لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

مصرف ایبوپروفن در کرونا

مصرف ایبوپروفن در دوران کروناویروس | پزشکت

فهرست مطالب

مصرف ایبوپروفن در کرونا

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

-----------------------------------------

نگرانی های ناشی از مصرف ایبوپروفن در کرونا، سازمان غذا و دارو آمریکا FDA را مجبور کرده که در مورد این دارو بررسی های بیشتری را انجام دهند. این در حالی است که تا کنون هیچ مدرک محکمی نشان نداده که ایبوپروفن احتمال ابتلا به ویروس کرونا را بیشتر می کند و یا حتی منجر به بدتر شدن علائم ناشی از بیماری کرونا ویروس می شود. اما بهتر است، اگر از قبل داروی داروی ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن را برای درمان بیماری دیگری مانند آرتروز یا تسکین درد مصرف کرده اید، از پزشک خود در مورد مصرف آنها در دروان شیوع بیماری کرونا مشورت بگیرید.

 نگرانی در مورد تاثیر ایبوپروفن بر بروز بیماری کرونا ویروس، برای اولین بار توسط وزیر بهداشت فرانسه، اولیویه وران، در توئیتی در تاریخ 14 مارس ابراز شد که نشان می دهد داروهای ضد التهاب، مانند ایبوپروفن و کورتیزون می تواند یک عامل تشدید کننده علائم در افراد مبتلا به COVID-19 باشد. در همان روز، دولت فرانسه گزارش داده است که مصرف NSAID ها، شامل ایبوپروفن هم می شود، با عوارض جانبی شدید در بیماران مبتلا به Covid-19 می شوند.

این امر سازمان بهداشت جهانی را وادار به صدور بیانیه ای در تاریخ 18 مارس 2020 کرد. بر اساس این بیانیه، سازمان بهداشت جهانی به مردم هشدار می دهد: افرادی که از علائم COVID-19 رنج می برند باید از مصرف ایبوپروفن خودداری کنند.

کمتر از 24 ساعت بعد از اینکه مقامات فرانسوی هشدار دادند داروهای ضد التهاب می توانند اثرات ویروس را بدتر کنند.  WHO این بیانیه را در صفحه رسمی توییتر خود قرار داد و عنوان داشت: سازمان بهداشت جهانی استفاده از ایبوپروفن را در دوران کروناویروس توصیه نمی کند.

علت نگرانی در مورد ایبوپروفن برای COVID-19 چیست؟

مصرف ایبوپروفن در دوران کروناویروس | پزشکت

شرکت های تولید کننده دارو ایبوپروفن قبل از این اعلام کرده بودند که: به طور کلی مصرف این دارو ممکن است از بروز هرگونه علائمی ناشی از عفونت جلوگیری کند. بالتبع این موضوع فقط مختص عفونت ناشی از کرونا ویروس نمی شود. در این شرایط عفونت ممکن است در مراحل شدیدتر بروز کند. از طرفی هم، مصرف NSAID ها (مانند ایبوپروفن، دیکلوفناک و ناپروکسن) گاهی اوقات منجر به آسیب حاد کلیه در افراد مبتلا به کم آبی شدید می شوند. این خطر در سالمندان و مبتلایان به بیماری های مزمن بیشتر است.

این احتمال وجود دارد که NSAID ها بر نحوه اتصال SARS-CoV-2 به سلول های انسانی نیز تأثیر بگذارد؛ زیرا تحقیقات در حیوانات نشان داده است که NSAID ها مانند ایبوپروفن سطح پروتئینی به نام ACE2 را در سطح سلول ها افزایش می دهند. ACE2 همان پروتئینی که SARS-CoV-2 به اتصال پیدا می کند.

این نگرانی ها در مورد همه NSAID ها، مانند ناپروکسن و دیکلوفناک وجود دارد و فقط مربوط به ایبوپروفن نمی شود. محققان می گویند، اگر چه هنوز هیچ دلیل مشخص و قابل قبولی برای عدم مصرف ایبوپروفن در دوران کرونا وجود ندارد، اما استفاده از استامینوفن به جای ایبوپروفن بسیار منطقی تر است.

 از طرفی هم به بیمارانی که قبلا داروهای NSAID را برای سایر موارد مانند آرتروز یا تسکین درد مصرف کرده اند، توصیه می شود: بدون نظر پزشک مصرف دارو خود را قطع نکنند. در حال حاضر به نظر می رسد هیچ مدرکی مبنی بر اینکه NSAID ها شانس ابتلا به COVID-19 را افزایش دهند، وجود ندارد.

کاربرد ایبوپروفن چسیت؟

مصرف ایبوپروفن در دوران کروناویروس | پزشکت

بیماری ژنتیک

ایبوپروفن معمولاً برای تسکین علائم آرتروز، تب و قاعدگی و سایر انواع درد استفاده می شود. ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) و دارای اثر ضد پلاکتی است. به این معنی که از لخته شدن خون محافظت می کند. نام های تجاری ایبوپروفن شامل بروفن، کالپروفن، جنپریل، ایبو، میدول، نوپرین، کوپروفن، نوروفن، آدویل و موترین می باشد. افرادی که مشکلات قلبی، سکته مغزی یا زخم معده دارند باید در مورد استفاده از این دارو احتیاط کنند. ایبوپروفن در 3 ماه آخر بارداری نباید استفاده شود.

ایبوپروفن از تولید پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند. پروستاگلاندین ها موادی هستند که مغز در پاسخ به بیماری و آسیب، آن را آزاد می کند. آنها باعث درد، تب، تورم و یا التهاب می شوند.

اثرات مسکن ایبوپروفن بلافاصله پس از مصرف دوز شروع می شود. اثرات ضد التهابی آن ممکن است طولانی تر، و حتی گاهی تا چند هفته طول بکشد.

ایبوپروفن منجر به بروز چه عوارضی می شود؟

مصرف ایبوپروفن در دوران کروناویروس | پزشکت

در سال 2015، سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) هشدار داده است که مصرف بیش از حد این دارو می تواند منجر به افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی می شود.

این سازمان به عموم مردم توصیه می کند که در صورت احساس درد در قفسه سینه، مشکلات تنفسی، ضعف ناگهانی در یک قسمت یا یک طرف بدن یا اختلال گفتار ناگهانی، بلافاصله به مراکز مراقبت های پزشکی مراجعه کنند.

علاوه بر آن، بیماران با شرایط زیر باید در مورد مصرف ایبوپروفن با پزشک خود مشورت کنند:

  • آسم
  • مشکلات کبدی
  • مشکلات کلیوی
  • نارسایی خفیف قلب
  • فشار خون بالا ، یا فشار خون بالا
  • آنژین، حملات قلبی (بیماری ایسکمیک قلب)
  • تنگی عروق، معروف به بیماری شریانی محیطی
  • جراحی بای پس عروق کرونر (CABG)
  • سابقه خونریزی معده
  • سکته

شایعترین عوارض جانبی ایبوپروفن، عبارتند از:

  • اسهال
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • سوء هاضمه، شامل درد بالای شکم، نفخ و سو، هاضمه
  • درد در معده یا روده

هر کسی که بعد از مصرف ایبوپروفن دچار سرگیجه می شود، نباید رانندگی کند. استفاده طولانی مدت این دارو می تواند منجر به کاهش قدرت باروری در برخی از زنان شود، اما این مشکل باید به زودی پس از پایان دوره درمانی با ایبوپروفن متوقف شود.

عکس العمل های آلرژیتیک

مصرف ایبوپروفن برای مبتلایان به آسم توصیه نمی شود، زیرا ممکن است منجر به بروز واکنش آلرژیک یا آسم شود. همچنین سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هشدار می دهد که برخی از افراد احتمال دارد به مواد تشکیل دهنده ایبوپروفن حساسیت داشته باشند.

علائم آلرژیک شامل موارد زیر است:

  • کهیر، پوست قرمز، تاول یا جوش
  • التهاب صورت
  • آسم و خس خس سینه

در صورت بروز این علائم باید مصرف دارو قطع شود؛ چون در موارد شدیدتر می تواند منجر به شوک آنافیلاکتیک شود. در این شرایط فرد ممکن است دچار اختلالات تنفسی شود که وضعیتی خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد. خانم ها در 3 ماه آخر بارداری نباید ایبوپروفن مصرف کنند، مگر اینکه به طور قطعی توسط پزشک تجویز شده باشد. این دارو ممکن است روی جنین تأثیر بگذارد و یا منجر به مشکلاتی در هنگام زایمان شود.

آیا ایبوپروفن اعتیاد آور است؟

برخی گزارش ها نشان می دهد استفاده معمولی بسیاری از مسکن ها مانند Advil برای سردردهای میگرنی ممکن است باعث سردرد برگشتی شود. در این شرایط، احتمال دارد بعد از قطع دارو، سردرد فرد عود کند و دوباره برگردد. شاید این وضعیت، منجر به اعتیاد دارویی نشود؛ اما می تواند فرد را وادار کند برای تسکین سردرد خود، دوباره قرص بخورد. بر همین اساس افرادی که معمولا به طور خودسرانه ایبوپروفن مصرف می کنند باید به این نکته هم موضوع توجه داشته باشند.

آیا ایبوپروفن منجر به تداخلات دارویی می شود؟

مصرف ایبوپروفن در دوران کروناویروس | پزشکت

گاهی اوقات، یک دارو می تواند در عملکرد سایر دارو ها تداخل ایجاد کند. این وضعیت به عنوان تداخل دارویی شناخته می شود. داروهایی که ممکن است با ایبوپروفن تداخل دارویی داشته باشند، عبارتند از:

داروهای ضد فشار خون. مصرف ایبوپروفن در کنار داروهایی که برای کنترل فشار خون مصرف می شوند می تواند منجر به افزایش فشار خون شود.

مسکن های ضد التهابی. ایبوپروفن را نباید با دیکلوفناک (ولتارول)، ایندومتاسین یا ناپروکسن مصرف کرد، زیرا خطر خونریزی معده را افزایش می دهد.

آسپرین. مصرف همزمان ایبوپروفن و آسپرین میزان قابل توجهی خطر خونریزی معده را افزایش می دهد. بیمارانی که برای رقیق شدن خون از آسپرین با دوز کم استفاده می کنند نباید ایبوپروفن بخورند، زیرا در این شرایط اثر رقیق شدن خون کاهش پیدا می کند.

دیگوکسین. دیگوسین اغلب برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می شود. مصرف ایبوپروفن و دیگوکسین با همدیگر می تواند سطح فشار خون را افزایش دهد.

لیتیوم. دارو لیتیوم برای برخی اختلالات روانی استفاده می شود. ایبوپروفن می تواند دفع لیتیوم از بدن را دشوارتر کند و در نتیجه منجر به سمیت لیتیوم در بدن شود. مصرف همزمان ایبوپروفن با متوترکسات همین تاثیر را دارد. متوترکسات برای درمان سرطان و برخی بیماری های خود ایمنی استفاده می شود.

تاکرولیموس. این دارو عمدتا پس از پیوند عضو، برای جلوگیری از رد پیوند استفاده می شود. ایبوپروفن همراه با تاکرولیموس می تواند منجر به آسیب کلیه گردد.

مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین SSRI. مصرف نوعی داروهای ضد افسردگی، مانند سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین، همراه با ایبوپروفن می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.

وارفارین. وارفارین داروی ضد انعقادی یا رقیق کننده خون است که از لخته شدن خون جلوگیری می کند. مصرف ایبوپروفن همراه با وارفارین می تواند اثرات ضد انعقادی دارو را کاهش دهد.

میزان دوز مصرفی ایبوپروفن چقدر است؟

ایبوپروفن به صورت قرص، شربت و به صورت داخل وریدی (IV) در دسترس است. برای جلوگیری یا کاهش عوارض جانبی باید در مصرف دوز آن احتیاط کرد. میزان دوز آن به علت مصرف و سن بیمار بستگی دارد. برای بزرگسالانی که از آن برای درمان روماتوئید یا آرتروز استفاده می کنند، دوز دارو 1200 میلی گرم تا 3200 میلی گرم خوراکی در روز است. حتی در این شرایط بیمار باید از نظر عوارض جانبی کنترل گردد. دوز دارو باید به گونه ای تنظیم شود که بیمار کمترین مقدار ممکن را برای رسیدن به اهداف درمانی خود مصرف کند.

دوز معمول این دارو بزرگسالان برای درد، 200 تا 400 میلی گرم به صورت خوراکی و هر 4 تا 6 ساعت 400 تا 800 میلی گرم به صورت تزریقی است. حداکثر دوز در یک روز 3200 میلی گرم است.

مصرف ایبوپروفن در کودکان

ایبوپروفن را می توان برای تسکین درد، التهاب و کنترل تب و همچنین برای آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان تجویز کرد. دوزهای کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر است. این دوز به وزن و سن کودک و شدت تب یا سایر علائم بیمار بستگی دارد؛ اما این دارو باید در کودکان بالای 6 ماه و حداقل 5 کیلوگرم وزن مصرف شود.

والدین باید قبل از دادن ایبوپروفن یا داروهای دیگر به کودکان، دستورالعمل های موجود در بسته بندی دارو را بخوانند یا با داروساز مشورت کنند.

منابع:

https://www. drugs. com/medical-answers/you-ibuprofen-you-covid-19-coronavirus-disease-3534620/

https://www. medicalnewstoday. com/articles/161071#side-effects

همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

0 / 5. تعداد رای ها: 0

هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

0

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز