شناخت علائم آلزایمر زودرس می تواند در پیشگیری از روند پیشرفت بیماری تاثیر داشته باشد. بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است که به طور معمول با سالمندی مرتبط است. با این حال، بیماری آلزایمر زودرس قبل از 65 سالگی هم اتفاق میفتد. آلزایمر باعث مشکلات حافظه و انواع علائم مرتبط می شود. این یک بیماری دژنراتیو است، به این معنی که علائم با گذشت زمان بدتر می شوند. طبق انجمن آلزایمر، آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل است که 60 تا 80 درصد از کل موارد شناخته شده زوال عقل را تشکیل می دهد.
اگرچه درمانی برای آن وجود ندارد، اما برخی از روش های درمانی برای کاهش علائم و کند کردن روند پیشرفت بیماری وجود دارد.
شایع ترین علائم و نشانه های الزایمر زودرس
چندین علائم و نشانه های آلزایمر جدا از دست دادن حافظه وجود دارد که ممکن است در تشخیص زودرس آن موثر باشند. اگر فردی یک یا چند مورد از علائم یا نشانه های زیر را تجربه کرد، باید با پزشک تماس بگیرد.
از دست دادن حافظه یا فراموشی
شایع ترین علامت آلزایمر از دست دادن حافظه است. فردی که دچار از دست دادن حافظه می شود احتمالا:
- اطلاعات اخیراً آموخته شده را فراموش کند.
- به تقویم ها و یادداشت ها اعتماد بیشتری دارند.
- رویدادها یا تاریخ های مهم را فراموش می کنند.
- به طور مکرر در مورد همان اطلاعات سوال می پرسد.
فرد مبتلا به آلزایمر زودرس دچار فراموشی بیشتری می شود. حتی ممکن است به طور مکرر اطلاعات شبیه به هم را فراموش کند.
اختلال در انجام کارهای روزمره
یکی دیگر از علائم متداول ابتلا به آلزایمر، هنگامی است که فرد در انجام یک کار غیرمعمول با مشکل مواجه شود. فرد مبتلا به آلزایمر زودرس ممکن است:
- قوانین یک بازی آشنا را فراموش می کند.
- در بررسی بودجه منزل یا محل کار با مشکل روبرو شود.
- فراموش می کند که چگونه به یک فروشگاه مواد غذایی، رستوران یا محل کار برود.
گاهی اوقات، پیری طبیعی ممکن است باعث شود که فرد در کارهای جدید یا ناآشنا به کمک نیاز داشته باشد. به عنوان مثال، کمک به یک عزیز بزرگتر در تشخیص تنظیمات تلفن جدیدش امری عادی است و لزوماً نشان دهنده آلزایمر نیست. اما، اگر شخصی سالها از همان تلفن استفاده کرده باشد و ناگهان نحوه برقراری تماس تلفنی را فراموش کند، ممکن است دچار از دست دادن حافظه مربوط به آلزایمر شود.
مشکلات حل مسئله یا برنامه ریزی
برخی از افراد مبتلا به آلزایمر زودرس، متوجه می شوند که در پیروی از مسیرها، حل مشکلات و تمرکز مشکل دارند. ممکن است رعایت دستورالعمل های نوشته شده روی یک محصول برای شخص دشوار باشد. همچنین شاید در پیگیری صورتحساب ها یا هزینه های ماهانه با مشکل روبرو شوند.
مشکلات بینایی
آلزایمر گاهی اوقات می تواند مشکلات بینایی ایجاد کند، که ممکن است قضاوت در مورد فاصله اشیا را برای فرد دشوار کند. همچنین آلزایمر زودرس ممکن است باعث شود فرد در تشخیص کنتراست و رنگ دچار مشکل شود. این مشکلات بینایی به صورت ترکیبی می تواند رانندگی را برای فرد دشوار یا غیرممکن کند. پیری طبیعی همچنین بینایی را تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین انجام معاینات منظم با چشم پزشک ضروری است.
سردرگمی در مورد مکان و زمان
یکی دیگر از علائم رایج ابتلا به آلزایمر زود هنگام، گیج شدن در مورد مکان ها یا زمان است. ممکن است شخصی در پیگیری فصول، ماه ها یا زمان روز مشکل داشته باشد. یک فرد شاید گاهی اوقات نتواند مکان خود را تشخیص دهد.
گم کردن وسایل
آلزایمر ممکن است باعث شود فرد فراموش کند که در کجا یک وسیله را قرار داده است. بیشتر افراد در برخی از زمانها وسایل را گم می کنند اما معمولاً می توانند با جستجو در مکانهای منطقی و بازبینی مراحل خود، آنها را دوباره مکان یابی کنند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است فراموش کند که یک وسیله را در چه مکانی قرار داده است، حتی احتمال دارد آن شیء را در مکانی غیرمعمول قرار دهد.
آلزایمر همچنین باعث می شود فرد نتواند مراحل خود را برای یافتن وسیله گمشده دوباره انجام دهد. این وضعیت می تواند ناراحت کننده باشد و شاید باعث شود فرد باور کند شخصی از او دزدی می کند.
اختلال در نوشتن و صحبت كردن
ممکن است شخصی در ادامه گفتگو با مشکل روبرو شود یا دوباره حرف های خودش را تکرار کند. همچنین احتمال دارد شخصی در نوشتن خاطرات خود دچار مشکل شود. امکان داد فرد در وسط گفتگو مکالمش را قطع کند و نتواند بفهمد که بعد چه چیزی باید بگوید. آنها ممکن است برای یافتن کلمه مناسب یا اصلاح کردن موارد نادرست تلاش زیادی کنند.
علائمی از قضاوت ضعیف
هر فردی گاهی اوقات، تصمیمات بد می گیرد. با این حال، افراد مبتلا به آلزایمر زودرس ممکن است تغییر چشمگیری در توانایی تصمیم گیری مناسب داشته باشند. علائم قضاوت ضعیف، عبارتند از:
- نشان دادن بی توجهی به نظافت شخصی
- هزینه بیش از حد برای موارد غیر ضروری
- دوش گرفتن یا تمیز کردن خود را به طور دیر به دیر
تغییرات روانی
ممکن است فرد مبتلا به آلزایمر گیج، مضطرب، مشکوک یا افسرده شود. آنها شاید این علائم را در موقعیت های مختلفی از جمله، در محل کار، خانه و مکان های ناآشنا نشان دهند. آنها ممکن است از علائم بیماری خود ناامید شده و یا احساس کنند قادر به درک تغییرات در حال انجام نیستند. این ممکن است به عنوان پرخاشگری یا تحریک پذیری نسبت به دیگران ظاهر شود.
دور شدن از فعالیتهای اجتماعی یا کاری
با پیشرفت آلزایمر، فرد احتمال دارد دیگر در فعالیت های اجتماعی یا کاری که قبلاً از آنها لذت می برد شرکت نکند.
عوامل خطر ابتلا به آلزایمر زودرس
طبق انجمن آلزایمر، سن عامل اصلی ابتلا به آلزایمر است. از سن 65 سالگی، خطر ابتلا به آلزایمر هر 5 سال دو برابر می شود. در 85 سالگی، فرد 50 درصد احتمال ابتلا به آلزایمر را دارد. عامل خطر دیگر سابقه خانوادگی یا ژنتیک است. در صورت داشتن یکی از اعضای خانواده نزدیک به بیماری، فرد به آلزایمر مبتلا می شود. اگر بیش از یک نفر در خانواده به آلزایمر مبتلا شده باشد، خطر ژنتیکی افزایش می یابد.
محققان هنوز مطمئن نیستند که چرا آلزایمر در سنین پایین در برخی افراد ایجاد می شود. با این حال، آنها ژن های نادر را در برخی از افراد که آلزایمر را در 30، 40 و 50 سالگی تجربه می کنند، شناسایی کرده اند.
تشخیص ابتلا به آلزایمر زودرس
پزشک می تواند آلزایمر را بر اساس چندین فاکتور تشخیص دهد. اگر فردی یک یا چند مورد از علائم ذکر شده در بالا را تجربه کرد، باید در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرد. تشخیص زودهنگام شاید به کند شدن پیشرفت بیماری کمک کند.
هیچ آزمایش استانداردی برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد، بنابراین پزشک براساس چندین فاکتور تشخیص می دهد. پزشک از فرد در مورد علائم و نگرانی ها سوال می کند. پزشک همچنین سابقه خانوادگی فرد را بررسی می کند، به طور خاص به دنبال سابقه آلزایمر و زوال عقل است. ممکن است کمک کند عزیزتان را برای حمایت و کمک به مطب دکتر بیاورید.
پس از بررسی اولیه علائم و سابقه خانوادگی فرد، پزشک احتمال دارد آزمایش های پزشکی از جمله معاینه عصبی و تصویربرداری از مغز را تجویز کند.
درمان بیماری الزایمر
درمان بر مدیریت علائم متمرکز است، زیرا هنوز هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. برخی از داروها در دسترس هستند که می توانند به کاهش حافظه کمک کنند. این موارد اگر در اوایل پیشرفت بیماری شروع شوند، بسیار موثر هستند.
پزشکان همچنین می توانند توصیه ها و داروهایی را برای کمک به شخصی که دچار مشکلات مربوط به سلامتی است، مانند بی خوابی، که ممکن است در مشکلات حافظه نقش داشته باشد، کمک کنند.
همچنین بهتر است فرد در مورد هرگونه تغییر رفتاری که جدیدا با آن روبرو شده است با یک مشاور صحبت کند. همچنین، برخی از داروها برای کمک به علائم افسردگی یا اضطراب در دسترس هستند. محققان هنوز به دنبال گزینه های درمانی بهتر هستند.
حمایت از مبتلایان به آلزایمر زودرس
شما می توانید از عزیزان و اطرافیان خود که مبتلا به آلزایمر شده اند به طرق مختلف حمایت کنید. برخی از توصیه ها برای حمایت از مبتلایان به آلزایمر زودرس، عبارتند از:
- مشارکت در فعالیتها با شخص
- توصیه به مراجعه به یک مشاور یا روان شناس
- یادگیری در مورد بیماری آلزایمر برای درک بهتر علائم
- کمک برای برقراری ارتباط با افراد دیگر از طریق شبکه های پشتیبانی
- صحبت با فرد در مورد راه های مشخصی برای کمک، مانند تهیه وعده های غذایی یا رانندگی
- هرچه بیشتر در مورد بیماری فردی که از او مراقبت می کنید اطلاعات کسب کنید، بهتر می توانید برای چالش های بعدی آماده شوید. پس سعی کنید که ناامیدی خود را کاهش داده و انتظارات معقول شان را از بیمار و شغلی که دارند تقویت کنید. به عنوان مثال در مراحل اولیه آلزایمر بیمار شاید بتواند تا حدودی از خودش مراقبت کند. اما آن ها در نهایت به مراقبت 24 ساعته نیاز دارند. در نظر گرفتن چنین پیش آگهی می تواند تا حدودی دشوار باشد، هرچه در برنامه های مراقبتی دقیق تری داشته باشید. بیمار بیشتر می تواند در فرایند تصمیم گیری و درمان شرکت کند.
- مراقبت های طولانی مدت می تواند منبع اصلی استرس باشد، بنابراین در اسرع وقت در مورد تمام گزینه های برنامه کاری خود تحقیق کنید. با تیم پزشکی بیمار و سایر اعضای خانواده مشورت کنید تا تمهیدات قانونی و مالی را برای مراقبت های طولانی مدت در نظر بگیرند.
سخن اخر
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما درمان می تواند از برخی جهات کمک کند. تشخیص به موقع ممکن است به کند شدن پیشرفت بیماری کمک کند اما از آن پیشگیری نمی کند. فرد با افزایش سن بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر است، به خصوص اگر سابقه بیماری در خانواده داشته باشد. اگر فردی مشکوک به ابتلا به آلزایمر یا یکی از عزیزانش است، باید با پزشک تماس بگیرد.
آخرین دیدگاه‌ها