اختلال دلبستگی واکنشی کودکان (RAD) یک بیماری نادر اما جدی است که در آن نوزاد یا کودک خردسال پیوندهای سالم با والدین یا مراقبان را برقرار نمی کند. اگر نیازهای اساسی کودک مثل آسایش، محبت و تربیت تأمین نشود و کودک نتواند وابستگی های دوست داشتنی و پایداری با دیگران برقرار کنند، ممکن است اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است اتفاق بیفند.
درمان این اختلال در کودکان می تواند منجر به ایجاد روابط پایدار و سالم تر شود. درمان های اختلال دلبستگی واکنشی شامل مشاوره روانشناسی، مشاوره و آموزش والدین یا پرستار، یادگیری تعاملات مثبت کودک و مراقبت و ایجاد یک محیط پایدار و تربیتی است.
علل اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
برای احساس امنیت و ایجاد اعتماد، نوزادان و کودکان کم سن و سال به یک محیط پایدار و مراقبتی نیاز دارند. نیازهای اساسی عاطفی و جسمی آنها باید مرتباً برآورده شود. به عنوان مثال، هنگامی که کودک گریه می کند، نیاز به یک وعده غذایی یا تغییر پوشک باید با یک تبادل عاطفی مشترک که ممکن است شامل تماس چشمی، لبخند و نوازش باشد، برآورده شود.
کودکی که نیازهای او نادیده گرفته می شود یا با کمبود پاسخ عاطفی مراقبان روبرو می شود، انتظار مراقبت یا آسایش را ندارد و یا بیش از حد به مراقبان خود وابسته می شوند.
مشخص نیست که چرا برخی از نوزادان و کودکان به اختلال دلبستگی واکنشی مبتلا می شوند و برخی دیگر این مشکل را ندارند. نظریه های مختلفی در مورد اختلال دلبستگی واکنش پذیر و علل آن وجود دارد و تحقیقات بیشتری برای توسعه درک بهتر و بهبود گزینه های تشخیص و درمان لازم است.
عوامل خطر اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
خطر ابتلا به اختلال دلبستگی واکنش پذیر در اثر غفلت جدی اجتماعی و عاطفی یا عدم برقراری روابط مناسب با کودکان ایجاد شود.
کودکان با شرایط زیر در معرض خطر ابتلا به این اختلال قرار دارند:
- کودکانی که طولانی مدت در بیمارستان بستری شده اند.
- کودکانی که در خانه کودک یا موسسه دیگری زندگی می کنند.
- کودکانی که به طور مکرر محل نگهداری یا مراقب آنها تغییر می کند.
- کودکان با والدینی که دارای مشکلات شدید روانی، رفتار مجرمانه یا سو ء مصرف مواد مخدر هستند که باعث اختلال در فرزندپروری آنها می شود.
با این حال، اکثر کودکانی که به شدت مورد بی توجهی والدین قرار می گیرند، به اختلال وابستگی واکنش پذیر مبتلا نمی شوند.
علائم اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
اختلال دلبستگی واکنشی می تواند از نوزادی شروع شود. تحقیقات اندکی در مورد علائم و نشانه های اختلال دلبستگی واکنشی بیش از اوایل کودکی انجام شده است.
برخی از علائم و نشانه های این اختلال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عدم لبخند زدن
- ظاهری غمگین و بی حال
- درخواست کمک از دیگران یا کمک نکردن
- بی علاقه گی به بازی های دسته جمعی
- عقب نشینی، ترس، اندوه یا تحریک پذیری بدون دلیل
- تماشای دیگران از نزدیک اما درگیر تعامل اجتماعی نمی شود.
زمان ضرورت مراجعه به پزشک
اگر کودک شما علائم بالا را بروز می دهد بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید. علائم می تواند در کودکانی رخ دهد که اختلال دلبستگی واکنشی ندارند یا مبتلا به اختلال دیگری مانند اختلال طیف اوتیسم هستند.
بر همین اساس باید فرزند شما توسط روانپزشک کودک یا روانشناس ارزیابی شود. یک رواشناس می تواند علت اصلی بروز علائم و نوع اختلال را به درستی تشخیص دهد.
عوارض اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
اختلال دلبستگی واکنشی بدون درمان، می تواند برای چندین سال ادامه داشته باشد و ممکن است عواقب مادام العمر داشته باشد.
تحقیقات نشان می دهد که برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است صفات بی عاطفه و غیر احساسی از خود نشان دهند. این افراد ممکن است رفتارهای بی رحمی نسبت به مردم یا حیوانات داشته باشد.
پیشگیری اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
هنوز مشخص نیست که چگونه می شود از بروز این اختلال جلوگیری کند اما ممکن است راه هایی برای کاهش خطر ابتلا به آن وجود داشته باشد. نوزادان و کودکان خردسال به یک محیط پایدار و مراقبتی مناسب نیاز دارند. نیازهای اساسی عاطفی و جسمی آنها باید مرتباً برآورده شود. بر همین اساس به والدین توصیه می شود راهکارهای زیر را در نظر بگیرند:
- علت گریه های کودک خود را تشخیص دهید و سریعا برای رفع نیاز کودک خود اقدام کنید.
- از طریق لمس، حالات چهره و لحن صدا، به کودکواکنش های کلامی و غیرکلامی نشان دهید.
- باهمبازی شدن و حرف زدن با کودک، برقراری تماس چشمی و لبخند زدن سعی کنید با کودک خود ارتباط برقرار کنید.
- اگر تجربه و مهارت لازم برای نگهداری از نوزادان یا کودکان را ندارید، در کلاس ها شرکت کنید. شرکت در این کلاس ها به شما کمک می کند تا نحوه تعامل و تربیت کودک را به درستی یاد بگیرید.
تشخیص اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
روانپزشک کودک یا روانشناس می تواند یک معاینه دقیق و عمیق را برای تشخیص اختلال دلبستگی واکنش پذیر انجام دهد.
ارزیابی کودک مبتلا به این اختلال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ارزیابی سبک ها و توانایی های والدین و مراقبت
- مشاهده مستقیم تعامل کودک با والدین یا مراقبان
- جزئیات مربوط به الگوی رفتاری کودک در طول زمان
- نمونه هایی از رفتارهای کودک در موقعیت های مختلف
- اطلاعاتی در مورد تعامل با والدین یا مراقبان و دیگران
- سوالاتی درباره خانه و وضعیت زندگی کودک از بدو تولد
پزشک برای رد و یا تایید کردن سایر اختلالات مشابه مانند شرایط زیر ممکن است از راه های تشخیصی خاصی استفاده کند:
- ناتوانی ذهنی
- اختلالات افسردگی
- اختلال طیف اوتیسم
- سایر اختلالات سازگاری
درمان اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
اعتقاد بر این است که کودکان مبتلا به این اختلال توانایی دلبستگی را دارند، اما این توانایی توسط تجربیات آنها سرکوب شده است. همه کودکان می توانند روابط سالمی داشته باشند اما در هنگام بروز این اختلال، مداخله و تشخیص زودهنگام می تواند موثر تر باشد. هیچ درمان استانداردی برای اختلال دلبستگی واکنشی وجود ندارد، اما این روش باید کودک و والدین یا مراقبان اصلی را درگیر کند.
اهداف درمانی بیشتر بر موارد زیر تاکید دارد:
- ایجاد وضعیت زندگی امن و پایدار برای کودکان
- تقویت تعاملات مثبت و دلبستگی با والدین و مراقبان
درمان خانگی اختلال دلبستگی واکنشی کودکان
برخی از راهکارها که می توانید برای درمان وضعیت کودک خود در نظر بگیرید، عبارتند از:
- یک محیط مثبت، پرتحرک و تعاملی برای کودک فراهم کنید.
- نیازهای پزشکی و مسکن کودک را تا حد ممکن برطرف کنید.
- مراقب و پرستار مناسب و دائمی برای کودک خود انتخاب کنید.
- با پاسخگویی مناسب و مراقبت از کودک، رشد کودک را تشویق کنید.
خدمات دیگری که ممکن است به نفع کودک و خانواده باشد شامل موارد زیر است:
- کلاس های مهارت والدین
- مشاوره روانشناسی فردی و خانوادگی
- آموزش والدین و مراقبان در مورد این شرایط
تکنیک های بحث برانگیز و اجباری
آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا و انجمن روانپزشکی آمریکا در مورد روش های درمانی خطرناک و اثبات نشده برای اختلال دلبستگی واکنش پذیر هشدار داده است… هیچ مدرک علمی برای تأیید این اقدامات بحث برانگیز وجود ندارد. حتی برخی از این روش ها می تواند از نظر روانی و جسمی آسیب رسان باشد و منجر به مرگ تصادفی شود.
اگر قصد دارید هر نوع درمان غیر متعارفی را امتحان کنید، ابتدا با روانپزشک یا روانشناس کودک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید این شواهد مستند است و خطری برای کودک شما ندارد.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
درمان اختلال دلبستگی واکنشی کودکان را می توانید با مراجعه به متخصص اطفال کودک خود شروع کنید. با این حال، ممکن است شما به روانپزشک کودک یا روانشناسی که در تشخیص و درمان اختلال دلبستگی واکنش پذیر یا متخصص اطفال ارجاع داده شوید.
قبل از قرار ملاقات، لیستی از موارد زیر را یادداشت کنید:
- هرگونه مشکلات رفتاری یا مسائل عاطفی که متوجه شده اید و علائم یا نشانه هایی را نیز در بر می گیرد که به نظر می رسد با دلیل قرار ملاقات فرزند شما ارتباطی نداشته باشد.
- اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییر زندگی که شما یا فرزندتان تجربه کرده اید.
- همه داروها، ویتامین ها، داروهای گیاهی یا سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند، از جمله دوزها مصرفی آنها.
برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید، عبارتند از:
- آیا علل احتمالی دیگری نیز وجود دارد؟
- فرزند من به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارد؟
- گزینه های جایگزین درمانی که پیشنهاد می کنید چیست؟
- آیا محدودیتی وجود دارد که فرزند من باید آنها را رعایت کند؟
- چه چیزی احتمالاً باعث مشکلات رفتاری یا مسائل عاطفی فرزند من شده است؟
- آیا خدمات اجتماعی یا گروه های حمایتی برای والدین در شرایط من وجود دارد؟
- فرزند من بیماری دیگری هم دارد. چگونه می توانم آنها را به بهترین نحو مدیریت کنم؟
- آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد که بتوانم استفاده کنم؟چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
پزشک یا ارائه دهنده بهداشت روان کودک شما احتمالاً چندین سوال از شما می پرسد، از جمله:
- آیا می توانید تعاملات مثبت و منفی با کودک خود را توصیف کنید؟
- آیا مسائل رفتاری یا عاطفی کودک شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
- آیا می توانید وضعیت زندگی و زندگی فرزند و خانواده خود را از زمان تولد توصیف کنید؟
- چه موقع برای اولین بار متوجه مشکلات رفتار یا واکنش های عاطفی فرزند خود شدید؟
- مسائل رفتاری یا عاطفی فرزند شما چگونه در توانایی عملکرد وی یا تعامل با دیگران اختلال ایجاد می کند؟
اگر به دنبال درمان اختلال کودک خود به صورت مشاوره آنلاین با روانشناسان و روانپزشکان حرفه ای هستید ما خدمات مشاوره آنلاین پزشکت را به شما معرفی می کنیم. ای خدمات به صورت چت های صوتی، تصویری و حتی تلفنی ارائه می شود که درمانگران حرفه ای ما به صورت 24 ساعت شبانه روز آماده ارائه مشاوره به شما دوست عزیز هستند.
آخرین دیدگاهها