بیماری های کبدی در سگ ها به انواع ویروسی، قارچی و باکتریایی تقسیم می شوند. انواع مختلفی از عفونت، از جمله بیماری های ویروسی، باکتریایی، قارچی و انگلی ها احتمال دارد بر کبد تأثیر بگذارد. کبد عضوی است که عملکردهای زیادی را انجام می دهد. این عضو ظرفیت ذخیره سازی زیاد و عملکردی دارد و قادر به بازسازی است. این خواص تا حدی کبد را از آسیب دائمی محافظت می کند با این حال، کبد به دلیل نقشی که در سوخت و ساز بدن، سم زدایی و ذخیره سازی ترکیبات مختلف سمی دارد، در معرض آسیب نیز قرار دارد.

مطالعه بیشتر: نگهداری سگ خانگی

علائم بیماری های کبدی در سگ

علائمی که نشان می دهد سگ به بیماری کبد مبتلا است، می تواند شامل موارد زیر باشند:

• تب
• اسهال
• استفراغ
• کاهش وزن
• زخم معده
• تغییر در اندازه کبد
• از دست دادن اشتها
• مشکلات انعقاد خون
• تشنگی و ادرار بیش از حد
• تشنج یا سایر مشکلات عصبی
• آسیت یا جمع شدن مایعات در شکم
• زردی (رنگ زرد در پوست، غشاهای مخاطی و چشم ها)
•  خونریزی دستگاه گوارش

تشخیص علت هر یک از این علائم به او کمک می کند بیماری را به موقع تشخیص داده و درمان مناسب را انجام دهد.

تشخیص بیماری های کبدی در سگ

آزمایشات خون می تواند در تشخیص  بیماری کبد مفید باشد. اشعه ایکس و سونوگرافی می تواند به دامپزشک کمک کند تا اندازه کبد و بی نظمی سنگ صفرا و بیماری های کیسه صفرا را تشخیص دهد. از آسپیراسیون یا بیوپسی می توان

برای به دست آوردن نمونه هایی برای کشت باکتریایی، آنالیز سلول و بافت و در صورت لزوم، آنالیز سم شناسی استفاده کرد.

مطالعه بیشتر: غذاهای سمی سگ 

بیماری های کبدی در سگ ها

از بیماری های کبدی در سگ ها می توان به نارسایی حاد کبدی و آنسفالوپاتی کبدی و موارد جدی دیگری اشاره کرد. کبد عملکردهای متعددی از جمله حذف بسیاری از سموم از جریان خون و تولید پروتئین های لخته کننده خون دارد. عدم عملکرد مناسب آن، بسیاری از اندام های دیگر را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. حتی منجر به بروز برخی اختلالات شدید می شود. از مهمترین اختلالات کبد در سگ ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیماری ذخیره سازی گلیکوژن

 گلیکوژن نوعی قند ذخیره شده است که در حیوانات یافت می شود. و در صورت نیاز بدن به انرژی، به گلوکز تبدیل می شود. بیماری های ذخیره گلیکوژن به دلیل کمبود برخی از آنزیم ها ایجاد و منجر به عدم ترشح گلیکوژن از سلول ها می شود. وقتی این اتفاق میفتد، گلیکوژن درون کبد و سایر اندام ها جمع می شود و برای تبدیل به گلوکز در دسترس نیست. این بیماری در نژادهای خاص از جمله مالتس، ژرمن شپرد و رتریورها به ارث می رسد.

علائم این اختلال شامل بزرگ شدن کبد، عقب ماندگی رشد و ضعف ناشی از پایین بودن سطح قند خون است. از بیوپسی کبد یا آزمایشات ژنتیکی برای تشخیص بیماری استفاده می شود. درمان بر اساس علائم بیماری است و شامل وعده های غذایی مکرر کوچک و غذاهای پر کربوهیدرات است. بهبودی در بیشتر موارد ضعیف است و اکثر سگ هایی که به این بیماری ها مبتلا هستند در سنین جوانی می میرند.

مطالعه بیشتر: زخم معده در سگ خانگی

• آمیلوئیدوز کبدی

آمیلوئید پروتئینی است که به شکل صحیح جمع نمی شود. آمیلوئیدوز یک بیماری ارثی چینی Shar-Peis است. با این حال، کبد همیشه تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آنتی ژن ها، که احتمال دارد با عفونت های طولانی مدت همراه باشد، همچنین می تواند باعث آمیلوئیدوز در کبد شود. اگرچه برخی از سگها احتمال دارد هیچ علامتی نداشته باشند، اما علائم معمول آن شامل بی اشتهایی، تشنگی و ادرار بیش از حد، تب، استفراغ، زردی و بزرگ شدن کبد است. به دلیل پارگی کبد و خونریزی داخلی همراه آن، حیوانات مبتلا احتمال دارد از بین بروند و غشای مخاطی رنگ پریده ای داشته باشند. تشخیص با شناسایی رسوبات آمیلوئید در بیوپسی کبد انجام می شود. داروهایی در دسترس هستند که احتمال دارد روند پیشرفت آمیلوئیدوز را کند کنند، اما این بیماری پیش آگهی ضعیفی دارد.

جهت ویزیت تصویری و فوری با متخصص دامپزشکی همین الان کلیک کنید.

• نارسایی حاد کبدی

نارسایی حاد کبدی منجر به کاهش ناگهانی عملکرد کبد می شود، که اغلب با علائم عصبی و ناهنجاری های لخته همراه است. این می تواند به دلیل آسیب ناگهانی به کبدی که قبلاً سالم بوده یا به دلیل فشار اضافی به کبدی که قبلاً بیمار بوده است، رخ دهد. برای مراقبت از کبد تا زمان بازگشت به حالت اولیه و جبران آسیب های احتمالی و درمان آن باید از دامپزشک باتجربه مشورت بگیرید.

در صورت وجود هر یک از علائم، دلایل اصلی نارسایی کبد باید شناسایی و درمان شود. در مورد هر دارویی که حیوان خانگی دریافت می کند یا باعث مسمومیت حیوان شده حتماً با دامپزشک خود مشورت کنید. درمان احتمال دارد شامل مایعات داخل وریدی، تغییر رژیم غذایی، آنتی بیوتیک ها و داروهای خاص کبدی باشد. هدف دیگر درمان، پیشگیری یا درمان عوارض عصبی نارسایی کبدی است.

درمان زودهنگام برای سگهایی که نارسایی حاد کبدی دارند بسیار مهم است. دامپزشک در صورت شناسایی علت اصلی، درمان خاصی را تجویز می کند. در موارد طولانی مدت یا مرحله نهایی بیماری کبد، و در موارد بیماری حاد کبدی که هیچ علت زیرپوستی مشخص نشده است، درمان حمایتی به کاهش سرعت پیشرفت بیماری، به حداقل رساندن عوارض و ایجاد زمان برای بازسازی و جبران کردن کمک می کند.

رژیم غذایی که معمولاً برای سگهایی که بیماری کبدی دارند توصیه می شود باید کالری کافی برای حفظ وزن طبیعی را در خود داشته باشد. کاهش مصرف پروتئین معمولاً برای سگهایی که در معرض خطر انسفالوپاتی کبدی هستند لازم است. به توصیه های خاص ارائه شده توسط دامپزشک خود را توجه کنید. بهتر است تغذیه شامل وعده های غذایی کوچک و مکرر باشد. سگهایی که از خوردن غذا خودداری می کنند احتمال دارد نیاز به تغذیه با لوله داشته باشند.

مطالعه بیشتر: بیماری های پوستی شایع در سگ 

• انسفالوپاتی کبدی در سگ ها

انسفالوپاتی کبدی، سندرم مشکلات عصبی ناشی از عملکرد ضعیف کبد، در تعدادی از بیماری های کبدی دیده می شود. در حالی که پیشرفت این بیماری به طور کامل تشخیص داده نشده است، عدم توانایی کبد در پاک کردن سموم از جریان خون، تغییرات در متابولیسم اسیدهای آمینه ناشی از بیماری کبد و تغییرات نورولوژیک احتمال دارد باعث ایجاد این اختلال شوند.

علائم انسفالوپاتی کبدی شامل ضعف، هماهنگی ضعیف، نابینایی، افتادن بیش از حد سگ، تغییر رفتار (به عنوان مثال، پرخاشگری)، زوال عقل، تشنج و کما است. درمان انسفالوپاتی کبدی با انجام مراقبت های حمایتی و کاهش سریع سموم تولید شده توسط دستگاه گوارش انجام می شود. سگ هایی که به شدت آسیب دیده اند می توانند در حالت کما یا نیمه حرکت باشند و تا زمانی که وضعیت آنها بهبود نیابد، نمی توان به آنها غذا داد.

درمان احتمالاً شامل مایعات داخل وریدی برای جبران کم آبی و عدم تعادل الکترولیت (نمک) است. احتمال دارد از Enemas برای پاکسازی روده از آمونیاک و سایر سموم و معرفی مواد مغذی، استفاده شود.

همچنین شاید برای کاهش جذب محصولات سمی، مانند آمونیاک، از داروهایی برای تأثیر باکتریها در روده استفاده شود. پس از تثبیت سگ، هدف از درمان پیشگیری از بروز و عود مجدد آن است. رژیم غذایی محدود شده با پروتئین احتمال دارد برای حیوان تجویز شود. علائم انسفالوپاتی کبدی می تواند با خونریزی روده، عفونت، داروهای خاص (مانند کورتیکواستروئید ها و آرام بخش ها)، سرطان، قند خون پایین، تب، بیماری کلیوی، کمبود آب بدن و یبوست همراه باشد.

دامپزشک احتمال دارد برای رفع این نگرانی ها روش های درمانی دیگری تجویز کند.

• آسیت در سگ ها

آسیت نوعی بیماری است که در آن مایعات در شکم جمع می شود. در بیماران مبتلا به بیماری کبد، آسیت ناشی از ترکیب فشار خون بالا در کبد، سطح پایین پروتئین در خون و عدم تعادل در متابولیسم سدیم و آب است. اولین مرحله در کنترل آسیت، کم کردن مصرف سدیم در رژیم غذایی سگ است.

با این حال، رژیم های محدود شده با سدیم غالباً کافی نیستند و داروهای ادرار آور نیز احتمال دارد تجویز شود. اگر آسیت در تنفس، اشتها یا راحتی سگ اختلال ایجاد کند، می توان مایعات را از شکم با استفاده از یک سوزن بلند در فرآیندی به نام ابدومینوسنتز خارج کرد. در صورت پاسخ ندادن آسیت به درمان با دارو، می توان از ابدومینوسنتز دوره ای نیز استفاده کرد.

مطالعه بیشتر: واکسیناسیون سگ 

اگر سؤال یا نگرانی دارید، همین الان با دامپزشک آنلاین در پزشکت تماس بگیرید. 

عفونت های ویروسی سگها

بیماری های ویروسی سگ ها که با اختلال عملکرد کبد همراه هستند شامل هپاتیت عفونی و ویروس تبخال هستند.

هپاتیت عفونی، ناشی از آدنو ویروس سگ، علاوه بر ایجاد مرگ برای بافت کبد، می تواند باعث التهاب طولانی مدت و ایجاد زخم در کبد شود. ویروس هرپس سگ باعث ایجاد بیماری کبدی شدید، اغلب کشنده در توله سگ ها می شود. تزریق واکسن بوردتلا داخل بینی به صورت تصادفی، باعث آسیب کبدی در برخی از سگ ها می شود.

لپتوسپیروز، یک عفونت باکتریایی است که توسط لپتوسپیرا interrogans ایجاد و می تواند منجر به بیماری کبد شود. تشخیص معمولاً با آزمایش خون یا شناسایی ارگانیسم موجود در نمونه های ادرار یا خون انجام می شود. درمان شامل مراقبت های حمایتی و تجویز آنتی بیوتیک های مناسب است. در هنگام دست زدن به سگ هایی که مشکوک به لپتوسپیروز هستند، اقدامات احتیاطی ویژه ای توصیه می شود، زیرا این ارگانیسم احتمال دارد انسان را نیز آلوده کند.

عفونت های قارچی در سگ ها

شایع ترین عفونت های قارچی مرتبط با اختلال عملکرد کبد، کوکسیدیوئیدومایکوزیس و هیستوپلاسموز است. علائم اختلال عملکرد کبد شامل تجمع مایعات در شکم، زردی و بزرگ شدن کبد است. برای درمان هیستوپلاسموز به طور کلی یک یا چند داروی ضد قارچ تجویز می شود. بسته به سطح بیماری، وضعیت بهبودی احتمال دارد ضعیف باشد. کوکسیدیوئیدومایکوزیس با استفاده طولانی مدت (6 تا 12 ماه) از داروهای ضد قارچ قابل درمان است. با این حال، بعضی اوقات بیشتر می شود و شاید درمان مادام العمر برای برخی از سگ ها لازم باشد.

توکسوپلاسموز یک بیماری انگلی است که می تواند سلول های کبدی را از بین ببرد و باعث نارسایی ناگهانی کبد شود.

زردی، تب، بی حالی، استفراغ، افزایش مایعات شکمی و اسهال علاوه بر علائم درگیری سیستم عصبی مرکزی، ریه یا چشم دیده می شود. بیماری کبدی همراه با توکسوپلاسموز در سگها اغلب در سگ های جوان یا کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند دیده می شود. برخی از سگهای مبتلا به توکسوپلاسموز نیز به ویروس بیماری سگ آلوده هستند که در این صورت بیماری ناگهانی شروع و به سرعت کشنده است. تشخیص می تواند دشوار باشد. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک های مناسب است. وضعیت بهبودی به شدت بیماری بستگی دارد.

لیشمانیوز یک بیماری بسیار کشنده است که توسط گونه تک یاخته ای لیشمانیا ایجاد می شود. این بیماری اندام های مختلفی از جمله کبد را درگیر می کند. چندین دارو برای درمان در دسترس است، اما به ندرت بیماری را درمان می کنند. درمان مادام العمر احتمال دارد لازم باشد. این بیماری می تواند به افراد، به ویژه افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف تری هستند، منتقل شود. بهبودی در سگ هایی که به شدت آسیب دیده اند ضعیف است.

عفونت های باکتریایی درسگ ها

سگ هایی که نارسایی حاد کبدی و بیماری کبدی طولانی مدت دارند، مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی هستند. دامپزشک نسبت به این احتمال هوشیار خواهد بود. زیرا علائم بیماری کبد (مثلاً تب یا افت قند خون) می تواند شبیه علائم عفونت باشد. یک یا چند آنتی بیوتیک احتمال دارد برای درمان انواع باکتری های مربوط با عفونت لازم باشد.

نقص لخته شدن در سگ ها

نقص لخته شدن، در سگ هایی که بیماری کبدی دارند رخ می دهد. زیرا کبد بسیاری از پروتئین های مسئول لخته شدن را تولید می کند. مشکلات لخته شدن را می توان با استفاده از تزریق خون یا پلاسما برای تأمین فاکتورهای لخته شدن لازم برطرف کرد. هپارین و ویتامین K همچنین می توانند برای کاهش یا افزایش توانایی لخته شدن تجویز شوند. دامپزشک مناسب ترین روش درمانی را برای حیوان خانگی، شرایط کلی آن و گروه خونی تجویز می کند.

مطالعه بیشتر: مسمومیت در سگ ها

فیبروز در سگ ها

فیبروز، تشکیل بافت اسکار فیبری در کبد است که در نهایت می تواند منجر به سیروز کبدی شود. سیروز بیماری جدی است که عملکرد کبد را مختل می کند. با این حال، گاهی اوقات با استفاده از داروهای مناسب می توان فیبروز را برطرف و یا کاهش داد. دامپزشک می تواند نوع دارو را مشخص کند.

سموم موثر بر کبد در سگ ها

به دلیل عملکرد کبد در تجزیه و تحلیل داروها، برخی از داروها با اختلال عملکرد کبد در سگ ها ارتباط دارند. علائم و اثرات خاص به دارو و مقدار مصرف بستگی دارد. در بسیاری از موارد دامپزشک هنگام تجویز این داروها از احتمال بیماری کبد مطلع خواهد شد و سگ را از نظر علائم کاهش یا تغییر عملکرد کنترل می کند.

سایر مواد سمی برای کبد شامل فلزات سنگین، علف کش های خاص، قارچ کش ها، حشره کش ها، سموم جوندگان، آفلاتوکسین ها (تولید شده توسط کپک)، قارچ های آمانیتا، گیاهان سیکاد (گیاهان زینتی نخل ساگو برای حیاط و خانه) و سبز آبی است. جلبک می تواند باعث آسیب کبدی جدی شود.

اگر سگ به طور تصادفی  دارو زیادی استفاده کرده، یا به یک دارو واکنش سوء نشان داده (حتی در دوز تجویز شده) یا سم خورده است، باید سریعاً از دامپزشک مشاوره بگیرید. در صورت لزوم، دامپزشک می تواند برای به حداقل رساندن جذب دارو یا سم اقداماتی انجام دهد. بسته به شرایط، دامپزشک احتمال دارد ذغال فعال تزریق، معده حیوان را تخلیه و و یا یک ضد سم مناسب تجویز کند.

سندرم هپاتوکوتان در سگ ها

سندرم هپاتوکوتان یک بیماری نادر، طولانی مدت و پیشرونده است که هم کبد و هم پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. سگ های مبتلا اغلب بر روی لبها، بینی، پایه، گوشها، آرنج و اطراف چشم خود زخم های پوستی دارند. علائم همچنین شامل از دست دادن اشتها، کاهش وزن، بی حالی و افزایش تشنگی و دفع ادرار است.

این بیماری می تواند در سگ هایی با بیماری های طولانی مدت خاص مانند دیابت شیرین و برخی تومورها و استفاده طولانی مدت از برخی داروها مانند فنوباربیتال رخ دهد. دامپزشک احتمال دارد تغییر رژیم غذایی و روش های درمانی برای زخم های پوستی را توصیه کند. داروهای دیگر نیز می تواند به برخی از سگ های مبتلا کمک کنند و بیماری های زمینه ای باید مدیریت شوند. متأسفانه، سگها اغلب به دلیل این شرایط می میرند.

هپاتیت مزمن سگ

هپاتیت مزمن، التهاب طولانی مدت کبد است. این بیماری در سگها بیشتر از گربه ها دیده می شود.

نژادهای مختلفی از سگها مستعد این بیماری هستند، از جمله: Bedlington Terriers، Labrador Retrievers، Cocker Spaniels، Doberman Pinschers، Skye Terriers، Standard Poodles، Springer Spaniels، Chihuahuas، Maltese و West Highland White Terriers.

در برخی موارد می توان علت آن را تشخیص داد. اما در بسیاری از موارد علت هپاتیت مزمن ناشناخته مانده است. تجمع مس و آهن غالباً در سگ های مبتلا به هپاتیت مزمن دیده می شود.

سایر مواردی که با هپاتیت مزمن همراه بوده اند شامل عفونت ویروسی (مانند هپاتیت سگ عفونی)، لپتوسپیروز، قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی یا سموم و مسمومیت دارویی است.

تجمع غیر طبیعی مس می تواند منجر به هپاتوپاتی مرتبط با مس، یکی از شایع ترین دلایل هپاتیت مزمن شود. افزودن روی به رژیم غذایی با جلوگیری از جذب مس از روده در این موارد می تواند به محافظت از کبد کمک کند. دامپزشک بسته به علائم، علت (در صورت مشخص بودن) و نژاد و سابقه سگ، برنامه مناسب برای درمان و مدیریت هپاتیت مزمن را تعیین می کند.

مطالعه بیشتر: علائم درد در سگ 

بیماری های غدد درون ریز موثر بر کبد

چندین بیماری درگیر غدد درون ریز می توانند باعث بروز مشکلات کبدی در سگ ها شوند. این بیماری ها شامل دیابت شیرین، بیماری کوشینگ و پرکاری تیروئید است. سگ های مبتلا به دیابت به ندرت می توانند اختلال عملکرد کبدی مربوط با بیماری خود داشته باشند. سگ های دیابتی احتمال التهاب پانکراس (پانکراتیت) را افزایش می دهند. حتی می تواند منجر به برخی از انواع بیماری های کبدی شود. برخی از سگهای دیابتی دچار سندرم هپاتوکوتان می شوند که اغلب کشنده است.

همچنین احتمال دارد خطر ابتلا به انحطاط چربی کبد را افزایش دهند. زیرا دیابت شیرین متابولیسم و ​​تحرک چربی ها را افزایش می دهد.  انسولین درمانی می تواند این مشکل ذخیره سازی را اصلاح کند یا نکند.

سگ های مبتلا به hyperadrenocorticism احتمالاً تغییراتی در کبد مانند آنچه در مصرف بیش از حد داروهای کورتیکواستروئیدها مشاهده می شود، ایجاد می کنند. این مشکلات هنگام درمان اختلال کنترل می شوند. تغییرات کبدی را می توان در سگهای مبتلا به کم کاری تیروئید نیز مشاهده کرد.

کیست های کبدی در سگ ها

کیست های کبدی می توانند اکتسابی (معمولاً کیست های منفرد) یا در بدو تولد وجود داشته باشند (معمولاً کیست های متعدد).

بیماری پلی کیستیک مادرزادی کبد در کرن تریر، بول تریر، بیگلز و وست هیلند وایت تریر گزارش شده است. گاهی اوقات، کیست ها بزرگ تر شده و باعث التهاب شکم و علائم دیگری مانند بی حالی، استفراغ و تشنگی بیش از حد می شوند.

دامپزشک احتمال دارد توده هایی را در شکم احساس کند که معمولاً دردناک نیستند. یا شاید مایعی در شکم جمع شود. با استفاده از اشعه ایکس یا سونوگرافی می توان مشکل را تشخیص داد. اگرچه تشخیص قطعی با نمونه برداری است. برداشتن کیست با جراحی معمولاً شرایط را درمان می کند.پ

سرطان های کبد در سگ ها

تومورهایی که از کبد سرچشمه می گیرند (تومورهای اولیه نامیده می شوند) کمتر از مواردی است که در اثر انتشار از قسمت دیگری از بدن ایجاد می شود. تومورهای اولیه اغلب در حیوانات بالای 9 سال دیده می شوند. این تومورها می توانند بدخیم یا خوش خیم باشند و احتمال دارد به مکان های دیگری مانند غدد لنفاوی، دیواره شکم و ریه ها انتشار یابند (متاستاز کنند). سرطان هایی که می توانند به کبد منتقل شوند شامل لنفوم، سرطان لوزالمعده، سرطان پستان و موارد دیگر هستند.

تومورهای متاستاتیک معمولاً در چندین مکان ایجاد می شوند. علائم می تواند شامل کاهش اشتها، بی حالی، تب، ادرار و تشنگی بیش از حد، استفراغ، کاهش وزن، زردی، مشکلات خونریزی، انسفالوپاتی کبدی، بزرگ شدن کبد و تجمع مایعات در شکم باشد. تشنج احتمال دارد به دلیل انسفالوپاتی کبدی، کاهش قند خون یا سرطان به مغز ایجاد شود. دامپزشک می تواند تومور شکمی را هنگام معاینه یا سونوگرافی شکم پیدا کند. برای تشخیص قطعی اغلب بیوپسی لازم است.

گاهی اوقات تومور کبدی می تواند پاره و منجر به خونریزی داخلی جدی شود. اگر یک لوب کبدی درگیر باشد، برداشتن لوب درگیر با جراحی اغلب توصیه می شود. شیمی درمانی می تواند برای برخی دیگر از انواع سرطان نیز موثر باشد.