راه رفتن روی انگشتان پا

بچه ها اغلب راه رفتن روی انگشتان پا را تمرین می کنند، پس آیا والدین باید نگران باشند؟ آیا راه رفتن روی انگشتان پا نشان دهنده وجود یک مشکل جدی در کودکان است یا چیزی است که به مرور زمان آنها یاد خواهند گرفت که آن را کنترل کنند؟ ممکن است اینکه فرزندتان با با نوک پا راه می رود شما را نگران کند.

اگرچه راه رفتن روی انگشتان پا می تواند نقطه شروعی برای برخی از بیماری های زمینه ای باشد، اما بچه ها معمولاً با افزایش سن از انجام آن دست می کشند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد راه رفتن با پنجه پا در کودکان و زمانی که باید با پزشک مشورت کنید، به خواندن این مقاله از پزشکت ادامه دهید.

علت راه رفتن کودکان با نوک انگشتان پا چیست؟

هنگامی که یک کودک نوپا روی پنجه پا راه می‌رود و پاشنه‌هایش را از زمین جدا می‌کند، به آن راه رفتن انگشت پا می‌گویند. این دوره رشد می تواند از سه ماه تا سه سال طول بکشد و معمولا در کودکانی که تازه شروع به راه رفتن می کنند دیده می شود. راه رفتن روی پنجه پا می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، بنابراین تعیین علت مهم است.

از آنجایی که کودکان راه رفتن روی نوک پا را معمولا پس از گذشت حدود دو یا سه سال فراموش می شود، بنابراین جای نگرانی برای این موضوع وجود ندارد. با این حال، برخی از دلایل و اختلالات زمینه ای که ممکن است در این امر دخیل باشند، عبارتند از:

اوتیسم

کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم و ​​تاخیر در رشد ممکن است راه رفتن با انگشتان بلند پا، گفتار و اختلالات اجتماعی را از خود نشان دهند.

سندرم

در صورتی که هیچ بیماری زمینه‌ای وجود نداشته باشد و مفصل مچ پا به طور طبیعی حرکت کند، راه رفتن ایدیوپاتیک انگشت پا ممکن است باعث ادامه یافتن راه رفتن کودک با پنجه پا شود. این وضعیت نشان می دهد که هدفی برای این انجام این کار وجود ندارد و ممکن است کودکان از روی عادت شروع به راه رفتن با پنجه پا خود کرده باشند.

فلج مغزی

تاندون آشیل در فلج مغزی گاهی اوقات می‌تواند کشیده شود. که در این صورت کودکان نمی توانند پاهای خود را صاف روی زمین بگذارند.  این نوع اختلال ممکن است راه رفتن با پنجه پا را تقویت کرده و کودکان را تشویق کند که روی پنجه پا راه بروند.

مشکلات ایستادن و راه رفتن با انواع مختلف فلج مغزی مرتبط است. به عنوان مثال، گروه‌های عضلانی اطراف پا در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک به شدت سفت می‌شوند و راه رفتن را به چالش می‌کشند. گاهی اوقات نوزادان نارس ممکن است خونریزی های مغزی را نیز تجربه کنند که منجر به فلج مغزی، مشکل در راه رفتن و راه رفتن با پنجه پامی شود.

علائم راه رفتن روی انگشتان پا چیست؟

برخی از علائمی که می تواند نشان دهنده این باشد که کودکان راه رفتن را با نوک انگشتان پا آغاز می کنند، عبارتند از:

• افتادن مکرر
• سفتی عضلات ساق پا
• ناراحتی در پا یا ساق پا
• ناتوانی های رشدی، به ویژه در خصوص تعادل و توانایی های پرش

راه رفتن روی انگشتان پا ایدیوپاتیک چیست؟

راه رفتن روی پنجه پا در کودکان خردسال که علل مشخصی نداشته باشد به عنوان راه رفتن به صورت ایدیوپاتیک شناخته می شود. این ممکن است در مورد بچه‌های بزرگ‌تری که از روی عادت، به دلایل رفتاری یا به دلیل کشیدگی عضلات تاندون ناشی از راه رفتن مکرر روی پنجه پا راه می‌روند، صدق کند. راه رفتن با پنجه پا تمرینی است که بسیاری از کودکان به دلایل نامشخص آن را انجام می دهند. بنابراین اصطلاح «راه رفتن انگشت پا ایدیوپاتیک» به این اختلال اشاره دارد.

درمان راه رفتن روی انگشتان پا در کودکان

درمان هایی وجود دارند که می تواند در رفع این نوع راه رفتن موثر باشند. برخی از این راهکار های درمانی، عبارتند از:

فیزیوتراپی

تمرینات کششی و ماساژهای سبک عضلات پا ممکن است به کودکانی که در مراحل اولیه با انگشت پا راه می‌روند کمک کند.

ارتز برای مچ پا، پا و ساق پا

یک بریس مخصوص به نام ارتز مچ پا برای نگه داشتن مچ پا در وضعیت مناسب ساخته می شود. این بریس‌ها فشاری را که راه رفتن با انگشت بلند روی عضلات انگشت پا وارد می‌کند کاهش می‌دهد. علاوه بر این، ارتز مچ پا باعث افزایش خم شدن و اکستنشن پا می شود. همچنین به شل شدن عضلات کمک می کند.

جراحی

اگر درمان‌های محافظه‌کارانه مختلف در کنترل راه رفتن پنجه پا ناکام باشند، جراحی به عنوان آخرین راه‌حل توصیه می‌شود. تاندون آشیل در ناحیه مچ پا با جراحی برای درمان راه رفتن انگشت پا بلند می شود. کشش تاندون ها دامنه وسیع تری از حرکت را تشویق و عملکرد صحیح مچ پا و پا را امکان پذیر می کند.

انجام حرکات کششی منظم

ماهیچه‌ها در کودکان انعطاف‌پذیر نیستند. حرکات کششی می تواند به آنها در بهبود دامنه حرکتی در مچ پا و شل شدن عضلات سفت کمک کند.

استفاده از وزنه

استفاده از این وزنه ها می توانند به کشش تاندون پای کودک کمک کند و او را قادر سازد تا با کف پای صاف راه برود. همیشه از وزنه های مناسب برای موقعیت مناسب استفاده کنید و قبل از سرمایه گذاری با یک پزشک مشورت کنید.

پوشیدن کفش های مناسب

می‌توانید با پوشیدن کفش‌های مناسب با حمایت کافی از مچ پا، از راه رفتن با انگشتان پا کودکان خود اجتناب کنید. برای اینکه آنها یاد بگیرند خودشان راه بروند، می توانید از کودک خود بخواهید که مرتباً در خانه کفش بپوشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

خوشبختانه، شانس بهبودی کمتری برای بیماری هایی وجود دارد که می تواند ناشی از راه رفتن با انگشتان پا باشد. این به عنوان یک مرحله معمولی رشد نوزاد در راه رفتن اولیه در نظر گرفته می شود. بیشتر اوقات، بدون هیچ گونه کمک پزشکی، بچه ها شروع به راه رفتن و لمس پاهای خود با زمین لمس می کنند.

با این حال، اگر کودک دارای بیماری زمینه ای مرتبط با راه رفتن با پنجه (بالای 2 سال)، چالش راه رفتن، روی پنجه پا پس از مدتی راه رفتن منظم بازگردد، توصیه می شود فوراً به دنبال درمان های پزشکی باشید.

بچه‌ها معمولاً راه رفتن را با پنجه پا آغاز میکنند. بیشتر آنها در نهایت این عادت را ترک و به حالت پاشنه تا پنجه روی می آورند. با این حال، راه رفتن با پنجه پا گاهی اوقات نشانه یک مشکل پزشکی است. اگر در مورد نحوه راه رفتن کوک خود نگران هستید، با پزشک مشورت کنید. آنها می توانند تعیین کنند که آیا راه رفتن با انگشت برای کودک شما مشکل ساز است یا خیر و بهترین اقدام در این زمینه چیست.

راه رفتن روی انگشت پا در کودکان اوتیسم

راه رفتن روی پنجه پا در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بیشتر از کودکانی که ASD ندارند اتفاق می افتد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که 9 درصد از کودکان در این طیف انگشت راه می‌روند. همین مطالعه نشان داد که کمتر از 0.5 درصد از کودکان بدون تشخیص اوتیسم، راهروی انگشتان پا بودند.

دلایل این افزایش مشخص نیست. زیرا هیچ ارتباط مستقیمی بین اوتیسم و ​​راه رفتن با انگشتان پا وجود ندارد. ممکن است سفت شدن عضلات پاشنه، دامنه حرکتی در مچ پا کودک شما را محدود کند.

راه رفتن روی انگشتان پا با اوتیسم نیز ممکن است مرتبط با حس باشد. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم سیستم دهلیزی ناکارآمدی دارند. سیستم دهلیزی مسئول ارائه بازخورد مغز در مورد حرکت، موقعیت و جهت گیری فضایی است. ممکن است مسئول راه رفتن روی پنجه پا باشد. دانشمندان برای درک اینکه چگونه پردازش حسی ممکن است باعث راه رفتن روی پنجه پا در کودکان مبتلا به اوتیسم شود، باید تحقیقات بیشتری انجام دهند.

راه رفتن روی انگشتان پا در بزرگسالان

برخی افراد تا بزرگسالی روی انگشتان پا راه می روند. آن‌ها ممکن است در کودکی سعی کرده‌اند راه رفتن انگشت پا را اصلاح کنند، اما هرگز از موفق نشده‌اند یا درمان بی‌اثر بوده است.

گاهی اوقات، راه رفتن روی پنجه پا در بزرگسالی به دلایل نامعلومی شروع می شود. برخی از بیماری هایی که بر پاهای شما تأثیر می گذارد، گاهی اوقات می تواند باعث راه رفتن روی پنجه پا شود. میخچه، پینه و نوروپاتی محیطی همگی ممکن است باعث راه رفتن روی پنجه پا شوند.

پیش‌آگهی کودکانی که روی انگشتان پا راه می‌روند

پیش آگهی کودک شما برای راه رفتن روی پنجه پا به علت اصلی آن بستگی دارد. در راه رفتن پا به روش ایدیوپاتیک، اکثر کودکان با درمان به طور کامل بهبود می یابند و یاد می گیرند که با کف پا و صاف راه بروند. آنها معمولاً می توانند در ورزش و سایر فعالیت های تفریحی شرکت کنند. با این حال، برخی از کودکان حتی پس از درمان یا جراحی به راه رفتن روی انگشتان خود ادامه می دهند. به همین دلیل است که بریس های پا ممکن است برای جلوگیری از راه رفتن روی پنجه پا ضروری و مفید باشند.

عوارض راه رفتن روی انگشتان پا

راه رفتن مداوم با انگشتان پا ممکن است باعث شود ماهیچه های ساق پا و تاندون آشیل کودک بیشتر سفت شود. این وضعیت می تواند راه رفتن با کف پای صاف را برای کودک شما دشوار یا حتی غیرممکن کند. علاوه بر این، کودک شما ممکن است دامنه حرکتی کمتری در پاها و مچ پا داشته یا در پوشیدن کفش یا کفش برای برخی ورزش‌ها مانند اسکیت روی یخ مشکل داشته باشد. سایر مشکلات و دردهای اسکلتی عضلانی ممکن است با رشد آنها در بزرگسالی ایجاد شوند، اگر راه رفتن با انگشتان پا را مدیریت نکنند.