مسکن برای کودکان

ابتلا به فرزندان و درد کشیدن کودکان، می تواند والدین آنها را مضطرب کند و به نظر می رسد ساده ترین راه برای تسکین درد در این شرایط، استفاده از دارو های مسکن برای کودکان باشد. اما آیا واقعا انواع مسکن برای کودکان بی خطر هستند؟ کودکان چه مسکن و داروهایی را می توانند مصرف کنند؟ کدام مسکن ها در کودکان منجر به بروز عوارض جدی می شوند؟ ما در این مقاله از پزشکت به شما کمک خواهیم کرد تا در مورد هر آنچه که باید در مورد داروهای مسکن برای کودکان را بدانید اطلاعات بیشتری را کسب کنید. برای آگاهی از مزایا و مضرات مسکن ها و بی خطر بودن یا نبودن آنها برای استفاده از کودکان، ادامه مقاله را تا انتها بخوانید.

آیا مسکن برای کودکان بی خطر است؟

باید این نکته را در نظر داشته باشید که به طور کلی، مسکن‌ها علت درد را درمان نمی‌کنند، بلکه فقط نحوه واکنش بدن کودک به آن را تغییر می‌دهند. برخی از مسکن ها برای کودکان بی خطر هستند، اما استفاده طولانی مدت از این داروها می تواند باعث بروز عوارض احتمالی جدی یا مسمومیت در صورت استفاده در دوزهای بالاتر شود. شما باید دوز تجویز شده را برای کوتاه ترین دوره ممکن مصرف کنید. بنابراین، مصرف مسکن به کودکان بدون تجویز متخصص اطفال کار درستی نیست.

چه زمانی می توانیم به کودک خود مسکن بدهیم؟

اگر کودک شما از درد خفیف ناشی از آسیب در حین بازی یا رگ به رگ شدن عضلانی رنج می برد، روش های غیردارویی مانند استفاده از پماد تسکین دهنده و آرام کردن کودک را امتحان کنید تا حواس کودک شما از درد پرت شود. ممکن است دیدن تحمل درد در کودکتان دشوار باشد، اما استفاده از مسکن برای درد خفیف ممکن است کار درستی نباشد.

با این حال، اگر کودک شما درد شدید ناشی از شکستگی‌ها را تجربه می‌کند، تحت عمل جراحی قرار گرفته یا بدن درد شدیدی دارد، ممکن است دادن مسکن برای کمک به خواب و بهبود بهتر کودک بسیار مهم باشد.

کدام مسکن برای کودکان مناسب است؟

مسکن‌ها به دو دسته‌ی مسکن‌های غیرافیونی یا بدون نسخه و مسکن‌های اپیوئیدی یا تجویزی طبقه‌بندی می‌شوند.

مسکن های بدون نسخه یا مسکن های غیر مخدر

این داروها نیازی به تجویز پزشک ندارند. اما همیشه توصیه می شود قبل از استفاده از آنها برای کودکان با پزشک مشورت کنید. در زیر برخی از مسکن های بدون نسخه وجود دارد که می توانید در صورت لزوم به کودکان خود بدهید.

پاراستامول (استامینوفن)

پاراستامول باید به نوزادان زیر یک ماه فقط پس از مشورت با پزشک داده شود. همچنین هرگز بیش از دوز تجویز شده تجویز نکنید. پاراستامول بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، به طور کلی بی خطر است و عوارض جانبی کمی دارد. با این حال، مصرف بیش از حد می تواند باعث مسمومیت کبدی شود. همچنین در تجویز این دارو به کودکانی که دچار سوءتغذیه هستند و از داروهای محرک آنزیم سیتوکروم P 450 استفاده می کنند، باید احتیاط ویژه ای صورت گیرد.

ایبوپروفن

ایبوپروفن (Motrin, Avdil) یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است و به عنوان یک مسکن بی خطر برای کودکان در نظر گرفته می شود. معمولاً به کاهش تورم، تسکین درد و کاهش تب در کودکان بزرگتر از سه ماه یا کسانی که وزن آنها 5 کیلوگرم یا بیشتر است کمک می کند. ایبوپروفن برای کودکان مبتلا به آسم، بیماری کلیوی یا کبدی مناسب نیست. بنابراین، همیشه قبل از دادن ایبوپروفن به کودک خود با پزشک خود مشورت کنید.

اگرچه این یک مسکن موثر است، اما ممکن است عوارضی را در کودک شما ایجاد کند، از جمله:

• دل درد
• حالت تهوع
• سوء هاضمه یا سوزش سر دل

اگرچه ممکن است عوارض جانبی نادر و جدی تری مانند مدفوع سیاه یا خونی، وجود خون در ادرار یا واکنش آلرژیک جدی رخ دهد. در صورت بروز هر یک از این موارد، فوراً با پزشک یا اورژانس خود مشورت کنید.

آسپرین

آسپرین یا سالیسیلات یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که معمولاً برای کاهش تب و تسکین درد خفیف تا متوسط ​​در بزرگسالان استفاده می‌شود. با این حال، این دارو به ندرت در کودکان زیر 16 سال تجویز می شود. به دلیل خطر بالقوه آن برای ایجاد شرایط جدی، معروف به سندرم ری، که در آن کبد و مغز آسیب می بینند.

اگر پزشک کودک شما آسپرین تجویز کرده باشد، اینها می تواند برخی از عوارض جانبی باشد:

• سوء هاضمه خفیف
• خونریزی بیش از حد طبیعی

برخی از عوارض جانبی جدی تر عبارتند از:

• دست های متورم
• درد شکم یا حالت تهوع
• واکنش آلرژیک جدی
• مفاصل دردناک دست و پا
• تاول های قرمز و لایه برداری پوست
• پوست زرد یا سفیدی چشم زرد می شود.

اگر متوجه هر یک از این عوارض شدید، کودک خود را نزد پزشک ببرید.

داروهای ضد درد با نسخه یا مواد افیونی

این داروهای مسکن فقط با تجویز پزشک در دسترس هستند. پزشک آنها را در شرایطی که کودک شما درد شدید و مزمن را تجربه می کند، تجویز می کند.

مورفین

مورفین یک مسکن موثر درد است و اغلب در کودکانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، استفاده می شود. برای کودکان و نوزادان بی خطر در نظر گرفته می شود. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مشخص می کند که ایمنی و اثربخشی تزریق مورفین و محلول خوراکی در بیماران کودکان زیر 18 سال ثابت نشده است. بنابراین، پزشک کودک شما ممکن است مورفین را تجویز کند، زمانی که سایر روش‌های درمانی نتوانند تسکین دهند.

هنگامی که به عنوان مسکن استفاده می شود، شانس وابستگی به آن کم است. با این حال، بدن فرزند شما می تواند وابستگی و علائم ترک را نشان دهد. پزشکان معمولاً رژیمی را تجویز می کنند که در آن دوز دارو به تدریج کاهش می یابد.

حتی اگر مورفین بی خطر باشد، عوارض جانبی کمی دارد مانند:

• غش کردن
• خواب آلودگی
• مشکلات تنفسی

در صورتی که کودک شما از این بیماری رنج می برد، مورفین نیز منع مصرف دارد.

• دپرسیون تنفسی
• آسم برونش حاد یا شدید
• انسداد دستگاه گوارش
• حساسیت به مورفین

لازم به ذکر است که مرفین فقط با تجویز پزشک مصرف شود و هرگز به صورت خوددرمانی مصرف نشود.

کدئین

کمیته ارزیابی ریسک آژانس دارویی اروپا (PRAC) هشدار می دهد که کدئین فقط باید برای دردهای حاد متوسط ​​در کودکان بالای 12 سال استفاده شود. USFDA همچنین هشدار می دهد که داروهای حاوی کدئین نباید برای کودکان زیر 12 سال استفاده شود. همچنین هشدار می دهد که استفاده از کدئین برای کودکان بین 12 تا 18 سال که چاق هستند یا آپنه انسدادی خواب و بیماری شدید ریوی دارند توصیه نمی شود.

همچنین، کدئین در کودکانی که برای برداشتن لوزه‌ها یا آدنوئیدها تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، ممنوع است، زیرا می‌تواند باعث مشکلات تنفسی شود. عوارض جانبی کدئین عبارتند از:

• خواب آلودگی
• سبکی سر
• سرگیجه
• آرام بخش
• تنگی نفس
• حالت تهوع
• استفراغ
• تعریق
• یبوست

حتی قبل از استفاده از مسکن های بدون نسخه، بهتر است با پزشک کودک خود مشورت کنید. در صورتی که به کودکشان مسکن داده شود، والدین باید برخی از اقدامات ایمنی را رعایت کنند.

نکات ایمنی برای دادن مسکن به کودکان

مصرف مسکن در کودکان را جدی بگیرید و با رعایت این نکات از مصرف بیش از حد آن اجتناب کنید:

همیشه برچسب های محصول را بررسی کنید تا بدانید که آیا از قدرت و دوز مناسب مطابق با وزن و سن کودک خود استفاده می کنید یا خیر.

مسکن ها با نام های تجاری مختلفی به فروش می رسند. هر محصول دارای قدرت های متفاوتی است و ممکن است ترکیبات دیگری نیز داشته باشد. برچسب را بخوانید و هر گونه شک و تردید را با داروساز خود در میان بگذارید.

• هرگز بدون مشورت با پزشک دوز را دوبرابر نکنید یا کاهش ندهید.
• اگر یک نوبت را فراموش کردید، به برنامه درمان خود ادامه دهید. دوز را دوبرابر نکنید یا دو دوز را در یک زمان ارائه نکنید زیرا ممکن است منجر به مسمومیت شود.
• اگر مسکن یک داروی مایع است، همیشه از دستگاه اندازه گیری ارائه شده همراه دارو استفاده کنید.
• برچسب های دارو را بررسی کنید زیرا برخی از مسکن ها می توانند آسپرین داشته باشند که برای کودکان بی خطر نیست.
• مطمئن شوید که بطری های دارو را محکم بسته و دور از دسترس کودک قرار دهید.

داروهای مورد استفاده برای درمان درد در کودکان

استامینوفن (تیلنول)، که بدون نسخه در دسترس است، و مواد افیونی (نیاز به تجویز پزشک) اغلب برای تسکین درد در کودکان استفاده می شود. پزشک شما ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ( NSAIDs ) مانند ایبوپروفن بدون نسخه یا با نسخه را توصیه کند. اوپیوئیدها داروهای ضد درد مخدری هستند که حاوی مواد افیونی طبیعی، مصنوعی یا نیمه مصنوعی هستند. مواد افیونی اغلب برای درمان دردهای حاد مانند دردهای کوتاه مدت پس از جراحی استفاده می شود. از ترامادول برای درد و کدئین نباید برای درد یا سرفه در کودکان زیر 12 سال استفاده شود. کودکان زیر 18 سال نباید پس از جراحی برای برداشتن لوزه ها یا آدنوئیدهای خود از ترامادول استفاده کنند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که می توانند درد و یا شرایط عاطفی را با تنظیم سطوح انتقال دهنده های عصبی (مواد شیمیایی طبیعی) در مغز درمان کنند

مسکن اپیدورال

مسکن اپیدورال را می توان در اطراف جراحی های بزرگ مانند جراحی های شکم، اندام تحتانی یا ستون فقرات برای کنترل درد بعد از عمل انجام داد. داروی ضد درد به فضای اپیدورال نخاع تزریق می شود.

در حالی که این داروها همان داروهایی است که برای درد به بزرگسالان داده می شود، دوز آن برای کودکان یکسان نیست. دوز دارو برای کودکان احتمالا کمتر از بزرگسالان متوسط ​​خواهد بود، زیرا بر اساس وزن بیمار است . رعایت دوز دقیق تجویز شده توسط پزشک کودک بسیار مهم است.

سخن آخر

استفاده از مسکن برای کودکان باید عاقلانه و تنها تحت نظارت یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص اطفال انجام شود. در صورت درد یا آسیب خفیف، توصیه می شود که با کمک درمان های موضعی، مانند استفاده از پماد موضعی یا ماساژ ناحیه آسیب دیده، درد را تسکین دهید. اگر درد غیرقابل تحمل شد یا بدتر شد، هیچ گونه داروی مسکن بدون نسخه به کودک ندهید. در عوض، با دکتری مشورت کنید که ممکن است داروهای ایمن را بر اساس علت اصلی پیشنهاد کند.