کوکائین چه بلایی سر بدن می آورد؟

کوکائین که به آن کراک، راک و برف نیز گفته می شود، پودر سفیدی با طعم تلخ است که از گیاه کوکا به دست می آید. این ماده بسیار اعتیاد آور است. حدود 25 میلیون نفر در سراسر جهان حداقل یک بار در طول زندگی خود کوکائین مصرف می کنند. علائم مصرف کوکائین سرخوشی و لذت شدید است که به دنبال آن فرد بیش فعال و بیش از حد حساس می شود. همچنین اعتیاد به مصرف کوکائین در مردان دو برابر زنان است.

کوکائین دارای مواد محرکی است که مستقیما بر مغز اثر می گذارد. با از بین رفتن اثرات کوکائین در بدن، فرد دچار خشم و تحریک پذیری می شود. کاهش انتقال دهنده های عصبی می تواند منجر به افت ناگهانی فشار خون یا نبض، افسردگی شدید و حتی گاهی افکار و اقدام به خودکشی شود. مسمومیت با کوکائین اغلب ترشحات عصبی دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین را به طرز چشمگیری افزایش می دهد.

خطرات پزشکی ناشی از مسمومیت با کوکائین شامل پارگی شریان اصلی بدن، سکته مغزی ناشی از فشار خون بالا و خطر حمله قلبی است. مصرف کوکائین باعث تنگ شدن عروق خونی بدن می شود. این مساله به تدریج فشار زیادی به قلب وارد می کند. ضربان قلب ریتم طبیعی خود را از دست می دهد. زیرا باید فشار بیشتری خون را به داخل عروق خونی تنگ پمپاژ کند. حتی در برخی موارد ممکن است خونرسانی به اعضای بدن دچار اختلال شود. به همین ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و سکته یکی از مهمترین عوارض سوء مصرف مواد مخدر از جمله کوکائین است.

کراک چگونه مصرف می شود؟

کوکائین یکی از انواع مواد مخدر است که به روش های مختلفی مانند تزریق، تدخین یا استنشاق از راه بینی مصرف می شود. برخی افراد برای تحریک بیشتر سیستم عصبی با مخلوط کردن کوکائین و هروئین یک ماده مخدر ترکیبی می سازند. به این ماده مخدر ترکیبی در اصطلاح speedball گفته می شود. speedball آسیب زایی بیشتری برای مغز و بدن مصرف کنندگان دارد. این ماده مخدر ترکیبی به صورت تزریقی استفاده می شود.

عوارض کراک بر ذهن و بدن چیست؟

کوکائین اثرات مضر زیادی بر سلامت روانی و جسمی افراد دارد. برخی از این اثرات کوتاه مدت بوده و برخی دیگر حتی تا پایان زندگی با فرد همراه است.

اثرات کوتاه مدت اعتیاد به کراک

مدت زمان باقی ماندن اثرات کوکائین در جریان خون، به مقدار و نحوه مصرف دارو بستگی دارد. به عنوان مثال، وقتی کوکائین به شکل تزریقی مصرف شود، فرد اثرات دارو را در عرض چند ثانیه احساس می کند. این اثر کوتاه مدت است. در واقع هر چه کوکائین سریع تر وارد گردش خون شود، سریع تر تجزیه شده و به همان نسبت اثرات آن نیز سریع تر از میان می رود.

فرم کوکائین که به صورت استنشاقی مصرف شده و از طریق بینی بالا کشیده می شود. در حدود 10 دقیقه طول می کشد تا اثراتش بر روی بدن مشخص شود. صرف نظر از نحوه مصرف کراک، این دارو باعث می شود که کاربر به شدت احساس سرخوشی کرده و لذت وافری را تجربه کند. فرد پس از مصرف تمایل به هوشیاری بیش از حد پیدا می کند. در کمتر از 20 دقیقه اثرات دارو از بین رفته و فرد اغلب دچار بی قراری برای مصرف دوباره، تحریک پذیری می شود.

 اثرات طولانی مدت اعتیاد به کراک

افرادی که به کراک اعتیاد دارند بیشتر از سایرین در معرض خطر شکست در مدرسه، بیکاری، بی خانمانی و خشونت خانگی قرار دارند. علاوه بر آن سوء مصرف کراک خطرات بسیار زیادی بر سلامت جسمی و روحی افراد دارد. مصرف کراک یکی از مهمترین عوامل خطر برای حمله قلبی است.

افرادی که به کوکائین اعتیاد دارند در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا و پاره شدن شریان اصلی بدن قرار دارند. مصرف کوکائین در خانم ها و در دوران بارداری خطرات بسیار زیادی بر سلامت نوزاد آینده دارد. نوزادانی که در شکم مادر در معرض کوکائین بوده اند، دارای مشکلات حافظه زیادی هستند.

کوکائین به صورت تزریقی یا استنشاقی مصرف شود. اما تأثیرات فیزیولوژیکی زیادی بر روی انتقال دهنده های عصبی مغز می گذارد. کوکائین به خصوص باعث افزایش چشمگیر ترشح دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین می شود. این هورمون ها در ایجاد احساس شادی، لذت، هوشیاری، افزایش فشار خون و ضربان قلب نقش دارند. سایر علائم و نشانه های جسمی مصرف کوکائین شامل کاهش اشتها، خواب و ناباروری در مردان است.

هنگامی که اثرات کوکائین در بدن از بین می رود، کاهش انتقال دهنده های عصبی مغز منجر به افت ناگهانی فشار خون، کاهش شدید ضربان قلب، افسردگی شدید و حتی گاهی هجوم افکار خودکشی می شود. در کسانی که مقدار زیادی کوکائین مصرف می کنند، اثر دوپامین اضافه می تواند باعث عصبانیت، پرخاشگری، خشونت، روان پریشی و گاهی اوقات ارتکاب به قتل شود. مصرف بیش از حد کوکائین به صورت تزریقی یا استنشاقی با خطراتی مانند تشنج، نامنظم شدن ضربان قلب، و حمله قلبی همراه است.

چه عواملی باعث اعتیاد به کراک می شود؟

اختلال مصرف کوکائین نیز مانند بسیاری دیگر از مشکلات بهداشت روانی، علت واحدی ندارد. با این حال عوامل خطر زیستی، روانی و اجتماعی مختلفی وجود دارد. حتی می تواند خطر ابتلا به سوء مصرف مواد را در فرد افزایش دهد.

ابتلا به بیماری های روانی مانند اختلالات خلقی، افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی و همچنین اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از اثرات اعتیاد به کوکائین است. عوامل خطرساز اجتماعی برای اعتیاد به مواد مخدر شامل جنسیت مرد، سن 18 تا 44 سال، مجرد بودن و وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین تر است.

علائم اعتیاد به کراک چیست؟

اعتیاد به مصرف کوکائین منجر به مشکلات مهم جسمی، روانی یا پریشانی در طی یک دوره حداقل 12 ماهه می شود. علائم کوتاه مدت مصرف کوکائین شامل گشاد شدن مردمک چشم ها، ناهماهنگی حرکات دست و پا، رنگ پریدگی و تعریق شدید است. فرد معتاد دچار حالت بیش فعالی می شود. مقدار زیاد مصرف کوکائین با تشنج، سکته و حتی خطر مرگ همراه است. اعتیاد به مصرف کوکائین علاوه بر ایجاد بیماری های جسمی و روانی فراوان، با مشکلات متعدد زیر نیز همراه است:

• زمان قابل توجهی از عمر فرد صرف تهیه، استفاده یا بهبودی از اثرات کوکائین می شود.
• استفاده مکرر از کوکائین باعث ایجاد تداخل در انجام مسئولیت های مهم در محل کار، مدرسه یا خانه می شود.
• هر چه مقدار مصرف کوکائین بیشتر شود، فرد وابستگی بیشتری پیدا می کند. در نتیجه ولع مصرف به همان میزان بیشتر می شود.
• فرد در نتیجه استفاده از کراک، فعالیتهای مهم اجتماعی، تفریحی، شغلی یا دانشگاهی خود را به طور قابل توجهی از دست می دهد.
• فرد تمایل مداوم به مصرف دارو دارد. اما هر چند وقت یکبار تلاش های ناموفقی را برای کاهش یا مدیریت مصرف آن انجام می دهد.
• در ابتدا فرد با مصرف مقدار کمی کوکائین به حالت سرخوشی می رسد. اما با ادامه مصرف بدن فرد نسبت به کراک تحمل پیدا می کند. در نتیجه فرد معتاد هر بار برای رسیدن به حالت تحریک و سرخوشی باید مصرف کوکائین خود را افزایش دهد.

اعتیاد به کراک چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ راهی وجود ندارد که با اطمینان بتواند سوء مصرف کراک در افراد را نشان بدهد. بنابراین پزشک با جمع آوری کامل اطلاعات پزشکی، سابقه خانوادگی و بهداشت روان، اعتیاد به کوکائین را در فرد ارزیابی می کند. علاوه بر آن اعتیاد به کوکائین با استفاده از آزمایشات خون نیز قابل تشخیص نیست. زیرا آزمایش خون فقط در مدت زمان مشخصی بعد از مصرف می تواند وجود کوکائین در خون را نشان دهد. ولی با این حال پزشک معمولا آزمایش خون را برای بررسی سلامت عمومی فرد تجویز می کند.

روانشناس اغلب با پرس و جو درباره علائم بهداشت روان تلاش می کند که بفهمد که آیا فرد در حال حاضر یا قبلاً دچار علائم افسردگی یا شیدایی بوده است یا خیر. همچنین روانشناس علائم اضطراب، توهم، یا برخی از اختلالات رفتاری را در فرد بررسی می کند. برای تشخیص مشکلات روانی و بررسی سابقه مصرف کراک، هروئین، آمفتامین و سایر مواد مخدر یک پرسشنامه یا تست خودآزمایی برای در اختیار فرد قرار می گیرد. برخی از علائم سوء مصرف مواد در سایر بیماری های روانی مانند اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب، اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی نیز وجود دارد. این مساله باعث می شود تفکیک از برخی علائم سوء مصرف کوکائین از بیماری های روانی دشوار شود.

درمان اعتیاد به کراک چیست؟

بررسی ها نشان می دهد که کمتر از 40٪ از افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد، تحت درمان قرار می گیرند.

اهداف اصلی برای درمان اعتیاد پرهیز از مصرف، پیشگیری از عود و توان بخشی است. هنگامی که فرد معتاد برای اولین بار از مصرف مواد مخدر خودداری می کند، برای پیشگیری یا کاهش اثرات ترک، به کمک نیاز دارد. سم زدایی اولین قدم در ترک کوکائین است. این درمان معمولاً در بیمارستان یا کلینیک های مجهز انجام می شود.

پزشک داروهایی را برای كاهش علائم ترك تجویز می کند. بسته به اینکه فرد به مصرف چه ماده مخدری اعتیاد دارد داروهایی خاصی برای سم زدایی تجویز می شود. سخت ترین قسمت در طول دوره درمان، کنار آمدن با علائم جسمی اعتیاد است که معمولا تا چندین روز ادامه می یابد. ویگاباترین و پروپرانولول از جمله داروهایی هستند که برخی از علائم جسمی مرتبط با ترک کوکائین مانند تشنج را کاهش می دهند. داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام (Celexa) نیز به کاهش علائم افسردگی در دوران ترک کمک می کنند.

جنبه روانی درمان در اعتیاد به کوکائین اهمیت زیادی دارد. درمان روانشناختی اعتیاد اغلب پیچیده تر، چالش برانگیزتر و طولانی تر از بهبودی جسمی اعتیاد به کوکائین است. افرادی که علائم روانی کمتری در وابستگی به کوکائین دارند، با موفقیت بیشتری درمان می شوند.

افرادی که اعتیاد شدیدتری داشته و یا از یک بیماری روانی شدید رنج می برند، به جلسات توانبخشی زیاد و بستری شدن در یک مرکز درمانی نیاز دارند. بسیاری از معتادان به کوکائین پس از ترک، برای زندگی در جامعه به پشتیبانی روزمره مشاوران نیاز دارند. همچنین اعضای خانواده و دوستان فرد معتاد نیز در کمک به ترک اعتیاد نقش بسیار مهمی دارند. حمایت این افراد می تواند تا حد زیادی از گرایش مجدد به مصرف مواد پیشگیری کند.

علائم ترک کراک چیست؟

نشانه های ترک کراک معمولا یک تا هفت روز پس از مصرف در بدن مشخص می شود. علائم ترک کراک شامل تحریک پذیری، افسردگی، ناراحتی معده، خارش و مشکلات خواب است. در برخی موارد افسردگی به قدری شدید است که منجر به افکار خودکشی می شود. در طول دوره ترک، ولع مصرف این ماده بیشتر می شود. به همین علت بهتر است ترک سوء مصرف مواد تحت نظارت یک کادر درمانی متشکل از پزشکان و روانشناسان انجام شود.

سوء مصرف و اعتیاد به کوکائین در بیشتر افراد به دلیل ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، روانشناختی و اجتماعی رخ می دهد. علائم و نشانه های ترک کوکائین شامل تحریک پذیری، کاهش اشتها، مشکلات خواب و ولع مصرف مواد مخدر است. همچنین افرادی که دچار اعتیاد به کوکائین هستند در معرض خطر خودکشی، قتل، خشونت خانگی و سایر انواع خشونت قرار دارند.

منبع:

https://www.medicinenet.com/cocaine_and_crack_abuse/article.htm

[advisers limit=3 online =true skill=”11 10″]