جراحی بواسیر چگونه انجام می شود؟

بواسیر رگ های متورم و ملتهب در قسمت رکتوم هستند. این رگ ها می تواند درونی و به سمت داخل رکتوم باشند و  یا خارجی بوده و در قسمت خارج از راست روده قرار بگیرند. بسته به موقعیت آنها دو نوع بواسیر وجود دارد. بواسیر خارجی در زیر پوست مقعد شکل می گیرد، در حالی که بواسیر داخلی در قسمت داخلی مقعد و راست روده تشکیل می شود. در بسیاری از موارد، بواسیر بدون علائم رخ می دهد و افراد ممکن است متوجه آنها نشوند. در موارد دیگر، علائم ناراحت کننده بوده و ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.

تشخیص بواسیر داخلی از خارجی؟

تشخیص بواسیر داخلی از خارجی تا حدودی بر اساس علائم آنها امکان پذیر است.

علائم بواسیر خارجی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خارش اطراف مقعد
• توده در اطراف مقعد
• درد اطراف مقعد، به خصوص هنگام نشستن

علائم بواسیر داخلی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خونریزی حین اجابت مزاج
• هموروئید در حال خارج شدن از مقعد، معروف به پرولاپس

بواسیر داخلی اغلب باعث ناراحتی نمی شود. آنها ممکن است بعد از اجابت مزاج، بدون بروز درد خونریزی کنند. در صورت خونریزی بیش از حد یا پرولاپس آنها به یک مشکل تبدیل می شوند. دیدن خون بعد از حرکات  دفع مدفوع نشان دهنده بواسیر داخلی است. بواسیر خارجی هم ممکن است بعد از حرکات دفع خونریزی کند اما آن ها اغلب تحریک شده و منجر به بروز درد و یا خارش می شوند.

خوردن یک رژیم غذایی پر فیبر و نوشیدن 8 تا 10 لیوان آب در روز معمولاً می تواند با دفع راحت تر و منظم تر مدفوع در مدیریت علائم بواسیر موثر باشند. علاوه بر آن برخی از افراد برای کاهش زور زدن خود در هنگام دفع مدفوع نیاز به استفاده از نرم کننده های مدفوع دارند، زیرا سفت شدن مدفوع باعث یبوست می شود. پزشک ممکن است برای کاهش خارش، درد و تورم، پمادهای موضعی بدون نسخه را توصیه کند.

بواسیر چه عوارضی دارد؟

گاهی اوقات بواسیر می تواند منجر به بروز عوارض جانبی شود. بواسیر خارجی ممکن است باعث ایجاد لخته خون دردناک شود که در این صورت به آنها بواسیر ترومبوز گفته می شود. بواسیر خارجی می تواند تحریک یا عفونی شود و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.  در حالی که این لخته ها معمولاً جدی نیستند، می توانند باعث درد شدید شوند. درمان مناسب برای این بواسیرهای ترومبوز شامل یک روش برش و تخلیه است.

جامعه آمریکا از کولون و رکتوم جراحان تخمین می زند که کمتر از 10 درصد از موارد ابتلا به بواسیر نیاز به عمل جراحی هموروئید دارند. بواسیر داخلی می تواند رشد کند  و از رکتوم و مقعد خارج شوند.

انواع جراحی برای بواسیر کدامند؟

جراحی بواسیر رگ های متورم خونی داخل یا اطراف مقعد و روده را از بین می برد. گزینه های مختلف جراحی برای درمان بواسیر وجود دارد که باعث ناراحتی فرد می شود. جراحی ها با هدف قطع خون رسانی و یا از بین بردن بواسیر انجام می شوند.

بستن باند لاستیکی. بستن باند لاستیکی رایج ترین نمونه جراحی بواسیر است. این روش شامل استفاده از باند برای قطع خونرسانی به بواسیر می شود که در نهایت بواسیر از بین می رود.

جراحی هموروئید. موثر ترین شکل از درمان برای بواسیری که باعث بروز علائم ناراحت کننده می شود عمل جراحی هموروئید است. به طور معمول، این گزینه برای افرادی که علائم شدیدتر را تجربه می کنند، یا به سایر روش های درمانی مانند تغییرات رژیم غذایی پاسخ نمی دهند موثر است. هدف از جراحی کوچک کردن و یا از بین رفتن بواسیر است.

جراحی می تواند برای علائمی که باعث درد قابل توجهی می شوند مفید باشد، زیرا یک پزشک می تواند بواسیر را به سرعت از بین ببرد. با این حال، زمان بهبودی از جراحی می تواند چند هفته طول بکشد. یکی دیگر از مزایای جراحی این است که یک پزشک می تواند بواسیر را کامل از بین ببرد.

کدام جراحی های بواسیر بدون بی هوشی انجام می شوند؟

برخی از انواع جراحی بواسیر را می توان در مطب پزشک بدون بیهوشی انجام داد.

پیوند زدن و یا اتصال

پیوند زدن یک روش درمانی برای بواسیر داخلی است که در مطب انجام می شود.  این روش شامل استفاده از باند محکم در اطراف پایه بواسیر برای قطع خون رسانی به آن است. پیوند زدن معمولاً به دو یا چند روش جراحی نیاز دارد که با فاصله حدود دو ماه از هم دیگر انجام می شود. این روند های درمانی دردناک نیستند، اما ممکن است باعث ایجاد احساس فشار یا ناراحتی خفیف در بیمار شوند. به دلیل خطر بالای خونریزی، برای افرادی که از دارو های رقیق کننده خون استفاده می کنند، پیوند توصیه نمی شود.

اسکلروتراپی

اسکلروتراپی، شامل تزریق یک ماده شیمیایی به بواسیر است. این ماده شیمیایی باعث کوچک شدن بواسیر و جلوگیری از خونریزی آن می شود. این راه حل با ایجاد بی حسی عصب در اطراف ناحیه به تسکین درد کمک می کند. همچنین باعث تشکیل بافت می شود شود و در نهایت بواسیر از بین می رود. اکثر افراد که تحت این جراحی قرار می گیرند درد کمی را تجربه می کنند.

اسکلروتراپی در مطب پزشک انجام می شود. خطرات شناخته شده اندکی دارد و افرادی که از داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند، ممکن است گزینه مناسبی باشد چون نیاز به برش ندارد. اسکلروتراپی بیشتر برای درمان بواسیر های کوچک و داخلی کاربرد دارد.

درمان انعقادی

این درمان با استفاده از نور مادون قرمز، گرما یا سرمای شدید بواسیر را جمع و کوچک می کند. این درمان در مطب پزشک و معمولاً همراه با آنوسکوپی انجام می شود. پزشک در آنوسکوپی، از یک دامنه چند سانتی متری برای دسترسی به بواسیر استفاده می کند که دامنه وارد راست روده بیمار می شود. بیشتر افراد در طول درمان فقط ناراحتی خفیف یا گرفتگی را تجربه می کنند.

بستن شریان هموروئید

بستن شریان هموروئید (HAL)، همچنین به عنوان ترشح هموروئید ترانس شناخته می شود، گزینه دیگری برای از بین بردن بواسیر است. در این روش رگ های خونی بسته می شوند این روش از باند لاستیکی موثرتر است، اما هزینه بیشتری دارد و باعث درد طولانی تر می شود. بسته به نوع بواسیر، در صورت عدم موفقیت روند باند لاستیکی، پزشک می تواند از این روش استفاده کند.

کدام جراحی های بواسیر با بی هوشی انجام می شوند؟

سایر انواع جراحی ها برای درمان بواسیر باید در بیمارستان انجام شوند، چون نیاز به بیهوشی دارند. برخی از این روند های درمانی عبارتند از:

هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی برای بواسیر بزرگ خارجی و بواسیر داخلی که به طور طولانی تشدید یا مشکل ایجاد می کنند و روند ها غیر جراحی بر روی آن موثر نبوده، مورد استفاده قرار می گیرد.

این روش معمولاً در بیمارستان انجام می شود. جراح می تواند متناسب با وضعیت بیمار روند بیهوشی را تعیین می کند:

• بیهوشی عمومی که بیمار طی جراحی به خواب عمیق می رود.
• بی حسی موضعی که فقط مقعد و راست روده را بی حس می کند.
• بیهوشی منطقه ای که شامل داروهایی است که بدن را از کمر به سمت پایین بی حس می کند.

به محض این که داروهای بیهوشی اثر خود را گذاشت، جراح مقعد را باز و بواسیر را به آرامی قطع می کند. آنها می توانند برش را با استفاده از انواع ابزارهای جراحی مانند قیچی جراحی یا لیزر انجام دهند. هیچ تفاوتی در ناراحتی بین این دستگاه ها وجود ندارد. بعد از برداشتن بواسیر، جراح زخم ها را بخیه می زند و یا زخم ها را باز می گذارد یا از ترکیبی از هر دو روش استفاده می کند. پس از اتمام عمل، بیمار برای مدت کوتاهی بعد جراحی به اتاق ریکاوری منتقل می شود. درد و عفونت شایعترین خطرات مرتبط با این نوع جراحی است.

هموروئیدوکسی

هموروئیدوپسی که گاهی اوقات به آن اصطکاک گفته می شود. معمولاً در بیمارستان به عنوان یک عمل جراحی یک روزه انجام می شود و به بیهوشی عمومی، منطقه ای یا موضعی نیاز دارد.

از هموروئیدوکسی برای درمان پرولاپس بواسیر استفاده می شود. جراح بواسیر را به داخل قسمت داخل رکتوم منتقل و خون رسانی به آن را قطع می کند تا بافت کوچک و مجدداً جذب شود. این جراحی نمی تواند بواسیر خارجی را درمان کند.

یک جراح این روش را با استفاده از بی حسی انجام می دهد. در طی آن، جراح از دستگاه مخصوصی استفاده می کند تا بواسیر را در موقعیت عادی در کانال مقعد بکشاند. این وضعیت خونرسانی به بواسیر را محدود می کند و باعث می شود اندازه آنها به آرامی کاهش یابد. بررسی ها نشان می دهد که این روش می تواند دردناکتر از هموروئیدکتومی سنتی باشد و ممکن است زمان بهبودی کمتری نیاز داشته باشد. با این حال، احتمال بیشتری وجود دارد که بیماری دوباره عود کند و بازگردد.

بعد از جراحی بواسیر چه مراقبت هایی باید رعایت شوند؟

بیمار ممکن است بعد از جراحی بواسیر درد رکتوم و مقعد را تجربه کند. پزشک برای کاهش ناراحتی احتمالاً یک مسکن را برای بیمار تجویز می کند.

بیمار می تواند برای تسکین درد، راهکارهای زیر را رعایت کند:

• خوردن یک رژیم پر فیبر
• نوشیدن 8 تا 10 لیوان آب در روز
•  استفاده از نرم کننده مدفوع
• اجتناب از نشستن برای مدت طولانی
• اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین
• پرهیز از هرگونه فعالیتی که شامل بلند کردن یا کشیدن سنگین باشد.

برخی افراد معتقدند که حمام های ستیز به کاهش ناراحتی بعد از عمل بواسیر کمک می کند. حمام ستیز شامل خیساندن ناحیه مقعد در چند سانتی متر از آب نمک گرم چند بار در روز است.

بهبودی بعد از جراحی بواسیر چقدر طول می کشد؟

اگرچه زمان بهبودی بعد از جراحی در افراد مختلف متفاوت است، اما انتظار می رود فرد در طی حدود 10 تا 14 روز بهبودی کامل را به دست آورد. عوارض بعد از جراحی به ندرت رخ می دهد، اما اگر بیمار تب، سرگیجه و مشکل در ادرار کردن دارد بهتر است به پزشک مراجعه کند.

پزشک ممکن است برای پیشگیری از احتمال بازگشت مجدد بواسیر روند های زیر را توصیه کند:

• اتخاذ یک برنامه ورزشی منظم
• تغییر رژیم ها، مانند خوردن غذاهای پر فیبر
• ایجاد تغییر در سبک زندگی، مانند کاهش وزن