داروی سرماخوردگی بزرگسالان

اگر چه برخی دارو های تجویزی و بدون نسخه برای سرماخوردگی و آنفولانزا وجود دارند اما اولین خط درمان آنها، مراقبت از خود و صبر است، زیرا باید به این بیماری های ویروسی اجازه دهید که به سادگی دوره خودشان را طی کنند. اما در برخی موارد ممکن است مجبور شوید برای کنترل علائم شدید، جلوگیری از بدتر شدن وضعیت یا پیشگیری از بروز عوارض، دارو مصرف کنید.

سرکوب‌کننده‌های سرفه، آنتی هیستامین‌ها، ضداحتقان‌ها و استروئیدهای بینی داروهای سرماخوردگی و یا آنفولانزای تجویزی هستند که می‌توانند علائم بیماری شما را تا حدودی کاهش دهند.

بسیاری از افرادی که علائم آزاردهنده سرفه و سرماخوردگی دارند از پزشک می خواهند برای آنها آنتی بیوتیک تجویز کنند. این در حالی است که اکثر سرماخوردگی ها ویروسی هستند و به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند. پزشک در شرایطی که بیماری شما ناشی از عفونت باکتریایی (مانند گلودرد استرپتوکوکی ) یا یک عفونت باکتریایی ثانویه (مانند ذات الریه) باشد می تواند دارو تجویز کند. به عنوان مثال، پنی سیلین، آموکسی سیلین، یا سفالوسپورین همگی درمان‌های موثری برای عفونت گلودرد استرپتوکوکی هستند.

آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها برای سرماخوردگی یا آنفولانزا

آنتی هیستامین ها با جلوگیری از آزاد شدن هیستامین، عمل می کند. داروهای ضد احتقان با ایجاد انقباض عروق خونی عمل کرده که به رفع احتقان کمک می کند. هم آنتی هیستامین ها و هم ضد احتقان ها برای خشک کردن ترشحات، از بین بردن آبریزش بینی یا گرفتگی بینی استفاده می شوند.

آنها یک بیماری تنفسی ویروسی را درمان نمی کنند، اما می توانند تا حدودی علائم را کاهش دهند. بسیاری از آنها بدون نسخه در دسترس هستند، اما پزشک ممکن است نسخه قوی تر یا داروهای ترکیبی را تجویز کند.

یک مثال پرومتازین VC است که حاوی پرومتازین (یک آنتی هیستامین) و فنیل افرین هیدروکلراید ضد احتقان است که عروق خونی را برای کاهش فشار منقبض می کند.

قبل از مصرف آن باید مطمئن شوید که این داروها با داروهای دیگری که مصرف می کنید تداخل ندارند، نمی توانند شرایط موجود را بدتر کنند و برای گروه سنی شما مناسب هستند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) توصیه می کند که از دادن هر نوع داروی سرفه یا سرماخوردگی که حاوی آنتی هیستامین یا ضداحتقان است به کودکان زیر 2 سال خودداری کنید. خطر عوارض جانبی جدی یا خطرناک وجود دارد.

داروهای ضد ویروسی برای سرماخوردگی یا آنفولانزا

ضد ویروس ها داروهایی هستند که به طور خاص ویروس ها را هدف قرار می دهند تا از تکثیر آنها جلوگیری کنند. در مورد آنفولانزا، داروهای ضد ویروسی زمانی موثرتر هستند که ظرف 48 ساعت پس از شروع علائم مصرف شوند. آنها می توانند به تسکین علائم و کوتاه شدن دوره بیماری و همچنین پیشگیری از بروز عوارض کمک کنند. داروهای ضد ویروسی تایید شده توسط FDA برای آنفولانزا عبارتند از:

• تامیفلو (اسلتامیویر فسفات)
• رلنزا (زانامیویر)
• راپیواب (پرامیویر)
• زوفلوزا (بالوکساویر ماربوکسیل)

داروهای ضد ویروسی ممکن است برای هر کسی تجویز شوند. اما اکثر آنها به ویژه برای افراد در جمعیت های پرخطر برای پیشگیری از بروز عوارض مهم هستند.

در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر و به محض بروز علائم شدید آنفولانزا بهتر است با پزشک تماس بگیرید:

• کمتر از 2 سال
• 65 سال یا بیشتر
• دارای نقص ایمنی
• زنان در دوران بارداری
• چاقی بسیار زیاد
• یا افرادی که در هر گروه دیگری که در معرض خطر بالای عوارض آنفولانزا هستند.

افرادی که در گروه پرخطر قرار نمی‌گیرند، در صورتی که در بیمارستان بستری شوند یا بیماری آنها شدید، پیچیده یا پیشرونده باشد، ممکن است به داروی ضد ویروسی نیاز داشته باشند.

داروهای سرفه برای آنفولانزا

سرفه روش طبیعی بدن شما برای پاکسازی مجاری تنفسی و پیشگیری از ذات الریه است. در صورت ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا در برخی از مراحل ممکن است سرفه کنید.

برخی از سرکوب‌کننده‌های سرفه به‌صورت داروهای مقوی بدون نسخه و همچنین داروهای تقویت‌کننده نسخه (مانند دکسترومتورفان) در دسترس هستند. داروهای تجویزی مورد استفاده برای کنترل سرفه شدید اغلب حاوی کدئین یا هیدروکودون هستند. آنها از تحریک رفلکس سرفه توسط مغز جلوگیری می کنند. استفاده نادرست از داروهای سرکوب کننده سرفه می تواند منجر به مسمومیت دارویی یا مرگ شود.

در سال 2017، FDA هشدارهای مربوط به محصولات سرفه کدئین را برای کودکان، نوجوانان و کسانی که با شیر مادر تغذیه می کنند به روز کرد. در سال 2018، آنها الزامات برچسب‌گذاری اطلاعات ایمنی در داروهای تجویزی سرفه و سرماخوردگی را که حاوی کدئین یا هیدروکودون هستند تغییر دادند تا بگویند افراد زیر 18 سال نباید از آنها استفاده کنند.

برای کودکان و نوجوانان، خطرات استفاده از آنها بیشتر از مزایای این محصولات است.

گاهی اوقات، برخی از پزشکان Tessalon Perles (بنزوناتات) را برای سرفه های سرسخت تجویز می کنند. طبق گفته FDA، بنزوناتات برای کودکان زیر 10 سال بی خطر نیست زیرا حتی مقدار کمی از آن می تواند باعث مسمومیت شود. نوع دیگری از داروی سرفه، خلط آور نامیده می شود. اکسپکتورانت هایی مانند گایفنزین به رقیق شدن و شل شدن خلط کمک می کند تا بتوانید راحت تر آن را سرفه کنید.

استروئیدهای بینی برای سرماخوردگی بزرگسالان

استروئیدهای بینی علائم آبریزش بینی یا فشار سینوسی را تسکین می دهند، اگرچه سرماخوردگی یا آنفولانزا را درمان نمی کنند.

فلوناز (فلوتیکاسون) که قبلا فقط با نسخه در دسترس بود، اکنون بدون نسخه به فروش می رسد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند ناسونکس (ممتازون) را تجویز کند. این داروها موثر هستند، اما ممکن است ساعت ها طول بکشد تا موثر باشند.

عوارض مصرف داروهای سرماخوردگی بزرگسالان و آنفولانزا

دارو های سرفه و سرماخوردگی بدون نسخه (OTC) به طور گسترده در دسترس و کم هزینه هستند و می توانند به تسکین برخی از علائم عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و آنفولانزا کمک کنند. در حالی که مصرف این داروها می تواند فواید زیادی داشته باشد اما مصرف بیش از حد این داروها هم می تواند منجر به بروز عوارض شود.

مصرف بیش از حد داروهای موجود در دارو های سرماخوردگی بزرگسالان و آنفولانزا، مانند استامینوفن، ضدالتهاب های غیر استروئیدی، دکسترومتورفان، سودوافدرین و آنتی هیستامین ها، خطراتی برای سلامتی ایجاد می کند. حتی مصرف آنها همزمان با الکل نیز می تواند منجر به مصرف بیش از حد شود.

مصرف بیش از حد داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا زمانی ممکن است اتفاق بیفتد که فردی توصیه‌های دوز را نادیده بگیرد و هر دوزی را که لازم بداند مصرف کند. برخی از افراد ممکن است دوزهای بیشتری یا مکرر را برای غلبه بر بیماری سریعتر مصرف کنند.

حتی احتمال دارد افراد برچسب محصول را اشتباه بخوانند یا به دلیل خطای انسانی ساده، دوز را به اشتباه اندازه گیری کنند. مصرف بیش از حد استامینوفن به طور بالقوه می تواند باعث آسیب کبدی شود . این خطر همزمان با مصرف الکل حتی بیشتر است. بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله کبدشناسی بالینی و ترجمه، مصرف بیش از حد استامینوفن بیش از 50 درصد از نارسایی های حاد کبدی مرتبط با مصرف بیش از حد را در ایالات متحده تشکیل می دهد.

راه های جلوگیری از این اشتباهات عبارتند از:

• برچسب های روی محصول را بخوانید.
• از مصرف همزمان داروهایی با مواد مشابه اجتناب کنید.
• زمانی که داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا مصرف می‌کنید، الکل ننوشید.

داروهای سرماخوردگی یا آنفولانزا برای کودکان

گزارشی در سال 2015 در مجله Pediatrics in Review به این نتیجه رسید که داروهای OTC در درمان علائم سرفه و سرماخوردگی در مقایسه با دارونما موثرتر نیستند و بی‌خطر بودن و مؤثر بودن این محصولات در کودکان خردسال ثابت نشده است.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تاکید می کند که اکثر کودکان به تنهایی و بدون نیاز به دارو از سرماخوردگی و آنفولانزا بهبود می یابند. حتی توصیه می شود از استفاده از این داروها در کودکان زیر چهار سال خودداری کنید، مگر اینکه پزشک به طور خاص به شما بگوید که این کار را انجام دهید.

علائم مصرف بیش از حد دارو های سرماخوردگی بزرگسالان

علائم مصرف بیش از حد بالقوه داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا شامل موارد زیر است:

• خستگی یا بی حالی بیش از حد
• سرگیجه یا خواب آلودگی شدید
• اضطراب یا عصبانیت ناگهانی
• گیجی
• درد شکم
• تنفس سخت یا کم عمق
• از دست دادن اشتها
• حالت تهوع یا استفراغ
• ضربان قلب سریع
• تاری دید
• گشاد شدن مردمک
• ادرار تیره رنگ

اگر فکر می‌کنید داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا را به خود یا فرزندتان بیش از حد مصرف کرده‌اید، بهتر است با پزشک تماس بگیرید.

سوء مصرف دارو های سرماخوردگی بزرگسالان

قبلا، کدئین و الکل موجود در بسیاری از شربت های سرفه OTC مورد سوء استفاده قرار می گرفت. این در حالی است که به عنوان یک اقدام ایمنی بهداشت عمومی، الکل جزء اکثر داروهای OTC نیست، اما کدئین به عنوان ماده کنترل شده طبقه بندی می شود.

برخی افراد از دارو های ضد سرماخوردگی، سرفه و آنفولانزا که حاوی دکسترومتورفان (DMX) هستند، زیاد مصرف می کنند. این محصولات در سراسر ایالات متحده به صورت شربت، قرص و پودر به راحتی در دسترس هستند.

سوء استفاده از DMX بیشتر در بین دانش آموزان کلاس 8 تا 12 رایج است. این در حالی است که مصرف بیش از حد آن می تواند اثرات توهم زایی مشابه داروی بی حس کننده کتامین ایجاد کند.

استفاده بیش از حد از DMX با مجموعه ای از عوارض جانبی همراه است، از جمله:

• سردرگمی
• اختلال در قضاوت
• تاری دید
• از دست دادن هماهنگی
• لکنت زبان
• سرگیجه
• تعرق مفرط
• بیش فعالی
• توهمات
• تند شدن ضربان قلب
• کاهش دمای بدن
• گرگرفتگی
• اسهال
• درد شکم
• تهوع و استفراغ
• بی هوشی

حتی مصرف بیش از حد DMX می تواند منجر به علائم جدی تری از جمله تشنج، خونریزی مغزی آسیب دائمی مغز و حتی مرگ شود.

سوء استفاده مکرر از DXM در دوزهای بالا نیز می تواند باعث ایجاد وضعیتی به نام روان پریشی شیمیایی شود که در آن فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهد. اختلال ناشی از DMX (که با پارانویا، هذیان، توهم و گسستگی مشخص می شود) که توسط برخی به عنوان “روان پریشی مرد فقیر” نامیده می شود، شناخته شده است که منجر به اعمال تکانشی و حتی خشونت آمیز، از جمله تجاوز و آسیب رساندن به خود می شود.

برای جلوگیری از سوء استفاده در خانواده خود، به فرزندان خود در مورد خطرات DMX آموزش دهید، فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشید، تمام داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا را در خانه مدیریت کنید و از انبار کردن داروهای حاوی DMX خودداری کنید. و اگر خودتان داروها سرماخوردگی را مصرف می کنید، حتما دستورالعمل های محصول را به دقت بخوانید و دنبال کنید.

دارو های سرماخوردگی و آنفولانزای بدون نسخه

داروهای سرماخوردگی و آنفولانزای بدون نسخه (OTC) زیادی وجود دارند. چون سرماخوردگی و آنفولانزا علائم مختلفی را ایجاد می کنند.

بررسی دقیق علائم سرماخوردگی و آنفولانزا که شما را آزار می دهد، اولین قدم برای تشخیص اینکه کدام نوع داروی OTC برای شما مناسب است است. به عنوان مثال، داروهای ضد احتقان می توانند به بهبود گرفتگی کمک کنند، مسکن ها می توانند درد و تب را کاهش دهند، و انواع دیگر داروها می توانند به مشکلاتی مانند سرفه و عطسه کمک کنند.

علائم سرماخوردگی/آنفولانزا	ماده ای که باید جستجو کرد	نوع دارو
بدن درد	استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن	ضد درد
سرفه (خشک)	دکسترومتورفان	ضد سرفه
سرفه (تر یا مولد)	گوایفنسین	انتظاری
تب	استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن	ضد درد
سردرد	استامینوفن، آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن	ضد درد
آبریزش بینی، عطسه، احتقان	ستیریزین، کلرفنیرامین، دسلوراتادین، دیفن هیدرامین، فکسوفنادین، هیدروکسی زین، لووستریزین، لوراتادین	آنتی هیستامین
تراکم، شلوغی	اکسی متازولین، فنیل افرین، سودوافدرین	ضد احتقان

 ضد احتقان ها

احتقان یا سوزش بینی یا گلو، یکی از علائم بارز سرماخوردگی و آنفولانزا است. این وضعیت به دلیل تورم رگ های خونی در مجاری بینی و راه های هوایی رخ می دهد.

ضد احتقان های بدون نسخه (OTC) التهاب را کاهش می دهند. داروهای ضد احتقان به صورت قرص، شربت و اسپری بینی عرضه می شوند. داروهای ضد احتقان دهان عبارتند از:

• سودافد (شبه‌افدرین) : این دارو در قرص‌ها و مایعات معمولی و طولانی‌رهش و همچنین در محصولات ترکیبی موجود است.
• سودافد PE (فنیل افرین) : این دارو به صورت قرص، شربت و نوار انحلال سریع و همچنین در داروهای ترکیبی سرماخوردگی موجود است.
• اسپری های بینی که حاوی اکسی متازولین هستند.

داروهای ضد درد

به طور کلی داروهای ضد درد، مسکن و کاهش دهنده تب محسوب می شوند. مسکن های رایج OTC عبارتند از:

• تیلنول (استامینوفن)
• ادویل (ایبوپروفن)
• آلو (ناپروکسن)
• آسپرین (اسید استیل سالیسیلیک)

آسپرین و استامینوفن ممکن است برای تب و سردرد بهتر عمل کنند. ایبوپروفن و ناپروکسن برای تسکین دردهای بدن بهتر عمل می کنند.

برای تب های بالای 102 درجه، بهتر است هر سه ساعت یکبار استامینوفن و ایبوپروفن را مصرف کنید. چون احتمال دارد تب بعد از تاثیر دارو دوباره عود کند.

در کودکان مبتلا به سرماخوردگی یا ویروس های دیگر، آسپرین یا سایر داروهای سالیسیلات خطر ابتلا به سندرم ری را افزایش می دهد. کودکان زیر 18 سال نباید آسپرین مصرف کنند مگر اینکه به طور خاص توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دستور داده شده باشد.

داروی سرفه بدون نسخه برای سرماخوردگی

درمان سرفه ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا مشکل است. نوع دارو به نوع سرفه شما بستگی دارد، به نحوی که:

• برای سرفه های خشک، یک ضد سرفه (سرکوب کننده سرفه) تجویز می شود.
• برای سرفه های مرطوب و مولد، یک خلط آور انتخاب می شود.

داروهای ضد سرفه، سرفه را آرام می کنند تا بتوانید بخوابید. دکسترومتورفان ضد سرفه عمومی در بسیاری از داروهای OTC وجود دارد.

یک خلط آور، احتقان قفسه سینه را شل و خلط را رقیق می کند تا راحتر تخلیه شود. اما سرفه را متوقف نمی کند. خلط آور guaifenesin تنها خلط آور مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) است. استفاده از داروهای سرماخوردگی OTC برای کودکان زیر 4 سال توصیه نمی شود. و کودکان بین 4 تا 6 سال فقط باید تحت نظارت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از داروهای ضد سرفه استفاده کنند.

آنتی هیستامین های بدون نسخه برای سرماخوردگی

بسیاری از افراد برای عطسه و گرفتگی یا آبریزش بینی به آنتی هیستامین ها (قرص های ضد حساسیت) روی می آورند. در حالی که ممکن است مصرف آنها در همه شرایط درست نباشد. آنتی هیستامین های که زیاد مصرف می شوند، عبارتند از:

• بنادریل (دیفن هیدرامین)
• کلر-تریمتون (کلرفنیرامین)
• آتاراکس، ویستاریل (هیدروکسی زین)
• زیرتک (سیتریزین)
• آلگرا (فکسوفنادین)
• کلاریکس (دسلوراتادین)
• کلاریتین، آلاورت (لوراتادین)
• زیزال (لووسیریزین)

آنتی هیستامین ها، احتقان ناشی از آلرژی را از بین می برند. اما تأثیر آنها بر سرماخوردگی زیاد مشخص نیست.

بررسی 18 کارآزمایی با کیفیت بالا نشان داد که آنتی هیستامین ها ممکن است به کاهش احتقان در دو روز اول سرماخوردگی کمک کنند. آنها در روز سوم یا بعد از آن کمتر موثر هستند. مصرف برخی از آنتی هیستامین ها می تواند با بروز عوارض جانبی همراه باشد، از جمله:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• خشکی دهان
• تحریک پذیری
• یبوست

اما قبل از مصرف آن در صورت ابتلا به هر یک از شرایط زیر بهتر است با پزشک خود مشورت کنید:

• گلوکوم
• پروستات بزرگ‌شده
• صرع
• تیروئید پرکار
• بیماری قلبی
• فشار خون بالا
• دیابت

دارو های چند علامتی برای سرماخوردگی

فرمول های چند علامتی معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• داروهای ضد درد
• ضد احتقان ها
• آنتی هیستامین ها
• اکسپکتورانت ها و یا سرکوب کننده های سرفه

اینها بسیاری از علائم سرماخوردگی و آنفولانزا را در یک دوز درمان می کنند. اما آنها باید با احتیاط استفاده شوند.

همیشه لیست مواد تشکیل دهنده این داروها را بخوانید. مطمئن شوید که محصول فقط شامل داروهایی است که علائم شما را درمان می کنند. آنها را همراه با سایر داروها مصرف نکنید وگرنه ممکن است خطر مصرف بیش از حد تصادفی یا تداخلات دارویی داشته باشید.

به عنوان مثال، اگر دارویی حاوی استامینوفن است، تیلنول، میدول یا اکسدرین را نیز مصرف نکنید، زیرا آنها نیز حاوی استامینوفن هستند.

همچنین، از مصرف شربت سرفه با محصولات چند علامتی که حاوی دکسترومتورفان یا گایفنزین هستند خودداری کنید. ممکن است دوز دارو در بدن افزایش پیدا کند.

دارو سرماخوردگی در بارداری

تاثیر و عوارض داروهای سرماخوردگی برای استفاده در دوران بارداری به خوبی مطالعه نشده اند. برخی از پزشکان پیشنهاد می‌کنند که تا هفته دوازدهم صبر کنید تا خطرات احتمالی برای نوزادتان به حداقل برسد.

اما به نظر می رسد برخی از گزینه های مناسب از داروی سرماخودگی در بارداری، عبارتند از:

• شربت سرفه ساده
• دارو خلط آور سرفه در طول روز
• سرکوب کننده سرفه در شب
• استامینوفن (تیلنول؛ دسته B) برای تسکین درد و تب
• شربت های سرفه دکسترومتورفان (Robitussin؛ دسته C) و دکسترومتورفان-گوایفنزین (Robitussin DM؛ دسته C)

ماده فعال سودافد، سودوافدرین، ممکن است فشار خون را افزایش دهد یا بر جریان خون از رحم به جنین تأثیر بگذارد. این دارو توسط FDA تایید نشده است. ممکن است در دوران بارداری بی خطر باشد، اما اگر فشار خون بالا یا نگرانی های دیگر دارید با پزشک خود صحبت کنید.

آیا قرص سرماخوردگی بزرگسالان خواب آور است؟

به طور کلی به نظر می رسد که برخی از داروهای سرماخوردگی بزرگسالان، خواب آور باشند. این داروها دو دلیل اصلی ممکن است باعث خواب آلودگی شما شوند. یکی اینکه یک یا چند ماده موجود در دارو وجود دارد که احتمال خواب آلودگی را افزایش می دهند. دلیل دوم این است که یکی از اجزای داروی سرماخوردگی ممکن است با داروی دیگری که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد که می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شود.

برای تشخیص اینکه کدام داروهای سرماخوردگی بزرگسالات باعث خواب آلودگی می شود، بهتر است به این نکته توجه کنید که همه داروها برچسب‌ها عبارت «خواب‌آلود» یا «غیر خواب‌آلود» را ندارند. پس بهتر است در این مورد که آیا داروی شما باعث خواب آلودگی می شود یا نه با پزشک خود مشورت کنید.

سوالات متداول

تفاوت بین Mucinex و Dayquil چیست؟

Mucinex و Dayquil هر دو داروهای سرماخوردگی بدون نسخه هستند، اما شباهت ها به همین جا ختم می شود. Mucinex حاوی خلط آور guaifenesin است که به کاهش احتقان قفسه سینه کمک می کند تا علائم شما زودتر تسکین یابد. دیکویل یک داروی ترکیبی و حاوی استامینوفن کاهش دهنده تب، فنیل افرین ضد احتقان و دکسترومتورفان سرکوب کننده سرفه است.

بهترین داروی سرفه چیست؟

این بستگی به علائم شما دارد. اگر سرفه مرطوب یا تولیدی دارید از خلط آور استفاده کنید. یک ضد سرفه بهترین گزینه برای سرفه خشک یا در شب است. دکسترومتورفان یک ضدسرفه یا سرکوب کننده سرفه است. با کم کردن رفلکس سرفه، سرفه را آرام می کند. داروهای سرفه که DM بر روی اسم آنها باشد حاوی دکسترومتورفان هستند.

چه دارویی یک روزه سرماخوردگی را از بین می برد؟

داروهای سرماخوردگی چند علامتی می توانند به تسکین سریع سرماخوردگی برای چند ساعت کمک کنند، اما سرماخوردگی را به طور کامل درمان نمی کنند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ماده معدنی روی می تواند به کاهش 33 درصدی مدت سرماخوردگی کمک کند.

سخن آخر

دانستن اینکه داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا چگونه عل می کنند به شما کمک می کند بهترین دارو را برای علائم خود انتخاب کنید. داروهای ضد احتقان به پاکسازی مجرای بینی و تنفسی کمک می کنند. مسکن درد و تب را درمان می کند.

داروهای سرکوب کننده سرفه، سرفه های خشک را درمان می کنند. آنها همچنین سرفه را آرام می کنند تا بتوانید بخوابید. اکسپکتورانت ها خلط را در ریه های شما رقیق کرده و به تخلیه آن کمک می کنند. آنها در طول روز برای سرفه های مرطوب مناسب هستند.

آنتی هیستامین ها ممکن است تا حدودی به تسکین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا کمک کنند. اما آنها برای تسکین علائم آلرژی مناسب هستند.

برخی از افراد به درمان های طبیعی یا درمان های خانگی و حتی مکمل ها برای علائم سرماخوردگی و آنفولانزا روی می آورند . اما مصرف برخی مکمل ها می توانند با داروهای OTC تداخل داشته باشند. قبل از استفاده از مکمل به علاوه یک محصول سرماخوردگی یا آنفولانزای OTC با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.