حساسیت به بیهوشی: 4 علائم حساسیت به داروی بیهوشی

حساسیت به بیهوشی یکی از نگرانی‌های مهم در جراحی‌ها است که اگرچه شیوع کمی دارد؛ اما می‌تواند پیامدهای جدی برای فرد ایجاد کند. بسیاری از افراد تا قبل از تجربه عمل جراحی، حتی نمی‌دانند که ممکن است بدن آن‌ها نسبت به داروهای بیهوشی واکنش غیرعادی نشان دهد.

از تنگی نفس و کاهش فشار خون گرفته تا کهیر و شوک ناگهانی، این واکنش‌ها می‌توانند در لحظه حیاتی عمل رخ دهند؛ به همین دلیل آگاهی و بررسی پیش از جراحی اهمیتی حیاتی دارد.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان در آستانه انجام عمل جراحی بوده و نسبت به احتمال حساسیت به بیهوشی نگران هستید، دریافت مشاوره پزشکی تخصصی می‌تواند بهترین راه برای آرامش خاطر و پیشگیری از خطر باشد. ما در پزشکت با ارائه ارزیابی دقیق از سوابق پزشکی و راهکارهای ایمن‌سازی پیش از جراحی، به شما کمک می‌کنیم تا با خیالی آسوده وارد اتاق عمل شوید.

علائم حساسیت به داروی بیهوشی

از کجا بفهمیم به داروی بیهوشی حساسیت داریم؟ زمانی که سیستم ایمنی بدن نسبت به ماده‌ ای بی ضرر واکنش نشان دهند، واکنش‌های آلرژیک رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند که آنها ممکن است از خفیف تا شدید متغیر بوده و در موارد شدید حتی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند کشنده باشد.

علائم حساسیت به بیهوشی مشابه علائم سایر واکنش های آلرژیک است. برخی از شایع ترین علائم واکنش آلرژیک به بیهوشی عبارت‌اند از:

• خارش
• کندوها
• بثورات پوستی
• تورم صورت، زبان یا لب ها

شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید با یک ایمونولوژیست یا متخصص آلرژی که متخصصان بسیار آموزش دیده در تشخیص و مدیریت آلرژی هستند، در این زمینه مشورت کنید تا نسبت به شما یک تست حساسیت به داروی بیهوشی انجام دهد.

 

به منظور گفتگوی آنلاین با دکتر و متخصصان آلرژی می‌توانید از طریق وب‌سایت پزشکت اقدام کنید.

 

علاوه بر واکنش‌های آلرژیک، واکنش‌های غیرآلرژیک و عوارض جانبی دارو می‌توانند علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ایجاد کنند که به راحتی با علائم یک واکنش آلرژیک اشتباه گرفته می‌شوند؛ اما حتی اگر واکنش آلرژیک به بیهوشی داشته باشید، مشکلات طولانی مدت ناشی از آن نادر است.

شدیدترین و کشنده ترین نوع حساسیت به بیهوشی، آنافیلاکسی نام دارد. در این شرایط، سیستم ایمنی به بیهوشی واکنش نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و مواد شیمیایی را آزاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که باعث بروز برخی علائم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، از جمله:

• گیجی
• سبکی سر یا غش
• خس خس سینه
• تنفس سریع و کم عمق
• از دست دادن هوشیاری
• حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
• ضربان قلب خیلی سریع یا خیلی کند

شوک آنافیلاکتیک یک وضعیت جدی و خطرناک است که نیاز به درمان حساسیت به داروی بیهوشی به صورت فوری و تزریق دارویی به نام اپی نفرین دارد.

متأسفانه هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ که بیمار تحت بیهوشی عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ است، ممکن است تشخیص شوک آنافیلاکتیک برای پزشک تا حدودی مشکل باشد؛ اما خوشبختانه آنافیلاکسی در هنگام بیهوشی بسیار نادر است و از هر 5000 تا 25000 بیمار، 1 نفر را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

 

به منظور اطلاع از علائم آنافیلاکسی و راهکارهای کنترل و مدیریت آن این مقاله را بخوانید:  آنافیلاکسی چیست؟

 

واکنش های حساسیت مفرط به بیهوشی

سازمان جهانی آلرژی (WAO) گزارش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که واکنش های حساسیت مفرط فوری پس از انجام اقدامات پزشکی در 1 نفر از هر 1250 تا 10000 نفر رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. WAO همچنین خاطر نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که 60٪ از این واکنش های حساسیت مفرط واکنش های آلرژیک به دارو هستند.

علل بروز آلرژی بیهوشی چیست؟

شما در طول تجویز بیهوشی در معرض بسیاری از داروها و مواد دیگر مانند پاک کننده های ضد عفونی کننده و فرآورده های خونی قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرید؛ اما برخی از آنها بیشتر از بقیه احتمال ایجاد واکنش آلرژیک دارند.

حساسیت به بیهوشی اغلب توسط عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی (NMBA) ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این‌ها داروهایی هستند که از حرکت عضلات شما جلوگیری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

افراد همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند واکنش های آلرژیک به سایر داروهایی که در طول فرآیند بیهوشی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، از جمله آنتی بیوتیک ها و کلرکسیدین ضد عفونی کننده داشته باشند. بیشتر واکنش ها در طول بیهوشی عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، یعنی زمانی که به شما دارویی داده شود، به طور موقت باعث از دست دادن هوشیاری شما خواهد شد.

حساسیت به داروی بیهوشی در عمل بینی یا دیگر عمل‌ها زمانی رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که سیستم ایمنی بدن به یک ماده بی ضرر واکنش زیادی نشان دهد. رایج ترین این ماده های بی ضرر یا آلرژین ها شامل داروها، غذا، گرد و غبار یا کپک هستند.

یکی از نقش های سیستم ایمنی، از بین بردن مواد مضر بدن و محافظت از آن در برابر انواع عوامل بیماری زا است. در شرایط عادی، سیستم ایمنی بدن ما میکروب هایی مانند ویروس ها، باکتری ها و سموم را هدف قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و آنها را از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد.

اما در شرایطی که یک فرد به ماده خاصی آلرژی داشته باشد، سیستم ایمنی برای مبارزه با آلرژن، مواد شیمیایی به نام آنتی بادی تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. این واکنش باعث بروز علائم آلرژی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

 

در صورت نیاز به دریافت مشاوره حساسیت به مواد نگهدارنده کلیک کنید.

 

واکنش های غیر آلرژیک به بیهوشی

حساسیت به بیهوشی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند عوارض احتمالی ناخوشایند و گاهی جدی ایجاد کند؛ اما این عوارض مشابه یک واکنش آلرژیک نیستند و به سیستم ایمنی مربوط نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.

1. عوارض عمومی بیهوشی

بیشتر عوارض بیهوشی و آلرژی، خفیف است. بی‌حسی موضعی، آرام‌بخشی آگاهانه و بی‌حسی اپیدورال می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما با بیهوشی عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ احتمال بروز آنها بیشتر است.

اگر به دنبال این هستید که عوارض بیهوشی چند روز طول میکشد، باید بدانید که عوارض عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بیهوشی موقتی است و معمولاً در عرض 24 ساعت برطرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

عوارض داروهای بیهوشی عبارت‌اند از:

• سردرد
• خارش
• خواب آلودگی
• تهوع و استفراغ
• مشکل در ادرار کردن
• کمر درد یا درد عضلانی
• ناراحتی یا کبودی در محل تزریق
• لرز که به عنوان هیپوترمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نیز شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

عوارض جدی ناشی از بیهوشی اغلب در افراد با بیماری های زمینه ای مانند بیماری قلبی، بیماری ریوی و افراد با سابقه سکته یا مبتلایان به یک بیماری عصبی مانند بیماری پارکینسون یا بیماری آلزایمر رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

یکی از عوارض جدی حساسیت به بیهوشی عمومی، هذیان پس از عمل است که به از دست دادن حافظه و سردرگمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اشاره دارد که بیش از چند روز پس از جراحی ادامه دارد.

این از دست دادن حافظه ممکن است که یکی از عوارض داروی بیهوشی در دراز مدت باشد که با مشکلات یادگیری همراه است. این اختلال عملکرد شناختی پس از عمل نامیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. با این حال، برخی از پزشکان فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که علت این امر خود جراحی است، نه بیهوشی.

بی حسی موضعی همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به عوارض جدی در صورت تزریق بیش از حد آن شود یا به طور تصادفی به جریان خون شما تزریق شود. عوارض ناشی از آن معمولاً به دلیل تأثیرات بی حس کننده بر روی مغز و قلب رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

2. هایپرترمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بدخیم

هیپرترمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بدخیم یک واکنش جدی، اما نادر به بیهوشی است که با دمای غیرعادی بدن بالا مشخص می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. علائم ناشی از آن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• تب
• انقباضات عضلانی
• ضربان قلب سریع
• تجزیه فیبرهای عضلانی که رابدومیولیز نامیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

در صورت بروز این نوع حساسیت به بیهوشی بهتر است که سریعا دارو های بیهوشی قطع شده و درمان شروع شود. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ که فردی به هایپرترمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بدخیم مبتلا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، بدن او می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به روش های مختلفی واکنش نشان دهد، از جمله:

• حمله قلبی
• نارسایی کلیه
• اختلال عملکرد اندام
• مشکلات لخته شدن خون که انعقاد داخل عروقی منتشر نامیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان پس از بیهوشی تا به حال حمله قلبی یا سایر عوارض جانبی را تجربه کرده اید، حتما قبل از دریافت هر گونه داروی بیهوشی به پزشک خود اطلاع دهید.

 

خدمات پزشکی غیرحضوری پزشکت در اختیار کاربران داخل و خارج ایران قرار گرفته تا آنان به راحتی و بدون نیاز به مراجعه حضوری بتوانند مشکلات خود را از این طریق حل کنند. 

 

3. کمبود سودوکولین استراز

کمبود سودوکولین استراز، شرایطی است که باعث می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود بیمار نسبت به داروهای شل کننده عضلانی خاص که در بیهوشی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، بسیار حساس باشد.

شل کننده های عضلانی یا عوامل مسدود کننده عصبی-عضلانی (NMBAs)، داروهایی هستند که معمولاً برای ثابت نگه داشتن بیماران و آرام نگه داشتن آنها در طول اقدامات پزشکی و انواع جراحی ها استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. این نوع بی حسی بیشتر در طول لوله گذاری و تهویه مکانیکی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

در شرایط عادی، داروها خیلی سریع و معمولاً در عرض چند دقیقه تجزیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند؛ اما با کمبود پسودوکولین استراز، بیماران دارو را برای مدت طولانی تری متابولیزه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

شل کننده های عضلانی نیز باعث ایجاد اسپاسم دیافراگم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. این بیماران ممکن است که به تهویه مکانیکی برای کمک به تنفس تا زمانی که داروها متابولیزه شوند، نیاز داشته باشند.

چگونه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانم خطر بروز واکنش به بیهوشی را کاهش دهم؟

شما نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید واکنش بدن خود را به برخی داروها تغییر دهید؛ اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید خطر بروز واکنش یا عوارض جانبی را کاهش دهید. نکته کلیدی این است که مطمئن شوید تیم مراقبت های بهداشتی شما، از هرگونه واکنشی که در گذشته نسبت به داروها داشته اید، مطلع هستند.

در طول جراحی، متخصصان بیهوشی معمولاً از داروهای مختلف زیادی برای راحت و ایمن نگه داشتن بیماران استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. با این حال برخی از افراد نسبت به سایرین نسبت به داروها حساس تر هستند؛ همچنین برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر آنافیلاکسی قرار دارند.

اگر سابقه شخصی یا خانوادگی آلرژی یا آنافیلاکسی دارید، با پزشک خود در مورد خطرات حساسیت به بیهوشی مشورت کنید. سابقه آلرژی، شما را در معرض خطر بالاتر حساسیت به داروهایی که برای بیهوشی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

تشخیص خطرات قبل از جراحی به جراح کمک می‌کند تا عوارض احتمالی را در نظر بگیرد و نسبت به واکنش‌های آلرژیک احتمالی در حین و بعد از جراحی هوشیار باشد.

پس در صورت سابقه هر گونه آلرژی به مواد زیر بهتر است که قبل از جراحی به پزشک معالج خود اطلاع دهید:

• هر گونه عوارض جانبی که از داروهای بیهوشی یا سایر داروها داشته اید.
• هرگونه سابقه خانوادگی هیپوترمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بدخیم یا کمبود کاذب کولین استراز
• هر دارو، غذا یا ماده ای که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانید یا فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید به آن حساسیت دارید.
• هر گونه واکنش آلرژیکی که نسبت به داروهای بیهوشی یا سایر داروها از جمله آنتی بیوتیک ها داشته اید.

مشاوره فوری پزشکی برای تشخیص حساسیت به بیهوشی در پزشکت

اگر می‌خواهید پیش از عمل جراحی از ایمنی کامل خود مطمئن شوید و احتمال حساسیت به بیهوشی را بررسی کنید، همین حالا از متخصصان ما مشاوره بگیرید. ارزیابی پزشکی دقیق، تصمیم‌گیری آگاهانه و کاهش ریسک، تنها چند قدم با شما فاصله دارد. برای شروع، کافی است درخواست مشاوره خود را ثبت کنید.

سخن آخر

حساسیت به بیهوشی هرچند نادر است؛ اما به دلیل وقوع آن در موقعیت‌های حساس مانند: اتاق عمل، نباید نادیده گرفته شود. شناخت علائم، اهمیت بررسی‌های پزشکی قبل از جراحی و اطلاع از سابقه واکنش‌های دارویی می‌تواند جان فرد را نجات دهد. هر اقدام پیشگیرانه قبل از بیهوشی، در واقع یک قدم به سمت ایمنی و آرامش روانی بیشتر است.

پیشگیری همیشه آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر از درمان است. با درک درست از حساسیت به بیهوشی و همکاری با پزشک متخصص، می‌توان ریسک‌ها را تا حد زیادی کاهش داد و تجربه‌ای ایمن‌تر از جراحی داشت. آگاهی، مشاوره و آمادگی، سه رکن اصلی برای عبور مطمئن از این چالش پزشکی هستند.