سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

سندرم مونشهاوزن، یک اختلال روانی است که باعث می شود فرد برای جلب توجه عمیق، علاقه زیادی به بروز بیماری های جعلی و یا آسیب دیدگی های ساختگی داشته باشد. سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین (MSP) نوعی اختلال است که در آن مراقب یا جانشین والدین در کودک علائم جعلی را ایجاد می کند یا باعث ایجاد علائم واقعی می شود تا کودک را آسیب دیده یا بیمار جلوه دهد. اصطلاح ” مراقبین” به معنی ” جانشین والدین” است. گرچه MSP در درجه اول یک بیماری روانی است، اما نوعی کودک آزاری نیز محسوب می شود.

بسیاری از افراد مبتلا به MSP برای جلب توجه دیگران اغراق می کنند یا درباره علائم کودک دروغ می گویند. آنها همچنین ممکن است با مسمومیت غذا، جلوگیری از غذا خوردن کودک یا ایجاد عفونت، علائمی را در کودک ایجاد کنند. حتی برخی از افراد ممکن است فرزندی را تحت آزمایشات و روش های دردناک یا پرخطر قرار دهند تا سعی در جلب همدردی اعضای خانواده یا جامعه خود داشته باشند. همچنین به نظر می رسد که افراد مبتلا به MSP ممکن است علاقه خاصی به فریب دادن افرادی که فکر می کنند از آنها قدرتمندتر هستند، به ویژه متخصصان پزشکی، دارند.

شیوع سندرم مونشهاوزن در جانشین والدین

MSP می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما این بیماری معمولاً در مادران کودک زیر 6 سال دیده می شود. افرادی که MSP دارند، نیاز شدید به جلب توجه دیگران دارند و برای رسیدن به آن بسیار تلاش می کنند، حتی اگر به قیمت به خطر انداختن جان کودک باشد. تقریباً 1000 مورد از 2/5 میلیون مورد کودک آزاری که هر ساله گزارش می شود، ممکن است مربوط به MSP باشد.

از آنجا که به نظر می رسد والدین یا سرپرستان مبتلا به MSP اغلب دلسوز و مراقب کودکان خود هستند، پزشکان معمولاً به آنها شک نمی کنند. اما چون والدین و پرستاران و مراقبین کودکان توانایی این را دارند که علائم بیماری در کودک را به اشتباه توضیح دهند، تشخیص این افراد ممکن است دشوار باشد. در نتیجه، MSP در بسیاری از موارد شناسایی نمی شود.

 هنگامی که کودک مرتباً دچار بیماری و جراحات می شود، ممکن است پزشکان درمان هایی را تجویز کند. اما در شرایطی که علائم کودک در خانه تحت نظارت با پرستار یا سرپرست بدتر می شود ولی تحت مراقبت های پزشکی بهبود می یابد، پزشک ممکن است به پرستار و یا سرپرست کودک مشکوک شوند.

درمان برای کودک، معمولاً شامل برکناری سرپرست و یا مراقبت از مراقبت کودک باشد. حتی در این شرایط ممکن است مراقب یا والدین به مجازات کیفری و قانونی روبرو شود و اغلب مشاوره طولانی مدت روانپزشکی توصیه می شود.

علائم هشدار دهنده سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

مهم است که علائم هشدار دهنده در کودک و سرپرست را بشناسید و در صورتی که مراقبت کودک خود را به پرستار و یا سرپرست واحد سپرده اید، مراقب بروز آنها باشید. علائم هشدار دهنده در کودک شامل موارد زیر است:

• علائمی که با نتایج آزمایش مطابقت ندارند.
• سابقه جراحت، بیماری یا بستری مکرر در بیمارستان
• علائمی که با هیچ بیماری قابل تعریف و مربوط نیستند.
• علائمی که به نظر می رسد تحت مراقبت های پزشکی بهبود می یابند اما در خانه بدتر می شوند.

علائم هشدار دهنده MSP در سرپرست یا مراقب کودک، عبارتند از:

• بروز رفتارهایی برای جلب توجه دیگران
• تلاش برای اینکه فردی مهربان و فداکار به نظر برسد.
• درگیر شدن بیش از حد پرستاران با پزشکان و کادر پزشکی
• اغراق در علائم کودک یا صحبت کردن در مورد وضعیت کودک
• بروز رفتارهایی برای لذت بردن از محیط بیمارستان و جلب توجه دیگران به کودک

علاوه بر آن، مراقب مبتلا به MSBP ممکن است:

• در مورد علائم کودک دروغ بگویید.
• نتایج آزمایش را تغییر دهد تا کودک بیمار به نظر برسد.
• برای ایجاد علائم به کودک از نظر جسمی آسیب برساند.

قربانیان اغلب کودکان کوچک هستند. آنها ممکن است آزمایشات دردناک پزشکی را انجام دهند که نیازی به آنها ندارند. آنها حتی احتمال دارد به دلیل اقدامات مراقب بیمار به شدت بیمار شوند یا آسیب ببینند یا بمیرند.

کودکانی که قربانی MSBP می شوند می توانند مشکلات جسمی و عاطفی مادام العمر داشته باشند و در بزرگسالی سندرم مونهاوزن داشته باشند. این نوعی اختلال است که در آن فرد علایم خود را ایجاد یا به دروغ گزارش می کند.

فرد مبتلا به MSBP برای موارد زیر تلاش می کند و در این زمینه ها مهارت های خاصی دارد:

• رفتار خود را مضر نمی داند.
• به دنبال همدردی و توجه است.
• نیاز به احساس قدرت و کنترل دارد.
• دارای مهارت یا تجربه پزشکی است.
• خیلی سخت تلاش می کند تا با کادر پزشکی نزدیک و صمیمی شود.

اگر تمایل به آسیب رساندن به فرزند خود دارید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. کودک آزاری، صرف نظر از دلیل، جرم کیفری محسوب می شود.

علل سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

MSP یک بیماری نادر بوده و علت دقیق آن ناشناخته است. محققان معتقدند كه هر دو عامل روانشناختی و بیولوژیكی در این امر دخیل هستند. بسیاری از افراد مبتلا به MSP در کودکی از نظر جسمی، عاطفی یا جنسی مورد آزار قرار گرفته اند. همچنین به نظر می رسد که استرس ممکن است در ایجاد MSP نقشی داشته باشد. این استرس می تواند به دلیل سابقه یک واقعه آسیب زا، مشکلات زناشویی یا شاید یک بیماری جدی باشد.

مراقبان ممکن است نه تنها از طرف پزشکان و پرستاران بلکه از دیگران در جامعه خود نیز مورد توجه قرار گیرند. به عنوان مثال، همسایگان ممکن است از بسیاری جهات مانند انجام کارهای منزل، آوردن غذا و یا دادن پول به فرد کمک کنند.

تشخیص سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

برای تشخیص سرپرست و یا مراقب مبتلا به این اختلال، باید فرد سوء استفاده از کودک را بپذیرد و تحت درمان روانپزشکی قرار بگیرد. با این حال، افراد مبتلا به MSP صادق نیستند، بنابراین تشخیص این بیماری بسیار دشوار است. علاوه بر آن، پزشكان و اعضای خانواده بیمار ممکن است به راحتی علائم MSP را نادیده بگیرند.

این احتمال وجود دارد که پزشک ابتدا سعی کند بیماری خاصی را در کودک خود تشخیص دهد. اگر کودکی مکرراً با بیماری یا جراحت غیرقابل توجیهی روبرو شود، پزشک ممکن است سوءاستفاده از کودک یا MSP را شک کند. در شرایطی که با جدا کردن کودک از سرپرست یا مراقب، وضعیت بهتری داشته باشد و علائم او بهبود پیدا کند، پزشک به این اختلال مشکوک خواهد شد. اولین وظیفه پزشک این است که با گزارش این سوء ظن ها به مقامات مربوطه، کودک را از دست سوءاستفاده کننده نجات دهد. در مرحله دوم بهتر است هرگونه بیماری، آسیب یا ضربه عاطفی احتمالی کودک تحت درمان قرار بگیرد.

علائم تشخیصی برای سندرم مونشهاوزن توسط مراقب

بررسی سوابق پزشکی کودک برای آزمایشات گذشته، معالجه ها و اقامت در بیمارستان ممکن است به پزشک یا پرستار کمک کند تا در مورد واقعی بودن یک مشکل سلامتی پی ببرد. پزشکان یا پرستاران ممکن است موارد زیر را تشخیص دهند یا به آنها مشکوک شوند:

• دیده شده که مراقب به کودک آسیب می رساند یا علائمی را ایجاد می کند.
• فرزند دیگری در خانواده دچار بیماری یا مرگ غیرقابل توجیهی شده است.
• کودک به یک بیماری مکرر یا غیرمعمول مبتلا است که هیچ دلیل مشخصی ندارد.
• والدین دیگر (معمولاً پدر) در معالجه کودک نقش ندارند، حتی اگر وضعیت کودک وخیم باشد.
• یک مراقب ناگهان پزشکان را تغییر می دهد و در مورد آزمایش و معالجه قبلی دروغ می گوید.
• مراقب ممکن است وقتی وضعیت کودک بدتر می شود به طرز عجیبی آرام یا خوشحال باشد.
• کودک حتی با درمان هایی که باید موثر باشد، بهتر نمی شود. علائم فقط زمانی اتفاق میفتد که مراقب با کودک باشد یا اخیراً با او بوده باشد. اما اگر مراقب در آنجا نباشد علائم بهتر می شوند یا از بین می روند.

درمان سندرم مونشهاوزن

درمان MSP باید شامل کودک و بزرگسال باشد. همچنین شرکت در درمان ممکن است برای کل خانواده مفید باشد.

درمان کودک

هنگامی که مشخص شد کودک مورد آزار قرار گرفته است، باید از او محافظت شود. محافظت از کودک معمولاً به معنای جدا کردن او از مراقب سوء استفاده کننده است. هر بیماری جسمی یا جراحت در کودک درمان شود. کودک ممکن است به مشاوره روانشناسی نیاز داشته باشد.

درمان مراقب

شخص متهم به کودک آزاری احتمالاً با جرائم کیفری روبرو خواهد شد. در صورت مشکوک بودن به MSP، مشاوره روانپزشکی توصیه می شود. درمان فردی یا خانوادگی می توانند به اعضاء خانواده کودک کمک کنند تا با این وضعیت کنار بیایند.

عوارض جدی و خطرناک سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

کودکانی که توسط مراقبین مبتلا به MSP مورد آزار قرار می گیرند، ممکن است به بیماری ها یا جراحات متعددی مبتلا شوند که برخی از آنها می توانند زندگی کودک را تهدید کنند. آنها همچنین ممکن است تحت اقدامات پزشکی دردناک و ترسناک قرار بگیرند. در نتیجه، برخی از کودکان احتمال دارد سالها افسردگی و اضطراب داشته باشند. آنها همچنین در معرض خطر بیشتری برای سندرم مونشهاوزن هستند.

پیش آگهی افراد مبتلا به سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

سرپرست تحت معالجه MSP، نیاز به مشاوره روانپزشکی طولانی مدت دارد. درمان موثر و اصلی این شرایط بسیار دشوار است.

پیش آگهی طولانی مدت این اختلال در کودکانی که تحت آزار و اذیت قرار گرفته اند به میزان آسیب های جسمی و روانی وی بستگی دارد. بسیاری از قربانیان کودک آزاری در طول زندگی در معرض خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب قرار می گیرند.

پیشگیری از سندرم مونشهاوزن توسط مراقبین

هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی در معرض این اختلال قرار می گیرد و هیچ راهی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. با این حال، در صورت مشکوک به MSP، روش هایی برای پیشگیری از تشدید این اختلال وجود دارد.

اگر علائم MSP دارید، قبل از اینکه کودک خود را آزار دهید، بلافاصله به مشاوره روانپزشکی مراجعه کنید. اگر فکر می کنید کودکی مورد آزار قرار گرفته است، با پلیس یا خدمات محافظتی کودک تماس بگیرید.

سخن آخر

سندرم مونهاوزن توسط مراقب (MSBP) یک مشکل بهداشت روانی است که در آن یک مراقب در یک شخص تحت مراقبت خود مانند کودک، یک فرد مسن یا یک فرد معلول، بیماری یا جراحت ایجاد می کند یا باعث آن می شود.

از آنجا که در این وضعیت افراد آسیب پذیر قربانی می شوند، MSBP نوعی کودک آزاری است. اگر به قربانی بودن کودک شک دارید، با مراقب مشکوک مقابله نکنید. این ممکن است مشکل را بدتر کند.