مصرف داروهای ضد اضطراب در دوران بارداری
در مورد خطرات مرتبط با مصرف داروهای اضطراب در دوران بارداری، از جمله نقایص مادرزادی و مشکلات تنفسی جزئی پس از زایمان، باید نکات لازم را بیاموزید. به طور کلی، وجود اضطراب در دوران بارداری، شایع است، اما ایمنی داروهای ضد اضطراب، از دارویی به داروی دیگر، متفاوت است.
تحقیقات نشان می دهند که بنزودیازپین ها و SSRI ها، اثرات خفیف یا متوسطی بر بارداری دارند. همچنین، نوزادان، می توانند معتاد به داروهای ضد اضطراب بنزودیازپین، متولد شوند. درمان شناختی – رفتاری یا غیر دارویی، می تواند به مادران باردار کمک کند تا به عنوان جایگزینی برای مصرف دارو، با اضطراب کنار بیایند.
اگر متوجه شدید باردار هستید، مصرف داروهای ضد اضطرابی را که در حال حاضر مصرف می کنید، بدون اینکه ابتدا به پزشک مراجعه کنید، قطع نکنید. همچنین، هیچ وقت سر خود، نسبت به مصرف یک داروی خاص اقدام نکنید. در هر شرایطی، باید با پزشک خود مشورت کنید.
اضطراب حتی می تواند در دوران بارداری تشدید شود. همین مسئله، می تواند برای زنانی که در مورد بی خطر بودن برخی داروها مطمئن نیستند، نگران کننده باشد. به طور کلی، ایمنی داروهای اضطراب در دوران بارداری، بسته به داروی خاص مصرفی فرد، می تواند بسیار متفاوت باشد.
آیا داروهای ضد اضطراب در بارداری تاثیری بر روی جنین دارند؟
در بیشتر موارد، مطالعات نشان می دهند که داروهای ضد اضطراب، از جمله بنزودیازپین ها و مهار کننده های باز جذب سروتونین، تأثیر زیادی بر روی جنین، در دوران بارداری، ندارند. البته، بر اساس نتایج تحقیقات فعلی، ممکن است برخی اثرات خفیف وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، هم بنزودیازپین ها و هم SSRI ها با بارداری های کوتاه تر همراه هستند و نوزادان پس از زایمان بیشتر به کمک های تنفسی جزئی نیاز دارند. اگرچه برخی از مطالعات تحقیقاتی اثرات عمده ای از داروهای اضطراب در دوران بارداری نشان نداده اند، این بدان معنا نیست که آن ها کاملاً بی خطر هستند.
اول، به بررسی بنزودیازپین ها مانند زاناکس و والیوم و داروهای دسته D، طبق گفته FDA، می پردازیم. این طبقه بندی، نشان می دهد که FDA بر اساس مطالعات یا تحقیقات، شواهدی از ایجاد نقص در جنین انسانی، یافته است. اعتقاد بر این است که برخی از بنزودیازپین ها با نقایص جنینی مانند شکاف لب و کام مرتبط هستند. به ویژه زمانی که در سه ماهه اول استفاده شوند. اگرچه خطر آن نسبتاً کم است.
نکته دیگری که باید در نظر گرفته شود، خطر مسمومیت مادر، ناشی از استفاده از بنزودیازپین ها و تأثیر آن بر جنین است. به عنوان مثال، اگر مادری از بنزودیازپین به عنوان یک روش درمانی برای اضطراب استفاده کرده و عوارض جانبی را تجربه کند، ممکن است نوزاد نیز همینطور باشد.
عوارض بنزودیازپین ها در بارداری
عوارض جانبی بنزودیازپین، مانند مسمومیت، می تواند نه تنها شامل مشکلات تنفسی، بلکه شل شدن یا کاهش تون عضلانی نیز باشد. البته، احتمال این خطر، نسبتا کم است. اما در زنانی که دوزهای بالای بنزودیازپین مصرف می کنند، شایع تر است. با این حال، یک داروی دسته D همچنین ممکن است مزایای بیشتری نسبت به خطرات احتمالی آن، در هنگام استفاده در دوران بارداری، برای برخی از زنان، داشته باشد.
با وجود این که بنزودیازپین ها در دسته D هستند، داروهای طولانی مدت اضطراب مانند پروزاک و زولافت اغلب به عنوان “احتمالا بی خطر” توصیف می شوند. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و بوسپیرون ممکن است در دوران بارداری نیز بی خطر باشند.
از آنجایی که اکثر داروهای ضد اضطراب به دو دسته اصلی تقسیم می شوند، بنزودیازپین ها و داروهایی با مصرف روزانه و طولانی مدت مانند SSRI ها، ارزش بررسی هر دو این دسته، از نظر ایجاد وابستگی در جنین و نوزاد را، دارد. نوزادان می توانند از نظر فنی معتاد یا وابسته به هر دو نوع دارو به دنیا بیایند.
در مورد بنزودیازپین ها، اگر نزدیک به زمان زایمان مصرف شوند، ممکن است کودک علائم ترک را تجربه کند. علائم ترک بنزودیازپین در نوزادان می تواند شامل مشکلات تنفسی، ضعف عضلانی، گریه، تحریک پذیری، لرزش و مشکلات خواب باشد.این علائم معمولاً پس از چند هفته از بین می روند.
به طور معمول، ترک اعتیاد در نوزادان، هیچ اثر طولانی مدت ایجاد نمی کند. تا آن جا که در مورد SSRI ها، یک نوزاد نیز می تواند علائم خفیف ترک مصرف این داروهای اضطراب را، تجربه کند. با ترک SSRI، نوزادان معمولاً علائم بسیار خفیفی بروز می دهند که در عرض 48 ساعت ناپدید می شوند. اکثر علائم ترک SSRI در نوزادان نیازی به مداخله پزشکی ندارند.
جایگزین های داروهای ضد اضطراب در بارداری
هنگامی که فردی باردار است و اضطراب دارد، توصیه کلی پزشکی این است که قبل از مصرف داروهای ضد اضطراب، گزینه های دیگری را برای درمان علائم خود، امتحان کنید. این درست است حتی اگر یک داروی ضد اضطراب “احتمالاً بی خطر” در نظر گرفته شود، باید پیش از مصرف، با یک پزشک مشورت کنید.
برخی از جایگزین های داروهای ضد اضطراب در دوران بارداری، می توانند شامل درمان شناختی – رفتاری و یا نوع دیگری از درمان غیر دارویی باشد. برخی از افراد ممکن است از جایگزین هایی مانند یوگا، مدیتیشن یا ماساژ بهره مند شوند. گزینه دیگر گیاه درمانی است، با توجه به این که مصرف گیاهان و مکمل ها می تواند در دوران بارداری خطرناک باشد، بنابراین آن ها نیز باید فقط تحت نظارت پزشک مصرف شوند.
اگر در حال حاضر از داروهای ضد اضطراب استفاده می کنید و در عین حال، باردار هستید، نباید بدون مشورت با پزشک خود، ناگهان مصرف آن را قطع کنید. اگر نگران داروهای تجویزی یا سایر موادی هستید که ممکن است شما یا یکی از نزدیکانتان مصرف کنید، توصیه می کنیم امروز با تیم پزشکی ما، درباره وضعیت سلامتی تان، تماس بگیرید.
شیوع اضطراب در بارداری
به طور کلی، بروز علائم اضطراب در دوران بارداری، نسبتاً شایع است. اما معمولاً تشخیص داده نشده و درمان نشده است. مطالعه اخیر روی 2793 زن مشاهده کرد که 9.5 درصد از زنان در مقطعی از بارداری خود معیارهای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را بروز می دهند.
بیشترین میزان GAD در سه ماهه اول (7 درصد) مشاهده شد. تنها 2 درصد از زنان معیارهای GAD را در سه ماهه دوم و 3 درصد در سه ماهه سوم داشتند. این مطالعه نشان داد که سابقه GAD قبل از بارداری، قوی ترین پیش بینی کننده بروز GAD در دوران بارداری است.
زنانی که 4 دوره یا بیشتر، علائم GAD را بروز داده بودند، حدود 7 برابر بیشتر از زنانی که سابقه GAD نداشتند، در طول بارداری دچار GAD شدند. با توجه به اطلاعات محدود در مورد ایمنی باروری برخی داروها، پزشکان، برای زنانی که سابقه اختلال اضطرابی دارند، معمولاً مصرف داروهای ضد اضطراب را در دوران بارداری، قطع می کنند.
با این حال، بسیاری از زنان، عود علائم اضطراب خود را در دوران بارداری تجربه می کنند و به نظر می رسد که سه ماهه اول ممکن است به خصوص دشوار باشد. اضطراب در دوران بارداری، لزوماً یک رویداد خوش خیم نیست. مطالعات مختلف نشان می دهند که زنانی که علائم اضطراب بالینی قابل توجهی را در دوران بارداری تجربه می کنند، بیشتر در معرض زایمان زودرس و نوزادان کم وزن و همچنین سایر عوارض از جمله پره اکلامپسی هستند.
بنابراین بسیار مهم است که زنان مبتلا به اختلالات اضطرابی در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشند، به طوری که در صورت بروز علائم اضطراب در دوران بارداری، درمان مناسب انجام شود.
گزینه های درمانی ضد اضطراب برای زنان باردار
درمان شناختی – رفتاری و تکنیک های آرام سازی، ممکن است برای درمان علائم اضطراب در دوران بارداری بسیار مفید باشند. در واقع، استفاده از این روش ها، ممکن است نیاز به مصرف دارو را کاهش دهند. مطالعات مختلف، اثربخشی یوگا، ماساژ درمانی و طب سوزنی را در این زمینه نشان داده اند.
در حالی که نشان داده شده است که این روش ها علائم اضطراب را کاهش می دهند، اما اطلاعات کمتری در مورد اثربخشی این مداخلات در زنان مبتلا به اختلالات اضطرابی، وجود دارد. برخی از زنان ممکن است نتوانند در دوران بارداری، بدون مصرف دارو، علائم خود را کنترل کنند.
در عوض، ممکن است تصمیم بگیرند که درمان با داروهای ضد اضطراب را ادامه دهند. هنگام انتخاب دارویی برای استفاده در دوران بارداری، مهم است که یک درمان موثر با مشخصات ایمنی خوب انتخاب کنید. به همین علت، ضروری است که پیش از هر کاری، نسبت به مشورت با یک پزشک، اقدام کنید.
کدام دارو های برای دوران بارداری بی خطر هستند؟
در حال حاضر، مجامع علمی، بیشترین اطلاعات را در مورد ایمنی باروری مهار کننده های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs)، از جمله پروزاک (فلوکستین) و سلکسا (سیتالوپرام) و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای داریم. این داروها برای درمان اختلالات اضطرابی موثر هستند و تحقیقات نشان می دهند که خطر ناهنجاری مادرزادی عمده در نوزادانی که در رحم، در معرض این داروها قرار می گیرند، افزایش نمی یابد.
هیچ مدرک ثابتی وجود ندارد که نشان دهد، مصرف این داروها با بروز عوارض جدی در دوران بارداری، مرتبط باشد. اطلاعات مربوط به استفاده از بنزودیازپین ها (مانند کلونوپین، والیوم و آتیوان) در دوران بارداری تا حدودی بحث برانگیز است.
گزارش های اولیه حاکی از آن است که ممکن است خطر افزایش شکاف لب و کام مرتبط با قرار گرفتن در معرض این داروها، در سه ماهه اول بارداری، وجود داشته باشد. به طور کلی، این خطر را حدود 0.7٪ تخمین می زنند. با این حال، مطالعات جدید تر، هیچ شواهدی مبنی بر افزایش خطر ناهنجاری ها در کودکانی که در معرض بنزودیازپین ها قرار دارند را نشان نداده اند.
همچنین، علائم مسمومیت در نوزادان گزارش شده است که شامل کاهش تون عضلانی (فلوپی) و مشکلات تنفسی است. به طور کلی، این علائم به ندرت ظاهر می شوند، اما احتمالاً در زنانی که دوزهای بالاتر دارو را مصرف می کنند، بیشتر بروز می کند.
همچنین برخی گزارش ها، از بروز عوارض ترک در نوزادانی که در داخل رحم، در معرض بنزودیازپین ها قرار می گیرند، حکایت دارند. از جمله این علائم، عبارت اند از تحریک پذیری، اختلال خواب، و به ندرت، تشنج. همچنین، هیچ اطلاعاتی در مورد ایمنی باروری بوسپیرون (BuSpar) وجود ندارد. به طور معمول، از این دارو در دوران بارداری استفاده نمی شود.
آخرین دیدگاه‌ها