در طول لاپاراسکوپی لگن، پزشک از ابزاری به نام لاپاراسکوپ برای بررسی اندام های تناسلی استفاده می کند. لاپاراسکوپ یک لوله بلند و نازک با نور با شدت بالا و دوربین با وضوح بالا است. در این روش، پزشک لاپاراسکوپ را از طریق یک برش در دیواره شکم بیمار فشار می دهد. دوربین تصاویری را که بر روی یک مانیتور ویدئویی پخش می شوند، را ضبط می کند. اندام های تناسلی بدون انجام جراحی باز قابل بررسی است. پزشک همچنین می تواند از این لاپاراسکوپی برای بیوپسی و درمان برخی از بیماری های لگن استفاده کند. لاپاراسکوپی لگن یک روش کم تهاجمی نامیده می شود زیرا فقط برش های کوچک ایجاد می شود. روش‌های کم تهاجمی اغلب نسبت به جراحی باز دوره نقاهت کوتاه‌تر، خونریزی کمتر و سطح کمتری از درد پس از جراحی دارند.
موارد استفاده از لاپاراسکوپی لگن
پزشکان از بسیاری از تکنیک های تصویربرداری برای مشاهده ناهنجاری های لگنی استفاده می کنند. این تکنیک ها شامل سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی است. پزشک شما ممکن است پس از استفاده از سایر گزینه های غیرتهاجمی از لاپاراسکوپی لگن استفاده کند. زمانی که نتایج به دست آمده از طریق این روش‌های دیگر نتوانند تشخیص قطعی برای وضعیت شما ارائه دهند، این روش ممکن است بتواند جزئیات بیشتری را مشخص کند.
پزشک می‌تواند از لاپاراسکوپی لگن برای بررسی و درمان شرایطی که بر رحم، تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و سایر اندام‌های ناحیه لگن شما تأثیر می‌گذارد، استفاده کند. پزشک شما ممکن است لاپاراسکوپی لگن را به موارد زیر توصیه کند:
- علت درد لگن را مشخص کند.
- بیماری التهابی لگن را تشخیص دهد.
- بررسی شرایطی که ممکن است باعث ناباروری شود.
- لوله فالوپ خود را از نظر انسداد یا حاملگی خارج از رحم بررسی کند.
- میزان سرطان تخمدان، سرطان آندومتر یا سرطان دهانه رحم را مشاهده کند.
- وجود اندومتریوز را تایید کند، که در آن سلول‌های پوشش داخلی رحم در خارج از حفره رحم رشد می‌کنند.
- بررسی یک ناهنجاری، مانند توده بافتی، کیست تخمدان، یا تومور، که احتمالاً در یک مطالعه تصویربرداری دیگر یافت شده است.
بیوپسی همراه با لاپاراسکوپی
پزشک می تواند از بافت غیر طبیعی در طی لاپاراسکوپی لگن بیوپسی بگیرد. آنها همچنین می توانند از این روش برای تشخیص و درمان شرایط خاص استفاده کنند. با استفاده از مانیتور ویدئویی به عنوان راهنما، پزشک می تواند:
- آپاندکتومی انجام دهد.
- رحم آسیب دیده را ترمیم کند.
- یک نمونه بافت برای بیوپسی تهیه کند.
- هیسترکتومی یا برداشتن رحم انجام دهد.
- غدد لنفاوی تحت تاثیر سرطان لگن را بردارد.
- آسیب به تخمدان ها یا لوله های فالوپ را ترمیم کند.
- بافت اسکار یا بافت غیر طبیعی از اندومتریوز را از بین ببرد.
- بستن لوله ها را انجام دهد، که عقیم سازی لوله های فالوپ شما است.
آمادگی برای لاپاراسکوپی لگن
شما معمولاً به همان روشی که برای هر عمل جراحی دیگری آماده می‌شوید، برای لاپاراسکوپی آماده خواهید شد. شما باید پزشک خود را در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای مصرفی خود، مطلع کنید. پزشک می تواند در مورد نحوه استفاده از این داروها قبل و در طول آزمایش شما را راهنمایی کند. برخی از داروها می توانند بر نتیجه لاپاراسکوپی شما تأثیر بگذارند. بنابراین، در صورت مصرف هر یک از موارد زیر، پزشک ممکن است دستورالعمل‌های خاصی را ارائه دهد:
- مکمل های گیاهی یا غذایی
- داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده های خون
- داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارند.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، از جمله آسپرین یا ایبوپروفن
اگر فکر می کنید باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. این تضمین می کند که جنین شما در طول عمل آسیبی نبیند.
پزشک ممکن است قبل از جراحی یک آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI تجویز کند. نتایج حاصلی از مطالعه تصویربرداری می تواند به آنها کمک کند تا ناهنجاری مورد بررسی را بهتر درک کنند. نتایج تصویربرداری همچنین می‌تواند راهنمای بصری ناحیه لگن را به پزشک ارائه دهد و اثربخشی را بهبود بخشد.
حداقل هشت ساعت قبل از لاپاراسکوپی نمی توانید چیزی بخورید یا بنوشید (از جمله آب). اگر سیگار می کشید، باید سعی کنید آن را ترک کنید.
روش لاپاراسکوپی لگن
لاپاراسکوپی لگن را می توان در بیمارستان انجام داد، اما معمولاً در یک کلینیک سرپایی انجام می شود.
قبل از جراحی، از شما خواسته می شود که لباس بیمارستان بپوشید. یک خط داخل وریدی در دست یا بازوی شما وارد می شود. در بیشتر موارد بیهوشی عمومی دریافت خواهید کرد. این به شما این امکان را می دهد که کاملا بیهوش شوید و هیچ دردی را در طول عمل احساس نکنید.
در موارد دیگر، یک بی حس کننده موضعی دریافت خواهید کرد. این نوع بیهوشی از احساس درد در ناحیه لگن در حین عمل جلوگیری می کند. با این حال، شما را به خواب نمی برد. هنگامی که پزشک بی حسی موضعی را به لگن شما تزریق می کند، ممکن است احساس سوزش یا سوزش داشته باشید. ممکن است همچنان در حین عمل فشار از طریق لاپاراسکوپ احساس کنید، اما نباید احساس درد کنید.
در حین جراحی
پس از اثربخشی بیهوشی، پزشک شما یک برش کوچک در بالای ناف شما به طول حدود یک و نیم اینچ ایجاد می کند. یک ابزار باریک و لوله مانند به نام “کانولا” در حفره شکم شما قرار می گیرد تا حفره را با CO2 گسترش دهد. این باعث می شود که در آن ناحیه فضا برای کار پزشک شما ایجاد شود. همچنین امکان دید واضح تری را فراهم می کند.
سپس لاپاراسکوپ را از طریق برش نزدیک ناف شما وارد می کنند. تا چهار برش به اندازه سکه به خط موی شرمگاهی شما نزدیک تر می شود. این برش‌ها فضایی را برای کانول‌های اضافی و سایر ابزارهایی که برای انجام عمل مورد نیاز خواهند بود، فراهم می‌کنند.
پزشک شما همچنین ممکن است یک گیرنده رحم را از طریق دهانه رحم وارد رحم شما کند. این کمک می کند تا اندام های لگن به سمت دید حرکت کنند. پزشک ابزارها و گاز را از بدن شما خارج می کند و پس از اتمام جراحی، تمام برش های شما را بخیه می زند. روی بخیه هایی که برای بستن برش های شما استفاده می شود، بانداژ گذاشته می شود.
بهبودی پس از لاپاراسکوپی لگن
قبل از اینکه مرخص شوید، باید برای بهبودی و معاینه در مرکز سرپایی یا بیمارستان بمانید. پزشکان و پرستاران علائم حیاتی شما را بررسی می کنند، از جمله:
- نبض
- فشار خون
- درجه حرارت
- سرعت تنفس
مدت زمانی که برای ماندن در ناحیه ریکاوری نیاز دارید، بسته به شرایط فیزیکی کلی شما، نوع بیهوشی استفاده شده و واکنش بدن شما به جراحی، متفاوت است. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد یک شب در بیمارستان بمانید. پس از از بین رفتن اثرات بیهوشی، مرخص خواهید شد.
بعد از لاپاراسکوپی لگن:
- ممکن است درد خفیفی و ضربان در محل های جراحی احساس کنید.
- احتمال دارد گلودرد، ناشی از لوله تنفسی مورد استفاده در طول عمل داشته باشید.
- حتی ممکن است تا دو روز نفخ شکم یا ناراحتی ناشی از دی اکسید کربن داشته باشید. سطح درد یا ناراحتی باید هر روز کاهش یابد.
- درد شانه بعد از عمل غیر معمول نیست. این زمانی اتفاق می افتد که گاز دی اکسید کربن باعث تحریک در دیافراگم شما می شود، که ماهیچه ای است که اعصاب مشترک با شانه شما دارد.
پزشک ممکن است برای تسکین درد دارو تجویز کند. واکنش هر فردی به روش متفاوت است. دستورالعمل های ترخیص پزشک را در مورد زمان از سرگیری فعالیت های عادی مانند رفتن به محل کار و انجام فعالیت های بدنی دنبال کنید. دستورالعمل های بعد از جراحی شما به نوع جراحی شما بستگی دارد.
به شما آموزش داده می شود که تا حدود سه هفته پس از عمل، هیچ جسم سنگینی را بلند نکنید. این کار خطر ابتلا به فتق را در یکی از برش های شما کاهش می دهد. می توانید رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید. شما باید در عرض دو هفته برای ویزیت بعدی به پزشک مراجعه کنید.
خطرات لاپاراسکوپی لگن
لاپاراسکوپی لگن یک روش جراحی در نظر گرفته می شود. شایع ترین عوارض آن خونریزی و عفونت است. با این حال، احتمال بروز آنها خیلی کم است. با این حال، مهم است که از علائم عفونت آگاه باشید. در صورت داشتن هر یک از علائم زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- لرز
- تب
- تنگی نفس
- خونریزی واژینال
- ادامه تهوع یا استفراغ
- درد شکمی که شدت آن افزایش می یابد.
- قرمزی، تورم، خونریزی یا زهکشی در محل برش شما
نتایج لاپاراسکوپی لگن
دکتری که لاپاراسکوپی لگن شما را انجام داده است، یافته ها را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. اگر بیوپسی گرفته شود، متخصص تشخیص بیماری به نام “پاتولوژیست” آن را در آزمایشگاه بررسی می کند. گزارش پاتولوژی با جزئیات نتایج برای پزشک شما ارسال خواهد شد.
نتایج طبیعی لاپاراسکوپی لگن، نشان می دهد که اندام های تناسلی و سایر اندام های معاینه شده از نظر اندازه و ظاهر طبیعی هستند. یک گزارش طبیعی همچنین عدم وجود کیست، تومور یا سایر ناهنجاری ها در ناحیه لگن را ثابت می کند. نتایج غیرطبیعی لاپاراسکوپی می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
- سرطان
- فتق ها
- آندومتریوز
- کیست یا تومور
- جراحت یا تروما
- انسداد لوله فالوپ
- کیست های تخمدان
- بیماری التهابی لگن
- چسبندگی یا اسکارهای جراحی
- فیبروم های رحمی که تومورهای خوش خیم هستند.
پزشک شاید آزمایش‌های آزمایشگاهی بیشتری را سفارش دهد و معاینات فیزیکی بیشتری را برای تشخیص بهتر انجام دهد.
آخرین دیدگاه‌ها