کاردیومیوپاتی اتساع یافته

کاردیومیوپاتی اتساع یافته نوعی بیماری عضله قلب است که معمولاً در محفظه پمپاژ اصلی قلب (بطن چپ) شروع می شود. در این شرایط بطن کشیده و نازک می شود و نمی تواند به درستی خون را پمپاژ کند. کاردیومیوپاتی یک اصطلاح کلی است که به ناهنجاری خود عضله قلب هم اشاره دارد. کاردیومیوپاتی اتساع یافته ممکن است باعث بروز علائم خاصی نشود، اما برای برخی از افراد می تواند خطرناک باشد. کاردیومیوپاتی اتساع یافته همچنین می تواند به ضربان های نامنظم قلب (آریتمی)، لخته شدن خون یا مرگ ناگهانی منجر شود. این بیماری افراد در هر سنی از جمله نوزادان و کودکان را درگیر می کند اما بیشتر در مردان در سنین 20 تا 50 سال مشاهده می شود.

علت کاردیومیوپاتی اتساع یافته

علت کاردیومیوپاتی اتساع یافته اغلب تشخیص داده نمی شود.

با این وجود، عوامل بیشماری می توانند باعث ضعف بطن چپ شوند، از جمله:

• دیابت
• چاقی
• فشار خون بالا
• سوء مصرف الکل
• داروهای خاص سرطان
• سوء استفاده از کوکائین
• عوارض حاملگی در اواخر مرحله بارداری
• قرار گرفتن در معرض سموم مانند سرب، جیوه و کبالت
• عفونت ها، از جمله آلودگی های ناشی از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها

عوامل خطر کاردیومیوپاتی اتساع یافته

کاردیومیوپاتی اتساع یافته بیشتر در مردان، در سنین 20 تا 50 سالگی رخ می دهد. اما در زنان نیز هم دیده می شود.

عوامل خطر دیگر این بیماری عبارت است از:

• صدمه به عضله قلب در اثر حمله قلبی
• سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی اتساع یافته
• اختلالات عصبی عضلانی مانند دیستروفی عضلانی
• التهاب عضله قلب از اختلالات سیستم ایمنی مانند لوپوس

علائم کاردیومیوپاتی اتساع یافته

مبتلایان به کاردیومیوپاتی dilated، به احتمال زیاد علائم و نشانه هایی از نارسایی قلبی یا آریتمی را تجربه می کند.

علائم و نشانه های کاردیومیوپاتی اتساع یافته، عبارتند از:

• خستگی
• درد قفسه سینه
• کاهش توانایی ورزش
• تورم در پاها، مچ پا و پا
• تورم شکم به دلیل ایجاد مایعات (آسیت)
• تنگی نفس هنگام فعالین یا دراز کشیدن
• صداهای اضافی یا غیرطبیعی که هنگام ضربان قلب شنیده می شود (سوفل قلب)

اگر تنگی نفس یا علائم دیگری از کاردیومیوپاتی دارید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. اگر احساس درد در قفسه سینه دارید که بیش از چند دقیقه طول می کشد یا در تنفس مشکل دارید سریعا به اورژانس مراجعه کنید. اگر یکی از اعضای خانواده شما به کاردیومیوپاتی اتساع یافته مبتلا است، در مورد غربالگری سایر اعضای خانواده برای ارزیابی ابتلا به این بیماری با پزشک مشورت کنید. تشخیص زودرس با استفاده از آزمایش ژنتیکی ممکن است برای افرادی که به صورت ژنتیکی به این بیماری مبتلا هستند و علائم بارزی ندارند، موثر باشد.

عوارض کاردیومیوپاتی اتساع یافته

عوارض ناشی از کاردیومیوپاتی اتساع یافته شامل موارد زیر است:

• مایع سازی (ادم). مایعات می توانند در ریه ها، شکم و پاها تجمع پیدا کنند.
• ایست ناگهانی قلبی. کاردیومیوپاتی اتساع یافته می تواند باعث ایست قلبی به طور ناگهانی شود.
• ضربان قلب غیر طبیعی (آریتمی). تغییر در ساختار قلب و تغییر فشار در محفظه قلب می تواند التهاب مفاصل را تشدید کند.
• نارسایی قلبی. جریان ضعیف خون از بطن چپ می تواند منجر به نارسایی قلبی شود و قلب نتواند خون مورد نیاز بدن را برای عملکرد صحیح تأمین کند.
• برگشت مجدد دریچه قلب. بزرگ شدن بطن چپ می تواند بسته شدن دریچه های قلب را دشوارتر کند و باعث برگشت جریان خون به سمت عقب شود.
• لخته های خون (آمبولی). تجمع خون (استاز) در بطن چپ می تواند منجر به لخته شدن خون شود، که ممکن است این لخته ها وارد جریان خون شده و خونرسانی را در اندام های حیاتی بدن قطع کرده و باعث سکته مغزی، حمله قلبی یا آسیب های جدی به اندام های دیگر می شود.

پیشگیری کاردیومیوپاتی اتساع یافته

سبک زندگی سالم می تواند در پیشگیری یا به حداقل رساندن بروز عوارض جانبی کاردیومیوپاتی اتساع یافته موثر باشند.

برخی از این راهکارها عبارتند از:

• حفظ وزن سالم
• ترک سیگار و الکل
• ورزش منظم و خواب و استراحت کافی
• عدم مصرف کوکائین یا سایر داروهای غیرقانونی
• رعایت رژیم غذایی سالم بخصوص رژیم کم نمک (سدیم)

تشخیص کاردیومیوپاتی اتساع یافته

پزشک سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی بیمار را بررسی کرده و با استفاده از یک استتوسکوپ معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا به قلب و ریه های بیمار گوش کند، و آزمایش های لازم را ارائه دهد. حتی این امکان وجود دارد که پزشک بیمار را برای آزمایش به یک متخصص قلب و عروق ارجاع دهد.

آزمایشاتی که پزشک می تواند برای تشخیص این بیماری از آن استفاده کند، عبارتند از:

• آزمایش خون، این آزمایشات به پزشک اطلاعاتی در مورد قلب، وجود عفونت، اختلال متابولیک یا سموم موجود در خون را که می تواند علت این بیماری باشد را نشان می دهد.
• اشعه ایکس قفسه سینه، پزشک برای بررسی تغییرات یا ناهنجاری ها در ساختار و اندازه قلب، و مایعات داخل یا اطراف ریه های، پرتونگاری قفسه سینه را تجویز می کند.
• الکتروکاردیوگرام (ECG)، یک الکتروکاردیوگرام می تواند نشانه ای از ضربان قلب غیر طبیعی یا مشکلات بطن چپ را نشان دهد.
• اکوکاردیوگرام، این ابزار اصلی برای تشخیص کاردیومیوپاتی اتساع یافته، از امواج صوتی برای تولید تصاویر قلب استفاده می کند و به پزشک امکان می دهد ساختار و وضعیت بطن چپ و وضعیت جریان خون از قلب را بررسی کند.
• تست استرس ورزش، پزشک ممکن است با استفاده از تست ورزش، ضربان قلب و میزان اکسیژن بیمار را اندازه گیری کند. این نوع تست می تواند شدت مشکلات ناشی از کاردیومیوپاتی اتساع یافته را نشان دهد.
• سی تی اسکن یا MRI، در برخی شرایط، این آزمایشات اندازه و عملکرد حفره های قلب را بررسی می کند.
• کاتتریزاسیون قلبی، این آزمایش به پزشک امکان می دهد شریان های کرونر را بر روی اشعه ایکس مشاهده کرده و فشار را در قلب اندازه بگیرد و از بافت ماهیچه نمونه برداری کرده و آسیب های احتمالی را شناسایی کند.
• غربالگری ژنتیکی یا مشاوره، اگر پزشک نتواند علت کاردیومیوپاتی اتساع یافته را تشخیص دهد، ممکن است غربالگری سایر اعضای خانواده را برای ارثی و ژنتیکی بودن بیماری تجویز کند.

درمان کاردیومیوپاتی اتساع یافته

در صورت مشخیص بودن علت اصلی بیماری، پزشک به منظور بهبود جریان خون و جلوگیری از آسیب بیشتر قلب درمان بیماری زمینه ای را توصیه می کند.

داروها

پزشکان معمولاً کاردیومیوپاتی اتساع یافته را بسته به علائم بیمار با ترکیبی از داروها درمان می کنند.

داروهایی که در درمان نارسایی قلبی و کاردیومیوپاتی اتساع یافته مفید هستند، عبارتند از:

• مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE). مهارکننده های ACE داروهای هستند که رگ های خونی (وازودیلاتور) را برای کاهش فشار خون، بهبود جریان خون و کاهش میزان فعالیت قلب باز و گشادتر می کنند. مهارکننده های ACE ممکن است عملکرد قلب را بهبود ببخشند. عوارض جانبی این داروها شامل فشار خون پایین، کاهش تعداد گلبولهای سفید خون و مشکلات کلیوی یا کبد است.
• مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II. این داروها بسیاری از اثرات مفید مهار کننده های ACE را دارند و ممکن است جایگزینی برای افرادی باشد که نمی توانند مهار کننده های ACE را مصرف کنند. عوارض جانبی آن ها شامل اسهال، گرفتگی عضلات و سرگیجه است.
• مسدود کننده های بتا. مسدود کننده بتا ضربان قلب و فشار خون را کاهش می دهد و ممکن است از برخی از اثرات مضر هورمون های استرس جلوگیری کند. همچنین مسدود کننده های بتا می توانند علائم و نشانه های نارسایی قلبی را کاهش داده و عملکرد قلب را بهبود ببخشند. عوارض جانبی آن ها شامل سرگیجه و فشار خون پایین است.
• داروهای ادرار آور دیورتیک ها که اغلب به آن قرص های مدر گفته می شوند، مایعات و نمک اضافی را از بدن خارج می کنند. این داروها همچنین مایعات در ریه های را کاهش می دهند و تنفس بیماران را بهبود می بخشند.
• دیگوکسین. این دارو انقباضات عضلات قلب را تقویت می کند و باعث کند شدن ضربان قلب می شود. دیگوکسین ممکن است علائم نارسایی قلبی را کاهش داده و توانایی فعالیت بیمار را بهبود بخشد.
• داروهای رقیق کننده خون. پزشک ممکن است برای جلوگیری از لخته شدن خون، داروهایی از جمله آسپرین یا وارفارین تجویز کند. عوارض جانبی آن ها شامل کبودی بیش از حد یا خونریزی است.

دستگاه ها

دستگاه های قابل کاشت که برای درمان کاردیومیوپاتی اتساع یافته استفاده می شوند عبارتند از:

• ضربان سازهای بطنی، برای هماهنگی اقدامات بطن چپ و راست از ضربان های الکتریکی استفاده می کنند.
• ضربان سازهای ضربان قلب قابل کاشت، ICDs ریتم قلب را کنترل می کنند و در صورت لزوم برای کنترل ضربان های غیر طبیعی، از جمله مواردی که باعث متوقف شدن قلب می شوند، ضربان های الکتریکی را کنترل می کنند. آنها همچنین می توانند به عنوان ضربان ساز عمل می کنند.
• وسایل کمکی بطن چپ (LVADs)، که وسایل مکانیکی کاشته شده در شکم یا قفسه سینه هستند و برای کمک به پمپاژ، به قلب وصل شده اند. آنها معمولاً پس از عدم موفقیت روش های دیگر، استفاده می شوند.

پیوند قلب

اگر داروها و سایر روش های درمانی دیگر مؤثر نباشند، ممکن است بیمار تحت عمل پیوند قلب قرار بگیرد.

سبک زندگی و درمان های خانگی کاردیومیوپاتی اتساع یافته

برخی راهکارهای که می تواند در مدیریت علائم این بیماری موثر باشند، عبارتند از:

• حفظ وزن سالم. وزن اضافی عملکرد قلب را سخت تر می کند.
• رژیم غذایی سالم مناسب قلب. خوردن غلات سبوس دار و انواع میوه و سبزیجات و محدود کردن نمک، شکر و کلسترول، چربی های اشباع و چربی های ترانس برای قلب مفید است.
• ورزش. بیماران بهتر است با پزشک خود مشورت کنند تا به آن ها بگویید که چه فعالیت هایی برای آن ها مفید خواهد بود. به طور کلی ورزش های رقابتی به مبتلایان به این بیماری توصیه نمی شود زیرا می توانند خطر متوقف شدن قلب را افزایش داده و باعث مرگ ناگهانی شوند.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

اگر فکر می کنید به دلیل سابقه خانوادگی ممکن است دچار کاردیومیوپاتی اتساع شده باشید یا نگران سلامتی خودتان هستید بهتر است به یک پزشک و یا یک متخصص قلب و عروق مراجعه کنید.

برای آمادگی بیشتر، می توانید قبل از مراجعه به پزشک:

• لیست تمام داروها، از جمله ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های اساسی یا تغییرات اخیر زندگی و سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا یا دیابت را بنویسید.
• علائمی را که تجربه می کنید بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است با کاردیومیوپاتی متسع بی ارتباط به نظر برسد.

برای کاردیومیوپاتی اتساع یافته، برخی از سؤالات اساسی که می توانید از پزشک بپرسید، عبارتند از:

• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• چه رژیم غذایی باید رعایت کنم؟
• بهترین روش درمانی من کدام است؟
• علل احتمالی دیگر بروز علائم من چیست؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• چه عاملی باعث ایجاد علائم یا وضعیت من شده است؟
• آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• گزینه های اصلی برای رویکرد اصلی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم از آن استفاده بگیرم؟
• من به بیماری دیگری مبتلا هستم، چگونه می توانم به بهترین وجه آنها را مدیریت کنم؟
• آیا باید به خانواده خود بگویم که برای انجام کاردیومیوپاتی اتساع به پزشک مراجعه کنند و مورد ارزیابی قرار بگیرند؟

احتمالاً پزشك سؤالاتی از شما خواهد پرسید، از جمله:

• علائم شما چقدر شدید است؟
• علائم شما از چه زمانی شروع شده اند؟
• آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه بروز می کنند؟
• فکر می کنید چه چیزی باعث بهتر و یا بدتر شدن علائم شما می شود؟
• آیا بستگان شما سابقه ابتلا به کاردیومیوپاتی اتساع یافته یا انواع دیگر بیماری های قلبی را دارند؟

منابع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dilated-cardiomyopathy/symptoms-causes/syc-20353149

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/16932-dilated-cardiomyopathy

[advisers limit=3 online =true skill=”5″]