دس لوراتادین داروی آنتی هیستامین

قرص خوراکی Desloratadine در بازار دارویی به صورت تجاری و نیز به شکل فرم‌های ژنریک در دسترس است. نام تجاری این دارو Clarinex است. داروی سلوراتادین به صورت قرص، قرص متلاشی شونده در دهان و نیز شربت عرضه می‌شود. با این حال تمامی این اشکال دارویی خوراکی است. قرص خوراکی دسلوراتادین برای درمان علائم مرتبط با بینی و غیر مرتبط با بینی رینیت آلرژیک استفاده می‌شود. علاوه براین این دارو برای درمان خارش ناشی از کهیر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

داروی دسلوراتادین چگونه اثر می کند؟

داروی دسلوراتادین به دسته‌ای از داروها به نام داروهای آنتی هیستامین تعلق دارد. داروهای آنتی هیستامین می‌توانند با تأثیر بر ترشح هیستامین، از بروز عوارض آلرژیک پیشگیری کنند. داروی دسلوراتادین با جلوگیری از آزاد شدن ماده شیمیایی به نام هیستامین از سلول‌های عامل ترشح این ماده عمل می‌کند. به این ترتیب مصرف این دارو می‌تواند به تسکین علائم رینیت آلرژیک کمک می کند. علائم رینیت آلرژیک، عبارت‌اند از:

• عطسه
• آبریزش بینی
• قرمزی، آبریزش و خارش چشم

برای رفع این علائم می‌توان از داروی دسلوراتادین استفاده کرد.

عوارض داروی دسلوراتادین

قرص خوراکی دسلوراتادین ممکن است باعث بروز خواب آلودگی شود. علاوه براین مصرف این دارو می‌تواند عوارض جانبی دیگری نیز ایجاد کند. برخی از شایع‌ترین عوارض جانبی که ممکن است پس از مصرف داروی دسلوراتادین رخ دهند، عبارت‌اند‌از:

• خستگی
• گلو درد
• درد قاعدگی
• خشکی دهان
• درد عضلانی
• خواب آلودگی

در صورتی که این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. با این حال در صورتی که علائم بروز پیدا کرده، رفع نشدند یا شدت گرفتند، با پزشک معالج خود صحبت کنید‌.

در صورت مصرف داروی دسلوراتادین، ممکن است برخی عوارض جدی نیز رخ دهند. برخی عوارض جدی ناشی از مصرف دسلوراتادین و علائم آنها، می‌تواند شامل واکنش آلرژیک (حساسیت بیش از حد) باشد. علائم حساسیت بیش از حد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• خارش
• بثورات
• بثورات پوستی
• تورم لب‌ها، زبان، صورت و گلو

مانند سایر داروها، مصرف داروی دسلوراتادین نیز می‌تواند با تداخلات همراه باشد.

دسلوراتادین با چه داروهای تداخل دارد؟

قرص خوراکی دسلوراتادین می‌تواند با سایر داروها، مکمل‌های ویتامینی یا محصولات گیاهی که ممکن است بیمار به طور همزمان مصرف کند، تداخل داشته باشد. تداخل زمانی رخ می‌دهد که یک ماده دارویی دیگر اثرات مورد انتظار داروی مصرفی را دچار تغییر کند.

برای کمک به پیشگیری از بروز تداخل، پزشک باید از تمام داروهای مصرفی شما مطلع باشد. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین‌ها یا محصولات گیاهی که مصرف می‌کنید، به پزشک معالج خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید، تداخل داشته باشد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

نمونه‌هایی از داروهایی که می‌توانند همزمان با مصرف داروی دسلوراتادین باعث بروز تداخل شوند، عبارت‌اند از:

داروهای ضد عفونت

در شرایطی که داروهای ضد عفونت همزمان با داروی دسلوراتادین مصرف شوند، برخی از آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند میزان داروی دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهند. این وضعیت می‌تواند عوارض بیشتری به همراه داشته باشد. نمونه هایی از این داروها، عبارت‌اند از:

• کتوکونازول
• آزیترومایسین
• اریترومایسین

اگر این داروها را مصرف می‌کنید، پیش از استفاده از داروی دسلوراتادین، با پزشک معالج خود مشورت کنید.

داروهای کلسترول

برخی از داروهای کلسترول مانند آتورواستاتین در شرایطی که همراه به دسلوراتین مصرف شوند، می‌توانند میزان داروی دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهند. این وضعیت می‌تواند عوارض بیشتری ایجاد کند. در صورتی که از داروی آتورواستاتین استفاده می‌کنید، پیش از مصرف دسلوراتادین با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای عفونت HIV و هپاتیت C 

به طور کلی برخی از داروهای HIV و HCV می‌توانند میزان دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهند. این وضعیت می‌تواند عوارض بیشتری ایجاد کند. نمونه‌هایی از این داروها، عبارت‌اند از:

• لوپیناویر
• ریتونویر
• لدیپاسویر
• ساکویناویر
• پاریتاپرویر
• Ombitasvir

پیش از مصرف همزمان این داروها، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد دوز وجود داشته باشد.

داروهای تنظیم کننده ریتم قلب

برخی از داروهای تنظیم کننده ضربان قلب مانند Dronedarone می‌توانند میزان داروی دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهند. این وضعیت می‌تواند باعث بروز عوارض بیشتری شود. در صورت مصرف همزمان این داروها این احتمال وجود دارد که پزشک دوز مصرفی شما را مجددا تنظیم کند.

داروهای سرطان

برخی از داروهای سرطان می‌توانند میزان داروی دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهند. این وضعیت می‌تواند عوارض بیشتری را در فرد مصرف کننده ایجاد کند. نمونه‌هایی از این داروها، عبارت‌اند از:

• لاپاتینیب
• وندتانیب
• سونیتینیب
• تاموکسیفن
• ومورافنیب
• تاکرولیموس

به طور کلی مصرف همزمان این داروها نیازمند تنظیم مجدد دوز دسلوراتادین است.

فلوکستین

هنگامی که داروی فلوکستین همراه با داروی دسلوراتادین مصرف شود، می‌تواند میزان دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهد. به طور کلی این وضعیت می‌تواند باعث بروز عوارض بیشتری شود. با پزشک معالج خود درباره ایمن بودن مصرف همزمان این دو دارو مشورت کنید‌.

سایمتیدین

زمانی که داروی سایمتیدین همراه با داروی دسلوراتادین مصرف می‌شود، می‌تواند میزان دسلوراتادین را در بدن شما افزایش دهد. به طور کلی این وضعیت می‌تواند باعث بروز عوارض بیشتری شود. با پزشک معالج خود در مورد ایمنی مصرف همزمان این دو دارو مشورت کنید.

هشدارهای مهم درباره مصرف دسلوراتادین

مصرف داروی دسلوراتادین با چندین هشدار همراه است. پزشک براساس وضعیت بیمار دوز دارو را تنظیم خواهد کرد. پیش از مصرف داروی دسلوراتادین، به نکات زیر توجه داشته باشید:

هشدار آلرژی

در صورتی که به داروی دسلوراتادین یا هر یک از اجزای تشکیل دهنده آن حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید. این دارو می‌تواند باعث بروز واکنش و حساسیت (شرایط آلرژیک) شود. این مسئله می‌تواند منجر به خارش، بثورات، تورم، تنگی نفس و تورم لب، صورت یا زبان فرد مصرف کننده شود.

در صورت بروز این علائم، با پزشک معالج خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز اورژانس مراجعه کنید. در صورتی که تا به حال نسبت به داروی دسلوراتادین واکنش آلرژیک داشته‌اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. زیرا مصرف مجدد داروی دسلوراتادین می‌تواند کشنده باشد (باعث مرگ شود).

هشدار تداخل غذایی

مصرف آب گریپ فروت، فرآورده‌های گریپ فروت و میوه گریپ فروت میزان دسلوراتادین را در بدن شما افزایش می‌دهد. بنابراین نباید این دارو را به همراه این موارد مصرف کنید. زیرا این کار باعث می‌شود دوز غیر معمولی از این دارو در بدن ایجاد شود.

هشدار تداخل با الکل

به طور کلی مصرف نوشیدنی‌های حاوی الکل می‌تواند خطر خواب آلودگی ناشی از مصرف داروی دسلوراتادین را افزایش دهد. اگر الکل مصرف می‌کنید، پیش از استفاده از داروی دسلوراتادین، با پزشک معالج خود صحبت کنید.

هشدار برای گروه‌های خاص

اگر جزو هر یک از گروه‌های زیر هستید، باید نکات ایمنی را در هنگام مصرف داروی دسلوراتادین رعایت کنید:

هشدار برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی

اگر با مشکلات کبدی رو به رو هستید، ممکن است که کبد شما نتواند این دارو را به درستی پردازش کند. به این ترتیب ممکن است که عوارض جانبی بیشتری در فرد بروز پیدا کند. در چنین شرایطی، پزشک معالج ممکن است دوز کمتری از این دارو را تجویز کند.

هشدار برای افراد مبتلا به مشکلات کلیوی

به طور کلی در صورتی که با مشکلات کلیوی رو به رو هستید، ممکن است که کلیه شما نتواند به درستی این دارو و متابولیت‌های آن را از بدن شما دفع کند. این وضعیت شما را در معرض خطر بیشتری برای بروز انواع عوارض قرار می‌دهد. به این ترتیب پزشک معالج شما ممکن است دوز کمتری از این دارو را تجویز کند.

هشدار برای سالمندان

به طور کلی بدن افراد سالمند ممکن است داروها را کندتر پردازش کند. به طوری که دوز معمول این دارو در این افراد ممکن است تا حد زیادی غلظت خونی ایجاد کند.

هشدار برای کودکان

ایمن و موثر بودن مصرف این دارو در کودکان کمتر از 6 ماه ثابت نشده است. به این ترتیب این دارو در کودکان کمتر از 6 ماه نباید استفاده شود.

مصرف دسلوراتادین در بارداری

داروی دسلوراتادین جزو داروهای دسته C در دوره بارداری است. به طور کلی دو نکته درباره این دسته بندی از داروها وجود دارد که عبارت‌اند از:

• تحقیقات روی حیوانات حاکی از بروز اثرات نامطلوب در جنین در هنگام مصرف دارو توسط مادر است.
• مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا مطمئن شویم که این دارو چگونه ممکن است بر جنین تأثیر بگذارد.

در صورتی که باردار هستید یا قصد بارداری دارید، با پزشک معالج خود صحبت کنید. این دارو فقط در صورتی باید استفاده شود که منافع بالقوه، نسبت به خطرات احتمالی مصرف آن قابل قبول باشد. همچنین در صورتی که در حین مصرف این دارو باردار شدید، فورا با پزشک زنان خود تماس بگیرید.

داروی دسلوراتادین به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است در کودکی که با شیر مادر تغذیه می‌شود، باعث بروز برخی عوارض شود. اگر به کودک خود شیر می‌دهید و قصد استفاده از داروی دسلوراتادین را دارید، با پزشک معالج خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد بین این دو گزینه تصمیم بگیرید که یا شیردهی یا مصرف این دارو را متوقف کنید.

عوارض مصرف زیاد داروی دسلوراتادین 

اطلاعات موجود در مورد مصرف بیش از حد داروی دسلوراتادین محدود است، اگرچه خواب آلودگی نیز گزارش شده است. در صورت مصرف بیش از حد، انجام درمان علامتی و حمایتی از جمله حذف داروی جذب نشده توصیه می‌شود. البته توجه داشته باشید که دسلوراتادین و متابولیت فعال آن 3-هیدروکسیدسلوراتادین را نمی‌توان با همودیالیز از بین برد.

در مطالعات حیوانی، کشندگی در دوزهای 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم یا بالاتر در موش‌ها و 353 میلی‌گرم بر کیلوگرم در موش‌ها (LD 50 خوراکی ) مشاهده شد. در میمون‌ها، هیچ مرگی در دوزهای تا 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم رخ نداد. فرمول‌های خاصی برای تبدیل این مقادیر به میزان سمی در انسان‌ها وجود دارد.

آیا دسلوراتادین خواب آور است؟

دسلوراتادین یک آنتاگونیست گیرنده H1 نسل دوم با اثر طولانی است که دارای اثر آنتاگونیست انتخابی و محیطی H1 است. هیستامین یک ماده شیمیایی است که باعث بروز بسیاری از علائمی می‌شود که بخشی از واکنش‌های آلرژیک هستند. مواردی مانند تورم بافت‌ها از این جمله‌اند.

هیستامین از سلول‌های ذخیره کننده هیستامین (مست سل‌ها) آزاد می‌شود و به سلول‌های دیگری که گیرنده‌های هیستامینی دارند انصال پیدا می‌کند. اتصال هیستامین به گیرنده‌های خود باعث می‌شود که سلول “فعال شود” و مواد شیمیایی دیگری را آزاد کند که اثراتی را ایجاد می‌کنند که ما آنها را با آلرژی مرتبط می‌دانیم.

داروی دسلوراتادین یک نوع گیرنده هیستامین (گیرنده H1) را مسدود و در نتیجه از فعال شدن سلول‌ها توسط هیستامین جلوگیری می‌کند. برخلاف اکثر آنتی هیستامین‌های دیگر، دسلوراتادین از خون وارد مغز نمی‌شود. بنابراین باعث بروز خواب آلودگی نمی شود. به طور کلی داروهای آنتی هیستامین نسل دوم، اثرات خواب آوری داروهای نسل اول را ندارند.