بزرگ کردن نوه ها

بزرگ کردن نوه ها

برخی از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، هر چند عاشق نوه های خودشان هستند اما در برخورد و بزرگ کردن نوه ها با چالش های زیادی روبرو می شوند. برخی از پدربزرگ ها و مادربزرگ ها مجبور هستند از نوه های خود نگهداری کنند تا بار مسئولیت های روزانه والدین آن ها کاسته شود. قبول کردن مسئولیت نگهداری و تربیت نوه ها به عنوان “مراقبت از خویشاوندی” شناخته می شود که مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها نقش والدین را برای نوه های خود بر عهده می گیرند.

در برخی موارد آن ها با چالش های بزرگ کردن نوه ها روبه رو می شوند و مجبور هستند اوقات فراغت از جمله تفریح و بسیاری از جنبه های دیگر استقلال خود را کنار بگذارند. درعوض، یکبار دیگر مسئولیت نگهداری روزانه از نوه ها و آماده کردن وعده های غذایی آن هارا به عهده می گیرید. در برخی موارد پذیرش این مسئولیت با بسیاری از چالش ها مانند استرس و اندوه همراه می باشد. اما بزرگ کردن نوه ها، در حالی که چالش برانگیز است، می تواند بسیار لذت بخش و برای روحیه بزرگ ترها مفید باشد، به شرط آنکه چالش های مراقبت های خویشاوندی و بزرگ کردن نوه های خود را بشناسید و راهکارهای مقابله با آن ها را یاد بگیرید.

نکته 1: پذیرش احساسات

بزرگ کردن نوه ها طیف وسیعی از احساسات مثبت، مانند عشق به نوه، شاد شدن از دیدن آن هاو احساسات منفی مانند نارضایتی، گناه، یا ترس همراه است. مهم این است که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها  احساسات مثبت یا منفی خود را بشناسند و آن هارا بپذیرند و راهکارهای را برای احساسات منفی خود پیدا کنند.

برخی از احساساتی که ممکن است در بحث مراقبت از خویشاوندی بروز کنند، عبارتند از:

• غم و اندوه
• گناهکار بودن
• استرس و نگرانی
• عصبانیت یا نارضایتی

اما آن ها باید این را بدانند شاید انرژی لازم را برای مقابله با چالش های بزرگ کردن نوه های خود نداشته باشند. اما آن ها تجربه این مسئولیت را دارند و می توانند با استفاده از تجربه خود این مسئولیت را به نحو احسن انجام دهند.

نکته 2: خود مراقبتی

شاید برخی از سالمندان انتظار این را نداشته باشند که در این مرحله از زندگی خود دوباره مجبور شوند فرزند دیگری را پرورش دهند. اما بزرگ کردن نوه ها در بعضی مواقع به توان های جسمی، عاطفی و مالی بیش از حدی نیاز دارد. برای همین پدربزرگ ها و مادربزرگ ها باید ضمن مراقبت از نوه ها از خودشان هم مراقبت کنند و از سلامت روانی و جسمی مناسبی برخوردار باشند. صددرصد سالمندان افسرده با کمبود های عاطفی نمی توانند سرپرست خوبی برای نوه های خود باشند. پدربزرگ ومادربزرگ ها باید خوردن وعده های غذایی مغذی، ورزش منظم و خواب کافی را در اولویت قرار دهند و مراقب سلامتی خودشان باشند.

تفریح و سرگرمی تجمل نیست، یک ضرورت است.

• پدربزرگ ها و مادربزرگ ها باید برای پیشگیری از فرسودگی و افسردگی وقت کافی و مناسب را صرف استراحت، تفریح و آرامش خود کنند.
• به طور مثال آن ها می توانند به جای تماشای تلویزیون  فعالیت هایی مانند یوگا و یا مراقبه که باعث ایجاد آرامش می شوند را انتخاب کنند.

نکته 3: اتکا به نوه ها

• اشکالی ندارد که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها برای کمک گرفتن از نوه ها، به آن ها متکی شوند.
• بچه ها باهوش تر هستند و می توانند در کارهای خانه به بزرگترها کمک کنند.
• حتی ممکن است آن ها از کمک به بزرگتر ها خوشحال شوند و روحیه بهتری پیدا کنند.

نکته 4: بروز احساسات

شما به عنوان پدربزرگ و مادربزرگ مجبور هستید با فشار جسمی و روانی در تربیت نوه های خود کنار بیاید و از آن ها حمایت کنید. در این شرایط سعی کنید احساسات خود را بروز دهید. اگر این احساسات را انکار یا نادیده بگیرید، آن هابه روش های دیگری ظاهر می شوند و ممکن است بر رابطه شما با نوه هایتان تأثیر منفی بگذارد. در مورد احساسات خود سعی کنید با دیگران به خصوص دوستانی که شرایط شما را دارند صحبت کنید و از آن هاراهنمایی بگیرید.

نکته 5: پذیرش تفاوت احساسات نوه ها

رفتن و زندگی کردن در یک خانه جدید حتی در بهترین شرایط هرگز راحت و آسان نیست.

وقتی کودکان به طور پاره وقت یا نیمه وقت در کنار پدربزرگ ها و مادربزرگ ها قرار می گیرند به زمان نیاز دارند تا بتوانند خودشان را به محیط وفق دهند. به خصوص اگر کودکان از نظر عاطفی آسیب دیده و یا والدین آن هااز هم جدا شده باشند. این موضوع می تواند بغرنج تر باشد. آن هابرای بهبودی به زمان نیاز دارند. نوه های شما ممکن است از جدایی از والدین خود ناراحت باشند و آرزو داشته باشند که به خانه خودشان برگردند. نوه ها شاید سعی کنند احساسات خودشان را از جهات مختلفی بروز دهند. آن هاممکن است رفتارهای پرخاشگرانه یا نامناسبی با پدربزرگ ها و مادربزرگ ها خود نداشته باشند.

• صرف نظر از رفتار آن ها، نوه های شما به آرامش و حمایت بزرگترها نیاز دارند.
• اگر از دست آن ها عصبانی یا ناراحت شده اید، خود را در به جای آن ها قرار دهید.

در این شرایط فرزندان ممکن است دچار سردرگمی، بی اعتمادی و ترس زیاد شوند. شاید گاهی اوقات احساس کنید که آن ها شما را دوست ندارند یا از شما قدردانی نمی کنند. رفتار آن ها نشان می دهد که در کنار شما احساس امنیت می کنند و برای همین به راحتی احساسات خودشان را بروز می دهند. از برخورد اولیه آن ها خیلی دلسرد نشوید.

نکته 6: ایجاد محیط مناسب برای نوه ها

به خاطر داشته باشید که نوه ها برای بهبودی خود به زمان نیاز دارند.

در این مواقع می توانید با ایجاد یک محیط مناسب و پایدار به نوه های خود کمک کنید تا در کنار شما احساس امنیت کنند. یک روال منظم را برای آن هابرنامه ریزی کنید. برنامه ای را برای وعده های غذایی و زمان خواب آن هاتنظیم کنید. برنامه های خاصی را برای تعطیلات آخر هفته خود تدارک ببینید. ورود آن ها را در خانه جدیدشان جشن بگیرید. یک اتاق مخصوص را برای نوه خود در نظر بگیرید و اجازه دهید او در تزیین و چیدمان اتاق خود کمک کند.

قوانین خانه را متناسب با سن نوه خود تنظیم و آن هارا به طور مداوم اجرا کنید.

کودکان وقتی بدانند که بزرگتر ها چه انتظاری از آن ها دارند احساس امنیت بیشتری می کنند. پس با تعیین قوانین متناسب با سن نوه هایتان، انتظارات خودتان را به آن هاآموزش دهید.

نکته 7: ارتباط صریح و صادقانه با نوه ها

برقراری ارتباط صریح و صادقانه با نوه ها یکی از بهترین کارهایی است که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها می توانند از طریق آن به نوه های خود کمک کنند تا با شرایط جدید کنار بیایند برای آن ها وقت بگذارید و به خواسته هایشان توجه کنید. سعی کنید در ابتدای روز، وقتی از مدرسه و به خانه می آیند، با آن ها ارتباط برقرار کنید و وقت کافی برای گوش دادن به حرف هایشان داشته باشید. در این زمان دشوار، کودکان به یک بزرگسال نیاز دارند که سؤال، نگرانی ها و احساساتشان را با آن ها در میان بگذارند. سعی کنید در مواقع صحبت با آن ها به تلویزیون یا تلفن خود نگاه نکنید. کاملا حواستان جمع حرفهایشان باشد.

• نوه های خود را ترغیب کنید تا در مورد احساساتشان با شما صحبت کنند.
• اما در این شرایط فقط به حرف هایشان گوش دهید و آن هارا تایید و یا رد نکنید.

کودکان خردسال ممکن است نتوانند احساس خود را به صورت کلامی بازگو کنند. آن ها احساساتشان را از طریق بازی ابراز می کنند. از پرسیدن سوالات اضافی و جواب های دروغ بپرهیزید. بهتر است در جواب سوالاتی که جوابشان را نمی دانید صادقانه بگویید “من نمی دانم.”

نکته 8: عدم ورود به جزییات رفتار کودک

هنگام صحبت کردن در مورد وضعیت نوه خود سن و مهارت های رشد آن ها را در نظر بگیرید.

• از گفتن جزییات در مورد وضعیت کودک با او خودداری کنید.
• بسیاری از کودکان برای درک کل داستان هنوز خیلی کوچک هستند.

وقتی مادربزرگ ها و مادربزرگ ها به یک کودک خردسال تمام جزئیات اوضاع را می گویند، ممکن است صدمات بیشتری را به نوه خود بزنند. اطلاعات بیش از حد برای کودک می تواند گیج کننده، ترسناک و آزاردهنده باشد.

• توجه کنید:
• هرگز واقعیت ها را پیچیده نکنید و به کودک دروغ نگویید.
• حتی بچه های خیلی کوچک تفاوت بین حقیقت و دروغ را می فهمند.

برخی از افراد ممکن است واقعیت ها را برای مخفی نگه داشتن از کودک خود پیچیده کنند و یا به آن هادروغ بگویند. دروغ به کودکان ممکن است آن ها را بسیار گیج، عصبانی و آسیب پذیر کند. بهترین راهکار این است که با نوه های خود در سطح درک آن ها صادق باشید. تا نوه های شما اهمیت اعتماد و صداقت در روابط را یادبگیرد.

آن ها نباید فکر کنند که شما می خواهید فریبشان بدهید.

 نکته 9: تشویق برای رابطه با والدین

• همیشه به عنوان یک بزرگتر، نوه های خود را تشویق کنید تا روابط خود را با والدینشان حفظ کنند.
• سعی کنید هرگونه احساس عصبانیت یا نا امیدی آن ها را نسبت به والدین شان درک کنید.
• از بیان مشکلات و یا گفتن حرف های مهم در مورد والدین کودک در مقابل نوه خود خودداری کنید.

منبع:

https://www.helpguide.org/articles/parenting-family/grandparents-raising-grandchildren.html

[advisers limit=3 online =true skill=”11 10″]