تاندونیت کلسیفیک چیست؟

تاندونیت کلسیفیک در اثر تجمع رسوبات کلسیم در عضلات یا تاندون‌ها ایجاد می‌شود. این شرایط ممکن است در هر جایی از بدن اتفاق بیفتد، اما معمولاً در روتاتور کاف رخ می دهد. روتاتور کاف گروهی از ماهیچه‌ها و تاندون‌ها هستند که بازو را به شانه متصل می‌کند. تجمع کلسیم در تاندونیت می تواند توانایی حرکت دادن بازو ها را تا حدود زیادی کاهش دهد و منجر به بروز درد و ناراحتی شود. این وضعیت یکی از اصلی ترین و شایع ترین علت درد شانه است به خصوص وقتی که اجسام سنگین را بلند می کنید و یا ورزش هایی مانند بسکتبال یا تنیس را انجام می دهد. تاندونیت Calcific را می توان با دارو یا فیزیوتراپی درمان کرد، اما درمان آن در برخی شرایط ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

شایع ترین علل تاندونیت کلسیفیک

اگرچه درد شانه شایع ترین علامت این اختلال است، اما حدود یک سوم افراد مبتلا به تاندونیت کلسیفیک هیچ علامت قابل توجهی را تجربه نمی کنند. اما درد ناشی از آن ممکن است به قدری زیاد باشد که فرد از شدت درد نتواند دستش را تکان بدهد یا حتی بخوابند. درد ممکن است در جلو یا پشت بازو رخ دهد و به طور ناگهانی یا به تدریج ایجاد شود. چون رسوب کلسیم در تاندونیت کلسیفیک در سه مرحله تشکیل می شود که آخرین مرحله آن، درد بیشتری دارد. علت اصلی درد  در تاندونیت کلسیفیک مشخص نیست. اما به نظر می رسد برخی عوامل زیر در بروز درد موثر باشند:

• استعداد ژنتیکی
• رشد غیر طبیعی سلول
• فعالیت غیر طبیعی غده تیروئید
• تولید مواد ضد التهابی در بدن
• بیماری های متابولیک مانند دیابت

اگرچه این بیماری در افرادی که ورزش می‌کنند یا به طور معمول دست‌های خود را برای کار بالا و پایین می‌برند بیشتر بروز می کند، اما تاندونیت کلسیفیک می‌تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت معمولاً در بزرگسالان بین 40 تا 60 سال دیده می شود. زنان نیز بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به این وضعیت قرار دارند.

علائم تاندونیت کلسیفیک

افراد مبتلا به تاندونیت کلسیفیک ممکن است علائم مختلفی داشته باشند. این شامل:

• درد یا سفتی ناگهانی شانه
• درد شدید با حرکت شانه
• کاهش دامنه حرکتی
• درد شدیدی که خواب را مختل می کند.
• حساسیت روتاتور کاف

تاندونیت کلسیفیک چه مراحلی دارد؟

تاندونیت کلسیفیک در سه مرحله رخ می دهد که عبارتند از:

• پیش کلسیفیک: در این مرحله که به عنوان مرحله شروع در نظر گرفته می شود هر گونه حرکت بازو می تواند با درد همراه باشد. حتی در این مرحله ممکن است دامنه حرکت بیمار محدود شود. این ناحیه در سطح سلولی تغییر می کند.
• کلسیفیک: کلسیم از سلول ها آزاد می شود و رسوبات کلسیم را تشکیل می دهد. پس از مدتی، بدن شروع به جذب رسوبات می کند. این مرحله می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود.
• پس از کلسیفیک: در این مرحله رسوبات با بافت سالم جایگزین می شوند. دامنه حرکت شروع به بهبود می کند.

تشخیص و درمان تاندونیت کلسیفیک

در صورت بروز درد مداوم و غیرطبیعی شانه بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک برای تشخیص بهتر علت اصلی درد شانه، در مرحله اول علائم شما را بررسی می کند و معاینه جسمی را انجام می دهد. پس از معاینه فیزیکی، پزشک احتمالاً آزمایش های تصویربرداری را برای بررسی هرگونه رسوب کلسیم یا سایر ناهنجاری ها تجویز می کند. اشعه ایکس برای تشخیص رسوبات بزرگ‌تری و سونوگرافی برای بررسی رسوبات کوچک‌تر انجام می شود. اکثر موارد تاندونیت Calcific را می توان بدون جراحی درمان کرد. در موارد خفیف، پزشک ممکن است ترکیبی از دارو و فیزیوتراپی یا یک روش غیر جراحی را توصیه کند.

دارو

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) اولین گزینه درمانی برای تاندونیت کلسیفیک در نظر گرفته می شوند. این داروها بدون نسخه در دسترس هستند و عبارتند از:

• آسپرین (بایر)
• ایبوپروفن (Advil)
• ناپروکسن (Aleve)

پزشک همچنین ممکن است تزریق کورتیکواستروئید (کورتیزون) را برای کمک به تسکین هرگونه درد یا تورم تجویز کند.

روش های غیر جراحی

برای موارد خفیف تا متوسط تاندونیت Calcific، پزشک ممکن است یکی از روش های زیر را توصیه کند:

درمان با موج شوک برون بدنی (ESWT): در این روش پزشک از یک دستگاه دستی کوچک برای وارد کردن شوک های مکانیکی به شانه، نزدیک محل کلسیفیکاسیون استفاده می کند. شوک های فرکانس بالاتر موثرتر هستند، اما می توانند دردناک باشند. پزشک شما می تواند امواج ضربه ای را تا حدی تنظیم کند که شما بتوانید آن را تحمل کنید. این درمان ممکن است یک بار در هفته به مدت سه هفته انجام شود.

درمان با امواج شعاعی (RSWT): پزشک از یک دستگاه دستی برای وارد کردن شوک های مکانیکی با انرژی کم تا متوسط به قسمت آسیب دیده شانه استفاده می کند.

سونوگرافی درمانی: پزشک از یک دستگاه دستی برای هدایت یک موج صوتی با فرکانس بالا در رسوب کلسیفیک استفاده می کند تا کریستال های کلسیم شکسته شوند. این روش معمولا بدون درد است.

سوزن از راه پوست: این روش درمانی نسبت به سایر روش های درمانی تهاجمی تر است. پس از اعمال بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر، پزشک از یک سوزن برای ایجاد سوراخ های کوچک در پوست استفاده می کند. این روش همیشه همراه با سونوگرافی انجام می شود.

عمل جراحی

در مواردی که رسوب کلسیم نیاز به برداشتن و خارج کردن داشته باشد، پزشک از جراحی برای درمان آنها استفاده می کند.  دوره بهبودی بعد از درمان به اندازه، محل و تعداد رسوبات کلسیم بستگی دارد. به عنوان مثال، برخی از افراد در عرض یک هفته به عملکرد طبیعی خود باز خواهند گشت و برخی دیگر ممکن است درد پس از جراحی را تجربه کنند که فعالیت های روزمره بیمار را محدود می کند.

فیزیوتراپی

درمان تاندونیت کلسیفیک در  موارد متوسط یا شدید معمولاً برای بهبود توانایی حرکتی بیمار به نوعی فیزیوتراپی نیاز دارند.

توانبخشی بدون جراحی

پزشک یا فیزیوتراپ شما مجموعه ای از تمرینات ملایم دامنه حرکتی را به شما آموزش می دهد تا به بازیابی حرکت در شانه آسیب دیده کمک کند. در ابتدا معمولاً تمریناتی مانند آونگ با تاب خوردن خفیف بازو تجویز می شود. با گذشت زمان، تمرینات با دامنه حرکتی محدود، ایزومتریک و وزن سبک تجویز می شوند.

توانبخشی بعد از جراحی

مدت زمان بهبودی پس از جراحی در افراد مختلف متفاوت است. در برخی موارد، بهبودی کامل ممکن است سه ماه یا بیشتر طول بکشد. بهبودی پس از جراحی آرتروسکوپی معمولاً سریعتر از جراحی باز است. پس از جراحی باز یا آرتروسکوپی، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای حمایت و محافظت از شانه، چند روز از بند استفاده کنید.

عوارض درمان تاندونیت کلسیفیک

عوارض جانبی ناشی از درمان تاندونیت کلسیفیک به درمان انجام شده آن بستگی دارد. اکثر گزینه های غیر جراحی دارای عوارض کمی هستند که ممکن است شامل ناراحتی و تورم موقت باشد. بیمارانی که برای تاندونیت کلسیفیک تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، خطر کمی از موارد زیر دارند:

• عفونت
• واکنش به بیهوشی عمومی
• شانه ی یخ زده

پیش آگهی تاندونیت کلسیفیک چگونه است؟

اگرچه تاندونیت کلسیفیک در برخی افراد ممکن است با درد زیادی همراه باشد اما خیلی سریع بهبود پیدا می کند. اکثر موارد تاندونیت کلسیفیک را می توان در مطب پزشک معالجه کرد و تنها 10 درصد از افراد به نوعی نیاز به جراحی دارند. تاندونیت کلسیفیک در نهایت خود به خود ناپدید می شود، اما در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض شود. عوارض آن شامل پارگی روتاتور کاف و شانه یخ زده (کپسولیت چسبنده) است.

اگرچه نمی توان از تاندونیت کلسیفیک به طور کلی پیشگیری کرد، اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است خطر شما را کاهش دهد. به عنوان مثال، اگر در ناحیه شانه خود دچار درد شدید، تا زمانی که پزشکتان آن را بررسی نکرده است، در هیچ فعالیت شدید شرکت نکنید. تاندونیت کلسیفیک همچنین می تواند با پارگی شانه منجمد یا روتاتور کاف همراه باشد . اگر دردی دارید که با درمان بهبود نمی یابد، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

سوالات متداول

تاندونیت کلسیفیک چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

افراد بین 40 تا 60 سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به تاندونیت کلسیفیک هستند. زنان نیز اندکی بیشتر از مردان در معرض ابتلا هستند. تاندونیت کلسیفیک ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد و با فعالیت خاصی مرتبط نیست.

تاندونیت کلسیفیک چقدر شایع است؟

Calcific tendonitis خیلی شایع نیست. این عارضه در کمتر از 10 درصد از افرادی که برای شانه درد درمان می شوند، رخ می دهد.

چگونه تاندونیت کلسیفیک بر بدن من تأثیر می گذارد؟

برخی از افراد مبتلا به تاندونیت Calcificدردی ندارند. با این حال، اگر رسوبات کلسیم در تاندون های شما ملتهب شود، می تواند باعث ناراحتی شدید شود. برای برخی از بیماران، این وضعیت در نهایت منجر به درد و سفتی می شود.

آیا تاندونیت کلسیفیک نوعی آرتریت است؟

خیر. تاندونیت کلسیفیک التهاب تاندون ها است در حالی که آرتریت التهاب و آسیب خود مفصل است. تاندونیت کلسیفیک ممکن است با بیماری رسوب دی هیدرات کلسیم پیروفسفات (CPPD یا نقرس کاذب ) – نوعی آرتریت که در آن کریستال های فسفات کلسیم در مفاصل تشکیل می شود، اشتباه گرفته شود.

تفاوت بین تاندونیت کلسیفیک و تاندونیت روتاتور کاف چیست؟

تاندونیت روتاتور کاف که تاندونوز نیز نامیده می شود با التهاب بورس ها و آسیب تاندون شانه همراه است. بورسا یک کیسه نازک با پوشش غشایی است که به حرکت تاندون ها در ساختارهای دیگر کمک می کند. تاندونیت کلسیفیک به طور مستقیم بر بورس ها تأثیر نمی گذارد، اما بورس ها می توانند ملتهب شوند.