میوکلونوس خواب

میوکلونوس خواب یا میوکلونوس شبانه اسپاسم های غیرارادی و غیر ریتمیک عضلانی است که یا در هنگام خواب رفتن فرد ایا طول خواب اتفاق میفتد. میوکلونوس خواب یک بیماری نیست بلکه نشانه چندین بیماری مختلف است. میوکلونوس خواب نیز می تواند بدون علت مشخصی اتفاق بیفتد. فرد مبتلا به میوکلونوس خواب ممکن است در هنگام خواب دچار کشیدگی عضلات غیر ریتمی شود.

اصطلاح میوکلونوس به اسپاسم های غیر ارادی گفته می شود که عضله یا گروهی از عضلات را درگیر می کند. سکسکه یک نوع از میوکلونوس موثر بر عضلات دیافراگم است.

میوکلونوس خواب وضعیتی است که در آن یک حرکت تکان یا انقباض ناگهانی وجود دارد که بر روی یک عضله تأثیر می گذارد و در هنگام خواب اتفاق میفتد. غیر ارادی است، یعنی تحت کنترل آگاهانه نیست و از روی عمد انجام نمی شود.

شاید عضلات کوچکتر را تحت تأثیر قرار دهد یا حتی باعث حرکات بازوها یا پاها شود. شاید مانند انقباض ناگهانی در نوزاد یا کودک ظاهر شود، و این ممکن است منجر به سردرگمی در مورد احتمال تشنج شود.

میوکلونوس خواب در مراحل اولیه خواب به خصوص در لحظه خوابیدن رخ می دهد و ممکن است اتفاقی باشد یا توسط محرک های خارجی مانند سر و صدا، حرکت یا نور تحریک شود.

میوکلونوس شبانه، که به آن اختلال حرکتی دوره ای اندام (PLMD) نیز گفته می شود، شامل حرکات تکراری پاها در هنگام خواب یا حتی بیداری است. احتمالا چندین بار در دقیقه رخ دهد. این می تواند به صورت متناوب روی اندام ها تأثیر بگذارد.

اختلال حرکتی دوره ای اندام معمولاً هر دو طرف را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد و باعث خم شدن مچ دست، آرنج و گاهاً پا می شود. شاید به طور مکرر رخ دهد اما برای مدت طولانی در طول شب نیز برطرف شود.

علائم میوکلونوس خواب

علائم میوکلونوس خواب هنگامی که فرد به خواب می رود یا هنگام خواب رخ می دهدو باعث ایجاد لرزش یا اسپاسم عضلانی غیر قابل پیش بینی و غیر ارادی می شود که ممکن است بر روی یک عضله یا چند گروه عضلانی تأثیر بگذارد.

این حرکات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• لرزش ناگهانی بازوها، پاها یا تنه
• اسپاسم عضلانی موضعی یا گسترده
• کشیدگی عضلانی شوک مانند که برای مدت کوتاهی ادامه دارد.
• اسپاسم عضلانی که در پاسخ به محرک های خارجی اتفاق میفتد.

دو نوع از میوکلونوس مثبت و منفی وجود دارد. میوکلونوس مثبت شامل انقباضات عضلانی است، در حالی که میوکلونوس منفی شامل شل شدن عضلات و از بین رفتن تن عضله است.

اشکال ساده میوکلونوس، مانند سکسکه یا شروع خواب، می تواند در افراد سالم رخ دهد بدون اینکه منجر به عوارض جدی شود. با این حال، میوکلونوس مکرر یا گسترده ممکن است یک بیماری عصبی زمینه ای را نشان دهد. افراد مبتلا به میوکلونوس خواب ممکن است در هنگام خواب رفتن مشکل داشته باشند یا کیفیت خواب نامناسبی را تجربه کنند که این امر منجر به خستگی مفرط در طول روز می شود.

علت های میوکلونوس در خواب

اگرچه علت میوکلونوس خواب مشخص نیست، اما میوکلونوس خواب ممکن است با یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین همراه باشد.

میوکلونوس همچنین ممکن است یک عارضه جانبی برخی از داروها، از جمله لوودوپا، ضد افسردگی های حلقوی و نمک های بیسموت باشد. با قطع دارو اغلب این شرایط بهبود می یابد.

علت دقیق میوکلونوس ناشناخته مانده است. با این حال، در اکثر موارد، میوکلونوس با مشکلات مربوط به مغز یا نخاع همراه است. میوکلونوس خواب می تواند به خودی خود یا در کنار سایر علائم اختلالات سیستم عصبی رخ دهد. علل احتمالی میوکلونوس خواب بسته به سن فرد متفاوت است.

علت های میوکلونوس در خواب نوزادان

دلایل خواب میوکلونوس در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

اختلالات خواب

اگرچه میوکلونوس خواب می تواند به تنهایی رخ دهد، اما همچنین می تواند به عنوان نشانه ای از اختلال خواب باشد.

اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان. اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان (PLMD) یک وضعیت حرکت خواب است که کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان باعث اسپاسم عضلانی مختصر در پاها یا بازوها در هنگام خواب می شود.

اختلال حرکتی موزون. کودکان مبتلا به اختلال حرکتی موزون (RMD) ممکن است هنگام خوابیدن یا انتقال به خواب عمیق، حرکات تکان دهنده یا تکان شدید سر از خود نشان دهند.

اختلال حرکتی موزون غالباً در کنار اختلالات رشد، مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلالات طیف اوتیسم و سندرم توره رخ می دهد.

صرع. طبق موسسه ملی بهداشت (NIH)، میوکلونوس اغلب در افراد مبتلا به صرع اتفاق میفتد.

صرع میوکلونیک نوجوان (JME) نوعی صرع است که شامل حملات میوکلونیک است که 5-۱۰  درصد را از تمام موارد صرع.شامل می شود. شروع علائم صرع میوکلونیک نوجوان معمولاً در کودکان بین سنین 12 تا 18 سال اتفاق میفتد.

میوکلونوس خواب در کودکان

میوکلونوس نوعی بیماری است که ممکن است هنگام بروز در کودکان باعث نگرانی شود زیرا به نظر می رسد تشنج یا اسپاسم نوزاد باشد. تفاوت مهم این است که میوکلونوس خواب فقط در خواب اتفاق میفتد.

میوکلونوس خواب در هفته اول زندگی یک نوزاد تازه متولد شده رایج است و معمولاً طی یک سال برطرف می شود. معمولاً به عنوان میوکلونوس خواب خوش خیم نوزادان شناخته می شود، هیچ پیامد ذاتی برای این بیماری یا دلایل نگرانی وجود ندارد.

در نوزادانی که میوکلونوس خواب را تجربه می کنند معاینه عصبی و الکتروانسفالوگرام (EEG) طبیعی انجام می شود. اگر این حرکات در هنگام بیداری رخ دهد، ممکن است ارزیابی بیشتری توسط پزشک کودک برای رد تشنج و سایر علت های مورد نیاز باشد.

علت های میوکلونوس در خواب در بزرگسالان

دلایل میوکلونوس خواب که عمدتا بزرگسالان را درگیر می کند، عبارتند از:

سندرم پای بی قرار

سندرم پای بی قرار (RLS) یا بیماری ویلیس-اکبوم نوعی اختلال است که خواب را تحت تأثیر قرار می دهد. این امر معمولاً به دلیل احساس ناخوشایندی که باعث حرکت موقت می شود، تمایل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن پاها ایجاد می کند. این معمولاً در ساعات اولیه شب (عصر) یا شب هنگامی که فرد نشسته یا خوابیده است اتفاق میفتد.

ماهیت علائم آن نشان می دهد که سندرم پای بی قرار یک بیماری عصبی است. با این حال، علت سندرم پای بی قرار ناشناخته مانده است. تحقیقات انجام شده از موسسه ملی بهداشت  نشان می دهد که گانگلیونهای پایه ناکارآمد ممکن است منجر به سندرم پای بی قرار شوند. با این حال، ژنتیک ممکن است در سندرم پای بی قرار که در افراد قبل از 40 سالگی ظاهر می شود، نقشی داشته باشد.

مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)

طبق انجمن ملی ام اس، میوکلونوس کانونی و سگمنتال اختلالات حرکتی شایع مرتبط با ام اس هستند .مشخص نیست که آیا MS می تواند به طور مستقیم باعث ایجاد میوکلونوس در خواب شود یا خیر. با این حال، این بیماری با بسیاری از اختلالات خواب، از جمله اسپاسم شبانه پا و سندرم پای بی قرار ارتباط دارد.

بیماری هانتینگتون

افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون ممکن است دچار تکان های عضلانی غیرارادی، معروف به کوریا و همچنین تغییر در شناخت و خواب شوند. با پیشرفت بیماری، ممکن است حرکات غیرارادی عضلات بر روی خواب فرد تأثیر بگذارد. طبق یک بررسی در سال 2019، میوکلونوس، حرکات دوره ای اندام و سندرم پای بی قرار شرایط نسبتاً شایع در میان افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون است.

علت های میوکلونوس در خواب در سالمندان

افراد 60 ساله یا بالاتر ممکن است دچار میوکلونوس خواب شوند به دلیل:

بیماری آلزایمر. علاوه بر تغییرات شناختی، افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است از دست دادن هماهنگی و کنترل حرکتی را تجربه کنند.

طبق یک مطالعه در سال 2017، افراد مبتلا به آلزایمر خطر بیشتری برای تشنج و میوکلونوس دارند. نویسندگان این مطالعه دریافتند که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر به طور متوسط حدود 5_4 سال پس از شروع بیماری دچار میوکلونوس می شوند.

بیماری پارکینسون. بیماری پارکینسون نوعی اختلال تخریب عصبی است که به طور معمول افراد در سنین 70 ساله یا بالاتر را درگیر می کند. علائم شامل:

• لرزش غیرقابل کنترل
• سفتی یا سفتی عضلات
• از دست دادن هماهنگی
• تغییرات در وضعیت بدنی
• برادی کینزی، که به کند شدن حرکات خودکار عضلات اشاره دارد.

افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند نیز ممکن است دارای مشکلات ادراری و روده ای، تغییرات شناختی و مشکل خواب باشند.

بیماری Creutzfeldt-Jakob) CJD). کروتزفلدجاکوب یا جنون گاوی  یک اختلال پیشرونده مغز است که منجر به تغییرات شناختی و رفتاری و همچنین حرکتهای غیرعادی عضلانی و از دست دادن هماهنگی می شود.

طبق موسسه ملی بهداشت، علائم کروتزفلد- جاکوب به طور معمول اولین بار در بزرگسالان 60 ساله یا بالاتر ظاهر می شود. علت دقیق کروتزفلد- جاکوب هنوز ناشناخته مانده است.

درمان بیماری میوکلونس خواب

در بیشتر موارد، اگر خواب نسبتاً طبیعی باشد، درمان لازم نیست. اعتقاد بر این است که این یک بیماری خوش خیم است، به این معنی که هیچ تأثیری کوتاه مدت یا بلند مدت بر سلامت یا رفاه برای فرد مبتلا ندارد.

درمان هر بیماری زمینه ای که به میوکلونوس کمک کند می تواند در کاهش اسپاسم عضلانی ناخواسته موثر باشد. اگر علت آن ناشناخته باشد، پزشک علائم را همانطور که ظاهر می شود درمان می کند. نمونه هایی از داروها که می توانند به درمان میوکلونوس خواب کمک کنند، عبارتند از:

• بوتاکس سم بوتولینوم
• آرام بخش ها، مانند باربیتورات ها
• هیدروکسی تریپتوفان، یک اسید آمینه موجود در سروتونین
• داروهای ضد انعقاد و ضد تشنج مانند کلونازپام (کلونوپین)، فنی توئین (دیلانتین) و لووتراستام

درمان های خانگی میوکلونس خواب

تحقیقات در مورد روش های درمانی جایگزین برای میوکلونوس محدود است. با این حال، کشش و ماساژ دادن مناطق مشکل دار عضلانی ممکن است به جلوگیری از اسپاسم عضلانی خفیف کمک کند یا شدت اسپاسم های متوسط تا شدید را کاهش دهد.

اگر افراد دوره های میوکلونیک مکرر را تجربه می کنند که توانایی سقوط یا خواب رفتن آنها را تحت تأثیر قرار می دهد، باید با پزشک صحبت کنند.

سخن آخر

میوکلونوس خواب باعث کشیدگی عضلات غیرارادی در هنگام خواب یا موقع خوابیدن فرد می شود. در بعضی موارد، میوکلونوس خواب به خودی خود و بدون دلیل قابل تشخیص , رخ می دهد. میوکلونوس خواب همچنین می تواند در نتیجه یک اختلال خواب یا یک اختلال عصبی ایجاد شود.

داروها و درمان های خانگی ممکن است به رفع اسپاسم میوکلونیک در شب کمک کنند. با این حال، تمام درمان ها با عوارض جانبی احتمالی همراه هستند. افراد باید قبل از شروع هر داروی یا مکمل جدید با پزشک مشورت کنند.

 در حالی که میوکلونوس به مرور زمان در نوزادان به طور خود به خود برطرف می شود، به هر علتی ممکن است به طور ناگهانی در بزرگسالان ایجاد شود.