شایع ترین علت های کبودی بدن به علت آسیب دیدگی روی پوست ظاهر می شود. نمونه هایی از تروما مانند برش یا ضربه به ناحیه ای از بدن باعث کبودی و یا کوفتگی می شوند. کبودی در هر سنی ممکن است رخ دهد. برخی از کبودی ها با درد بسیار کمی ظاهر می شوند و ممکن است متوجه آنها نشوید. در حالی که کبودی ها شایع هستند، تشخیص کبودی و علت های مختلف آن همراه با گزینه های درمانی می تواند در بهبود سلامت شما موثر باشد.
بیشتر کبودی های بدن در اثر آسیب جسمی ایجاد می شود. برخی از شرایط اساسی ممکن است کبودی را شایع تر کند. برخی از شایع ترین علت های کبودی عبارتند از:
صدمات ورزشی
- صدمات ورزشی از مواردی است که هنگام ورزش رخ می دهد و شامل استخوان های شکسته، فشار، دررفتگی، تاندون های پاره شده و تورم عضلات است.
ضربه مغزی
- ضربه مغزی، یک آسیب خفیف مغزی است که می تواند بعد از ضربه به سر یا بعد از صدمه ایجاد شود.
- علائم یک ضربه مغزی بسته به شدت آسیب دیدگی و محل آسیب دیده متفاوت است.
- مشکلات حافظه، سردرگمی، خواب آلودگی یا احساس سرگیجه، دوبینی یا تاری دید، سردرد، حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور یا سر و صدا، مشکلات تعادل و واکنش کند در برابر محرک ها برخی از علائم احتمالی ضربه مغزی هستند.
- علائم ممکن است بلافاصله شروع شود، یا ساعت ها، روزها، هفته ها یا حتی ماه های بعد از آسیب دیدگی سر بروز کنند.
ترومبوسیتوپنی
- ترومبوسیتوپنی به شمارش پلاکت ها گفته می شود که پایین تر از حد طبیعی است و می تواند در اثر شرایط مختلفی ایجاد شود. علائم آن بسته به شدت بیماری متفاوت است. و می تواند شامل کبودی های قرمز، بنفش یا قهوه ای، بثورات با نقاط کوچک قرمز یا بنفش، خونریزی بینی، خونریزی لثه، خونریزی طولانی مدت، خون در مدفوع و ادرار، استفراغ خونین و خونریزی شدید قاعدگی باشد.
سرطان خون
- سرطان خون اصطلاح کلی برای توصیف انواع مختلف سرطان است که در آن سلولهای سفید خون در مغز استخوان از کنترل خارج می شوند. لوسمی ها بر حسب شروع (مزمن یا حاد) و انواع سلول درگیر (سلول های میلوئیدی و لنفوسیت ها) طبقه بندی می شوند. شایع ترین علائم سرطان خون شامل تعریق بیش از حد، به خصوص در شب، خستگی و ضعف است که با استراحت از بین نمی رود و کاهش وزن غیر عمدی، درد استخوان و حساسیت به همراه دارد. غدد لنفاوی بدون درد، تورم (به ویژه در گردن و زیر بغل)، بزرگ شدن کبد یا طحال، لکه های قرمز روی پوست (گله)، خونریزی به راحتی و کبودی به راحتی، تب یا لرز و عفونت های مکرر نیز از علائم احتمالی سرطان خون هستند.
بیماری فون ویلبراند
- بیماری فون ویلبراند نوعی اختلال خونریزی است که به دلیل کمبود فاکتور فون ویلبراند (VWF) ایجاد می شود. اگر سطح VWF عملکردی شما پایین باشد، پلاکت ها قادر به لخته شدن مناسب نیستند که منجر به خونریزی طولانی مدت می شود. شایع ترین علائم آن شامل کبودی آسان، خونریزی بیش از حد بینی، خونریزی طولانی مدت پس از آسیب، خونریزی از لثه ها و خونریزی غیر طبیعی شدید در دوران قاعدگی است.
آسیب سر
- آسیب به سر یک وضعیت پزشکی اورژانسی است که نیاز به درمان فوری دارد. صدمات شایع در سر، شامل گرفتگی مغزی، شکستگی جمجمه و زخم های پوست سر است.
- آسیب های سر معمولاً در اثر ضربات صورت یا سر یا حرکاتی خشونت آمیز ایجاد می شود.
- علائم خطرناک که علائم اضطراری پزشکی را شامل می شود شامل از دست دادن هوشیاری، تشنج، استفراغ، تعادل یا مشکلات هماهنگی، بی نظمی، حرکات غیر طبیعی چشم، سردرد مداوم یا بدتر، افت کنترل عضلات، از دست دادن حافظه، نشت مایعات شفاف از گوش یا بینی و خواب آلودگی شدید است.
پیچ خوردگی مچ پا
- پیچ خوردگی مچ پا از آسیب دیدگی نوارهای سخت بافت (لیگامان) که استخوان های پا را احاطه کرده ناشی می شود و به طور معمول زمانی رخ می دهد که پا به طور ناگهانی پیچ و تاب بخورد.
- تورم، حساسیت، کبودی، درد، عدم توانایی در قرار گرفتن درست بر روی مچ پا آسیب دیده، تغییر رنگ پوست و سفتی علائم احتمالی پیچ خوردگی مچ پا هستند.
رگ های واریسی
- رگ های واریسی که بیشتر در پاها اتفاق میفتد، هنگامی رخ می دهند که رگ ها به درستی کار نکنند و از خون پر می شوند. علائم اصلی آن رگه های بسیار قابل مشاهده و کبود است که می تواند با درد و التهاب و تورم همراه باشد. در موارد شدید، رگ ها می توانند خونریزی کرده و زخم ایجاد کنند.
ترومبوز ورید عمقی (DVT)
- ترومبوز ورید عمیق یک وضعیت جدی است که در اثر تشکیل لخته خون در رگ ایجاد می شود. علائم آن شامل تورم در پا، مچ پا (معمولاً از یک طرف)، گرفتگی درد کشکک در پای آسیب دیده و درد شدید یا غیر قابل توضیح در پا و مچ پا می باشد. علائم دیگر شامل ناحیه ای از پوست است که از پوست اطراف آن قرمز تر است و پوست بالای ناحیه آسیب دیده به رنگ کمرنگ یا رنگ مایل به قرمز می شود. DVT ممکن است به ریه ها انتقال پیدا کرده و باعث آمبولی ریوی شود.
فشار عضلات
- فشار عضلات وقتی عضله بیش از اندازه کشیده یا آسیب دیده پاره می شود، رخ می دهد.
- علائم آن شامل شروع ناگهانی درد، محدودیت حرکتی، کبودی یا تغییر رنگ، تورم، اسپاسم عضلانی و سفتی می شود.
- فشار عضلات خفیف تا متوسط را می توان با موفقیت در خانه با استراحت، استفاده از کیسه های یخ، فشرده سازی، گرما، کشش ملایم و داروهای ضد التهابی درمان کرد.
- اگر درد، کبودی یا تورم در یک هفته فروکش نکرد و یا بدتر شود، اگر نمی توانید راه بروید، یا بازوهای خود را جابجا کنید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
هموفیلی A
- هموفیلی یک اختلال خونی ارثی است که در اثر فقدان و یا کمبود پروتئین های خاصی به نام فاکتورهای لخته ایجاد می شود و در نتیجه خون به درستی لخته نمی شود.
- علائم بیماری در اثر نقص در ژن ها ایجاد می شود و کمبود این عوامل باعث خونریزی آسان و مشکل لخته شدن خون در افراد مبتلا می شود.
- خونریزی بدون علت، کبودی آسان، خونریزی لثه، خونریزی طولانی مدت بعد از جراحی یا آسیب دیدگی، خونریزی در مفاصل، خونریزی داخلی یا خونریزی در مغز از دیگر علائم احتمالی این بیماری هستند.
بیماری کریسمس یا هموفیلی B
- این اختلال ژنتیکی نادر، در اثر فقدان و یا کمبود فاکتور IX ایجاد شده و باعث می شود خون به طور نامناسب لخته شود. این بیماری معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود. خونریزی طولانی، غیر قابل توضیح، کبودی بیش از حد، خونریزی از لثه یا خونریزی طولانی مدت برخی از علائم این بیماری هستند. خون غیر قابل توضیح ممکن است در ادرار یا مدفوع ظاهر شود و تجمع خونریزی داخلی می تواند باعث درد و التهاب می شود.
کمبود فاکتور VII
- این حالت زمانی اتفاق می افتد که بدن فاکتور VII را به اندازه کافی تولید نکند یا عاملی مانند وضعیت پزشکی یا عوارض دارویی در تولید فاکتور VII دخالت داشته باشند. علائم این بیماری شامل خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان، کبودی آسان؛ خونریزی بینی و یا لثه و دوره های قاعدگی سنگین یا طولانی می شود. در موارد شدیدتر، علائم می تواند شامل تخریب غضروف در مفاصل و خونریزی در روده، معده، ماهیچه ها یا سر شود.
کمبود فاکتور X
- کمبود فاکتور X که به آن کمبود فاکتور Stuart-Prower نیز گفته می شود، شرایطی است که به دلیل نداشتن مقدار کافی پروتئین معروف به فاکتور X در خون ایجاد می شود. این اختلال ممکن است در خانواده ها از طریق ژن ها منتقل شود، اما می تواند توسط برخی داروهای خاص یا وضعیت پزشکی دیگری هم ایجاد شود. کمبود فاکتور X باعث ایجاد اختلال در مکانیسم لخته شدن خون می شود.
کمبود فاکتور V
- این امر به دلیل عدم وجود فاكتور V، (پروكسلرین) است كه بخش مهمی از مکانیسم لخته شدن خون است. این کمبود باعث لخته شدن ضعیف می شود که منجر به طولانی شدن خونریزی بعد از عمل یا آسیب دیدگی خواهد شد. کمبود فاکتور V ممکن است ناشی از برخی داروهای خاص، شرایط پزشکی اساسی یا یک واکنش خود ایمنی باشد.
کمبود فاکتور II
- این امر به دلیل عدم وجود فاكتور II، همچنین به عنوان پروترومبین شناخته می شود كه بخش مهمی از مکانیسم لخته شدن خون است. این اختلال لخته شدن خون باعث خونریزی بیش از حد یا طولانی پس از آسیب یا جراحی می شود. حتی ممکن است در نتیجه بیماری، داروها یا واکنش خود ایمنی به ارث برده بوجود آید. علائم این بیماری شامل خونریزی بند ناف هنگام تولد، کبودی غیر قابل توضیح، خونریزی طولانی مدت، خونریزی از لثه، دوره قاعدگی سنگین یا طولانی و خونریزی داخلی در اندام ها، ماهیچه ها، جمجمه یا مغز است.
انواع مختلف کبودی بدن
انواع کبودی های بدن بر اساس محل تشکیل آن به سه دسته مستقیم تقسیم بندی می شود، عبارتند از:
- کبودی عضلانی در عضلات زیرین ایجاد می شود.
- انواع کبودی پریوستال که روی استخوان ها ایجاد می شود.
- کبودی های زیر جلدی درست در زیر پوست ایجاد می شود.
علائم و نشانه های کبودی بدن
علائم کبودی بسته به علت آن متفاوت است. تغییر رنگ پوست اغلب اولین علامت آن است. در حالی که آنها معمولاً سیاه و آبی هستند، کبودی بدن می تواند به رنگ های زیر باشد:
- قرمز
- سبز
- رنگ بنفش
- رنگ قهوه ای
- مایل به زرد که اغلب در اثر بهبودی کبودی رخ می دهد.
همچنین ممکن است در ناحیه کبودی درد و حساسیت را تجربه کنید. این علائم معمولاً با بهتر شدن وضعیت کبودی بهبود می یابد.
بروز برخی شرایط زیر می تواند نشان دهنده وضعیت شدیدتر ناشی از کبودی باشد:
- التهاب و درد در ناحیه کبودی
- کبودی در زیر ناخن ها که دردناک است.
- هر کبودی که بعد از چهار هفته بهبودی پیدا نمی کند.
- اگر کبودی بعد از ضربه شدید یا افتادن رخ دهد.
- درصورتی که کبودی با خون در ادرار، مدفوع یا چشم همراه باشد.
- کبودی همراه با خونریزی از لثه، بینی یا دهان اتفاق می افتد.
- هر کبودی که همراه با استخوان شکسته مشکوک رخ می دهد.
- کبودی در هنگام مصرف آسپرین (بایر) یا رقیق کننده خون افزایش می یابد.
زمان ضرورت مراجعه به پزشک
بهتر است در صورت بروز هر یک از شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:
- هر نوع کبودی سیاه روی پا
- کبودی هایی که دردناک نیستند.
- هر کبودی غیر قابل توضیح، به خصوص در صورت بازگشت کبودی
- کبودی هایی که بدون آسیب دیدگی در همان منطقه ظاهر می شوند.
انواع کبودی های آبی روی پاها ممکن است از وریدهای واریسی ایجاد شود، اما کبودی های سیاه می تواند نشانگر ترومبوز ورید عمقی (DVT) باشد که نشان دهنده لخته خون است و ممکن است خطرناک باشد.
کبودی هایی که بعد از بریدگی، سوختگی، سقوط یا آسیب دیدگی ایجاد می شوند طبیعی هستند اما ایجاد برآمدگی در ناحیه کبودی غیر طبیعی نیست. این کبودی ها بخشی از روند بهبود طبیعی بدن هستند. در بیشتر موارد، آنها نگران کننده نیستند. اما اگر کبودی منجر به چرک شود سریعا به پزشک مراجعه کنید چون می تواند نشان دهنده عفونت باشد. کبودی غیر قابل توضیح بر روی کودک می تواند نشانه بیماری جدی یا حتی کودک آزاری باشد.
برخی از داروهای خاص باعث ایجاد کبودی در شما نیز می شوند. این خصوصاً در مورد رقیق کننده خون و کورتیکواستروئیدها وجود دارد. برخی مکمل های گیاهی مانند روغن ماهی اثرات رقیق کننده خون مشابهی دارند و ممکن است منجر به کبودی شوند. همچنین ممکن است بعد از تزریق یا پوشیدن لباس تنگ متوجه کبودی شوید. کبودی نیز در سالمندان شایع تر است. با افزایش سن، پوست نازک تر می شود و مویرگ های زیر پوست راحت تر شکسته خواهند شد. زنان نیز بیشتر مستعد کبودی هستند.
نحوه درمان های خانگی کبودی های بدن
ممکن است بتوانید با به کارگیری برخی از گزینه های زیر کبودی های خود را در خانه درمان کنید:
- در صورت امکان، ناحیه کبود را بالاتر از قلب خود قرار دهید.
- برای محافظت از کبودی در بازوها و پاها، از لباس های آستین دار و شلوار بلند استفاده کنید.
- برای کاهش درد در ناحیه از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) استفاده کنید. از آسپیرین یا ایبوپروفن خودداری کنید زیرا ممکن است خونریزی را افزایش دهد.
- برای کاهش تورم از یک بسته یخی استفاده کنید. بسته را با پارچه بپوشانید تا از قرار دادن مستقیم آن روی پوست کبود شده جلوگیری شود. یخ ها را به مدت 15 دقیقه روی کبودی خود بگذارید. این کار را هر ساعت در صورت لزوم تکرار کنید.
سخن آخر
شما می توانید با احتیاط در هنگام بازی، ورزش و رانندگی از بروز برخی از کبودی ها جلوگیری کنید. علامت های گاه به گاه سیاه و آبی از کبودی ها یک اتفاق طبیعی است. کبودی می تواند ناراحت کننده باشد، اما آنها معمولاً به تنهایی بهبود می یابند مگر اینکه با یک وضعیت پزشکی در ارتباط باشند. اگر کبودی در طی سه هفته بهبود نیافته یا برطرف نمی شود، به پزشک مراجعه کنید.
آخرین دیدگاه‌ها