انواع مختلفی از داروهای ضد قارچ وجود دارند که برخی از آن ها جزو محصولات بدون نسخه، و برخی دیگر از دسته داروهای تجویزی هستند. هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی داشته و فکر می کند ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شده باشد، باید بلافاصله با پزشک تماس بگیرد.
قارچ ها، شامل انواع مختلفی از موجودات هستند. از میلیون ها گونه مختلف قارچ، فقط چند صد عدد از آن ها، مسئول بروز بیماری در افراد هستند. قارچ ها می توانند بیماری ها و اختلالات مختلفی را ایجاد کنند. بیشتر آن ها ناخن ها یا پوست را تحت تاثیر قرار داده و باعث بروز بثورات یا سایر بیماری های پوستی می شوند.
با این حال، برخی از قارچ ها می توانند باعث بروز عفونت های جدی تری شوند. قارچ ها می توانند باعث ایجاد مننژیت، عفونت های خونی و عفونت های ریه شوند. این مقاله، انواع عفونت های قارچی، زمان مراجعه به پزشک و داروهای ضد قارچی موجود برای درمان عفونت های قارچی را بررسی می کند. داروهای ضد قارچی، داروهایی هستند که مردم از آن ها، برای درمان عفونت های قارچی استفاده می کنند. افراد می توانند داروهای ضد قارچی را به صورت خوراکی یا به شکل موضعی استفاده کرده و یا آن ها را از طریق شکل دارویی مایع، به صورت IV و با روش داخل وریدی تجویز کنند.
عملکرد درمانی داروهای ضد قارچ
داروهای ضد قارچی، معمولا با کشتن سلول های قارچی یا جلوگیری از رشد و تکثیر آن ها، عملکرد های درمانی مطلوب خود را ایجاد می کنند. بخش هایی از سلول که داروهای ضد قارچ، آن ها را هدف قرار می دهند، شامل غشای سلولی و دیواره سلولی قارچ ها است.
این، دو قسمت، هر دو جزو بخش های محافظ سلول هستند. آسیب دیدن این دو بخش، می تواند باعث نشت محتویات و مرگ سلول شوند. بدن انسان این ساختارها را ندارد. به این معنی که داروهای ضد قارچی می توانند قارچ ها را، بدون آسیب رساندن به سلول های بدن انسان، مورد هدف قرار دهند.
انواع داروهای ضد قارچ
بسته به عوامل مختلف ایجاد کننده بیماری های قارچی در انسان، داروهای ضد قارچی، به اشکال مختلف در بازار دارویی وجود دارند. داروهای خاص، به اشکال مختلف تولید می شوند. نوع عفونت فرد، بر نحوه دریافت و تجویز داروها، تأثیر می گذارد. چهار نوع اصلی داروهای ضد قارچ وجود دارد. این چهار نوع، عبارت اند از:
- پلین ها
- آزول ها
- آلل آمین ها
- echinocandins
پلین ها
این دسته از داروهای ضد قارچی، با تغییر شکل سلول های قارچی، و تبدیل آن به یک شکل متخلخل، تاثیر دارویی خود را ایجاد می کنند. بنابراین احتمال نشت محتویات سلولی و از بین رفتن آن ها، بیشتر می شود. به این ترتیب، بیماری فرد درمان می شود. نمونه هایی از پلین ها و بیماری های قارچی که می توانند آن ها را درمان کنند، عبارت اند از:
نیستاتین: یک عامل ضد قارچ موضعی و خوراکی است که عفونت های کاندیدا، شامل مشکلات دهان یا پوست را، درمان می کند.
آمفوتریسین B: مشکلات قابل درمان توسط این دارو، طیف وسیعی از بیماری های قارچی را شامل می شود، از جمله آسپرژیلوز تهاجمی، بلاستومیکوز، کاندیدیازیس، کوکسیدیویدومیکوز، مننژیت کریپتوکوک، کریپتوکوکوز، هیستوپلاسموز، موکورمیکوز، اسپوروتریکوز و سایر موارد.
آزول ها
در گروه داروهای ضد قارچی آزول، دو زیر گروه وجود دارد: ایمیدازول ها و تریازول ها. برخی از نمونه های ایمیدازول ها و بیماری های قارچی که آن ها را درمان می کنند، عبارت اند از:
میکونازول: عفونت های واژن، پوست و ناخن را درمان می کند.
کلوتریمازول: عفونت های پوستی، دهانی و کاندیدی واژن را درمان می کند.
کتوکونازول: عفونت های قارچی سیستمیک ناشی از کاندیدا، بلاستومیکوز، کوکسیدیویدومیکوز، هیستوپلاسموز، کرومومیکوزیس و پاراکوکیدیوئیدومیکوز را هدف قرار می دهد.
برخی از نمونه های تریازول ها و بیماری های قارچی که آن ها را درمان می کنند، عبارت اند از:
- ووریکونازول: آسپرژیلوز و کاندیدا را درمان می کند.
- فلوکونازول: برای درمان عفونت های قارچی ناشی از کاندیدا و کریپتوکوک استفاده می شود.
- ایزاووکونازول: این دارو، درمان آسپرژیلوز تهاجمی و عفونت های موکورمیکوزیس را برعهده دارد.
- پوزاکونازول: داروی پوزاکونازول، عفونت های قارچی مهاجم ناشی از آسپرژیلوز و کاندیدا را درمان می کند.
- ایتراکونازول: بلاستومیکوز، آسپرژیلوز، هیستوپلاسموز، کاندیدیازیس و قارچ های سطحی مختلف را از بین می برد.
آلل آمین ها
آلل آمین ها، با مهار آنزیمی که غشای سلول برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد، اثرات دارویی مطلوب خود را برجای می گذارند. بدون این غشا، سلول به احتمال زیاد قادر به تنظیم عملکرد صحیح و معمول خود، نخواهد بود. یک نمونه از داروهای آلل آمین، تربینافین است که عفونت های قارچی پوست را درمان می کند.
اکینوکاندین ها
این دسته از داروها، بر روی آنزیمی که در ایجاد دیواره سلولی قارچ نقش دارد، تاثیر گذاشته و عملکرد دارویی مورد نظر را ایجاد می کند. برخی از نمونه های اکینوکاندین ها و بیماری های قارچی که آن ها را درمان می کنند، عبارت اند از:
Anidulafungin: کاندیدیازیس مری و کاندیدیازیس تهاجمی را درمان می کند.
میکافونگین: این بیماری، کاندیدیازیس مری و کاندیدیازیس تهاجمی را درمان می کند.
کاسپوفونگین: این دارو، آسپرژیلوز، کاندیدیازیس مری و کاندیدیازیس تهاجمی را درمان می کند.
انواع عفونت های قارچی
به طور کلی، شایع ترین انواع عفونت های قارچی، عبارت اند از:
- کوکسیدیوئیدومیکوز: قارچی که در خاک جنوب غربی ایالات متحده زندگی می کند، باعث بروز اختلال کوکسیدیوئیدومیکوز می شود. به این بیماری، تب دره نیز می گویند.
- برفک دهان: این اختلال توسط مخمری به نام کاندیدا به وجود می آید. این عفونت زمانی بروز پیدا می کند که عاملی، بر روی محیط داخل دهان، گلو یا مری تأثیر منفی بگذارد.
- عفونت قارچی واژن: مخمری که معمولاً در بدن و روی پوست زندگی می کند، باعث بروز این عفونت در افراد می شود. اگر عاملی، تعادل محیط داخل واژن را مختل کند، مخمر می تواند تکثیر شده و باعث بروز عفونت شود.
- آنیکومایکوزیس: عفونت های قارچی ناخن، می توانند بر روی دست ها ایجاد شوند. اما بیشتر در ناخن های پا بروز پیدا می کنند. هنگامی که قارچ ها از طریق ترک های کوچکی در ناخن یا پوست اطراف آن، وارد ناخن می شوند، این عفونت ها را ایجاد می کنند.
- کرم حلقوی: همچنین، کرم حلقوی، به عنوان کچلی یا درماتوفیتوز شناخته می شود. این اختلال، یک عفونت شایع پوستی است که توسط عوامل مختلفی ایجاد می شوند. گونه های مختلف قارچ، می توانند این اختلال را روی پوست سر، پا یا هر جای دیگری روی پوست، ایجاد کنند.
علاوه براین موارد، عوامل قارچی می توانند اختلالات و بیماری های جدی تری را نیز ایجاد کنند. برخی از این موارد، عبارت اند از:
- آسپرژیلوز
- بلاستومیکوز
- تالارومایکوز
- هیستوپلاسموز
- مننژیت قارچی
- موکورمیکوزیس
- ذات الریه قارچی
- پاراکوکیدیوئیدومایکوزیس
- عفونت کریپتوکوکوس گاتی
این موارد، بسیار نادر هستند. اما در صورت بروز، می توانند بسیار جدی باشند.
علائم شایع عفونت های قارچی
در ادامه مقاله، به شایع ترین علائم بیماری های قارچی اشاره شده است.
- خارش جک. افراد مبتلا به خارش جک ممکن است متوجه وجود لکه های پوسته پوسته، خارش دار و قرمز، معمولاً در قسمت داخلی چین های پوست ران خود، شوند.
- عفونت قارچی واژن. علائم این عفونت قارچی، ممکن است شامل مواردی مانند ترشحات غیرطبیعی واژن، خارش واژن، درد، درد هنگام رابطه جنسی و درد در هنگام ادرار کردن، باشد.
- سندرم پای ورزشکاران. فردی که به سندرم پای ورزشکاران مبتلا شده است، ممکن است متوجه قرمز شدن، متورم شدن، خارش و گاهی اوقات، پوست اندازی ناحیه بین انگشتان پا شود.
- کرم حلقوی. این بیماری، با بثورات حلقوی شکل و پوستی خارش دار، قرمز، پوسته پوسته و ترک خورده، تشخیص داده می شود. بسته به محل بروز آن، کرم حلقوی ممکن است باعث بروز ریزش مو در فرد شود.
- برفک دهان. لکه های سفید ممکن است داخل دهان و گلو، از جمله روی زبان را، بپوشانند. همچنین ممکن است قرمزی وجود داشته باشد. علاوه براین، ممکن است که فرد هنگام بلع یا غذا خوردن، احساس درد کند.
- کوکسیدیوئیدومایکوز. این عفونت قارچی، باعث می شود که فرد دچار خستگی، سردرد، تنگی نفس، تعریق شبانه و درد عضلانی شود. همچنین، افراد مبتلا به این عفونت قارچی، ممکن است سرفه کرده و متوجه وجود بثورات در بدن خود شوند.
زمان مراجعه به پزشک در عفونت قارچی
ممکن است در مراحل اولیه بروز بیماری های قارچی، افراد بتوانند با استفاده از کرم ها، لوسیون ها یا پودرهای بدون نسخه، مواردی از اختلال کرم حلقوی را رفع کنند. بروز کرم حلقوی بر روی پوست سر، معمولاً نیاز به درمان با استفاده از داروهای ضد قارچ تجویز شده دارد.
اکثر داروهای ضد قارچ، فقط به صورت نسخه ای در دسترس هستند. بنابراین اگر فکر می کنید که ممکن است به یک عفونت قارچی مبتلا شده باشید، باید از پزشک کمک بگیرید. پزشک، داروی مناسب برای درمان اختلال و بیماری قارچی شما، تجویز خواهد کرد.
به طور کلی، توجه به این نکته مهم ضروری است که افرادی که فکر می کنند علائم عفونت های قارچی را داشته و یا دارای یک سیستم ایمنی ضعیفی هستند، باید در اسرع وقت به یک پزشک مراجعه کنند. برخی از این افراد تحت خطر ابتلا به عفونت های قارچی، عبارت اند از:
- ابتلا به بیماری HIV یا ایدز
- افرادی کع تحت درمان سرطان هستند.
- افرادی که در بیمارستان ها بستری هستند.
- افرادی که داروهایی با عوارض جانبی خاص مصرف می کنند.
- افرادی که سابقه پیوند اعضا داشته و داروهای ضد تیراژ مصرف می کنند.
- مصرف داروهایی که سیستم ایمنی فرد را ضعیف می کنند. مانند کورتیکواستروئیدها و مهارکننده های عامل نکروز تومور.
به طور کلی، درمان سریع عفونت های قارچی بسیار مهم است. برخی از عفونت های قارچی ممکن است عوارض طولانی مدت ایجاد کنند. این مسئله، به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند خطرناک است.
سخن آخر
داروهای ضد قارچی، می توانند عفونت های قارچی را درمان کنند. تعداد زیادی داروی مختلف ضد قارچی، وجود دارد. در واقع بسیاری از قارچ های مختلف می توانند باعث بروز عفونت شوند. به همین دلیل باید از داروهای متنوعی استفاده کنیم. اکثر اوقات، متخصصان و پزشکان عمومی، می توانند عفونت های قارچی را به راحتی درمان کنند، اما گاهی اوقات، برخی از موارد ابتلا به قارچ ها، ممکن است جدی تر باشد.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، باید در صورت مشکوک بودن به ابتلا به عفونت قارچی، به پزشک مراجعه کنند. اگر فرد به عفونت قارچی مبتلا است، در صورت برطرف نشدن این بیماری با مصرف داروهای بدون نسخه، باید با پزشک خود مشورت کند.
آخرین دیدگاه‌ها