کهیر مزمن می توانند بسیار ناخوشایند باشند و در خواب و فعالیت های روزمره شما اختلال ایجاد کنند. برای بسیاری از افراد، داروهای آنتی هیستامین و ضد خارش تسکین دهنده کهیر مزمن هستند. کهیر جوش های قرمز و خارش دار هستند که در نتیجه واکنش پوستی ایجاد می شود. اندازه جوش ها متفاوت بوده و با ادامه روند واکنش، بارهاظاهر و محو می شوند. اگر بیش از شش هفته جوش ها ظاهر شوند و مکرراً طی ماه ها یا سالها عود کنند، این بیماری کهیر مزمن محسوب می شود. اغلب، علت کهیر مزمن مشخص نیست.
علائم کهیر مزمن
علائم و نشانه های کهیر مزمن، عبارتند از:
- خارش، که می تواند شدید باشد.
- التهاب دردناک (آنژیوادم) لب ها، پلک ها و داخل گلو
- تمایل به شعله ور شدن علائم و نشانه ها با محرک هایی مانند گرما، ورزش و استرس
- دسته ای از جوش های قرمز یا رنگ پوست که می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند.
- ضایعات پوستی که از نظر اندازه متفاوت هستند، تغییر شکل می دهند و با ادامه روند واکنش، مکرراً ظاهر و محو می شوند.
- تمایل به ادامه علائم و نشانه ها برای بیش از شش هفته و تکرار غیرقابل پیش بینی، گاهی اوقات برای ماهها یا سالها
کهیر کوتاه مدت (حاد) به طور ناگهانی ظاهر و طی چند هفته برطرف می شود. در صورت داشتن کهیرهای شدید یا آنهایی که به مدت چندین روز ظاهر می شوند، با پزشک مشورت کنید.
علل کهیر مزمن
هنگامی که سلولهای خاصی، هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد می کنند، جوشهای همراه با کهیر ایجاد می شوند.
پزشکان اغلب نمی توانند دلیل کهیرهای مزمن یا اینکه چرا کهیرهای حاد گاهی اوقات به یک مشکل طولانی مدت تبدیل می شوند را تشخیص دهند. اما واکنش پوستی احتمال دارد توسط موارد زیر ایجاد شود:
- عفونت
- ورزش
- خراشیدن
- الکل یا غذا
- نور خورشید
- گرما یا سرما
- داروهای ضد درد
- حشرات یا انگل ها
- فشار بر روی پوست، مانند یک کمربند محکم
در بعضی موارد، کهیرهای مزمن احتمال دارد با یک بیماری زمینه ای مانند بیماری تیروئید یا بندرت سرطان مرتبط باشند.
برخی از عوامل محرک که می توانند باعث کهیر طولانی مدت شوند، عبارتند از:
- نور ماوارء بنفش (نور خورشید، تخت های برنزه): کهیر غالباً در عرض چند دقیقه ظاهر می شود.
- دمای هوا: وقتی که پس از قرار گرفتن در آب سرد یا بیرون از منزل بدن شروع به گرم شدن می کند، کهیر یا بثورات خارش دار ظاهر می شود.
- غذاها: بسیاری از غذاها از جمله بادام زمینی و سایر مغزها، تخم مرغ و صدف می توانند منجر به بروز کهیر شوند. کهیر معمولاً ظرف 1 ساعت پس از خوردن غذا ظاهر می شود.
- حساسیت به لاتکس: اگر سابقه حساسیت به لاتکس داشته باشید، موز، شاه بلوط، کیوی یا انبه می تواند کهیر را تحریک کند. کهیر 12 تا 24 ساعت پس از خوردن غذا ظاهر می شود.
- آدرنالین: استرس، ورزش، گرما و دوش آب گرم، مواردی است که باعث ترشح آدرنالین در بدن می شود. کهیر به سرعت ظاهر یا 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.
- فشار بر روی پوست: لباس های تنگ، نشستن طولانی مدت یا بند کیف می توانند فشار کافی برای کهیر ایجاد کنند. کهیر می تواند 4 تا 24 ساعت بعد از فشار ظاهر شود.
- لمس گیاه، حیوان یا ماده شیمیایی گزنه، چتر دریایی، دارچین، اسید سوربیک یا لاتکس محرک های رایج هستند.
- داروها: بسیاری از داروها از جمله آنتی بیوتیک، آسپرین و ایبوپروفن می توانند محرک باشند. کهیر می تواند بلافاصله، روزها، هفته ها یا سالها پس از شروع مصرف دارو بروز کنند.
- مواد افزودنی: مواد رنگی و نگهدارنده هایی که در غذاها، ویتامین ها و سایر مکمل ها، ادویه ها، مواد آرایشی، محصولات مراقبت از پوست، خمیر دندان یا سایر مواد استفاده می شوند ممکن است کهیر را تحریک کند. کهیر معمولاً طی 12 تا 24 ساعت ظاهر می شود.
عوارض کهیر مزمن
کهیرهای مزمن فرد را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) قرار نمی دهند. اما اگر به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک جدی کهیر را تجربه کردید، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید. علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل سرگیجه، مشکل تنفس و تورم لب ها، پلک ها و زبان است.
پزشک یک معاینه بدنی انجام می دهد و تعدادی سوال می پرسد تا سعی کند بفهمد چه چیزی می تواند باعث ایجاد علائم و نشانه ها شود. وی همچنین احتمال دارد از شما بخواهد که در دفترچه یادداشت خود مواردی را برای پیگیری ثبت کنید:
- فعالیت های روزانه
- آنچه می خورید و می نوشید.
- آیا کهیر با التهاب دردناک همراه باشد؟
- هر دارو، داروی گیاهی یا مکمل ای که مصرف می کنید.
- جایی که کهیرها ظاهر و چه مدت طول می کشد تا آنها محو شود.
اگر معاینه بدنی و سابقه پزشکی نشان دهد کهیر ناشی از یک بیماری زمینه ای خاصی است، احتمال آزمایشاتی مانند آزمایش خون یا آزمایشات پوستی تجویز کند.
درمان کهیر مزمن
وقتی به متخصص پوست خود مراجعه می کنید، از کهیرهای خود عکس بگیرید. گرفتن عکس می تواند به متخصص پوست کمک کند تا از داشتن کهیر مطمئن شود. چون سایر بیماری های پوستی می توانند شبیه به کهیر به نظر برسند.
پزشک توصیه می کند علائم خود را با داروهای خانگی مانند آنتی هیستامین درمان کنید. مصرف روزانه قرص های ضد هیستامین غیرطبیعی به انسداد انتشار هیستامین در ایجاد علائم کمک می کند. عوارض جانبی کمی دارند. آنها عبارتند از:
- لوراتادین (کلاریتین)
- فکسوفنادین (آلگرا)
- ستیریزین (Zyrtec)
- دسلوراتادین (کلارینکس)
اگر آنتی هیستامین ها کمکی نکرد، پزشک می تواند دوز دارو را افزایش دهد یا نوعی را که باعث خواب آلودگی افراد می شود، تجویز کند. به عنوان مثال می توان به هیدروکسی زین پاموات (Vistaril) و دوکسپین (Zonalon) اشاره کرد. در صورت بارداری یا شیردهی، بیماری پزشکی مزمن یا مصرف داروهای دیگر قبل از مصرف هر یک از این داروها با پزشک خود مشورت کنید.
سایر داروها برای کهیر مزمن
اگر آنتی هیستامین ها به تنهایی علائم را تسکین نمی دهند، داروهای دیگر می توانند موثر باشند. مثلا:
- مسدود کننده های هیستامین (H-2). این داروها که آنتاگونیست های گیرنده H-2 نیز نامیده می شوند، به صورت خوراکی تزریق یا مصرف می شوند. به عنوان مثال می توان به فاموتیدین (پپسید) اشاره کرد.
- داروهای ضد التهاب. کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردونیزون می توانند به کاهش التهاب، قرمزی و خارش کمک کنند. این موارد معمولاً برای کنترل کوتاه مدت کهیرهای شدید یا آنژیوادم است زیرا در صورت مصرف طولانی مدت می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
- داروهای ضد افسردگی. دوکسپین ضد افسردگی سه حلقه ای (زونالون) که به صورت پماد استفاده می شود، می تواند به تسکین خارش کمک کند. این دارو احتمال دارد باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود.
- داروهای آسم با آنتی هیستامین ها. داروهایی که با عملکرد اصلاح کننده های لکوترین تداخل می کنند احتمال دارد در صورت استفاده با آنتی هیستامین ها مفید باشند. به عنوان مثال می توان به مونته لوکاست (Singulair) و زافیرلوکاست (Accolate) اشاره کرد.
- آنتی بادی های ساخته شده توسط انسان (مونوکلونال). داروی omalizumab (Xolair) در برابر نوعی کهیر مزمن با مشکل درمان، بسیار موثر است. این یک داروی تزریقی است که معمولاً هر ماه یک بار تجویز می شود.
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی. گزینه ها شامل سیکلوسپورین (Gengraf)، Neoral، و تاکرولیموس (Astagraft XL)، Prograf، Protopic) است.
شیوه زندگی و درمان خانگی کهیر مزمن
کهیرهای مزمن می توانند ماهها و سالها ادامه داشته باشند. آنها می توانند در خواب، کار و سایر فعالیت های فرد اختلال ایجاد کنند. اقدامات احتیاطی زیر می تواند به پیشگیری یا تسکین واکنشهای پوستی مکرر کهیرها کمک کند:
- لباسهای گشاد و سبک بپوشید.
- از عوامل محرک شناخته شده خودداری کنید.
- قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده کنید.
- از خراشیدن یا استفاده از صابون های خشن خودداری کنید.
- ناحیه آسیب دیده را با حمام، پنکه، پارچه خنک، لوسیون یا کرم ضد خارش تسکین دهید.
- زمان و محل بروز کهیر، کارهایی که انجام می دهید، آنچه می خورید و … یادداشت کنید. این می تواند به شما و پزشک در شناسایی عوامل محرک کمک کند.
وقتی علت (علل) کهیر ناشناخته است، باز هم درمان می تواند موثر باشد. ولی مفید است که بدانید چه عواملی باعث ایجاد آن می شوند، اما گاهی اوقات، علتی را نمی توان یافت. حدود 50٪ افرادی که کهیر مزمن دارند هرگز نمی فهمند که چه چیزی باعث شعله ور شدن آنها می شود.
حتی در صورت عدم یافتن علت، درمان می تواند به پاکسازی پوست و پیشگیری از شعله ور شدن جدید کمک کند. برنامه درمانی خود را دنبال کنید. برای موثر بودن درمان، پیروی از برنامه درمانی كه پزشك ایجاد كرده ضروری است.
وقتی دارو را کمتر از حد مجاز مصرف می کنید، درمان شاید موثر واقع نشود. در صورت عدم موفقیت در درمان، به متخصص پوست خود اطلاع دهید. اگر برنامه درمانی خود را دقیقاً طبق دستورالعمل دنبال می کنید، شاید هنوز دچار شعله ور شدن شوید.
برای تسکین، متخصص پوست احتمال دارد:
- دوز دارو را افزایش دهد.
- داروی دیگری تجویز کند.
- داروی دیگری را به برنامه درمانی اضافه کند.
بدانید که آزمایش آلرژی گسترده به ندرت کمک می کند. بسیاری از مردم بر این باورند که اگر فقط بتوانند علت وجود شعله های آتش را بدانند کهیر آنها از بین می رود. حتی در صورت ناشناخته ماندن علت، درمان می تواند پوست را تمیز کرده و آن را شفاف نگه دارد.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
فرد احتمالاً ابتدا به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه خواهد کرد. او می تواند فرد را به پزشکی متخصص در بیماری های پوستی (متخصص پوست) یا به یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.
در مورد کهیرهای مزمن، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- این کهیرها چه مدت دوام می آورند؟
- آیا روش های درمانی عوارضی دارند؟
- چه عواملی باعث بروز علائم من می شود؟
- چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را توصیه می کنید؟
- به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آمادگی خاصی نیاز دارد؟
- آیا من به داروهای تجویزی نیاز دارم یا می توانم برای درمان بیماری از داروهای بدون نسخه استفاده کنم؟
- من بیماری دیگری هم دارم. آیا درمانی که پیشنهاد می کنید با آن شرایط سازگار است؟
چه انتظاری از پزشک خود دارید؟
پزشک احتمالاً از شما سوالاتی مانند:
- آیا به مکان جدیدی سفر کرده اید؟
- آیا اخیراً غذاهای جدیدی امتحان کرده اید؟
- آیا سابقه خانوادگی کهیر یا التهاب رگ دارید؟
- آیا اخیراً عفونت ویروسی یا باکتریایی داشته اید؟
- چه علائمی دارید و چه زمانی علائم را شروع کرده اید؟
- چه داروها، داروهای گیاهی و مکمل هایی را مصرف می کنید؟
- به نظر می رسد چه مواردی علائم شما را بهتر یا بدتر می کند؟
سخن آخر
یک معاینه پزشکی کامل می تواند علل احتمالی مانند عفونت یا دارو را که باعث کهیر شود، رد کند. همچنین احتمال دارد بیماری مانند تیروئید، آرتریت روماتوئید یا دیابت باعث ایجاد کهیر شود. اگر علائم این بیماری ها را دارید، یک آزمایش پزشکی می تواند این دلایل را پیدا یا رد کند.
در حالی که داروها و شرایط پزشکی می توانند منجر به بروز کهیر مزمن شوند، دلایل دیگر از جمله غذاها، گزش حشرات و فشار بر روی پوست وجود دارد. گاهی اوقات، یافتن علت امکان پذیر نیست. در صورت بروز چنین اتفاقی، متخصص پوست همچنان می تواند تغییر در سبک زندگی را توصیه کرده و دارویی را برای کاهش شعله ها تجویز کند.
بدانید که کهیرهای مزمن احتمال دارد خود به خود از بین بروند. تقریباً نیمی از افرادی که کهیر مزمن دارند، در طی 1 سال دچار عود وضعبت خودشان می شوند. خبر خوب این است که درمان می تواند کهیرها را تحت کنترل داشته باشد. بعضی اوقات، یافتن درمانی که مفید است فقط زمان می برد.
آخرین دیدگاه‌ها