همانطور که از نام این مشکل نیز پیداست، با از دست دادن شنوایی ناگهانی یا کم شنوا شدن در عرض تنها چند ساعت مواجه می شویم. هنوز هم با وجود پیشرفت ها و مطالعات علمی بسیار، علت دقیق کاهش شنوایی ناگهانی نامعلوم بوده و جهان پزشکی به دنبال یافتن بهترین راه ها برای درک این پدیده است.
کاهش شنوایی ناگهانی ممکن است در سطوح متفاوتی اتفاق بیفتد و گاهی اوقات خفیف یا متوسط بوده و در بعضی از موارد با توجه به یا سایر بیماری های دیگر شدید خواهد بود. حتی در بعضی از اوقات بروز کاهش شنوایی دائمی شده و هیچگاه برطرف نخواهد شد. ممکن است کاهش شنوایی فرد همزمان با تینی توس یا همان وزوز و بوق زدن گوش اتفاق بیفتد. در صورتی که احساس کردید که ممکن است دچار کاهش شنوایی ناگهانی شده یا علائم آن را داشتید، پیشنهاد می کنیم سریعاً در این مورد با پزشک مشورت کنید. اگر علائم برای مدت طولانی با شما همراه بوده و برطرف نشد، می توانید از وسایل کمک شنوایی و سمعک برای بهبود شرایط استفاده کرده و از آن ها کمک بگیرید.
علت کاهش شنوایی ناگهانی
علت اصلی بروز کاهش یا از دست رفتن شنوایی ناگهانی ناشناخته است.
با این حال می دانیم که در نتیجه بروز این عارضه، جریان خون در داخل گوش میانی کاهش می یابد. در نتیجه اولین فرضیه ای که برای علت بروز کاهش شنوایی ناگهانی مطرح است، موضوع استرس است. محیطی گیج کننده ای که فرد را بی قرار کند یا در محل کار تحت فشار زیاد باشد همه این موارد می تواند باعث بروز اختلالات مربوط به جریان خون در سیستم های شنوایی شده و فرد را در معرض بروز از دست دادن و کاهش شنوایی ناگهانی قرار دهد.
دیگر دلایل احتمالی برای از دست دادن یا کاهش شنوایی ناگهانی:
- عفونت های ویروسی یا عود مجدد آن ها (مثل ویروس های تبخال یا آبله مرغان)
- بیماری تصلب شرایین و در پی آن اختلالات مربوط به جریان خون در سیستم های شنوایی و مغز
- اختلالات متابولیکی یا اختلال در سوخت و ساز بدن مثل دیابت یا کلسترول بالا
- پارگی پرده سماخ
- هر نوع آسیب دیده به ستون فقرات گردنی از قبیل کشیدگی ستون فقرات گردن
- افزایش پلاکت خون
- انسداد رگ های گوش داخلی (ترومبوزیس)
- بیماری خود ایمنی
- عفونت گوش میانی
انواع کاهش شنوایی ناگهانی
بروز کاهش شنوایی ناگهانی یا از دست رفتن آن انواع مختلفی داشته و بعضی از انواع آن نسبت به بقیه بسیار رایج تر می باشند.
کاهش شنوایی ناگهانی ایدیوپتیک (با علت نامعلوم)
ایدیوپتیک در علم پزشکی به معنای بروز مشکلی است که هیچ علت مشخص قابل تشخیصی ندارد. این نوع از دست دادن شنوایی ناگهانی از دیگر موارد رایج تر بوده و با معاینه شخص نمی توان علت اصلی و اولیه بروز آن را تشخیص داد.
کاهش شنوایی ناگهانی مرتبط به استرس
استرس یکی از اصلی ترین علل بروز این عارضه شود. در نتیجه کاهش سطح استرس ضروری است تا بهتر بتوانید با شرایط موجود و موقعیت قرار گرفته در آن کنار بیایید. داشتن ورزش منظم می تواند به کاهش و از بین بردن استرس های روزانه تا حد بسیار زیادی کمک کند.
سابقه پزشکی شخص نقش بسیار مهمی در تشخیص زود هنگام یا به موقع این عارضه را ایفا می کند. زیرا سابقه پزشکی فرد می تواند سرنخ های مهمی در مورد علت بروز این عارضه در اختیار پزشک قرار دهد. علاوه بر استفاده از سابقه پزشکی بیمار می توان از دیگر شیوه های تشخیصی مثل شنوایی سنجی Fowler pure tone، شنوایی سنجی پاسخ الکتریکی ساقه مغز (BERA) یا اندازه گیری و بررسی عملکرد حلزون (سلول های مویی و خارجی) (OAE) برای تشخیص این اختلال شنوایی استفاده کرد.
علائم کاهش شنوایی ناگهانی
فشار گوش و تینی توس (وز وز و زنگ زدن گوش) اولین علائم بروز این عارضه هستند. علائم این بیماری ممکن است به صورت ناگهانی یا در عرض چند روز خودش را نشان دهد. بیشتر اوقات این علائم تنها یک گوش را درگیر کرده و علائم آن ممکن است دارای شدت های مختلفی باشد. حتی در مواردی که گوش بیمار در وضعیت وخیمی قرار گرفته باشد، احتمال کری دائمی وجود دارد. گوش درد جز علائم رایج در مبتلایان به از دست دادن ناگهانی شنوایی گوش نیست. گوش درد در یک گوش می تواند به دلایل مختلفی اتفاق افتاده و نشان دهنده مشکلات بالینی دیگری مثل عفونت باشد. با این حال پیچیدن صدا در داخل گوش یا صداهای گیج کننده ممکن است از علائم کاهش یکباره شنوایی باشد.
رایج ترین علائم بروز کاهش شنوایی ناگهانی شامل موارد زیر می شود:
- بروز کاهش ناگهانی قدرت شنوایی گوش بدون هیچ علائم خاصی
- نبود درد گوش
- از دست رفتن قدرت شنوایی یک گوش به تنهایی
علائم زیر نیز ممکن است با این عارضه همراه باشد:
- سرگیجه
- بی حس شدن گوش بیرونی
- فشار داخل گوش
- تینیتوس (وز وز و زنگ زدن گوش)
تشخیص کاهش شنوایی ناگهانی
روند تشخیص این مشکل از طریق روش حذف کردن سایر علل مشکلات سیستم های شنوایی انجام می شود. فرایند و آزمایشات بسیاری مثل (اندازه گیری فشار خون فرد، تست خون، اتوسکوپی یا سونوگرافی و ام آر آی) انجام گرفته که همگی به منظور دست یابی به بهترین نتیجه صورت می پذیرد. به عنوان مثال پزشک متخصص گوش، حلق و بینی می تواند از اتوسکوپی برای تشخیص گرفتگی ها یا آسیب های وارد شده به حفره داخلی گوش استفاده کند. با استفاده از آزمون های شنوایی (مثل آزمون دیاپازونی یا اودیومتری puretone) پزشک قادر خواهد بود تا محل دقیق این عارضه (گوش میانی یا داخلی) را تشخیص داده و مشخص کند که کاهش شنوایی در درجه شدید، متوسط یا خفیف آن رخ داده است. تست اودیوگرام puretone برای تشخیص احتمال از دست دادن شنوایی حسی–عصبی در حین انجام معاینات و آزمایشات انجام می شود.
درمان کاهش شنوایی ناگهانی
بعد از گذشت مدت کوتاهی از بروز کاهش شنوایی ناگهانی، پزشک از شما می خواهد تا بر روی کاهش عوامل خطرناکی مثل چاقی، فشار خون بالا، سطح کلسترول بالا و دیابت تمرکز کنید. همچنین برای بهبود باید قدمی در جهت کاهش استرس های زندگی خود بردارید. اگر کاهش شنوایی ناگهانی بیش از یک سال پیش برایتان اتفاق افتاده است، تنها گزینه ای که برای کاهش علائم این بیماری پیش رو خواهید داشت، استفاده از سمعک ها است که پزشک با توجه به شرایط و میزان شنوایی تان برای تان تجویز خواهد کرد.
با این حال هر چقدر روند درمانی تان سریع تر آغاز شود، تشخیص علت بروز آن راحت تر خواهد بود. اگر می خواهید بهترین انتخاب را داشته باشید در همان 24 ساعت اولیه بروز کاهش شنوایی گوش بهتر است با یک پزشک متخصص گوش، حلق و بینی ملاقات کنید. درمان برای کاهش یا بهبود علائم کاهش ناگهانی شنوایی شامل تحریک برای افزایش جریان خون در گوش داخلی و حذف عوامل خارجی تشدید کننده می شود. درمان های دیگری که می توان برای کاهش ناگهانی شنوایی انجام داد شامل موارد زیر می شود:
درمان افزایش جریان خون (رئولوژیکی)
با بروز کاهش شنوایی ناگهانی جریان خون گوش داخلی کاهش یافته یا دچار اختلال می شود.
جریان خون برای رساندن مواد مغذی مورد نیاز گوش ضروری بوده و اگر این جریان خون دچار مشکل شود، سلول های مویین داخل گوش ممکن است برای مدت کوتاهی یا برای همیشه دچار مشکل شوند. حال برای برطرف نمودن و یا کاهش مشکل جریان خون می توان از درمان افزایش جریان خون استفاده کرد که شامل استفاده از کورتیزون برای جلوگیری از التهاب می شود.
بی حسی موضعی برای انسداد اعصاب
پزشک متخصص از داروهای بی حسی موضعی ای مثل پروکائین و لیدوکائین برای درمان کاهش ناگهانی شنوایی استفاده می کند.
این بی حس کننده ها با انسداد اعصاب به جلوگیری از انقباض عروقی کمک می کند.
سمعک
در صورتی که مشکل شنوایی فرد ادامه دار بوده و به سرعت درمان نشود، سمعک می تواند تا حد زیادی به بهبود علائم این عارضه کمک کند. معمولاً استفاده از درمان های دارویی می تواند با گذشت 24 ساعت از مشاهده علائم این بیماری برای فرد تجویز شود، در صورتی که مشکل شنوایی بعد از مدتی بهبود نیافت و مشکل ادامه دار بوده و شرایط بیمار وخیم تر شد در این صورت برای بهبود شنوایی فرد سمعک توسط پزشک تجویز خواهد شد. چنانچه کاهش شنوایی ناگهانی فرد با وز وز گوش یا احساس زنگ زدن گوش همراه بود، استفاده از عملکرد نویز گیر (حذف صدا های اضافی) داخل سمعک می تواند به بهبودی علائم کاهش شنوایی و وز وز گوش به طور همزمان کمک کند.
درمان برای موارد حاد
در صورتی که کاهش شنوایی ناگهانی بسیار شدید بوده باشد از دیالیز استفاده می شود تا با تمیز کردن خون از مواد منعقد کننده خون جلوی وخامت بیشتر این بیماری گرفته شود. اینکار رفته رفته به بهبود جریان خون فرد کمک کرده و علائم این عارضه را کاهش می دهد.
در افراد چاق یا دیابتی
درمان تصلب شرایین (تجمع چربی، کلسترول و دیگر مواد در داخل دیواره عروق) از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. تغییر در سبک زندگی نیز یکی از شیوه های مرسوم برای درمان این عارضه است که فرد باید با استفاده از رژیم غذایی کم چربی و ورزش وزن خود را کاهش داده و سطح قند خون خود را تنظیم کند. همچنین افراد تحت درمان باید از سیگار کشیدن، خوردن قهوه و الکل نیز خودداری کنند. تغییر همین موارد ساده در سبک زندگی تأثیر بسیار زیادی در بهبودی و درمان فرد خواهد داشت.
عوارض کاهش ناگهانی شنوایی
کاهش ناگهانی شنوایی ممکن است عوارضی مثل از دست رفتن بخشی از شنوایی تا مشکل کامل شنوایی فرد و کری را به همراه داشته باشد. یکی دیگر از عوارضی که ممکن است به صورت بلند مدت همراه شخص باشد، مشکل وز وز گوش یا احساس فشار هوا داخل گوش است. در بعضی از موارد علائمی مثل بی قراری درونی و تپش قلب شدید در فرد اتفاق می افتد.
آخرین دیدگاه‌ها