فتق ورزشی، علل و علائم و راه های پیشگیری از آن

فتق ورزشی، که به آن Pubalgia ورزشی نیز گفته می شود، یک آسیب بافت نرم است که در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود. این اصطلاح به کشیدگی یا پارگی در هر بافت نرم مانند عضلات، تاندون ها یا رباط ها در ناحیه کشاله ران اشاره دارد. بیشتر در ورزش هایی رخ می دهد که نیاز به تغییر جهت ناگهانی یا حرکات پیچشی دارند.

ورزش می تواند برای بدن با عوارضی همراه باشد، در فعالیت شدید ممکن است ماهیچه ها و مفاصل را بیش از حد تحت فشار قرار دهد. آسیب های کشاله ران، از جمله این اختلالات بیشتر در ورزش های رقابتی که نیاز به حرکات پیچشی سریع و پیچشی سریع دارند، مانند فوتبال و هاکی رخ می دهد.

در این مقاله، ما این اختلالات را با جزئیات بیشتر، از جمله محل وقوع و علل، علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری آنها، مورد بحث قرار می دهیم.

این اختلال آسیب بافت نرم در قسمت تحتانی شکم، لگن، و یا کشاله ران است. بسیاری از افراد ممکن است با استفاده از اصطلاحات مختلف دیگر از جمله پابالژی ورزشی، کشاله ران ورزشکار، فتق ورزشکار، کشاله ران گیلمور و فتق اولیه به آن اشاره کنند. اگرچه در بسیاری از نامهای این آسیب به فتق اشاره شده است، اما در واقع یک آسیب متفاوت است.

تشخیص افتراقی فتق ورزشی و اینگوینال

این اختلال علائم مشابهی فتق دارد و در همان ناحیه فتق اینگوینال رخ می دهد، اما تفاوت هایی را هم دارد. فتق اینگوینال زمانی رخ می دهد که بافتی مانند روده از نقطه ضعیف کانال اینگوینال بیرون زده است. فتق ورزشی آسیب بافت نرم در ناحیه شکم و کشاله ران است.

علاوه بر این، فتق اینگوینال دارای برآمدگی در کشاله ران است، در حالی که هیچ برجستگی واضحی یا فتق واقعی در این اختلالات وجود ندارد. همین می تواند تشخیص آن را دشوار کند. با این حال، اگرچه این اختلال یک فتق کامل نیست، اما ممکن است به فتق دیگری منجر شود.

این اختلالات در ناحیه لگن، پایین شکم یا کشاله ران رخ می دهد. این بیماری بیشتر بر بافت های نرم که عضلات مورب یا ران را به استخوان ناحیه تناسلی متصل می کنند، تأثیر می گذارد . اگر بر اثر انقباضات شدید یا پیچش های ناگهانی هنگام انجام ورزش در این بافت ها فشار وارد شود، این نیرو می تواند منجر به آسیب به این بافت ها شود که ممکن است منجر به این اختلال شود.

علل فتق ورزشی

به طور معمول، فتق ورزشی در نتیجه فعالیت بدنی است که با پیچ و تاب های ناگهانی همراه است رخ می دهد. این وضعیت ممکن است باعث پارگی در بافت نرم زیر شکم یا کشاله ران شود. به عنوان مثال، آنها بیشتر در ورزش های شدید مانند هاکی روی یخ، فوتبال، کشتی و فوتبال رخ می دهند.

فتق های ورزشی معمولاً مردان جوانتری را که به طور فعال در ورزش شرکت می کنند، تحت تأثیر قرار می دهد. کارشناسان معتقدند آنها لگن باریک تری نسبت به زنان دارند. فتق های ورزشی نیز در زنان رخ می دهد، اما کمتر دیده می شود. در کودکان و بزرگسالان نسبتاً نادر است. اگرچه این آسیب ها در بین افرادی که به طور فعال در ورزش فعالیت می کنند شایع تر است. اما کسانی که این ورزش ها را انجام نمی دهند ممکن است این وضعیت را تجربه کنند.

علائم فتق ورزشی

فتق ورزشی معمولا باعث ایجاد درد در هنگام ورزش می شود که با استراحت کاهش می یابد. اگر ناشی از آسیب حاد باشد، برخی از افراد ممکن است در طول پارگی اولیه احساس درد ناگهانی و شدید کنند. سپس احتمال دارد این ناحیه به لمس حساس شود. آسیب بدون درمان، ممکن است منجر به ناتوانی درد شود که می تواند مانع از فعالیت مجدد افراد شود.

فتق ورزشی باعث ایجاد برجستگی قابل مشاهده در ناحیه کشاله ران نمی شود. با این حال، ممکن است یک فتق ورزشی به یک ناحیه اینگوینال تبدیل شود.

تشخیص فتق ورزشی

پزشک معمولاً با پرسش از فرد در مورد علائم و نحوه وقوع آسیب مشکوک، تشخیص را آغاز می کند. آنها همچنین یک معاینه بدنی را انجام می دهند، در طی آن ممکن است ناحیه کشاله ران را معاینه کنند تا هرگونه علل اصلی مربوط به حساسیت بررسی شود. حتی احتمال دارد که از فرد بخواهند حرکات خاصی را انجام دهد تا ببیند آیا دردی ایجاد می کند یا خیر.

پزشک احتمالاً آزمایشات تصویربرداری را برای تأیید تشخیص فتق ورزشی و تمایز آن با سایر شرایط احتمالی تجویز می کند. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس
• اسکن MRI
• سی تی اسکن
• اسکن استخوان

درمان فتق ورزشی

فتق ورزشی دردناک می تواند توانایی فرد را برای عملکرد و ادامه فعالیت های ورزشی محدود کند. درمان سریع تضمین می کند که آنها می توانند به روال عادی خود بازگردند. خطر ابتلا به فتق های مکرر یا عوارض بعدی مانند ایجاد فتق اینگوینال را کاهش می دهد.

مشکل دیواره شکم در افرادی که فتق ورزشی دارند، مسئله قدرت عضلانی نیست. فتق ورزشی در ناحیه قسمت بزرگ و ضخیم ماهیچه ایجاد نمی شود. بلکه دیواره شکم در یک ناحیه خاص بسیار نازک است و باعث ایجاد فتق می شود.

گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): این داروها می توانند تورم و درد ناشی از فتق ورزشی را کاهش دهند.
• استراحت: استراحت می تواند به روند بهبود کمک کند. این دوره استراحت باید حداقل یک هفته طول بکشد. استفاده از یخ می تواند به تسکین درد و تورم کمک کند.
• تزریق کورتیزون: اگر درد همچنان ادامه داشت و با استراحت بهبود نیافت، پزشک ممکن است این گزینه درمانی را پیشنهاد دهد.
• فیزیوتراپی: تمرینات قدرتی و تمرینات انعطاف پذیری باعث تقویت ماهیچه های ضعیف شده و می تواند به جلوگیری از فتق ورزشی دیگر کمک کند.

پزشکان معمولاً ترکیبی از این درمان ها را توصیه می کنند. اکثر مردم می توانند انتظار داشته باشند که طی 4-6 هفته به سطح طبیعی فعالیت بدنی خود بازگردند. با این حال، برخی از افرادی که با این درمان ها بهبودی نمی بینند، ممکن است مجبور به جراحی برای ترمیم بافت های پاره شده شوند.

توانبخشی

پزشک با یک فرد همکاری می کند تا برنامه توانبخشی را پس از عمل جراحی یا مدت زمان طولانی ورزش انجام دهد. یک برنامه توانبخشی برای کسانی که از فتق ورزشی بهبود پیدا کرده به طور معمول باعث تسکین درد، بهبود قدرت، بازیابی دامنه حرکتی و استراحت کافی می شود.

بررسی ها نشان می دهد تمرینات قدرتی ممکن است در سرعت بازگشت فرد به فعالیت های ورزشی منظم نقش داشته باشد. یافته ها نشان داد که تمرینات تعادل به ورزشکاران کمک می کند تا سریعتر از برنامه توانبخشی غیر اختصاصی به سطح کامل فعالیت خود بازگردند. با این حال، این مطالعه فقط تعداد کمی از شرکت کنندگان را شامل شد.

پیشگیری فتق ورزشی

همیشه نمی توان از آسیب های حاد ورزشی پیشگیری کرد. با این حال، مردم می توانند احتمال بروز فتق ورزشی را با راهکارهای زیر کاهش دهند:

• بهبود انعطاف پذیری
• انجام منظم تمرینات ثبات مرکزی
• بهبود ثبات لگن با تمرینات تقویت مفصل ران و ساق پا

فتق های ورزشی فقط بر ورزشکاران تأثیر نمی گذارد. افرادی که تمرینات ورزشی یا روتین خود را شروع می کنند باید به گرم کردن قبل از ورزش توجه داشته باشند. گرم کردن قبل از انجام فعالیت بدنی نیز ضروری است.

تشخیص صحیح درد کشاله ران در یک ورزشکار به چالشی برای پزشکان و ورزشکاران تبدیل شده است. تا چندی پیش، بیشتر دردهای کشاله ران در یک ورزشکار به عنوان کشیدگی ماهیچه تشخیص داده می شد. طی چند دهه گذشته، تحقیقات قابل توجهی منبع درد کشاله ران را مورد بررسی قرار داده است و انواع شرایط ناشی از آسیب عضلانی، آسیب غضروف، مشکلات عصبی و شرایط اورولوژیکی همه می توانند علائم مشابهی را ایجاد کنند. یک مشکل بسیار دشوار برای تشخیص، فتق ورزشی است.

سخن آخر

فتق ورزشی، که بسیاری از نام های دیگر نیز دارد، صدمه ای است که در بافت نرم قسمت تحتانی شکم یا کشاله ران ایجاد می شود. این اصطلاح یک نام اشتباه است، زیرا فتق ورزشی یک نوع فتق نیست بلکه یک آسیب ناشی از فشار یا بیش از حد است که باعث ضعف در این زمینه می شود.

افرادی که ورزش های زیادی را شامل دویدن و پیچیدن ناگهانی انجام می دهند، مانند فوتبال یا هاکی، بیشتر در معرض این آسیب هستند. فتق ورزشی اغلب دردناک است و برای التیام نیاز به استراحت و درمان دارد. در برخی از افراد، فتق ورزشی می تواند به یک مشکل مزمن تبدیل شود که نیاز به جراحی دارد. انجام تمرینات تقویتی اصلی ممکن است به کاهش احتمال بروز فتق های ورزشی کمک کند.

فتق ورزشی زمانی رخ می دهد که ماهیچه ها یا تاندون های دیواره پایین شکم ضعیف شوند. این قسمت از شکم همان ناحیه ای است که در آن فتق اینگوینال ایجاد می شود که به آن کانال اینگوینال می گویند. هنگامی که فتق اینگوینال رخ می دهد، ضعف کافی دیواره شکم وجود دارد که باعث می شود یک کیسه، فتق، احساس شود. در مورد فتق ورزشی، مشکل به دلیل ضعیف شدن ماهیچه های دیواره شکم است، اما فتق قابل مشاهده وجود ندارد.

کانال اینگوینال ناحیه ای در قسمت پایین شکم، درست بالای کشاله ران است. این کانال با درج عضلات و تاندون های شکمی و همچنین چندین رباط تشکیل می شود. درون کانال اینگوینال طناب اسپرماتیک (در مردان) یا رباط گرد (در زنان) حرکت می کند. این ناحیه از شکم مستعد ضعیف شدن دیواره شکم است. حتی اجازه می دهد تا یک برآمدگی یا فتق ایجاد شود.