خانه » سلامت جسم » بیماری های داخلی » عمومی و داخلی » رتینوپاتی دیابتی

بدون نظر

رتینوپاتی دیابتی

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی، یک عارضه دیابت است که بر چشم تأثیر می گذارد و در اثر آسیب به رگ های خونی، بافت حساس به نور در پشت چشم (شبکیه) ایجاد می شود. در ابتدا، رتینوپاتی دیابتی احتمال دارد هیچ علامتی نداشته باشد یا فقط مشکلات بینایی خفیف ایجاد کند. اما در نهایت می تواند باعث کوری شود. این بیماری ممکن است در مبتلایان به دیابت نوع 1 یا نوع 2 ایجاد شود.

هرچه دیابت طولانی تر باشد و قند خون کمتر کنترل شود، احتمال ابتلا به این عارضه چشم بیشتر خواهد بود.

علت رتینوپاتی دیابتی

با گذشت زمان، قند بیش از حد در خون می تواند منجر به انسداد رگ های ریز خون که شبکیه را تغذیه می کنند شده و خون رسانی را قطع کنند. در نتیجه، چشم سعی در ایجاد رگ های خونی جدید دارد. اما این رگ های خونی جدید به درستی رشد نمی یابند و ممکن است به راحتی نشت کنند.

عوامل خطر رتینوپاتی دیابتی

کسی که مبتلا به دیابت باشد می تواند به رتینوپاتی دیابتی مبتلا شود.

برخی شرایط خطر ابتلا به وضعیت چشم را افزایش می دهند، از جمله:

بارداری
کلسترول بالا
فشار خون بالا
مصرف دخانیات
کنترل ضعیف سطح قند خون
مدت زمان ابتلا به دیابت (هرچه دیابت طولانی تر باشد، احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی بیشتر می شود).

علائم رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی شاید در مراحل اولیه علائمی نداشته باشد.

با پیشرفت بیماری، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تاری دید
مشکل دید در شب
از بین رفتن بینایی
اختلال در تشخیص رنگ
مناطق تاریک یا خالی در دید

رتینوپاتی دیابتی معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می دهد.

مدیریت دقیق دیابت، بهترین روش برای جلوگیری از رتینوپاتی دیابتی است. اگر مبتلا به دیابت هستید، حتی اگر بینایی شما خوب به نظر برسد، برای معاینه سالانه چشم به پزشک مراجعه کنید. بارداری می تواند رتینوپاتی دیابتی را بدتر کند، بنابراین در صورت بارداری، ممکن است پزشک در طول بارداری معاینات جانبی چشم را توصیه کند.

اگر بینایی به طور ناگهانی تغییر کند یا تار، لکه دار یا مبهم شد، سریعاً با پزشک تماس بگیرید.

انواع رتینوپاتی دیابتی

دو نوع رتینوپاتی دیابتی وجود دارد:

رتینوپاتی دیابتی زودرس

رتینوپاتی دیابتی زودرس رایج تر بوده و به رتینوپاتی دیابتی غیر منعکس کننده (NPDR) معروف است. در این نوع رتینوپاتی رگ های خونی جدید رشد نمی کنند.

در صورت ابتلا به NPDR، دیواره رگ های خونی در شبکیه شما ضعیف می شود. برآمدگی های ریز (میکروآنوریسم) از دیواره رگ عروق کوچک تر بیرون می زند و گاهی اوقات مایعات و خون را به داخل شبکیه می ریزند. عروق شبکیه بزرگتر نیز می توانند شروع به پارگی کنند. NPDR می تواند از خفیف تا شدید پیشرفت کند.

سلول های عصبی در شبکیه ممکن است شروع به تورم کند.

بعضی اوقات قسمت مرکزی شبکیه شروع به تورم (ورم ماکولا) می کند و شرایطی بوجود می آورد که نیاز به درمان دارد.

رتینوپاتی دیابتی پیشرفته

رتینوپاتی دیابتی می تواند پیشرفت کرده و نوع شدید معروف به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو را ایجاد کند. در این نوع، رگ های خونی آسیب دیده مسدود شده و باعث رشد رگ های خونی جدید و غیرطبیعی در شبکیه می شوند که می توانند به زجاجیه چشم نشت کنند. سرانجام، بافت پوششی تحریک شده توسط رشد رگ های خونی جدید می تواند باعث جدا شدن شبکیه از پشت چشم و حتی فشار در ناحیه چشم شود. این می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به گلوکوم گردد.

تشخیص رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی با معاینه چشم گشاد شده تشخیص داده می شود. برای تشخیص، قطره های در چشم شما قرار داده می شود که باعث شفاف سازی (گشاد شدن) مردمک می شود تا به پزشک اجازه دهید بهتر داخل چشم شما را ببیند.

قطره ها ممکن است تا چند ساعت باعث تاری دید شوند.

در طول تشخیص، پزشک موارد زیر را بررسی می کند:

جداشدگی شبکیه
خون ریزی در زجاجیه
رشد رگ های خونی جدید
رگ های خونی غیرطبیعی
ناهنجاری های موجود در عصب بینایی
تورم، لخته های خون یا چربی در شبکیه

علاوه بر این، پزشک ممکن است دید بیمار را بررسی کرده و فشار تست چشم را برای گلوکوم اندازه گیری کند و به دنبال علائمی از آب مروارید باشد.

آنژیوگرافی فلورسانسین

با گشاد شدن چشم، پزشک از قسمت داخلی چشم عکس می گیرد. سپس برای تهیه عکس های بیشتر و واضح تر، رنگ مخصوصی به رگ بازوی بیمار تزریق می شود.

توموگرافی انسجام نوری

پزشک احتمال دارد درخواست توموگرافی انسجام نوری (OCT) کند. این آزمایش تصویربرداری، تصاویر مقطعی شبکیه است که ضخامت شبکیه را نشان می دهد و به تعیین اینکه آیا مایعات به بافت شبکیه نشت کرده اند کمک می کند.

عوارض رتینوپاتی دیابتی

عوارض رتینوپاتی دیابتی می تواند منجر به مشکلات بینایی جدی شود:

خون ریزی زجاجیه

رگ های خونی جدید می تواند به زجاجیه (ماده ای شفاف و ژله مانند که مرکز چشم شما را پر می کند)، نشت کنند. اگر مقدار خون ریزی کم باشد، ممکن است فقط چند نقطه تاریک (شناور) مشاهده کنید. در موارد شدیدتر، خون می تواند زجاجیه را پر کرده و بینایی شما را کاملاً مختل کند.

خون ریزی زجاجیه به تنهایی باعث از بین رفتن دائمی بینایی نمی شود. خون اغلب در طی چند هفته یا چند ماه از چشم برطرف می شود.

اگر شبکیه بیمار آسیب نبیند، ممکن است بینایی او به وضوح قبلی خودش بازگردد.

جداشدگی شبکیه

رگ های خونی غیر طبیعی مرتبط با رتینوپاتی دیابتی، رشد بافت پوششی را تحریک می کند، که می تواند شبکیه را از قسمت پشت چشم جدا کند. حتی باعث ایجاد لکه هایی در دید بیمار یا افت شدید بینایی شود.

گلوکوم

رگ های خونی جدید می توانند در قسمت جلوی چشم رشد کرده و در جریان طبیعی مایعات از چشم تداخل ایجاد کنند و باعث ایجاد فشار در چشم (گلوکوم) شوند.

کوری

سرانجام، رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم یا هر دو می توانند منجر به از بین رفتن کامل بینایی شوند.

درمان رتینوپاتی دیابتی

درمان، که تا حد زیادی به نوع رتینوپاتی دیابتی و میزان شدت آن بستگی دارد، به کندی یا متوقف کردن پیشرفت بیماری کمک می کند.

درمان رتینوپاتی دیابتی زودرس

اگر بیمار رتینوپاتی دیابتی زودرس غیر خفیف یا متوسط داشته باشد، احتمال دارد به درمان فوری نیاز نداشته باشد. با این حال، وی باید جلسات درمانی خود را پیگیری کند.

درمان رتینوپاتی دیابتی پیشرفته

اگر بیمار رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو یا ورم ماکولا دارد، به درمان سریع جراحی نیاز خواهید داشت.

بسته به مشکلات خاص شبکیه، گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

نوری

این روش درمانی با لیزر که به عنوان درمان با لیزر کانونی نیز شناخته می شود، می تواند نشت خون و مایعات در چشم را متوقف یا کمتر کند.

در طی روش، نشتی از رگ های خونی غیر طبیعی با اشعات لیزر درمان می شود.

درمان با لیزر کانونی معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک چشم در یک جلسه انجام می شود. اگر بیمار قبل از عمل، تاری دید داشته باشد، این روش درمانی ممکن است نتواند بینایی او را به حالت عادی باز گرداند، اما از احتمال وخیم شدن ورم ماکولا پیشگیری می کند.

نوری پاناترینال

این درمان با لیزر که به عنوان لیزر پراکندگی لیزر نیز شناخته می شود، می تواند رگ های خونی غیر طبیعی را کوچک کند.

این روش معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک چشم در دو یا چند جلسه انجام می شود. یک روز بعد از عمل، بینایی بیمار مبهم خواهد بود.

کاهش بینایی محیطی یا دید در شب پس از انجام نوری پاناترینال درمان می شوند.

ویتراکتومی

در این روش از برش ریز در چشم استفاده می شود تا خون از وسط چشم (زجاجیه) و بافت زخمی روی شبکیه، خارج شود. این کار در یک مرکز جراحی یا بیمارستان با استفاده از بی حسی موضعی یا عمومی انجام می شود.

تزریق دارو به چشم

پزشک ممکن است تزریق دارو به داخل زجاجیه چشم را پیشنهاد کند. این داروها که مهار کننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) نامیده می شود، مانع از رشد رگ های خونی جدید شوند.

پزشک می تواند این داروها را که به آن درمانی ضد VEGF نیز گفته می شود، به عنوان یک درمان مستقل یا همراه با فوتوآواگولاسیون پانترتینال توصیه کند.

جراحی اغلب پیشرفت رتینوپاتی دیابتی را کند یا متوقف می کند، اما این روش درمانی نیست. از آنجا که دیابت یک وضعیت مادام العمر است، احتمال بازگشت آسیب های احتمالی شبکیه و کاهش بینایی هنوز وجود دارد.

بیمار حتی پس از درمان جراحی رتینوپاتی دیابتی، به معاینات منظم چشم نیاز خواهد داشت. در بعضی موارد، ممکن است پزشک درمان جانبی توصیه کند.

پشگیری رتینوپاتی دیابتی

شما همیشه نمی توانید از رتینوپاتی دیابتی جلوگیری کنید. اما، معاینات منظم چشم، کنترل قند و فشار خون و درمان زودهنگام برای مشکلات بینایی می تواند به پیشگیری از کاهش شدید بینایی کمک کند.

اگر مبتلا به دیابت هستید با انجام موارد زیر خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را کاهش دهید:

دیابت خود را مدیریت کنید.

تغذیه سالم و فعالیت بدنی را بخشی از کارهای روزمره خود قرار دهید. سعی کنید حداقل روزانه 30دقیقه فعالیت هوازی متوسط مانند پیاده روی داشته باشید. داروهای دیابت خوراکی یا انسولین را طبق دستورالعمل مصرف کنید.

سطح قند خون خود را کنترل کنید.

ممکن است لازم باشد سطح قند خون خود را چندین بار در روز بررسی کرده و یادداشت کنید.

در مورد آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله شده از پزشک سؤال کنید. آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله شده یا آزمایش هموگلوبین A1C بیانگر میزان قند خون شما برای دوره دو تا سه ماه قبل از آزمایش است.

برای اکثر افراد، هدف A1C زیر 7 درصد است.

به تغییرات بینایی خود توجه کنید.

در صورت مشاهده تغییرات ناگهانی در بینایی یا بینایی مبهم و یا لکه دار سریعاً با پزشک تماس بگیرید.

به یاد داشته باشید، دیابت لزوماً منجر به کوری نمی شود اما با مدیریت آن می توانید از بروز عوارض پیشگیری کنید.

توصیه سازمان غذا و دارو

انجمن دیابت آمریكا (ADA) توصیه می كند افرادی که 10 سال بیشتر مبتلا به دیابت نوع 1 باشد، در 5 سال پس از تشخیص دیابت، اولین معاینه چشم خود را انجام دهد.

اگر مبتلا به دیابت نوع 2 هستید، طبق دستورالعمل ADA بهتر است در زمان تشخیص، معاینه چشم پزشکی را انجام دهید، زیرا ممکن است مدتی بدون اینکه خودتان اطلاع داشته باشید به دیابت مبتلا بوده اید.

اگر در معاینات اولیه هیچ علائمی برای رتینوپاتی وجود نداشته باشد،ADA توصیه می کند که افراد مبتلا به دیابت حداقل هر دو سال یک بار معاینه چشم انجام دهند.

در صورت وجود هر نوع رتینوپاتی، حداقل سالانه به معاینات چشم نیاز دارید.

ADA توصیه می کند که زنان مبتلا به دیابت قبل از بارداری یا در سه ماهه اول بارداری به چشم پزشک مراجعه کنند و در طول بارداری و تا یک سال پس از زایمان جلسات درمانی را پیگیری کنند.

حاملگی ممکن است باعث ایجاد رتینوپاتی دیابتی و یا بدتر شدن آن شوند.