ترس از آب یا آکوافوبیا یک فوبیا نسبتاً رایج است. مانند انواع فوبیا، ممکن است شدت آن از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. برخی از مردم فقط از آب های عمیق یا امواج قوی می ترسند، در حالی که برخی دیگر حتی نسبت به استخر و وان حمام هم فوبیا دارند. برخی از ورود به آب می ترسند، در حالی که برخی دیگر نمی توانند حتی به حجم زیادی از آب نگاه کنند. گاهی اوقات، آب هراسی به قدری فراگیر است که حتی پاشیده شدن یا پاشیدن آن با آب می تواند باعث واکنش فوبیا شود.
ترس از آب در برخی افراد
علل فوبیای خاص به خوبی شناخته نشده است. با این حال، برخی شواهد و مدارک نشان می دهد که فوبیا می تواند به صورت ژنتیکی به ارث برسد. اگر یکی از اعضای خانواده شما دارای یک بیماری روانی مانند اضطراب یا سایر فوبیا است، ممکن است در معرض خطر ابتلا به فوبیا باشید.
آب هراسی اغلب در اثر یک رویداد آسیب زا در دوران کودکی، مانند غرق شدن ایجاد می شود. همچنین می تواند نتیجه یک سری تجربیات منفی باشد. اینها معمولاً در دوران کودکی اتفاق می‌افتند و به اندازه یک تجربه آسیب‌زا نیستند. تغییرات در عملکرد مغز نیز ممکن است در ایجاد فوبیای خاص نقش داشته باشد.
شایع ترین علت آب هراسی، داشتن سابقه تجربه منفی است. اگر تجربه ای نزدیک به غرق شدن، غرق شدن کشتی یا حتی یک تجربه شنا بد را پشت سر گذاشته اید، به احتمال زیاد به فوبیای آب مبتلا می شوید. یادگیری شنا برای بسیاری از کودکان یک آیین است و تجربیات ترسناک رایج است. نحوه برخورد با این موقعیت ها نقش مهمی در تعیین اینکه آیا فوبیا رخ خواهد داد یا خیر، دارد. تجربه منفی لازم نیست به طور خاص برای شما اتفاق افتاده باشد. پس از اکران فیلم آرواره ها در سال 1975، گزارش ها از آب هراسی و همچنین فوبیای کوسه به طور چشمگیری افزایش یافت.
فردی که از آب می ترسد، چگونه علائم فوبیا خود را بروز می دهد؟
مانند همه فوبیاهای خاص، علائم آب هراسی در بین مبتلایان متفاوت است. به طور کلی، هر چه فوبیا شدیدتر باشد، علائم شدیدتر خواهند بود. ممکن است تکان بخورید، در جای خود یخ بزنید یا سعی کنید فرار کنید.
حتی احتمال دارد در روزها یا هفته های قبل از مواجهه آتی با آب دچار اضطراب پیش بینی شده باشید. ممکن است به محض ورود به آب از ورود به آب امتناع کنید یا دچار وحشت شوید.
علائم فوبیا آب
دیدن آب می تواند باعث ایجاد ترس و اضطراب شدید در فرد مبتلا به آب هراسی شود. این می تواند مقدار بسیار کمی آب باشد، مانند آنچه در سینک حمام یافت می شود، یا حجم بزرگی از آب، مانند اقیانوس. مقدار آب عامل ایجاد فوبیا نیست. این خود آب است که ترس و در نتیجه اضطراب ایجاد می کند.
برخی از علائم رایج تر آب هراسی، عبارتند از:
- تعریق
- حالت تهوع
- اجتناب از آب
- سرگیجه یا غش
- ضربان قلب سریع
- سینه سفت و مشکل در تنفس
- احساس فوری ترس، اضطراب و وحشت شدید هنگام فکر کردن به آب
- یک ترس مداوم، بیش از حد یا غیر منطقی هنگام قرار گرفتن در معرض آب
آکوافوبیا چه عوارضی دارد؟
آب جزء ذاتی زندگی انسان است. شنا یک فعالیت رایج در کمپ های تابستانی، در تعطیلات، و در مهمانی ها یا رویدادهای اجتماعی است. اجتناب از آب به طور کلی ممکن است دشوار یا ناخوشایند باشد.
اگر ترس شما به پاشیدن آب و پاشش آب ادامه یابد، می تواند حتی زندگی را محدودتر کند. فواره ها یک عنصر اصلی تزئینی در پارک های موضوعی، استراحتگاه ها و حتی مراکز خرید محلی هستند. برخی از این فواره‌ها برنامه‌های معمول آب را با طراحی دقیق انجام می‌دهند، که ممکن است تماشاگران را غرق در آب کند. پاشیدن آب نیز یک اثر رایج در کارناوال سواری و بازی است.
در برخی موارد، آب هراسی می تواند منجر به آبلوتوفوبیا یا ترس از حمام شود.
این فوبیای نسبتاً نادر همچنین می تواند تأثیر مخربی بر عزت نفس داشته باشد. فرهنگ مدرن تاکید زیادی بر نظافت و بهداشت دارد و کسانی که روزانه دوش نمی گیرند یا حمام نمی کنند ممکن است مورد تحقیر قرار گیرند. همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های شایع و نادر در افرادی که اجازه می‌دهند آلودگی و باکتری روی پوست و موهایشان باقی بماند، افزایش می‌یابد.
آکوافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان از نسخه جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای کمک به تشخیص اختلالات روانی استفاده می کنند.
در حال حاضر، DSM-5 تشخیص یا دسته بندی خاصی برای aquaphobia ندارد. در عوض، ترس از آب را تحت تشخیص فوبیای خاص مشخص می کند.
اگر مشکوک به آبی هراسی هستید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. آنها می توانند شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهند که می تواند فوبیای شما را تشخیص داده و درمان کند.
بر اساس معیارهای DSM-5، اگر حداقل شش ماه علائم ذکر شده در بالا را تجربه کرده باشید، یک متخصص سلامت روان احتمالاً آب هراسی (یا فوبیای خاص) را تشخیص خواهد داد.
بخشی از تشخیص همچنین شامل رد سایر شرایط سلامت روان است، مانند:
- اختلال هراس
- یا اختلال وسواس فکری عملی
- اختلال استرس پس از سانحه
از بین بردن ترس از آب
مانند بسیاری از فوبیاهای خاص، آب هراسی به خوبی به درمان پاسخ می دهد. درمان شناختی-رفتاری (CBT) از محبوبیت خاصی برخوردار است. CBT به شما نشان می دهد که چگونه خودگویی منفی را با پیام های مثبت تر شناسایی و جایگزین کنید. همچنین به شما یاد می دهد که چگونه با ترس خود کنار بیایید.
از آنجایی که آب هراسی یک فوبی خاص در نظر گرفته می شود، معمولاً با دو شکل روان درمانی درمان می شود: مواجهه درمانی و درمان شناختی رفتاری .
روش درمانی ترجیحی، مواجهه درمانی است. در طول این نوع درمان، شما مکرراً در معرض منبع فوبیا – در این مورد، آب – قرار خواهید گرفت. همانطور که در معرض آب قرار می گیرید، درمانگر واکنش ها، افکار، احساسات و احساسات شما را پیگیری می کند تا به شما در مدیریت اضطراب کمک کند.
با درمان شناختی رفتاری، یاد خواهید گرفت که افکار و باورهای خود را در مورد ترس از آب به چالش بکشید. همانطور که یاد می گیرید ترس های خود را به چالش بکشید، همچنین استراتژی هایی برای مقابله با آن الگوهای فکری و باورها ایجاد خواهید کرد.
تکنیک خودمراقبتی
علاوه بر درمان حرفه ای، چندین تکنیک خودمراقبتی نیز وجود دارد که می توانید در خانه تمرین کنید. استراتژی‌های مبتنی بر ذهن آگاهی، فعالیت بدنی روزانه، یوگا و تنفس عمیق همگی راهبردهای مفیدی برای درمان فوبیا هستند.
در مراحل بعدی درمان، ممکن است تصمیم بگیرید با یک مربی شنا آموزش دیده کار کنید که می تواند به شما کمک کند احساس راحتی در شنا کنید.
پزشک شما همچنین ممکن است برای درمان برخی از علائم اضطراب و هراس داروهایی تجویز کند. اما اینها در طولانی مدت استفاده نمی شوند. در عوض، داروها می توانند در طول درمان اولیه و به دلایل خاص کمک کنند.
اگر فوبیای شما شدید است، ممکن است از داروها، هیپنوتیزم و سایر اشکال درمانی برای کمک به کنترل ترس خود استفاده کنید. هدف این است که شما در اطراف آب راحت باشید، و هیچ درمان معین و مشخصی و مناسبی برای همه وجود ندارد که برای همه مفید باشد. با این وجود، با کمک یک درمانگر ماهر، آب هراسی را می توان با موفقیت مدیریت کرد و حتی بر آن غلبه کرد.
ترس از آب چه فرقی با هیدروفوبیا دارد؟
بسیاری از ما درجاتی از ترس در مورد آب داریم. به طور معمول، ما بر آن ترس ها غلبه می کنیم یا راه های مقابله با آنها را یاد می گیریم. اما اگر آب هراسی یا ترس از آب دارید، با مقدار مداوم و غیرطبیعی ترس و اضطراب زندگی می کنید که مانع از نزدیک شدن شما به آب می شود.
آکوافوبیا
Aquaphobia یک فوبی خاص است. این یک ترس غیر منطقی از چیزی است که خطر زیادی ایجاد نمی کند. اگر متوجه شوید که هر منبعی از آب باعث ایجاد اضطراب شدید در شما می شود، ممکن است دچار آب هراسی شوید. این می تواند شامل یک استخر شنا، یک دریاچه، یک اقیانوس یا حتی یک وان باشد.
آب هراسی اغلب با فوبیای دیگری به نام هیدروفوبیا اشتباه گرفته می شود. اگرچه هر دوی آنها شامل آب هستند، آب هراسی و آب هراسی یکسان نیستند.
هیدروفوبیا
هیدروفوبیا نوعی بیزاری از آب است که در مراحل بعدی هاری در انسان ایجاد می شود. موسسه ملی سلامت روان تخمین می زند که فوبیاهای خاص بر19.2 میلیون بزرگسال در ایالات متحده تأثیر می گذارد. زنان دو برابر بیشتر از مردان آن را تجربه می کنند. بسیاری از بزرگسالانی که با فوبیای خاص مانند آب هراسی زندگی می کنند، علائم مربوط به ترس خود را در دوران کودکی یا نوجوانی بروز می دهند.
پیش آگهی ترس از آب چیست؟
یک برنامه درمانی که شامل روان درمانی – همراه با حمایت عزیزانتان باشد – می تواند به شما کمک کند تا مدیریت فوبی خود را با موفقیت یاد بگیرید. اگر مشکوک هستید که به آبی هراسی مبتلا هستید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. آنها می توانند به شما کمک کنند درمانی را پیدا کنید که بهترین کار را برای شما دارد.
سخن آخر
Aquaphobia به ترس شدید یا غیرمنطقی از آب اشاره دارد. بسیاری از مردم درجاتی از ترس یا احتیاط را در اطراف انواع خاصی از آب، مانند دریاچه های تیره، جزر و مد، یا تندبادها نشان می دهند. با این حال، افراد مبتلا به آب هراسی می توانند اضطراب بیش از حد را در اطراف آب های به ظاهر بی خطر مانند استخر و وان تجربه کنند.
آخرین دیدگاه‌ها