سطح کلسترول پایین چیست؟

بسیاری از مردم می دانند که سطح پایین کلسترول “خوب” و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) خطر ابتلا به فشار خون و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. آنها همچنین می دانند که مقدار زیاد لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) “بد” خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد. اما در مورد مفهوم سطح کلسترول پایین چطور؟ آیا چنین چیزی اصلا وجود دارد؟

این سوال مدت‌هاست که جامعه پزشکی را درگیر کرده است و برخی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی هشدار می‌دهند که سطوح بسیار پایین کلسترول ممکن است باعث اضطراب، عصبی بودن یا اختلالات خواب شود. سپس کارشناسان بهداشتی  معتقدند “برای LDL، هرچه این عدد کمتر باشد، بهتر است.” در واقع، به نظر می رسد بسیاری از مردم سطوح پایین کلسترول را به خوبی تحمل می کنند.

تا زمانی که بتوان تحقیقات بیشتری انجام داد، به نظر می‌رسد که حرکتی برای حمایت از دیدگاه دوم در حال ایجاد است. این مقاله نقش HDL و LDL را بررسی کرده و به شما آموزش می دهد که اگر هر کدام از این دو عدد “خیلی کم” افت کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ پس خواندن این مقاله را تا انتها ادامه دهید.

کلسترول چیست؟

علیرغم ارتباط آن با بیماری قلبی و چاقی، کلسترول برای ساختن برخی ویتامین ها و هورمون ها ضروری است. همچنین در هضم و متابولیسم مواد مغذی نقش دارد. مشکل این است که بسیاری از افراد به رژیم های پرچرب و پر کربوهیدرات علاقه دارند.

در مقابل، یک رژیم غذایی کم چرب و کم کربوهیدرات می تواند به حفظ غلظت بالاتر HDL (که بدن برای دفع LDL از بدن استفاده می کند) و غلظت پایین تر LDL (که می تواند شریان ها را مسدود کند و پلاک تشکیل دهد) کمک کند.

سطح HDL و LDL را می توان با آزمایش خون ساده اندازه گیری کرد. برای یک بزرگسال متوسط، مقادیر اندازه‌گیری شده بر حسب میلی‌گرم در دسی لیتر (mg/dL) را می‌توان به صورت زیر در نظر گرفت:

• مقادیر HDL 60 یا بالاتر “خوب” در نظر گرفته می شود در حالی که هر چیزی کمتر از 40 “کم” در نظر گرفته می شود.
• مقادیر LDL زیر 100 “بهینه”، بین 100 و 129 “نزدیک به بهینه”، بین 130 تا 159 “مرز” و 160 و بالاتر “بالا” در نظر گرفته می شوند.
• در همین حال، انجمن قلب آمریکا و کالج قلب و عروق آمریکا از سطوح LDL 100 میلی گرم در دسی لیتر یا کمتر حمایت می کنند. افرادی که از این روند”کمتر، بیشتر” پیروی می کنند، احتمال ابتلا به بیماری قلبی و سکته کمتری دارند.

سایر آزمایشات خون برای اندازه گیری تری گلیسیرید، شکل دیگری از چربی و کلسترول کل، مقدار کل LDL، HDL و تری گلیسیرید در نمونه خون استفاده می شود.

شما می توانید سطح کلسترول «خوب» را به سه طریق پیروی از یک رژیم غذایی مناسب برای قلب، انجام تمرینات هوازی و ترک سیگار افزایش دهید. همین عادات می‌تواند کلسترول “بد” را نیز کاهش دهد.

علت سطح کلسترول پایین چیست؟

از نقطه نظر سلامت قلب، سطح کلسترول کل هرگز نمی تواند خیلی پایین باشد. با این حال، زمانی که HDL به زیر 40 میلی گرم در دسی لیتر می رسد، مشکل ایجاد می شود. خیلی ساده، هر چه HDL در خون شما کمتر باشد، LDL کمتری می توانید از بدن دفع کنید. این به نوبه خود خطر تصلب شرایین (سخت شدن شریان ها)، حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد.

دلایل زیادی وجود دارد که چرا سطح HDL شما ممکن است پایین باشد. مهمترین آنها یک رژیم غذایی پر کربوهیدرات است. رژیم غذایی از این نوع نه تنها بر قند خون شما تأثیر می گذارد و خطر مقاومت به انسولین را افزایش می دهد، بلکه می تواند HDL شما را کاهش دهد و در عین حال LDL و تری گلیسیرید شما را 30 تا 40 درصد افزایش دهد.

سایر عوامل مرتبط با سطوح پایین HDL عبارتند از:

• دیابت نوع 2
• سیگار کشیدن
• بیماری شدید کبدی
• تری گلیسیرید بالا
• شیوه زندگی کم تحرک
• مرحله نهایی بیماری کلیه
• مسدود کننده های بتا با دوز بالا
• دیورتیک های تیازیدی با دوز بالا
• بیماری طنجه، یک بیماری ژنتیکی نادر که با کاهش شدید و مزمن HDL همراه است.
• چاقی و سندرم متابولیک (که می تواند منجر به مشکلات قلبی عروقی، حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت شود).

در حالی که به نظر نمی رسد یک رژیم غذایی کم چرب به طور قابل توجهی در سطوح پایین HDL مزمن نقش داشته باشد، سوءتغذیه می تواند.

HDL به عنوان آنتی اکسیدان

HDL به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و از آسیب شریانی ناشی از سایر لیپیدها (اسیدهای چرب) جلوگیری می کند. اگر HDL پایین باشد (شرایطی که هیپوآلفالیپوپروتئینمی نامیده می شود) از دست دادن اثر آنتی اکسیدانی نه تنها ممکن است باعث تشدید پلاک شود، بلکه باعث تسریع تشکیل پلاک می شود.

سطح کلسترول پایین چه خطراتی دارد؟

اگرچه منصفانه است که فرض کنیم LDL پایین چیز خوبی است، اما شرایطی وجود دارد که در آن سطوح پایین مزمن ممکن است مطلوب نباشد. LDL یک لیپوپروتئین است که وظیفه آن رساندن لیپیدها به هر سلول در بدن است. کلسترول جزء حیاتی غشای سلولی است، به عنوان یک آنتی اکسیدان مغز عمل می کند و توسط بدن برای تولید هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون استفاده می شود.

سطوح غیرطبیعی LDL در دوران بارداری ممکن است باعث عدم تعادل هورمونی شود که حداقل تا حدودی به زایمان زودرس کمک می کند.

هیپوبتا لیپوپروتئینمی اغلب ناشی از سرطان، بیماری کبد، سوء تغذیه شدید و سایر اختلالات مشابه است. به این ترتیب، هیچ کس با اطمینان نمی داند که آیا LDL پایین مزمن لزوماً علت یا پیامد یک بیماری است یا خیر . ممکن است در برخی موارد باشد، اما در موارد دیگر نه.

همچنین اعتقاد بر این است که هیپوبتالیپوپروتئینمی با جهش های ژن به اصطلاح ANGPTL3 مرتبط است که باعث افت غیرطبیعی در هر دو LDL و HDL می شود. سایر علل احتمالی ژنتیکی نیز شناسایی شده اند.

مکمل های ویتامین، از جمله ویتامین E با دوز بالا (100 تا 300 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) و ویتامین A (10000 تا 25000 واحد بین المللی در روز)، ممکن است به عادی سازی سطح LDL کمک کند.

سطح کلسترول پایین چگونه درمان می شود؟

مدیریت کلسترول پایین با هر چیزی غیر از رژیم غذایی یا سبک زندگی اغلب دشوار است. در حال حاضر هیچ عامل دارویی قادر به افزایش HDL نیست.

فراتر از این، بهترین راه برای رسیدن به کلسترول در محدوده طبیعی این است که:

• به طور منظم ورزش کنید.
• اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کم کنید.
• مصرف سیگار را متوقف کنید (یا شروع نکنید).
• در صورت تجویز، از داروهای استاتین استفاده کنید.
• از چربی های اشباع و چربی ترانس خودداری کنید.
• مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل و آجیل بخورید.
• مصرف گوشت قرمز، غذاهای فرآوری، شکر و آرد فرآوری را محدود کنید.

سعی کنید کلسترول کل خود را در محدوده متوسط ​​یا چیزی بین 150 تا 200 میلی گرم در دسی لیتر نگه دارید. و به نظارت بر سطوح خود طبق دستور ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود ادامه دهید.

توصیه های غذایی فعلی

دستورالعمل های غذایی ایالات متحده دیگر کلسترول را به 300 میلی گرم در روز محدود نمی کند. در واقع، موسسه ملی بهداشت/کتابخانه ملی پزشکی مصرف کمتر از 200 میلی گرم کلسترول در روز را توصیه می کند.

غذاهایی که کلسترول بالایی دارند، چربی اشباع شده بالایی را هم دارند، که مورد دوم به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (CVD) را افزایش می دهد. توجه به این نکته مهم است که کلسترول رژیم غذایی فقط از منابع حیوانی از جمله گوشت، مرغ، صدف، محصولات لبنی و زرده تخم مرغ به دست می آید. از این میان، غذاهایی مانند تخم مرغ و صدف‌ها کلسترول بالایی دارند اما چربی اشباع‌شده پایینی دارند و به این ترتیب منبعی ایده‌آل برای کلسترول مورد نیاز بدن ما هستند.

تحقیقات نشان می دهد که اکثر افراد کربوهیدرات کافی به شکل میوه، سبزیجات، غلات و حبوبات دریافت نمی کنند. در واقع، از هر 10 آمریکایی 9 نفر میوه و سبزیجات کافی نمی خورند.

پیگیری کلسترول “خوب” و “بد” به اندازه کافی دشوار است، اولی HDL (لیپوپروتئین های با چگالی بالا) و دومی LDL (لیپوپروتئین های با چگالی کم). مقادیر HDL 60 یا بالاتر “خوب” محسوب می شود در حالی که هر چیزی کمتر از 40 “کم” در نظر گرفته می شود. در همین حال، مقادیر LDL زیر 100 “بهینه”، بین 100 و 129 “نزدیک به بهینه”، بین 130 تا 159 “مرز” و 160 و بالاتر “بالا” محسوب می‌شوند. سطوح پایین HDL می تواند منجر به بیماری قلبی شود. اما محققان اغلب در مورد اینکه آیا ممکن است سطح LDL بسیار پایین بیاید، اختلاف نظر دارند. یک حرکت رو به رشد نشان می دهد که این سناریو هیچ خطری برای سلامتی ندارد و وقتی صحبت از سطوح LDL به میان می آید، “کمتر مورد توجه قرار می گیرد.”.

سخن آخر

ممکن است این تصور را داشته باشید که کلسترول کل، بد است. اما اینطور نیست. این یک چربی است و شما به چربی در رژیم غذایی خود نیاز دارید. این نوع غذاهای حاوی کلسترول است که می خوریم که بر خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و بیماری های مرتبط با قلبی عروقی تأثیر می گذارد. از آنجایی که کلسترول تنها یکی از معیارهای سنجش سلامت قلب است، بهتر است غذاهایی با چربی های غیراشباع “خوب” انتخاب کنید، از چربی های ترانس “بد” خودداری کنید و غذاهای پر از چربی های اشباع شده را محدود کنید:

چربی های غیراشباع “خوب” چربی های تک غیر اشباع و چند غیر اشباع هستند که می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهند. شما می توانید این چربی های خوب را در روغن هایی مانند روغن زیتون، کانولا، آفتابگردان، سویا و ذرت پیدا کنید. چربی های خوب در ماهی، آجیل و دانه ها نیز وجود دارد.

چربی‌های «بد»، چربی‌های ترانس هستند که می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را حتی زمانی که در مقادیر کم مصرف شوند، افزایش دهند. غذاهای فرآوری شده می توانند حاوی چربی های ترانس باشند، به این معنی که به هر حال اجتناب از آنها هوشمندانه است.

چربی های اشباع به اندازه چربی های ترانس مضر نیستند، اما باید در «دوزهای کم» مصرف شوند. شما می توانید چربی های اشباع را در برخی از غذاهایی که بیشتر مصرف می شوند پیدا کنید مانند گوشت قرمز، کره، پنیر و بستنی.