کند، ممکن است بیمار به صورت مادام العمر به هورمون درمانی نیاز داشته باشد.
تشخیص ندول های تیروئید
در ارزیابی یک توده یا ندول در گردن، یکی از اهداف اصلی پزشک رد احتمال سرطان است؛ اما پزشک برای بررسی عملکرد غده تیروئید می تواند آزمایشات زیر را تجویز کند:
معاینه بدنی
پزشک به احتمال زیاد برای معاینه، وضعیت بلع بیمار را بررسی می کند زیرا گره ها در غده تیروئید معمولاً هنگام بلع حرکت می کند. پزشک همچنین علائم و نشانه های پرکاری تیروئید مانند لرزش و ضربان قلب سریع یا نامنظم بیمار و علائم کم کاری تیروئید مانند ضربان قلب آهسته، خشکی پوست و ورم صورت را بررسی می کند.
تست عملکرد تیروئید
آزمایشاتی که سطح هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) و هورمون های تولید شده توسط غده تیروئید را اندازه گیری می کند می تواند پرکاری یا کم کاری تیروئید را نشان دهند.
سونوگرافی
این تکنیک تصویربرداری از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از غده تیروئید استفاده می کند. سونوگرافی تیروئید بهترین اطلاعات را در مورد شکل و ساختار ندول ها ارائه می دهد. پزشکان ممکن است از آن برای تمایز کیست از گره های جامد و یا به عنوان راهنما در انجام بیوپسی آسپیراسیون سوزن ریز استفاده کنند.
بیوپسی آسپیراسیون سوزن ریز
پزشک معمولاً برای تایید و یا رد سرطان بودن گره ها از آن ها نمونه برداری می کند. در طول نمونه برداری، پزشک یک سوزن بسیار نازک را در ندول وارد کرده و نمونه ای از سلول ها را خارج می کند. این عمل معمولاً در مطب پزشک انجام می شود و حدوداً 20 دقیقه طول می کشد و عوارض کمی دارد. اغلب، پزشک از سونوگرافی برای راهنمایی در قرار دادن سوزن استفاده می کند. سپس پزشک نمونه ها را به آزمایشگاه می فرستد تا در زیر میکروسکوپ آنالیز شود.
اسکن تیروئید
اسکن تیروئید برای ارزیابی گره های تیروئید کاربرد دارد. در طی این آزمایش، ایزوتوپ ید رادیواکتیو به داخل رگ در بازو بیمار تزریق می شود. سپس بیمار روی یک میز قرار می گیرد. گره هایی که هورمون تیروئید اضافی ایجاد می کنند (به نام گره های داغ) در اسکن ظاهر می شوند زیرا ایزوتوپ بیشتری مصرف می کنند. گره های گرم تقریباً همیشه غیر سرطانی هستند. در بعضی موارد، گره هایی که کمتر ایزوتوپ را به خود (گره های سرد) می گیرند، سرطانی هستند. با این حال، اسکن تیروئید نمی تواند ندول های سرطانی و سرطان زا را یکدیگر تشخیص دهد.
درمان ندول های تیروئید
درمان این بیماری به نوع ندول تیروئید بستگی دارد.
درمان ندول های خوش خیم
گزینه های درمانی برای ندول های خوش خیم، عبارتند از:
انتظار درمانی. در شرایطی که ندول ها غیر سرطانی باشند، پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند تا منتظر بماند و روند رشد آن ها را تحت کنترل داشته باشد و معاینه بدنی و تست عملکرد تیروئید در فواصل منظم را پیگیری کند. در شرایطی که گره خوش خیم تیروئید بدون تغییر باقی بماند، ممکن است بیمار هرگز به درمان نیاز نداشته باشد، اما در شرایط رشد ندول ها پزشک می تواند بیوپسی دیگری انجام دهد.
هورمون درمانی تیروئید. اگر آزمایش عملکرد تیروئید نشان دهد که غده به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند، پزشک ممکن است هورمون درمانی را توصیه کند.
عمل جراحی. رشد زیاد گره های غیر سرطانی ممکن است نفس کشیدن یا بلعیدن را مختل کند که در این شرایط بیمار به عمل جراحی نیاز دارد. پزشکان ممکن است برای افرادی که دارای گواترهای بزرگ چند مولکولی هستند، به ویژه هنگامی که گواترها مجاری هوایی، مری یا رگ های خونی را مسدود کنند جراحی را در نظر بگیرد. ندول هایی که مشکوک هستند نیز به جراحی نیاز دارند.
درمان ندول هایی که باعث پرکاری تیروئید می شوند
اگر یک گره تیروئید در حال تولید هورمون های تیروئید و افزایش سطح بالای آن ها باشد پزشک ممکن است راهکارهایی را برای پرکاری تیروئید توصیه کند، از جمله:
ید رادیواکتیو. پزشکان از ید رادیواکتیو برای درمان پرکاری تیروئید استفاده می کنند که ید رادیواکتیو توسط غده تیروئید به عنوان کپسول یا به صورت مایع، جذب می شود. جذب ید منجر به کوچک شدن گره ها و تسکین علائم پرکاری تیروئید معمولاً در طی دو تا سه ماه می شود.
داروهای ضد تیروئید. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروی ضد تیروئید را برای کاهش علائم پرکاری تیروئید توصیه کند. درمان به طور کلی طولانی مدت است و می تواند عوارض جانبی جدی بر روی کبد بیمار داشته باشد.
عمل جراحی. اگر درمان با ید رادیواکتیو یا داروهای ضد تیروئید گزینه مناسبی نباشد، ممکن است بیمار نیاز به جراحی برای از بین بردن گره بیش فعال تیروئید داشته باشد.
درمان ندول های سرطانی
گره های سرطانی معمولاً نیاز به جراحی دارند و گزینه های درمانی آن ها، عبارتند از:
- پیگیری و مشاهده. سرطان های بسیار کوچک خطر زیادی برای رشد ندارد، بنابراین پزشک ممکن است انتظار درمانی و مشاهده را توصیه کند که مشاهده شامل نظارت، سونوگرافی و انجام آزمایش خون است.
- عمل جراحی. ندول های سرطانی نیاز به جراحی دارند. در جراحی های گذشته، اکثر بافت های تیروئید (تیروئیدکتومی) بیمار در هنگام بیمار برداشته می شود. با این حال، امروزه جراحی برای از بین بردن تنها نیمی از تیروئید و برای برخی گره های سرطانی انجام می گیرد. خطرات جراحی تیروئید شامل آسیب به عصبی است که طناب صوتی را کنترل می کند و به غدد پاراتیروئید آسیب می رساند. بیماران پس از یک عمل جراحی تیروئید، برای تأمین هورمون تیروئید به بدن به درمان مادام العمر با لووتیروکسین نیاز دارند. متخصص تیروئید می تواند دوز مصرفی دارو را تعیین کند زیرا ممکن است بیمار برای مدیریت خطر ابتلا به سرطان به تعویض دارو نیاز داشته باشد.
- فرسایش الکل. گزینه دیگر برای مدیریت برخی گره های سرطانی خاص، فرسایش الکل است. این روش شامل تزریق مقدار کمی الکل در گره تیروئید سرطانی برای از بین بردن آن ها است. این روش درمانی نیاز به جلسات درمانی متعدد دارد.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
هیچ راهی برای جلوگیری از ایجاد گره تیروئید وجود ندارد. در صورتی که گره تیروئید در وسط گردن تحتانی، دقیقاً بالای استخوان سینه خود می بینید یا قابل لمس است به پزشک مراجعه کنید. علاوه بر آن، پزشک ممکن است در طی معاینه معمول پزشکی، ندول های تیروئید را کشف کند. بعضی اوقات این گره ها در حین یک آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI سر و یا گردن تشخیص داده می شوند. ندول های تشخیص داده شده از این روش معمولاً کوچکتر از مواردی هستند که در طی معاینه بدنی یافت می شوند. برای آمادگی بیشتر در هنگام مراجعه به پزشک سعی کنید تمام علائم و اطلاعات پزشکی و سوابق خانوادگی از جمله سابقه اختلالات تیروئید یا سرطان تیروئید خود را یادداشت کرده و لیستی از داروهای مصرفی خود تهیه کنید.
آخرین دیدگاه‌ها