صحبت کردن در خواب در کودکان، یک اختلال یا مرحله ای انتقالی بین خواب و بیداری است. در طول این اختلال، فرد بدون این که آگاهی داشته باشد، شروع به صحبت کردن می کند. هنگام صحبت کشردن در خواب، کودکان ممکن است جملات کاملی را بیان کنند، غرولند کنند، زیر لب غر بزنند، بخندند یا حتی سوت بزنند. به طور کلی، صحبت کردن در خواب موقتی و بی ضرر بوده و نیازی به درمان ندارد.
اختلالات خواب، از جمله صحبت کردن در خواب در کودکان، راه رفتن در خواب، خیس کردن جا در رختخواب، دندان قروچه و سندرم بی قراری پا، در کودکان شایع است. بر اساس گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، تا 50 درصد از کودکان به نوعی دچار مشکل خواب می شوند. حدود 4 درصد از آن ها با اختلال خواب توسط پزشک تشخیص داده می شوند.
در اکثر مواقع، صحبت کردن در خواب نشان دهنده وجود یک اختلال زمینه ای در کودک است. پس از رفع مشکل زمینه ای، صحبت کردن در خواب خود به خود برطرف خواهد شد. به همین دلیل است که مشورت با یک پزشک یا روانپزشک، می تواند به مدیریت صحبت کردن در خواب بسیار کمک کند.
به طور معمول صحبت کردن در خواب، بر اساس شدت و مدت زمان، در کودکان مختلف به شکل های متفاوتی بروز پیدا می کند. ادامه این مقاله را بخوانید تا درباره صحبت کردن در خواب، تاثیر آن بر کودک و نکات مدیریتی این اختلال بیشتر بدانید.
چرا کودکان در خواب صحبت می کنند؟
به طور کلی، گفته می شود که خواب عمدتا شامل دو مرحله مختلف است، یعنی REM و NREM. صحبت کردن در خواب می تواند در هر مرحله ای از خواب رخ دهد. در صورت بروز صحبت کردن در خواب، پس از بیداری، کودکان محتوای صحبت های خود را به خاطر نمی آورند. همچنین هیچ خاطره ای از آن رویداد در خاطر نخواهند داشت.
امروزه، طبق مطالعات انجام گرفته، صحبت در خواب، ناشی از علل ژنتیکی شناخته شده است، به این معنی که در کودکان دارای سابقه خانوادگی ممکن است در خواب صحبت کنند. البته صحبت کردن در خواب می تواند در اثر علل و عوامل دیگری نیز ایجاد شود.
از جمله علل صحبت کردن در خواب، عبارت اند از:
- تب
- اضطراب
- افسردگی
- کم خوابی
- فشار خواب آلودگی در طول روز
- هیجان (در مورد فعالیتی مانند گردش، رویداد های مدرسه و غیره)
صحبت کردن در خواب به احتمال زیاد با سایر اختلالات مرتبط با خواب مانند کابوس، ترس شبانه، راه رفتن در خواب، وقفه تنفسی در خواب (مشکلات تنفسی در هنگام خواب)، اختلال رفتار REM در خواب و برانگیختگی های گیج کننده همراه است. خبر خوب این است که کودکان معمولاً در سنین نوجوانی از این وضعیت خارج می شوند.
به عبارت دیگر، معمولا با افزایش سن، اختلال صحبت کردن در خواب کودکان خود به خود برطرف می شود.
علائم اختلال صحبت کردن در خواب در کودکان
علائم صحبت کردن در خواب بسته به شدت و مدت بیماری می تواند متفاوت باشد. یعنی صحبت کردن در خواب، در کودکان مختلف به یک شکل اتفاق نمی افتد. وقتی خواب سبک تر است، صحبت ها قابل درک هستند. یعنی می توان مفهوم سخنان گفته شده توسط کودک را درک کرد. با این حال، کودکان در مراحل بعدی خواب گیج می شوند. یعنی ممکن است سخنانی هذیان مانند بگویند.
مراحل صحبت کردن در خواب در کودکان
مراحل 1 و 2: خواب در این مراحل سبک است، بنابراین صحبت های گفته شده توسط کودک قابل درک خواهد بود. افرادی که در خواب صحبت می کنند اغلب می توانند در طول این مراحل یک مکالمه کامل داشته باشند. تا زمانی که خواب در این مرحله باشد، سخنان تقریبا قابل درک خواهد بود.
مراحل 3 و 4: این مراحل به طور کلی با عمیق ترین مراحل خواب، مشخص می شود. در واقع، عمیق تر شدن خواب، درک گفتار کودک را دشوار می کند. در این مراحل خواب، برخی از محدودیت های گفتاری وجود دارد که می توانند باعث انجام تکلم نامفهوم یا ناله شوند.
انواع صحبت کردن در خواب
بسته به شدت، صحبت کردن در خواب به شرح زیر طبقه بندی می شود.
- خفیف: در این نوع، اختلال صحبت کردن در خواب کمتر از یک بار در ماه رخ می دهد.
- متوسط: موارد صحبت کردن در خواب بیش از یک بار در هفته رخ می دهند. در این نوع از اختلال، صحبت در خواب، تداخل یا مزاحمتی در خواب دیگران ایجاد نمی کند.
- شدید: موارد صحبت کردن هر شب رخ می دهد و می تواند خواب دیگران را مختل کند.
شدت صحبت کردن در خواب، تنها معیار طبقه بندی این اختلال نیست. بسته به مدت زمان، صحبت کردن در خواب را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد.
- حاد: طول مدت اختلال صحبت کردن در خواب یک ماه یا کمتر از یک ماه بوده است.
- تحت حاد: مدت زمان اختلال صحبت کردن در خواب بیش از یک ماه، اما کمتر از یک سال بوده است.
- مزمن: اختلال صحبت کردن در خواب بیش از یک سال ادامه داشته است.
عوارض صحبت کردن در خواب در کودکان
صحبت در خواب در کودکان هیچ عارضه ای ندارد. با وجود اینکه صحبت کردن در خواب برای خود کودک هیچ گونه عارضه ای ندارد، اگر صدای صحبت کردن فرد در خواب بلند بوده و به صورت مکرر تکرار می شود، ممکن است خواب دیگران را که با کودک در یک اتاق هستند، مختل کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
صحبت کردن در خواب یک اختلال بی ضرر است. صحبت کردن در خواب برای یک کودک عارضه ای به همراه نخواهد داشت. با این حال، اگر کودک شما علائم شدیدی مانند صحبت کردن های مکرر و بلند حرف زدن را نشان می دهد، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک یا متخصص خواب داشته باشید.
در کودکانی که شب ها ناخودآگاه صحبت می کنند، ممکن است یک بیماری زمینه ای مانند استرس، اضطراب یا افسردگی وجود داشته باشد. با رفع این بیماری های زمینه ای، به احتمال زیاد کودک دیگر در هنگام خواب صحبت نخواهد کرد. در واقع صحبت کردن در خواب به خودی خود بی ضرر است. ولی ممکن است نشان دهنده وجود یک مشکل دیگر باشد.
درمان صحبت کردن در خواب در کودکان
در حال حاضر، هیچ درمان قطعی و شناخته شده ای برای رفع صحبت در خواب وجود ندارد. با این حال، مشورت با یک پزشک متخصص می تواند به شما در مدیریت این بیماری کمک کند. باید به این نکته توجه داشته باشید که به احتمال بسیار زیاد، با رفع علت زمینه، صحبت کرد در خواب نیز بر طرف خواهد شد.
مدیریت صحبت کردن در خواب در کودکان
برای مدیریت صحبت کردن در خواب در کودکان، پیشنهاد می کنیم نکات زیر را مدنظر داشته باشید:
بهداشت خواب را رعایت کنید.
اولا باید کودک تان طبق یک برنامه منظم بخوابد و بیدار شود. حتی چرت زدن های بعد از ظهر نیز باید براساس برنامه ای روزانه باشد. خواب و بیداری منظم باعث سلامتی روانی انسان ها می شود.
باید مطمئن شوید که کودک تان در طول شبانه روز، به اندازه کافی می خوابد. خواب کافی باعث شادابی انسان ها می شود. همچنین در هنگام خواب باید از حواس پرتی و بیداری های ناگهانی کودک تان جلوگیری کنید. کودک تان باید در یک ساعت مشخص خوابیده و در یک ساعت مشخص بیدار شود.
جهت حفظ سلامتی جسمی و روانی، باید اصول بهداشت خواب را درباره فرزند تان رعایت کنید. بهداشت خواب مجموعه روش هایی است که به کودک کمک می کند تا بهتر بخوابد. به عنوان مثال، در طول خواب، باید دمای اتاق کودک تان در حد استاندارد باقی بماند. همچنین در هنگام خواب نباید هیچ چراغ و منبع روشنایی، تاریکی اتاق کودک را مختل کند. بهتر است هنگام خواب هیچ منبع نوری در نزدیکی کودک نباشد.
رژیم غذایی مناسب را رعایت کنید.
از دادن غذاهای آماده، چرب، تند و نوشیدنی های گازدار قبل از خواب، به کودک تان، اجتناب کنید زیرا ممکن است منجر به سوء هاضمه و ایجاد اختلال در خواب شود. همچنین علاوه بر تامین تاریکی در هنگام خواب شبانه، کودک تان باید هنگام صبح به طور کافی نور خورشید را دریافت کند. این کار به حفظ چرخه شبانه روزی بدن، که به ساعت فیزیولوژیک موسوم است، کمک شایانی می کند.
برای داشتن یک خواب با کیفیت، کودک تان در طول روز باید فعالیت های ورزشی مناسب و کافی مانند دوچرخه سواری، شنا یا هر فعالیت ورزشی دیگری را داشته باشد. ورزش علاوه بر ایجاد یک خواب با کیفیت، باعث حفظ سلامتی جسمی و روانی کودک تان خواهد شد.
کودک را به ورزش تشویق کنید.
به طور کلی، ورزش ممکن است به بهبود کیفیت خواب شما کمک کند. از دادن محصولات حاوی کافئین و شکر به کودک تان در شب خودداری کنید. به عنوان مثال، نباید قبل از خواب به کودک تان چای یا قهوه بدهید. کافئین باعث از بین رفتن حس خواب آلودگی و کاهش کیفیت خواب کودک خواهد شد.
سخن آخر
به طور کلی، صحبت کردن در خواب در کودکان شایع است. بنابراین در صورت حرف زدن کودک تان در هنگام خواب، نباید درباره سلامتی کودک تان خیلی نگران شوید. اکثر اوقات، حرف زدن در هنگام خواب علامت وجود یک مشکل زمینه ای مانند استرس و افسردگی است.
با رفع این مشکلات زمینه ای می توان حرف زدن در خواب را بر طرف کرد. باید به این نکته توجه داشته باشید که حرف زدن در خواب، به خودی خود بی خطر است. با افزایش سن، اختلال صحبت کردن در خواب در کودکان معمولاً در سنین نوجوانی به صورت خود به خود برطرف می شود.
تا به حال هیچ روش درمانی برای رفع این اختلال شناسایی نشده است. البته رفع این اختلال، به طور معمول با افزایش سن به طور طبیعی اتفاق می افتد و به هیچ درمانی نیاز ندارد. با این حال، اگر علائم صحبت کردن در خواب به نظر می رسد که شدید است یا به نظر می رسد این بیماری برای مدت طولانی است که ادامه دارد، باید از یک پزشک متخصص کمک بگیرید.
مشورت با یک پزشک متخصص می تواند به تشخیص و درمان علل زمینه ای صحبت کردن در خواب کمک کند. در واقع پزشک با تشخیص بیماری زمینه ای و تجویز روش درمانی مخصوص برای رفع آن، به برطرف شدن صحبت کردن در خواب کمک خواهد کرد. زیرا صحبت کردن در خواب اغلب در اثر یک علت زمینه ای ایجاد می شود.
آخرین دیدگاه‌ها