پرخونی و یا هایپرمی افزایش خون به اندام های شما است. دو نوع پرخونی وجود دارد. علل پرخونی شامل ورزش، هضم غذا، تب، گرگرفتگی، آسیب و عفونت، نارسایی قلبی و ترومبوز هستند. هایپرمی، افزایش خون به اندام های شما است. دلایل مختلفی برای ایجاد پرخونی وجود دارد. گاهی اوقات، ممکن است ناشی از بیماری باشد، نشانه ای از اتفاق جدی در بدن. در مواقع دیگر ممکن است فقط یک پاسخ فیزیکی اولیه به فعالیت در بدن باشد.
اکثر موارد پرخونی پاسخ های خوش خیم و سالم به فعالیت هستند. علائم و نشانه های پرخونی به طور کلی عبارتند از:
- سرخی
- گرما
با این حال، علل مختلفی برای پرخونی وجود دارد که ممکن است علائم مختلفی ایجاد کند.
چه چیزی باعث پرخونی می شود؟
دو نوع پرخونی وجود دارد: پرخونی فعال و پرخونی غیرفعال که علل هر یک می تواند از همدیگر متفاوت باشند.
پرخونی فعال
این افزایش جریان خون در پاسخ به تقاضای اندام برای خون بیشتر است. این شرایط می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
ورزش. وقتی ورزش می کنید، قلب و ماهیچه های شما به خون و اکسیژن بیشتری نیاز دارند. بدن شما به تقاضا پاسخ می دهد و خون برای رساندن مواد مغذی به داخل هجوم می آورد.
هضم. همانطور که غذا می خورید، بدن باید آن را تجزیه کرده و مواد مغذی را استخراج کند تا از آن استفاده کند. خون به معده و روده جریان می یابد تا به این روند کمک کند.
تب. هنگامی که دمای بدن افزایش می یابد، خون اضافی به سمت پوست جریان می یابد تا به بدن کمک کند گرمای اضافی را آزاد کند.
گرگرفتگی و سرخ شدن. در دوران پیش از یائسگی، زمانی که بدن برای توقف قاعدگی آماده می شود، هورمون ها در نوسان هستند. این نوسانات در هورمون ها می تواند گرگرفتگی ایجاد کند. گرگرفتگی باعث هجوم خون به پوست می شود.
آسیب و عفونت. هنگامی که آسیب یا عفونت رخ می دهد، بدن خون را برای ترمیم زخم و مبارزه با عفونت به آن ناحیه می فرستد. خون حامل سلول های ایمنی مهمی است که به بدن کمک می کند تا خود را ترمیم کند. ضربه و عفونت شدید می تواند باعث پرخونی و تورم جدی شود.
انسداد. انسداد یا محدود کردن یک شریان یا ورید باعث افزایش جریان خون در آن ناحیه می شود. استراحت طولانی مدت در رختخواب می تواند باعث انسداد شود. هنگامی که به این موضوع رسیدگی شود، خون دوباره جریان می یابد.
پرخونی غیرفعال
پرخونی غیرفعال افزایش یا تجمع خونی است که نمی تواند از طریق بدن پمپ شود. این وضعیت معمولاً به دلیل بیماری رخ می دهد و باعث عملکرد ضعیف یا انسداد شریان یا ورید می شود.
نارسایی قلبی. در فرآیند پمپاژ خون در بدن، خون غنی از اکسیژن به یک طرف قلب جریان می یابد و طرف دیگر را پمپ می کند تا خون را به سراسر بدن بفرستد. اگر قلب نتواند خون را از طریق بدن به بیرون پمپاژ کند، می تواند باعث احتقان در سایر اندام ها مانند کبد، کلیه ها، و طحال و ریه ها شود. این وضعیت می تواند منجر به سایر بیماری های زمینه ای جدی شود.
انسداد. مسدود کردن یا محدود کردن یک شریان یا ورید می تواند باعث پرخونی شود. بستری که باعث فشار مداوم بر روی رگ‌ها می‌شود ممکن است منجر به پرخونی و زخم بستر شود.
ترومبوز. ترومبوز لخته ای است که در ورید یا شریان ایجاد می شود. این لخته جریان خون را مسدود می کند و باعث تجمع خون در یک ناحیه می شود. ترومبوز می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- صدمه
- چاقی
- دیابت
- بارداری
- بی تحرکی
- کاتتر مرکزی
- کلسترول بالا
- عمل جراحي
- سیگار کشیدن
- فشار خون بالا
- اختلال لخته شدن
- شکستگی استخوان
- برخی داروها مانند کنترل بارداری
پرخونی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک سابقه شخصی و پزشکی شما را همراه با یادداشت علائم شما خواهد گرفت. آنها همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهند و علائم حیاتی شما مانند ضربان قلب، فشار خون، سطح اکسیژن و درجه حرارت را اندازه گیری کنند.
بسته به نوع پرخونی، پزشک ممکن است آزمایشاتی را انجام دهد یا انجام ندهد. پرخونی فعال اغلب یک پاسخ طبیعی است که با پاسخ بدن به فعالیت رخ می دهد. این معمولاً از طریق علائم قابل تشخیص است و ممکن است نیازی به آزمایش نداشته باشد.
پرخونی غیرفعال ممکن است با علائم دیگری مانند:
- درد
- خارش
- حالت تهوع
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- تورم در اندام ها و شکم
- سرفه یا خس خس سینه
اگر این علائم همراه با تغییرات در علائم حیاتی شما رخ دهد، پزشک ممکن است دستور دهد:
- آزمایشات خون
- سونوگرافی ها
- تست استرس ورزش
- تست های تصویربرداری
پزشک شما از این ها برای بررسی سلامت و ساختار شریان ها، سیاهرگ ها و قلب استفاده می کند.
پرخونی چگونه درمان می شود؟
پرخونی فعال اغلب یک پاسخ طبیعی است که با واکنش بدن به فعالیت یا تلاش برای ترمیم خود رخ می دهد. این وضعیت در حین ورزش یا ناشی از گرگرفتگی، سرخ شدن و هضم غذا معمولاً نیازی به درمان ندارد مگر اینکه علائم دیگری وجود داشته باشد. این به طور کلی یک پاسخ سالم در بدن است.
ممکن است برای تسکین علائم نیاز به درمان تب ، آسیب، عفونت و التهاب با داروهای بدون نسخه داشته باشید. اگر علائم شدید یا جدی شدند، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
یک برنامه تمرینی ایجاد کنید.
اغلب گفته می شود که هیچ وضعیت سلامتی وجود ندارد، کمی ورزش منظم نمی تواند بهبود یابد، و پرخونی نیز تفاوتی ندارد. ورزش بخشی از هر سبک زندگی سالم برای قلب است و ثابت شده است که به پمپاژ مایعات اضافی از ماهیچه های باتلاقی و بازگشت به قلب کمک می کند. افرادی که با پرخونی سر و کار دارند باید یک برنامه ورزشی معمولی از جمله تمرینات هوازی منظم و برخی تمرینات با وزنه ملایم را برای بهترین نتایج ایجاد کنند. با این حال، مهم است که آهسته شروع کنید. نیازی به تجهیزات فانتزی یا عضویت در باشگاه گران قیمت نیست. یک پیاده روی شبانه در اطراف محله یا پیاده روی در پارک برای شروع کافی است.
از یک رژیم غذایی مناسب برای قلب پیروی کنید.
پرخونی اغلب با فشار خون بالا و دیابت مرتبط است، که هر دوی آنها را می توان با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی کنترل یا حتی از بین برد. پیروی از یک رژیم غذایی سالم برای قلب به معنای خوردن وعده های غذایی کم سدیم و غنی از مواد مغذی است. بیماران پرخونی، و همچنین بیشتر افرادی که به دنبال ایجاد یک رژیم غذایی سالم برای قلب هستند، باید حتما حاوی مقدار زیادی غلات سالم، چربی های سالم و میوه ها و سبزیجات رنگارنگ باشند. آنها همچنین باید چربی ها، سدیم و قندهای تصفیه شده را محدود کنند، زیرا انجام این کار به مقابله با علل شایع پرخونی کمک می کند. کاهش مصرف گوشت و ترک الکل نیز به حفظ سلامت قلب و کاهش احتباس مایعات کمک می کند.
وزن اضافی را کاهش دهید.
بیشتر علل پرخونی بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی هستند، به این معنی که ایجاد تغییر در سبک زندگی می‌تواند کمک بزرگی به کاهش علائم و حتی در برخی موارد، درمان این بیماری باشد. بیماران با از دست دادن وزن اضافی، استرس سیستم قلبی عروقی خود را کاهش می دهند و همه اندام های خود را تشویق می کنند تا بهتر کار کنند. بیماران باید رژیم غذایی خود را کنترل کنند، عادات سالم را تشویق کنند، و ورزش را بخشی از زندگی روزمره خود قرار دهند تا نتایج پایدار را ببینند. اینها به هیچ وجه کارهای ساده ای نیستند. با این حال، پاداش ترک عادت های بد، تجدید قوا و سلامتی بهتر است. پیاده روی یک راه عالی برای کمک به کاهش وزن است.
داروی فشار خون مصرف کنید.
اگر برای بیمار داروهای فشار خون تجویز شده است، برای او مهم است که مصرف آن را ادامه دهد. مگر اینکه یا تا زمانی که پزشک به او بگوید که آن را قطع کند. بیماران ممکن است نیاز به تنظیم داروهای خود چندین بار داشته باشند. زیرا سلامت کلی و عادات آنها تغییر می کند. اما مسلماً قطع دارو بدون دستور پزشک صرفاً به دلیل کاهش علائم یک اشتباه است. اگر بیماران صرفاً بدون مشورت با پزشک، مصرف داروهای فشار خون خود را متوقف کنند، عوارض دیگری نیز ممکن است ایجاد شود. بسیاری از رژیم های دارویی فشار خون شامل یک دیورتیک برای کمک به اصلاح پرخونی است. به یاد داشته باشید، پرخونی یکی از علائم فشار خون بالا است و هنگامی که بیماران فشار خون خود را کنترل کردند، پرخونی باید از بین برود.
داروهای رقیق کننده خون مصرف کنید.
داروهای رقیق کننده خون به ویژه برای کمک به جلوگیری از لخته شدن خون که اغلب با ترومبوز ورید عمقی و ترومبوز ورید کبدی همراه است، مهم است. لخته های خون نیز محصول جانبی نقایص مادرزادی قلب و نارسایی قلبی هستند. هایپرمی یکی از علائم همه این شرایط است. با مصرف داروهای رقیق کننده خون، بیماران از لخته شدن خون جلوگیری می کنند که باعث جریان خون به بافت ها و رگ ها می شود.
همراه با تغییرات سبک زندگی و یک برنامه پزشکی دقیق، بیماران باید بتوانند پرخونی را کنترل یا از بین ببرند. اگر نتوانند وضعیت خود را کنترل کنند، ممکن است به این معنی باشد که دارو باید تنظیم شود. بنابراین، بیماران باید در صورت مشاهده هرگونه تغییر مانند کبودی، تورم، درد و قرمزی بدون دلیل، حتماً فوراً به پزشک خود اطلاع دهند.
اثرات و عوارض پرخونی چیست؟
نوع پرخونی فرد تعیین می کند که چه نوع عوارضی ممکن است رخ دهد. به عنوان مثال، پرخونی فعال موضعی حاد ممکن است نشانه التهاب باشد. هیپرمی غیرفعال موضعی حاد می تواند به دلیل پیچ خوردگی روده یا رحم باشد. پرخونی مزمن غیرفعال موضعی می تواند نشان دهنده این باشد که تومورها یا آبسه ها در بدن در حال توسعه هستند. پرخونی غیرفعال یا احتقان، با مشکلات قلبی مرتبط است و بسته به اینکه کدام قسمت از قلب تحت تاثیر قرار گرفته است، اندام های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.
سخن آخر
هیپرمی افزایش جریان خون در بافت ها و اندام ها است. تقریباً همه افراد این وضعیت را هنگام ورزش کردن، در آب و هوای گرم یا هضم یک وعده غذایی بزرگ تجربه کرده اند. هنگامی که در یک اندام یا نوع بافت نیاز بیشتری برای اکسیژن یا مواد مغذی وجود داشته باشد، جریان خون به طور طبیعی به آن ناحیه منحرف می‌شود. در بیشتر موارد، این یک حالت طبیعی است و هیچ دلیلی برای هشدار نیست. زمانی که افراد ورزش را متوقف کنند و بدنشان خنک شود، شاهد بازگشت جریان خون به حالت عادی خواهند بود.
اما برای برخی افراد، پرخونی نشانه یک مشکل اساسی بزرگتر است. هایپرمی نشانه بیماری قلبی، ترومبوز ورید عمقی و ترومبوز ورید کبدی است. افراد مبتلا به فشار خون بالا و دیابت نیز پرخونی را به عنوان علامت بیماری خود تجربه خواهند کرد. در حالی که معمولاً یک اتفاق خوش خیم است، اما اگر تحت کنترل نباشد می تواند دردناک باشد و منجر به عوارض دیگری شود. در حال حاضر دقیقاً بدانید که چگونه پرخونی را در شرایطی که یک مشکل جدی است، درمان کنید.
آخرین دیدگاه‌ها