سینوزیت

به حفره های پر از هوا در پشت بینی، گونه ها و پیشانی، سینوس گفته می شوند. سینوزیت یا عفونت سینوس ها بیماری حاد یا مزمنی است که می تواند در اثر ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، آلرژی ها یا حتی یک واکنش خود ایمنی ایجاد شود. درد در مجرای بینی می تواند نشانه ای از سینوزیت باشد. پزشکان اغلب از سینوزیت به عنوان سینو رینوزیت نام می برند، زیرا التهاب سینوس ها تقریباً همیشه با التهاب بینی معروف به رینیت هم زمان رخ می دهد، التهاب سینوس ها و بینی ممکن است که هم در بزرگسالان و هم در کودکان تأثیر بگذارد.

انواع سینوزیت

این بیماری  همیشه شامل تورم بینی و ایجاد مخاط ملتهب است، اما انواع مختلفی وجود دارد و عفونت سینوس ها می توانند در مدت زمان مختلفی دوام داشته باشند.

سینوزیت حاد: تا 4 هفته ادامه دارد و شایع ترین نوع آن است.

سینوزیت تحت حاد: علائم طولانی تر از دوره حاد، بین 4 تا 12 هفته است.

سینوزیت مزمن: علائم بعد از 12 هفته ادامه دارند. ممکن است نیاز به درمان تهاجمی و احتمالاً عمل جراحی باشد.

زمان بهبودی و درمان به انو ع آن بستگی دارد.

علائم سینوزیت

علائم بسته به طول و شدت عفونت متفاوت است.

اگر بیمار دو یا چند مورد از علائم زیر را همراه با ترشحات غلیظ، سبز یا زرد بینی داشته باشد، ممکن است به نوع حاد مبتلا باشد.

در موارد پیشرفته تر، علائم زیر نیز ممکن است وجود داشته باشد:

• تب
• بوی بد دهان
• خستگی
• درد دندان
• سردرد

اگر این علائم به مدت 12 هفته یا بیشتر ادامه یابد، پزشک ممکن است نوع مزمن را تشخیص دهد.

علائم نوع مزمن آن عبارتند از:

• گلو درد
• درد گوش
• التهاب بینی
• ترشحات گلو
• انسداد بینی یا احتقان بینی
• کاهش حس بویایی و چشایی
• درد در ناحیه فک فوقانی و دندان
• ترشحات غلیظ و زرد رنگ از بینی
• درد، حساسیت و تورم در اطراف چشم، گونه، بینی یا پیشانی

هر دو نوع سینوزیت، علائم مشابهی دارند، اما سینوزیت حاد یک عفونت موقتی سینوس ها است که اغلب با سرماخوردگی همراه است. علائم و نشانه های سینوزیت مزمن حداقل 12 هفته طول می کشد، اما شما ممکن است قبل از ابتلا سینوزیت مزمن چندین بار مبتلا به سینوزیت حاد شوید. تب نشانه شایع سینوزیت مزمن نیست، اما ممکن است، هنگام ابتلا به سینوزیت حاد، تب داشته باشید.

اگر علائم زیر را دارید شما باید سریعاً به پزشکتان مراجعه کنید:

• شما چندین بار دچار سینوزیت شده اید ولی به درمان پاسخ نداده اید.
• علائم شما بیش از 10 روز ادامه دارد.

علت سینوزیت

سینوزیت می تواند با عوامل مختلفی ایجاد شود، اما همیشه از احتباس مایعات در سینوس ها شروع می شود.

ویروس ها: در بزرگسالان، 90 درصد علل سینوزیت ناشی از ویروس است.

باکتری ها: در بزرگسالان، ده درصد بیماری ناشی از باکتری ها است.

آلاینده ها: مواد شیمیایی یا مواد تحریک کننده موجود در هوا می توانند باعث ایجاد مخاط ملتهب شوند.

عوامل خطر سینوزیت

موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به سینوزیت فرد را افزایش دهد:

عفونت های قبلی دستگاه تنفسی: مانند سرماخوردگی

پولیپ بینی: پولیپ بینی می تواند منجر به التهاب شود.

ضعف ایمنی: به عنوان مثال، به دلیل وضعیت سلامتی یا برخی از انواع درمان ها

واکنش آلرژیک به موادی مانند گرد و غبار، گرده و موهای حیوانات

مشکلات ساختاری در بینی: مانند وجود یک سپتوم انحرافی (سپتوم استخوان و غضروفی است که بینی را به دو بینی تقسیم می کند. وقتی دیواره میان بینی از طریق آسیب دیدگی یا رشد به یک طرف انحراف یابد، می تواند منجر به عفونت و التهاب مکرر شود.)

تشخیص سینوزیت

پزشک معاینه جسمی را انجام می دهد و در مورد علائم از بیمار سؤال می پرسد. معاینه جسمی، معمولاً برای تشخیص مناسب کافی است. پزشکتان ممکن است از حفره بینی را با یک منبع نوری یا وسیله کوچک به نام اتوسکوپ معاینه کند، که می تواند برای معاینه گوش ها نیز استفاده شود. در صورت تداوم علائم، پزشک می تواند برای معاینه بیشتر، بیمار را به متخصص گوش ،حلق و بینی (ENT) ارجاع دهد. متخصص گوش ،حلق و بینی ممکن است از برای معاینه آندوسکوپ را درون بینی استفاده کند، آندوسکوپ، یک لوله کوچک، نازک و انعطاف پذیر با یک نور و دوربین وصل شده است. آندوسکوپ می تواند تصاویر واضحی را از  درون بینی ارائه دهد. در موارد سینوزیت مداوم یا شدید ممکن است به سی تی اسکن نیاز باشد.

عوارض سینوزیت

ذر سیتوزیت مزمن عوارض جدی نادر است. اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات بینایی، اگر عفونت سینوس شما به کاسه یا حدقه چشم  شما انتشار یابد، می تواند باعث کاهش دید یا احتمالاً نابینایی شود که می تواند دائمی باشد.
عفونت های غیر معمول، بیمار ممکن است دچار التهاب پرده ها (مننژیت) و جمع شدن مایعات اطراف مغز و نخاع (هیدروسفالی)، عفونت در استخوان ها یا عفونت خطرناک پوستی شود.

پیشگیری سینوزیت

این اقدامات را انجام دهید تا خطر ابتلا به سینوزیت مزمن را کاهش دهید:

• تماس با افرادی که سرماخوردگی دارند را به حداقل برسانید. دستان خود را بطور مکرر با صابون و آب مخصوصاً قبل از غذا بشویید.
• آلرژی های خود را درمان و مدیریت کنید. تا جایی که ممکن است از قرار گرفتن در معرض عواملی که به آن ها حساسیت دارید خودداری کنید.
• از استنشاق دود سیگار و هوای آلوده خودداری کنید. دود دخانیات و آلاینده های هوا می توانند ریه ها و مجرای بینی را تحریک کنند.
• از دستگاه رطوبت ساز استفاده کنید. مرطوب نگه داشتن هوا به جلوگیری از ابتلا به سینوزیت کمک می کند.

این مراحل می تواند به تسکین علائم سینوزیت کمک کند:

سینوس های خود را مرطوب کنید، هنگامی که  از بخار یک دستگاه بخور استفاده می کنید، حوله را روی سر خود بکشید. بخار را به سمت صورت خود هدایت دارید. یا دوش بگیرید و در هوای گرم و مرطوب تنفس کنید تا درد را تسکین دهید و به تخلیه خلط کمک کنید.

مجازی بینی خود را بشویید، برای شستشوی مجاری بینی از یک بطری با فشار، استفاده کنید. برای جلوگیری از کم شدن گرد و غبار، واحدهای تهویه مطبوع را راه اندازی کنید.

استنشاق بخار، تنفس هوای گرم و مرطوب می تواند باعث تسکین احتقان شود. در خانه، بخار شدن از یک دستگاه بخور، احتمالاً با چند قطره روغن منتول یا روغن اکالیپتوس، می تواند به انسداد سینوس ها کمک کند. روغن های اساسی نباید مستقیم خوزده یا بلعیده شوند.

نوشیدن مایعات و استراحت، نوشیدن مایعات به طور مرتب و جلوگیری از فشار بیش از حد می تواند به کاهش علائم کمک کند.

درمان سینوزیت

گزینه های درمانی بستگی به مدت زمان بیماری دارد.

سینوزیت حاد و تحت حاد: بیشتر موارد بدون درمان برطرف می شود.

با این حال، این بیماری می تواند ناراحت کننده باشد، بنابراین افراد اغلب برای تسکین علائم از داروهای خانگی و داروهای بدون نسخه (OTC) استفاده می کنند. اسپری بینی ممکن است علائم را تسکین دهد.

در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• علائم بیش از 7 تا 10 روز ادامه دارد.
• تب بالاتر از 101.5 درجه فارنهایت یا حدود 38.6 درجه سانتیگراد است.
• سردردی که با داروهای بدون نسخه (OTC) برطرف نمی شود.
• اختلالات بینایی یا تورم در اطراف چشم وجود دارد.
• علائم پس از مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک درمان نشده و ادامه دارد.

سینوزیت مزمن: معمولاً از نظر علت، از نوع میکروبی نیست، بنابراین بعید است که آنتی بیوتیک ها علائم را برطرف کنند. عفونت قارچی را می توان با داروهای ضد قارچ درمان کرد.

اسپری های کورتیکواستروئیدی (کورتون) بینی می توانند در موارد عود مکرر سینوزیت کمک کنند، اما تجویز اسپری نیاز به نسخه و نظارت پزشکتان دارد.

در سینوزیت آلرژیک، درمان آلرژی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض مواد تحریک کننده می تواند از بروز سینوزیت مزمن جلوگیری کند.

عمل جراحی در سینوزیت

شکل ظاهری بینی مانند سپتوم (تیغه و دیواره بین دو سوراخ بینی) انحرافی ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد. اگر پولیپ وجود داشته باشد، یا اگر سینوزیت در برابر سایر درمان ها مقاومت کرده باشد، ممکن است پزشک جراحی نیز را توصیه کند.

عمل جراحی سینوس آندوسکوپی عملکردی (FESS): روش اصلی مورد استفاده برای درمان سینوزیت است، اما ممکن است جراحی های دیگر نیز لازم باشد زیرا سایر قسمت های بینی اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند. برای جلوگیری از بازگشت بیماری ممکن است باز هم عمل جراحی نیاز باشد.

جراحی همیشه باید آخرین راه حل برای درمان سینوزیت در کودکان باشد.

تفاوت سرماخوردگی و سینوزیت

علائم سرماخوردگی و سینوزیت غالباً یکسان و مشابه هستند، بنابراین افتراق این دو بیماری می تواند دشوار باشد. رینیت اصطلاح سرماخوردگی است که نوعی عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی می باشد، در حالی که سینوزیت یک عفونت سینوسی است.

بیش از 100 ویروس مختلف باعث سرماخوردگی می شود. سرماخوردگی هنگامی منتقل می یابد که شخصی که ویروس دارد سرفه کند یا قطرات حاوی ویروس را با عطسه خود منتشر کند.

سرماخوردگی در صورت تورم سینوس ها می تواند منجر به عفونت سینوس شود.

تفاوت اصلی بین سرماخوردگی و عفونت سینوس در مدت زمان علائم است. بیشتر افراد بعد 5 تا 10 روز از سرماخوردگی بهبود می یابند. سینوزیت در افرادی که دچار بیماری مزمن هستند می تواند به مدت 4 هفته یا گاهی بیش از 3 ماه در طول بکشد.
برای درمان سینوزیت ممکن است نیاز به درمان دارویی یا جراحی باشد، اما سرماخوردگی نیاز به درمان تهاجمی ندارد.