بیماری گریوز

بیماری گریوز یک اختلال خود ایمنی است که باعث بروز پرکاری تیروئید یا تیروئید بیش فعال می شود. پس از بروز این بیماری، سیستم ایمنی، تیروئید بیمار را تحت حمله قرار داده و باعث تولید میزان بیشتر از نیاز هورمون های تیروئیدی می شود. تیروئید یک غده کوچک و پروانه ای شکل است که در قسمت جلویی گردن قرار دارد. در اصل هورمون های تیروئیدی وظیفه کنترل چگونگی استفاده بدن از انرژی را داشته و در نتیجه تقریباً همه اعضای بدن بیمار حتی ضربان قلب او را تحت تأثیر قرار می دهد.

در صورتی که بیماری گریوز بدون درمان به حال خود رها شود، پر کاری تیروئید می تواند باعث بروز مشکلات و بیماری های جدی برای قلب، استخوان ها، عضلات، سیکل قاعدگی و باروری فرد شود. چنانچه بیماری درمان نشده و فرد وارد دوره بارداری شود، مشکلات بسیار جدی برای مادر و کودک به وجود خواهد آمد.

بیماری گریوز حتی ممکن است چشم ها و پوست را تحت تأثیر قرار دهد.

علت گریوز

بیماری گریوز به دلیل نقص در سیستم ایمنی بدن که مسئول مبارزه با بیماری ها است به وجود می آید اما با این وجود علت اصلی بروز این عارضه هنوز مشخص نیست. یکی از پاسخ های طبیعی سیستم ایمنی بدن تولید آنتی بادی ها برای هدف گرفتن ویروس، باکتری یا ماده خارجی است. در بیماری گریوز به دلایل نامعلوم، بدن شروع به تولید آنتی بادی کرده و سلول های موجود در غده تیروئید یا همان غده تولید کننده هورمون در گردن را هدف قرار می دهد. به طور طبیعی، عملکرد تیروئید به وسیله هورمون های ترشح شده از غده کوچک در ساقه مغز (غده هیپوفیز) کنترل و منظم می شود. اما آنتی بادی مرتبط با بیماری گریوز آنتی بادی گیرنده تیروتروپین (TRAb) همانند هورمون تنظیم کننده هیپوفیز عمل خواهد کرد.

TRAb تنظیم طبیعی تیروئید را نادیده گرفته و باعث پر کاری هورمون های تیروئیدی (هایپرتیروئیدیسم) می شود.

علت افتالموپاتی گریوز

این علائم در نتیجه جمع شدن کربوهیدرات ها در عضلات و بافت های پشت چشم اتفاق افتاده و علت اصلی بروز آن مشخص نیست. به نظر می رسد که آنتی بادی مقصر بروز اختلال عملکردی تیروئید ممکن است تمایل به درگیر کردن بافت های اطراف چشم بیمار نیز داشته باشد. افتالموپاتی گریوز غالباً همزمان با پر کاری تیروئید به وجود آمده یا ممکن است بعد از گذشت چند ماه از بروز بیماری به وجود بیاید. اما معمولاً علائم و نشانه های افتالموپاتی گریوز ممکن است چند سال قبل یا بعد از پر کاری تیروئید بروز پیدا کند.

گاهی اوقات ممکن است علائم افتالموپاتی حتی بدون پرکار شدن تیروئید فرد ظاهر شود.

عوامل خطر گریوز

اگرچه که هر شخصی ممکن است به بیماری گریوز دچار شود با این حال عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است خطر بروز این بیماری را افزایش دهد.

این عوامل خطرناک شامل موارد زیر می شود:

سابقه خانوادگی

از آن جایی که سابقه خانوادگی به عنوان یکی از عوامل خطرناک برای بیماری گریوز شناخته می شود، احتمال اثر گذار بودن ژن یا ژن های به خصوصی در بروز این اختلال وجود دارد.

جنسیت

احتمال بروز بیماری گریوز در زنان بسیار بیشتر از مردان است.

سن

بیماری گریوز معمولاً در افراد زیر 40 سال بروز پیدا می کند.

اختلالات خود ایمنی دیگر

افراد مبتلا به اختلالات دیگر سیستم ایمنی بدن مثل دیابت نوع 1 یا آرتروز روماتوئید بیش از دیگر افراد در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

استرس فیزیکی یا احساسی

رویدادهای پر استرس زندگی یا بیماری می تواند مثل یک محرک برای شروع بیماری گریوز عمل کرده و باعث برانگیخته شدن ژن های مشکوک در بروز این بیماری خود ایمنی شود.

بارداری

بارداری یا زایمان بیمار می تواند احتمال بروز این اختلال را افزایش دهد، علی الخصوص اگر فرد از نظر ژنتیکی مشکوک بوده و دارای سابقه خانوادگی بروز بیماری گریوز در یکی از بستگان و نزدیکان خود باشد.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن می تواند بر روی سیستم ایمنی فرد اثر گذار بوده و احتمال بروز بیماری گریوز را افزایش دهد. افراد سیگاری که مبتلا به بیماری گریوز هستند نیز احتمال بروز افتالموپاتی گریوز در آن ها تا حد قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

علائم گریوز

معمولاً علائم و نشانه های رایج بیماری گریوز شامل موارد زیر می شود:

• اضطراب و افزایش تحریک
• لرزش دست ها و انگشتان
• حساسیت پوست به دما رطوبت و افزایش تعریق
• کاهش وزن با وجود داشتن تغذیه مناسب
• بزرگ شدن غده تیروئیدی (گواتر)
• تغییر در سیکل قاعدگی
• اختلال در نعوظ و کاهش میل جنسی
• اسهال
• بیرون زدگی چشم ها (Graves’ ophthamopathy)
• بدن درد و خستگی
• ضخامت و قرمزی پوست روی ساق پا و قسمت روی پا (Graves’ dermopath)
• ضربان قلب سریع یا بی نظم
• مشکلات خواب

 افتالموپاتی گریوز

حدود 30 درصد از مردم مبتلا به بیماری گریو علائم و نشانه های چشمی دارند که به آن افتالموپاتی (Ophthalmopathy) گریوز گفته می شود. در افتالموپاتی گریوز التهاب و دیگر اتفاقات مربوط به سیستم ایمنی عضلات و دیگر بافت های اطراف چشم را تحت تأثیر قرار می دهد.

نتیجه آن بروز علائم و نشانه های زیر خواهد بود:

• بیرون زدگی چشم ها (exophthalmos)
• احساس وجود جسم خارجی در داخل چشم
• درد و احساس فشار داخل چشم ها
• جمع شدن با پف کردن پلک
• قرمزی یا التهاب چشم ها
• حساسیت چشم در برابر نور (فوتوبیا)
• دوبینی
• کاهش قدرت بینایی

درموپاتی گریوز

یکی از نشانه های غیر شایع بیماری گریوز درموپاتی گریوز (dermopathy) است که باعث قرمز و ضخیم تر شدن پوست به خصوص در روی ساق پا یا روی پا می شود.

عوارض گریوز

عوارض جانبی ای که بعد از بیماری گریوز ممکن است فرد را درگیر کند شامل موارد زیر می شود:

مشکلات بارداری

عوارض جانبی بیماری گریوز در دوران بارداری شامل سقط، زایمان پیش از موعد، اختلال عملکرد تیروئید جنین، رشد ضعیف جنین، مشکلات قلبی و عروقی و پره اکلامپسی شود. پره اکلامپسی یک بیماری مرتبط با مادر است که باعث افزایش فشار فشار خون و دیگر علائم و نشانه های جدی در فرد می شود.

اختلالات قلبی

در صورتی که درمان بیماری گریوز نادیده گرفته شود می تواند باعث بروز اختلالات مربوط به ضربان قلب، تغییر در ساختار دریچه ها و عملکرد عضلات قلب شده و در نتیجه پمپاژ خون کافی از قلب به دیگر قسمت های بدن (نارسایی احتقانی قلب) را با مشکل مواجه کند.

طوفان تیروئید

یکی از عوارض جانبی نادر ولی تهدید کننده بیماری گریوز، طوفان تیروئیدی است که آن را به عنوان پرکاری تیروئید یا بحران تیروتوکسیک می شناسند. احتمال بروز این عارضه در صورت درمان نکردن یا درمان نامناسب پر کاری تیروئید شدید، افزایش قابل توجهی خواهد یافت. افزایش ناگهانی هورمون تیروئید می تواند باعث بروز علائمی مثل تب، تعریق، حالت تهوع، اسهال، ضعف شدید، ضربان قلب غیر عادی، زردی پوست و چشم ها، فشار خون بسیار پایین و کما بیمار شود.

بروز طوفان تیروئید نیازمند درمان و مراقبت فوری است.

شکنندگی استخوان ها

درمان نکردن پر کاری تیروئید علاوه بر موارد گفته شده می تواند باعث ضعف و شکنندگی استخوان ها (پوکی استخوان) شود. بخشی از استحکام استخوان ها بستگی به میزان کلسیم و دیگر مواد معدنی موجود در آن ها بستگی دارد. اما هورمون تیروئید بیش از حد توانایی بدن برای رساندن کلسیم به استخوان ها منافات داشته و این روند را با اختلال مواجه خواهد کرد.

تشخیص گریوز

معمولاً تشخیص بیماری گریوز با استفاده از شیوه های زیر انجام می شود:

معاینه

در اولین قدم پزشک چشم بیمار را معاینه کرده و هر گونه آسیب یا بیرون زدگی چشم را مورد بررسی قرار خواهد داد. علاوه بر این وضعیت ظاهری غده تیروئید نیز مورد بررسی قرار می گیرد تا در صورت بزرگ شدن غده تیروئید بیماری سریعاً تشخیص داده شده و تحت درمان قرار بگیرد. از آن جایی که بروز بیماری گریوز باعث افزایش متابولیسم (سوخت و ساز) در بدن فدر می شود، پزشک ضربان قلب و فشار قلب را مورد بررسی قرار داده و به دنبال علائمی همچون لرزش دست خواهد بود.

نمونه خون

پزشک برای تعیین سطح هورمون های تحریک کننده تیروئید (TSH) و هورمون هیپوفیز از آزمایش خون استفاده خواهد کرد. افراد مبتلا به بیماری گریوز معمولاً سطح TSH خون شان پایین تر از افراد سالم بوده و همچنین سطح هورمون تیروئیدی شان بیشتر از دیگر افراد است. البته می توان با استفاده از آزمایش خون میزان آنتی بادی های مرتبط با بیماری گریوز را مورد بررسی و اندازه گیری قرار داد. هرچند که انجام این آزمایش برای تشخیص بیماری گریوز ضرورتی ندارد اما در صورت منفی بودن جواب آزمایش باید به دنبال دلیل دیگری برای بروز پر کاری تیروئید فرد بود.

جذب ید رادیو اکتیو

بدن برای تولید هورمون های تیروئیدی نیاز به ید دارد. در نتیجه می توان با وارد کردن مقدار کمی ید رادیو اکتیو به بدن و اندازه گیری میزان آن در غده تیروئیدی میزان جذب ید توسط غده تیروئید را اندازه گیری کرد. اندازه گیری میزان ید جذب شده توسط دوربین های تصویر برداری به خصوصی انجام می شود. میزان ید رادیو اکتیو جذب شده توسط غده تیروئید به تشخیص بیماری گریوز یا عوامل دیگر به وجود آورنده پر کاری تیروئید کمک خواهد کرد. این آزمایش ممکن است با اسکن ید رادیواکتیو برای نشان دادن چشمی الگوی جذب نیز همراه باشد.

سونو گرافی

در سونوگرافی برای تصویر برداری از ساختار داخلی بدن از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می شود. سونوگرافی به تشخیص بزرگ شدن غده تیروئید کمک کرده و از این شیوه می توان برای افرادی مثل زنان باردار که نمی توان در آن ها جذب ید رادیو اکتیو را اندازه گیری کرد، استفاده نمود.

تصویر برداری ها

در صورتی که از نتایج آزمایشگاهی و بالینی نتوان به افتالموپاتی گریوز پی برد، پزشک ممکن است از شیوه های تصویر برداری مثل سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده کند. سی تی اسکن شیوه ای است که در آن از تکنولوژی اشعه ایکس برای تصویر برداری مقطعی از قسمت های مختلف بدن استفاده می شود. برای تصویر برداری ام آر ای (MRI) نیز از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای عکس برداری مقطعی یا سه بعدی استفاده می شود.

درمان گریوز

هدف اصلی درمان بیماری گریوز، جلوگیری از تولید هورمون های تیروئیدی و محدود کردن تأثیر هورمون ها بر روی بدن فرد بیمار است. بعضی از این شیوه های درمانی برای بهبود بیماری گریوز عبارتند از:

درمان ید رادیو اکتیو

برای انجام این شیوه، بیمار به صورت خوراکی ید رادیو اکتیو یا رادیو ید میل می کند. از آن جایی که تیروئید برای تولید هورمون نیاز به ید دارد، این ید وارد سلول های تیروئیدی شده و رادیو اکتیو بیش فعالی سلول های تیروئیدی را به مرور زمان از بین خواهد برد. این شیوه درمانی باعث جمع شدن و کوچک تر شدن غده تیروئید بیمار شده و به مرور زمان علائم بیماری کاهش چشمگیری خواهد داشت. معمولاً تأثیر این شیوه بعد از گذشت چند هفته یا چند ماه از شروع درمان قابل مشاهده خواهد بود.

البته این شیوه درمانی گاهی عوارض جانبی دارد. به عنوان مثال در بعضی از موارد درمان رادیوید ممکن است احتمال بروز علائم جدید یا شدت گرفتن علائم افتالموپاتی را در بیمار را افزایش دهد. دیگر عوارض جانبی معمولاً خفیف و موقتی است. با وجود موارد گفته شده اگر فرد مبتلا به بیماری گریوز دچار بیماری های چشمی متوسط یا شدید باشد، استفاده از این شیوه درمانی به هیچ وجه توصیه نمی شود.

دیگر عوارض جانبی ممکن است شامل حساسیت در ناحیه گردن و افزایش موقت هورمون های تیروئید شود. دقت داشته باشید که درمان رادیو ید برای زنان باردار یا زنان شیرده مورد استفاده قرار نمی گیرد. به این علت که استفاده از این شیوه درمانی شاید فعالیت تیروئید نوزاد را کاهش دهد، احتمالاً برای تأمین هورمون های تیروئید مورد نیاز بدن نیاز به درمان های دیگری خواهید داشت.

داروهای ضد تیروئید

داروهای ضد تیروئید با استفاده ید توسط غده تیروئید تداخل داشته و تولید هورمون ها را با مشکل مواجه می کند. البته مصرف بعضی از این داروها احتمال بروز بیماری کبد را افزایش داده و در نتیجه تجویز بعضی از داروهای ضد تیروئید بر دیگر انواع آن اولویت خواهد داشت. معمولاً این داروها باید به صورت طولانی مدت مصرف شود و بعد از یک سال می توان شاهد اثرات دارو بود.  ممکن است در بعضی از موارد بعد از اتمام درمان رادیو ید از داروهای ضد تیروئید استفاده کرده یا از این شیوه به عنوان یک درمان مکمل استفاده شود.

عوارض جانبی استفاده از این داروها شامل عارضه های پوستی، درد مفصلی، نارسایی کبدی یا کاهش گلبول های سفید خون می شود. بعضی از این داروها را نباید در سه ماهه اول بارداری استفاده کرد زیرا مصرف آن احتمال نقائص هنگام تولد نوازاد را تا حد قابل توجهی افزایش می دهد. اما بعد از گذشت سه ماهه اول مصرف داروها مشکلی نداشته و می توان از آن ها به عنوان درمان اصلی یا درمان مکمل زنان باردار استفاده کرد.

بتا بلاکرها

این داروها مانع تولید هورمون های تیروئیدی نمی شود اما می تواند جلوی اثر هورمون ها بر روی قسمت های مختلف بدن را بگیرد. این داروها می تواند به کاهش یا بهبود سریع علائمی مثل ضربان قلب نامنظم، لرزش دست ها، اضطراب یا تحریک پذیری، عدم تحمل گرما، تعریق، حالت تهوع و ضعف عضلات کمک کند. داروهای بتا بلاکر معمولاً برای افراد مبتلا به بیماری آسم تجویز نمی شود. زیرا این داروها ممکن است احتمال بروز حملات تنفسی را تا حد قابل توجهی افزایش دهد. همچنین استفاده از این داروها ممکن است کنترل و مدیریت قند خون در افراد مبتلا به دیابت را پیچیده کند.

عمل جراحی

یکی دیگر از شیوه های درمانی بیماری گریوز، عمل جراحی برداشتن تمام یا بخشی از تیروئید است. فرد پس از انجام عمل جراحی و برداشته شدن غده تیروئید، برای تأمین هورمون تیروئید مورد نیاز بدن خود نیاز به درمان خواهد داشت. عوارض جانبی عمل جراحی بیماری گریوز شامل احتمال آسیب عصب کنترل کننده تارهای صوتی و غدد کوچک قرار گرفته در مجاورت غده تیروئید (غدد پاراتیروئید) می باشد. غدد پاراتیروئید هورمونی ترشح می کند که به کنترل و تنظیم کلسیم در خون کمک می کند. در صورتی که برای انجام این عمل جراحی توسط فرد متخصص و خبره انجام شود، احتمال بروز چنین عوارض جانبی به حداقل ممکن خواهد رسید.

درمان افتالموپاتی گریوز

علائم خفیف به وجود آمده در نتیجه افتالموپاتی گریوز را می توان با استفاده از اشک های مصنوعی  بدون نیاز به نسخه در طول روز و استفاده از ژل ها روان کننده در شب به حداقل رساند. اما در صورتی که علائم ناشی از افتالموپاتی گریوز شدید باشد، پزشک ممکن است راه های درمانی زیر را توصیه کند:

• کورتیکو استروئید

تجویز کورتیکو استروئید برای بهبود افتالموپاتی گریوز می تواند علائمی مثل تورم پشت حدقه چشم را کاهش دهد. اما عوارض جانبی استفاده از کورتیکو استروئیدها شامل احتباس آب، افزایش وزن، افزایش میزان قند خون، افزایش فشار خون و تغییرات خلق و خو بیمار می شود.

 

• منشورها

فرد مبتلا به بیماری گریوز یا فرد مبتلا به عوارض جانبی بعد از عمل گریوز ممکن است دچار مشکلاتی بینایی مثل دوبینی شود. در چنین مواردی می توان از منشورها برای اصلاح دو بینی استفاده کرد. برای اینکار منشور در داخل عینک فرد قرار داده خواهد شد اما همیشه این شیوه مؤثر نبوده و ممکن است به بهبود دو بینی فرد کمکی نکند.

• جراحی رفع فشار چشمی

در این عمل جراحی، پزشک استخوان بین حفره های چشمی و سینوس ها را برخواهد داشت. با این کار چشم فضای کافی برای برگشتن به وضعیت قبلی خود را خواهد داشت. معمولاً این شیوه درمانی در صورت وارد شدن فشار بر روی عصب بینایی و احتمال نابینا شدن فرد مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

عوارض جانبی استفاده از این شیوه درمانی شامل اختلالات بینایی مثل دوبینی خواهد بود.

• رادیوتراپی اوربیتال

زمانی استفاده از شیوه درمانی رادیوتراپی اوربیتال بسیار شایع و متداول بود اما فواید این شیوه درمانی تا به امروز نامشخص است.

سبک زندگی و درمان خانگی گریوز

در صورت ابتلای فرد به بیماری گریوز، بهتر است سلامت ذهنی و فیزیکی فرد بیمار در اولویت قرار بگیرد.

• تغذیه سالم و ورزش، به کاهش علائم فرد کمک کرده و باعث می شود تا حال عمومی فرد بهتر باشد.
• کاهش استرس،  یکی دیگر از مواردی است که اهمیت بسیار زیادی در افراد مبتلا به بیماری گریوز دارد. بهتر است برای کاهش استرس از موزیک آرام، حمام آب گرم یا قدم زدن استفاده کنید. حتماً با پزشک خود در مورد تغذیه مناسب، برنامه ورزشی و استراحت صحبت کنید.

پیشگیری افتالموپاتی گریوز

برای بهبود وضعیت چشم ها در افراد مبتلا به افتالموپاتی گریوز بهتر است راه کارهای زیر را به کار بگیرید:

• از کمپرس یخ برای بهبود چشم ها استفاده کنید. افزایش رطوبت چشم ها به کاهش علائم کمک خواهد کرد.
• عینک بزنید. زمانی که چشم ها حالت بیرون زدگی پیدا کند، بدون شک حساسیت شان نسبت به اشعه ماوراء بنفش و نور افزایش پیدا خواهد کرد. استفاده از عینک مناسب به کاهش آسیب های چشمی در نتیجه نور و باد کمک خواهد کرد.
• قطره های روان کننده. قطره ها به کاهش خشکی و حساسیت چشم ها کمک خواهند کرد. همچنین می توانید از ژل های پایه پارافین برای کاهش علائم در شب ها استفاده کنید.
• بالا بودن سر در هنگام خواب. در هنگام استراحت و خوابیدن سعی کنید سر خود را بالاتر قرار دهید تا از جمع شدن آب در داخل سر جلوگیری شده و به چشمان تان فشاری وارد نشود.
• سیگار نکشید. سیگار کشیدن علائم افتالموپاتی بیماری گریوز را افزایش خواهد داد.

پیشگیری درموپاتی گریوز

در صورتی که بیماری گریوز پوست بیمار را درگیر کند(گریوز درموپاتی) می توان از کرم های بدون نیاز به نسخه یا پمادهای حاوی هیدرو کورتیزون برای کاهش التهابات و قرمز شدن پوست بیمار استفاده کرد. علاوه بر این می توان از کمپرس در اطراف پاها برای کاهش علائم کمک گرفت.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

احتمالاً برای تشخیص بیماری از روی علائم ابتدا به پزشک عمومی مراجعه کرده و در صورت اختلال فرد را به متخصص غدد یا اختلالات هورمونی ارجاع خواهند داد. همچنین در صورت ابتلای فرد به افتالموپاتی گریوز پزشک ممکن است برای درمان اختلال چشمی فرد را به یک متخصص چشم پزشک معرفی کند.

می توانید برای آمادگی جهت ملاقات با پزشک از موارد و اطلاعات زیر استفاده کنید.

• تمامی علائم و نشانه ها را یادداشت کنید. پیشنهاد می کنیم حتماً تمامی علائم و نشانه های مرتبط و غیر مرتبط با بیماری را یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی خود را بنویسید. این اطلاعات شامل سابقه بیماری و هرگونه استرس و فشار ناشی از تغییرات زندگی خواهد شد.
• لیستی از داروهای مصرفی خود تهیه کنید. بهتر است اطلاعات کاملی در مورد مکمل ها، ویتامین ها و قرص های خود تهیه کرده و میزان مصرف هر کدام را به دقت یادداشت کنید.
• سؤالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
• احتمال اصلی بروز علائم چیست؟
• برای تشخیص این بیماری نیاز به انجام چه آزمایشاتی دارم؟ آیا انجام این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد
• چه شیوه های درمانی وجود داشته و کدام را توصیه می کنید؟
• عوارض جانبی احتمالی بعد از شروع درمان شامل چه مواردی می شود؟
• بنده دچار بیماری های دیگری نیز هستم. چگونه می توانم این دو بیماری را به صورت همزمان مدیریت کنم؟
• از چه طریقی می توانم اطلاعات بیشتری در مورد بیماری گریوز کسب کنم؟

سوالات پزشک از بیمار

احتمالاً پزشک برای تشخیص و شروع درمان بیماری سؤالات زیر را مطرح خواهد کرد. در نتیجه بهتر است برای پاسخگویی به سؤالات آمادگی کافی داشته باشید:

• از چه زمانی شاهد بروز علائم بودید؟
• چه میزان وزن کم کرده اید؟

سخن آخر

•  معمولاً برای تشخیص بیماری گریوز از آزمایشات، علائم و نشانه های بزرگ شدن تیروئید استفاده می کنند. آزمایش عملکرد تیروئیدی، ید رادیو اکتیو و آزمایشات مورد نیاز نیز می تواند برای تشخیص بیماری گریوز مؤثر واقع شود.
• درمان بیماری گریوز شامل ید رادیو اکتیو تراپی، داروهای آنتی تیروئیدی و بتا بلاکر ها می شود. البته در بعضی از موارد ممکن است برای درمان مبتلایان از عمل جراحی برداشتن تیروئید استفاده شود. در صورتی که بیماری گریوز تحت درمان قرار نگیرد ممکن است منجر به تیروتوکسیکوز یا همان نوع شدید بیماری تیروئید شود. درمان ناتمام بیماری گریوز در حین بارداری فرد مبتلا می تواند باعث بروز مشکلاتی مثل تولد زودرس، سقط جنین، نارسایی قلبی، پره اکلامپسی و قطع جفت شود. اولین راه حل درمانی بیماری گریوز جلوگیری و درمان تولید بیش از حد هورمون های تروئیدی و کاهش شدت علائم آن است.