پنی سیلامین یک داروی تجویزی است که به صورت قرص خوراکی و کپسول خوراکی در دسترس است. این دارو برای کاهش درد، تورم و حساسیت همراه با آرتریت روماتوئید استفاده می شود. این دارو همچنین برای از بین بردن مواد ناخواسته از بدن استفاده می شود. برای افراد مبتلا به بیماری ویلسون، مس اضافی را از بین می برد. این ماده همچنین برای از بین بردن آرسنیک در افراد مسموم شده با آرسنیک و پیشگیری از سنگ مثانه و کلیه استفاده می شود.
نام تجاری این دارو کوپریمین و دپن است. نسخه عمومی در دسترس نیست. پنی سیلامین با اخطار جعبه ای سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) همراه است که می گوید فقط پزشكانی كه با این دارو و عوارض جانبی آن آشنا هستند باید آن را تجویز كنند، زیرا مصرف آن با خطر عوارض جانبی قابل توجهی همراه است. بیماران در حین استفاده از این دارو باید تحت نظر پزشک باشند و تعدادی آزمایش برای کنترل تغییرات احتمالی را انجام دهند.
عوارض این دارو می تواند باعث آسیب شدید کلیه شود، و حتی بر عملکرد لخته شدن خون بدن تأثیر بگذارد، و خطر خونریزی را افزایش دهد. همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. این دارو فقط باید توسط پزشكانی تجویز شود كه برای استفاده از آن آموزش های لازم را دیده اند. پزشک هنگام استفاده از این دارو بیمار را از نزدیک کنترل می کند.
حقایقی سریع درباره پنی سیلامین
- نتایج آزمایشگاهی ممکن است پروتئین در ادرار، گلبول های سفید خون پایین و پلاکت پایین را نشان دهد.
- مصرف آن برای استفاده در دوران بارداری، هنگام تلاش برای باردار شدن یا هنگام شیردهی مناسب نیست.
- ممکن است باعث دفع ویتامین B6 در بدن شود و بیمار در این شرایط به مصرف مکمل های روزانه نیاز داشته باشد.
- کسانی که سنگ کلیه و مثانه دارند باید هر روز حداقل 2 پیمانه آب بنوشند تا دارو از بدن آنها دفع شود.
- پنی سیلامین یک داروی خوراکی است که برای درمان آرتریت روماتوئید، بیماری ویلسون، سیستینوریا و سمیت آرسنیک استفاده می شود.
- عوارض جانبی شایع شامل ناراحتی معده، خارش پوست یا بثورات پوستی، حالت تهوع، از بین رفتن چشایی، معده درد، احساس گرسنگی نداشتن و اسهال است.
پنی سیلامین چگونه اثر می کند؟
این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید و همچنین به عنوان یک ماده شیمیایی برای از بین بردن مواد ناخواسته از بدن استفاده می شود. پنی سیلامین برای درمان بیماری های مفصلی کاربرد دارد، اما دقیقاً نحوه انجام این کار مشخص نیست. با از بین بردن پروتئینی به نام سیستین از بدن، سنگ های کلیه و مثانه را درمان می کند که به آن سیستینوریا معروف است.
این دارو برای از بین بردن مس اضافی از بدن، بیماری ویلسون را درمان می کند. همچنین در موارد مسمومیت با آرسنیک، آرسنیک را از بدن خارج می کند. پنی سیلامین یک ماده شیمیایی است. این بدان معنی است که به ترکیبات خاصی متصل می شود و به بدن شما کمک خواهد کرد تا آنها را حذف کند.
عوارض جانبی پنی سیلامین
شایعترین عوارض جانبی پنی سیلامین، عبارتند از:
- تب
- اسهال
- عفونت
- استفراغ
- خون ریزی
- زخم یا زخم در دهان
- از دست دادن ذائقه
- بثورات یا خارش پوست
- احساس گرسنگی نکردن
- کاهش پلاکت و گلبول های سفید خون
- پروتئین در ادرار، که می تواند باعث نارسایی کلیه شود.
علائم و نشانه های مشکلات کلیوی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ادرار ابری یا کف آلود
- تورم دست ها، پاها یا صورت
عوارض جانبی خفیف ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین برود. اگر عوارض جانبی شدید است یا از بین نمی رود، مهم است که با پزشک مشورت کنید.
آگاهی از عوارض جانبی احتمالی این دارو و سایر داروها مهم است. اگر هر یک از عوارض جانبی جدی زیر را تجربه کردید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. استفاده از این دارو می تواند بثورات پوستی خارش دار ایجاد کند که آنها ممکن است نشانه واکنش آلرژیک باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب
- راش
- کندوها
- خارش
- سرخی
این دارو در برخی شرایط ممکن است منجر به عفونت شود که علائم آن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تب
- لرز
- گلو درد
- سرفه کردن
افرادی که از این دارو استفاده می کنند می توانند از طریق اقدامات کنترل عفونت، مانند محدود کردن تماس با افرادی که دچار عفونت هستند و شستن مرتب دست ها، خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهند. در صورت وجود علائم عفونت، مانند تب، درد، لرز یا گلودرد، باید پزشک را در جریان بگذارید.
همچنین پنی سیلامین با افزایش خطر خونریزی همراه است. علائم خونریزی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفراغ خون
- خون در مدفوع
- خونریزی از لثه ها
- کبود شدن بدن به راحتی
این دارو ممکن است بر توانایی لخته شدن خون تأثیر بگذارد. در نتیجه، خونریزی و کبودی هنگام مصرف ممکن است راحت تر اتفاق بیفتد.
هشدار!
همچنین پنی سیلامین با افزایش خطر مشکلات کبدی همراه است. علائم مشکلات کبدی می تواند شامل موارد زیر باشد:
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دل درد
- استفراغ
- ادرار تیره رنگ
- زرد شدن سفیدی چشم یا پوست شما
همچنین پنی سیلامین با افزایش خطر مشکلات کلیوی همراه است. علائم مشکلات کلیوی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی در دفع ادرار
- افزایش وزن بدن
- خون در ادرار شما
همچنین پنی سیلامین با افزایش خطر مشکلات لوزالمعده همراه است. علائم مشکلات لوزالمعده می تواند شامل موارد زیر باشد:
- دل درد
- استفراغ
- کمردرد
همچنین پنی سیلامین با افزایش خطر پوستی همراه است. علائم پوستی آن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- چروک شدن بیش از حد پوست
- پوستی که به راحتی زخم شده یا لایه لایه می شود.
سایر عوارض احتمالی این دارو شامل التهاب تیروئید، مشکلات دستگاه گوارش و کاهش مغز استخوان در برخی از بیماران است.
تداخل پنی سیلامین با سایر دارو ها و غذاها
پنی سیلامین می تواند با سایر داروها، گیاهان، ویتامین ها و سایر مکمل ها تداخل داشته باشد، بنابراین مهم است که با پزشک در مورد هر داروهایی که در حال حاضر می خورید، صحبت کنید.
تداخلات غذایی
غذا می تواند اثر این دارو را کاهش دهد. پنی سیلامین را باید با معده خالی مصرف کرد. 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا خوردن می تواند مصرف شود. بعضی از افراد ممکن است مجبور باشند هنگام استفاده از این دارو مایعات زیادی بنوشند تا اثر را به حداکثر برسانند. پزشک می تواند در این مورد مشاوره دهد. استفاده از این دارو ممکن است باعث کمبود ویتامین B6 در بدن شود. برای جلوگیری از کمبود، پزشک ممکن است استفاده از مکمل ها را توصیه کند.
تداخلات دارویی
برای جلوگیری از تداخل لازم است حداقل 1 ساعت قبل یا بعد از هر داروی دیگری مصرف شود. در اینجا برخی از تداخلات دارویی احتمالی آورده شده است.
- پنی سیلامین می تواند باعث کاهش سطح دیگوکسین (داروهای قلب) در بدن شود و اثر آن را کاهش دهد. در این شرایط ممکن است بیمار به دوز بالاتر دیگوکسین نیاز داشته باشد.
- آنتی اسیدها (ضد اسیدها، هیدروکسید آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم (شیر منیزیا)) می توانند اثر پنی سیلامین را در بدن کاهش دهند. قبل و بعد از مصرف پنی سیلامین باید یک ساعت از مصرف آنها خودداری شود.
- مصرف قرص آهن ممکن است اثر پنی سیلامین را کاهش دهد. قرص آهن نباید یک ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی سیلامین مصرف شود.
- ترکیب پنی سیلامین با داروهای مالاریا می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
- مصرف پنی سیلامین با داروهای سرطانی می تواند با عوارض جانبی جدی همراه باشد.
موارد مصرف غیرمجاز پنی سیلامین
برخی از افراد نباید از این دارو استفاده کنند زیرا مصرف آن در صورت ابتلا به بیماری های زمینه ای خاص ممکن است منجر به بروز عوارض جانبی شدیدتر شود.
اختلالات سلول های خونی
اگر بدن فرد به اندازه کافی گلبول سفید تولید نکند، پنی سیلامین می تواند این وضعیت را بدتر کرده و منجر به عفونت و سایر عوارض جانبی جدی شود. ممکن است پزشک برای کنترل تعداد سلول های خونی بیمار نیاز به انجام آزمایشات معمول خون داشته باشد.
بیماری کلیوی
افراد مبتلا به بیماری کلیوی متوسط یا شدید نباید از این دارو استفاده کنند. پنی سیلامین توسط کلیه ها از بدن شما دفع می شود. بیماری کلیه ممکن است منجر به افزایش مقدار پنی سیلامین در بدن شما شود. حتی می تواند باعث افزایش عوارض جانبی شود.
بارداری
پنی سیلامین فقط باید در دوران بارداری در موارد جدی که برای درمان یک بیماری خطرناک در مادر لازم است، استفاده شود. پنی سیلامین می تواند به جنین در حال رشد آسیب برساند و ممکن است نقایص مادرزادی ایجاد کند.
مصرف در دوران شیر دهی
پنی سیلامین ممکن است از طریق شیر مادر عبور کرده و باعث آسیب رساندن به کودک در هنگام شیردهی شود. هنگام شیردهی مصرف پنی سیلامین توصیه نمی شود. برای آرتریت روماتوئید و بیماری ویلسون، ایمنی و اثربخشی پنی سیلامین در افراد زیر 18 سال ثابت نشده است.
آلرژی
پنی سیلامین می تواند در برخی افراد واکنش شدید آلرژیک ایجاد کند. هرکسی که تاکنون واکنش جدی نسبت به این دارو داشته است، نباید آن را دوباره مصرف کند. انجام چنین کاری می تواند کشنده باشد.
نحوه مصرف و دوز مناسب پنی سیلامین
پزشک در مورد بهترین دوز و فرم دارو تصمیم خواهد گرفت. میزان و دوز مصرف دارو به موارد زیر بستگی خواهد داشت:
- سن فرد
- شدت بیماری
- واکنش به دوز اول
- شرایط تحت درمان
- سایر شرایط پزشکی
یک فرد بالغ مبتلا به بیماری ویلسون به طور کپسول بین 250 میلی گرم و 2000 میلی گرم در روز را مصرف خواهد کرد. برای سیستینوریا، دوز معمول بزرگسالان 2000 میلی گرم در روز است، اما دوز می تواند از 1000 تا 4000 میلی گرم متغیر باشد. برای آرتریت روماتوئید، پزشک ممکن است بین 125 میلی گرم تا 1500 میلی گرم در روز تجویز کند.
رعایت دستورالعمل های پزشک هنگام مصرف هر دارویی بسیار مهم است. در صورت بروز عوارض جانبی، این موارد باید به پزشک اطلاع داده شود، وی می تواند در مورد مرحله بعدی مشاوره های لازم را ارائه دهد. مصرف بیش از حد این دارو می تواند منجر به عوارض جانبی جدی از جمله حالت تهوع و استفراغ و احتمالاً مشکلات کبدی یا کلیوی شود. اگر یک دوز را فراموش کردید، دفعه بعد دوز اضافه مصرف نکنید.
این دارو ممکن است در طولانی مدت یا کوتاه مدت مصرف شود. با پزشک خود در مورد مدت زمان مصرف آن صحبت کنید.
آخرین دیدگاه‌ها