لوگو پزشکت

رادیو پزشکت

روز دانش آموز - پزشکت

کدام حیوان خانگی باعث حساسیت می شوند؟

حساسیت به حیوانات | پزشکت
فهرست مطالب

حساسیت به حیوانات خانگی، یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در سلول های پوست، بزاق یا ادرار حیوانات است. علائم حساسیت به حیوانات خانگی شامل موارد متداول در تب یونجه مانند عطسه و آبریزش بینی می باشد. همچنین ممکن است برخی از افراد علائم آسم، مانند خس خس سینه و مشکل در تنفس را تجربه کنند. در اکثر موارد، آلرژی به حیوانات خانگی در اثر قرار گرفتن در معرض پوسته های مرده و جداشده (شوره) از پوست حیوانات خانگی، ایجاد می شود. هر حیوانای می تواند منبع حساسیت باشد، اما آلرژی به حیوانات خانگی بیشتر در گربه ها و سگ ها رایج است.

اگر حساسیت به حیوانات خانگی دارید، بهترین راهکار جلوگیری، در معرض قرار نگرفتن حیوانات است. برای رفع علائم و مدیریت ممکن است داروها یا سایر روش های درمانی لازم باشد.

در صورتی که دچار حساسیت به حیوانات خانگی هستید، بهترین راهکار جلوگیری یا کاهش میزان قرار گرفتن در معرض این حیوانات است. برای رفع علائم و مدیریت آسم می توانید از داروها یا سایر روش های درمانی استفاده کنید.

مطالعه بیشتر: فواید حیوانات خانگی برای سالمندان

علت حساسیت به حیوانات خانگی

آلرژی هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن فرد نسبت به یک ماده خارجی مثل گرده، شوره بدن یا خز حیوانات خانگی واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی بدن بعد از قرار گرفتن در برابر موارد حساسیت زا حیوانی، پروتئین هایی به نام آنتی بادی تولید خواهد کرد. این آنتی بادی ها از شما در برابر مهاجمان ناخواسته که می توانند شما را بیمار کرده یا باعث عفونت در بدن شما شوند محافظت می کنند.

هنگامی که آلرژی دارید، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی را ایجاد می کند که آن آلرژن خاص را به عنوان ماده ای مضر تشخیص خواهد داد.

هنگامی که آلرژن را استنشاق کرده یا با آن تماس پیدا می کنید، سیستم ایمنی بدن نسبت به آن پاسخ داده و یک واکنش التهابی در مسیرهای تنفسی، ریه ها و بینی شما ایجاد خواهد کرد. قرار گرفتن طولانی مدت یا منظم در معرض آلرژن می تواند باعث التهاب مداوم (مزمن) مسیر تنفسی شود.

مطالعه بیشتر: نقش حیوانات خانگی در تربیت کودک

حساسیت به حیوانات خانگی | پزشکت

گربه ها و سگ ها

آلرژن های گربه ها و سگ ها در سلول های پوستی که از بدن این حیوانات می ریزد (شوره سر) و همچنین بزاق، ادرار و عرق و روی خز آن ها یافت می شوند. دندر یک مشکل خاص است زیرا بسیار کم است و می تواند برای مدت طولانی با کمترین میزان گردش هوا در هوا باقی بماند. همچنین به راحتی در مبلمان اثاثه یا لوازم داخلی اثاثه یا لوازم داخلی شما را جمع می کند.

پوست و خز این حیوانات یکی از مشکلاتی است که ممکن است در همه جای خانه هایی که از حیوانات خانگی نگه داری می کنند وجود داشته باشد. این ذرات بسیار کوچک بوده و ممکن است برای مدت بسیار طولانی در داخل محیط باقی مانده و از طریق سیستم تنفسی وارد دستگاه تنفس شوند. علاوه بر این چنین ذراتی به راحتی روی لباس ها و مبل ها باقی مانده و می تواند باعث بروز حساسیت در فرد شود.

آب دهان حیوانات خانگی مثل گربه و سگ یکی دیگر از مسائلی است که به راحتی بر روی سطوح باقی مانده یا بعد از خشک شدن از طریق هوا وارد سیستم تنفسی افراد خانه شود.

البته گربه ها و سگ های دارای نژاد هیپوآلرژنی ممکن است خز و ضایعات پوستی کمتری داشته باشند اما بدون شک نمی توان گفت هیچ نژادی از این حیوانات نمی تواند باعث بروز حساسیت شود.

مطالعه بیشتر: بیماری های قابل انتقال بین حیوان و انسان

حساسیت به حیوانات خانگی | پزشکت

جوندگان و خرگوش

حیوانات اهلی جونده شامل موش، همستر و خوکچه هندی می شود. آلرژن های نشای از جوندگان معمولاً در موها، شوره، بزاق و ادرار این حیوانات وجود دارد. گرد و غبار بستر این حیوانات مثل خاک اره نیز می تواند به پخش شدن این آلرژن ها در هوا کمک کرده و باعث حساسیت نگهدارندگان این جوندگان خانگی شود. همچنین آلرژن های خرگوش در شوره، مو و بزاق دهان این حیوان وجود دارد.

سایر حیوانات 

آلرژی به حیوانات خانگی به ندرت ممکن است توسط حیوانات و خزندگانی که خز ندارند به وجود بیاید. به عنوان مثال بروز حساسیت به ماهی غیر ممکن است.

عوامل خطر حساسیت به حیوانات خانگی

آلرژی به حیوانات خانگی رایج است. قرار گرفتن در معرض حیواناتات خانگی در سنین پایین ممکن است به فرد کمک کند از حساسیت به حیواناتات خانگی پیشگیری شود.

برخی از مطالعات نشان داده اند کودکانی که در سال اول زندگی با سگ زندگی می کنند احتمالا نسبت به بقیه کودکان، در مقابل عفونت های تنفسی در دوران کودکی مقاومت بهتری داشته باشند.

حساسیت به حیوانات خانگی | پزشکت

علائم حساسیت به حیوانات خانگی

علائم و نشانه های حساسیت به حیوانات خانگی ناشی از التهاب مجاری تنفسی شامل موارد زیر می شود:

  • عطسه
  • سرفه کردن
  • آبریزش بینی
  • گرفتگی بینی
  • آبریزش بینی
  • بیدار شدن مکرر
  • فشار و درد صورت
  • بالا کشیدن بینی در کودکان
  • خارش بینی، سقف دهان یا گلو
  • پوست متورم و تغییر پوست زیر چشم
  • خارش چشم ها، قرمز یا آبریزش بینی

اگر آلرژی حیوانات خانگی باعث بروز علائم آسم شوند، ممکن است فرد موارد زیر را تجربه کند:

  • درد قفسه سینه
  • مشکلات تنفسی و تنفس دشوار
  • صدای سوت یا خس خس در هنگام بازدم
  • مشکل خواب و تنگی نفس یا خس خس سینه

اگر علائم حساسیت را تجربه می‌کنید، بهتر است از یک متخصص آنلاین کمک بگیرید.

حساسیت به حیوانات خانگی | پزشکت

علائم پوستی ناشی از حساسیت به حیوانات خانگی

احتمال دارد برخی از افراد مبتلا به آلرژی به حیوانات خانگی نیز علائم پوستی را تجربه کنند، که به آن درماتیت آلرژیک معروف است.

درماتیت آلرژیک یک واکنش سیستم ایمنی بدن است که باعث التهاب پوست می شود. تماس مستقیم با یک حیوانات خانگی می تواند باعث درماتیت آلرژیک و علائم زیر شود:

    • اگزما
    • خارش پوست
    • تکه های قرمز و بزرگ پوست (کهیر)

برخی علائم و نشانه های حساسیت به حیوانات خانگی، مانند آبریزش بینی یا عطسه، شبیه به علائم سرماخوردگی است. برای همین تشخیص این دو از هم دشوار خواهد بود.

اگر علائم بیش از دو هفته ادامه یابد و شدیدتر شدند، ممکن است فرد آلرژی داشته باشد، پس سریعا باید به پزشک مراجعه کند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنم؟

برخی علائم و نشانه های حساسیت  نسبت به به حیوان خانگی مانند آبریزش بینی یا عطسه شبیه به علائم سرماخوردگی است. گاهی اوقات حتی تشخیص اینکه دچار سرماخوردگی یا حساسیت شده اید کار سختی خواهد بود. اما اگر علائم شما بیش از دو هفته ادامه یافت، ممکن است دچار آلرژی شده باشید.

اگر علائم و نشانه های شما شدید بوده و حس می کنید که بینی به کلی مسدود شده یا در هنگام خواب سینه شما خس خس می کند بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که خس خس سینه یا تنگی نفس به سرعت رو به وخامت رفت یا به سختی نفس می کشیدید بهتر است سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.

حساسیت به حیوانات | پزشکت

تشخیص حساسیت به حیوان خانگی 

معاینه و شرح حال:

پزشک بر حسب علائم، معاینه بینی و پاسخ های فرد به سوالات وی، حساسیت حیوانات خانگی را تشخیص می دهد. او ممکن است از یک دستگاه روشنایی برای بررسی وضعیت بینی استفاده کند.

اگر فرد حساسیت به حیوانات خانگی داشته باشد، امکان دارد سوراخ بینی ملتهب داشته، رنگ پریده یا کبود به نظر برسد.

تست پوست آلرژی:

پزشک ممکن است برای تعیین دقیق آنچه که به آن حساسیت دارید، انجام آزمایش پوستی را پیشنهاد کند. برای انجام این آزمایش ممکن است نیاز باشد تا به یک متخصص حساسیت (آلرژی) مراجعه کنید. در این آزمایش مقادیر کمی از عصاره های آلرژن از جمله عصاره هایی با پروتئین حیوانی بر روی سطح پوست شما قرار خواهد گرفت. این کار معمولاً روی ساعد انجام می شود اما ممکن است در قسمت فوقانی کمر نیز انجام شود.

پزشک یا پرستار شما پس از 15 دقیقه پوست شما را از نظر علائم واکنش حساسیتی مورد بررسی قرار خواهد داد. به عنوان مثال اگر به گربه ها حساسیت داشته باشید، در قسمتی که عصاره گربه بر روی پوست قرار گرفته شاهد برآمدگی، خارش و قرمزی خواهید بود. شایع ترین عوارض جانبی این آزمایشات پوستی بروز خارش و قرمزی است. این عوارض جانبی معمولاً طی 30 دقیقه از بین خواهند رفت.

آزمایش خون:

در بعضی موارد، آزمایش پوستی به دلیل وجود بیماری پوستی یا به دلیل تداخل با داروهای خاص انجام نمی گیرد. به عنوان روش جایگزین، پزشک ممکن است یک آزمایش خون را تجویز کند.

پزشک ممکن است با توجه به علائم، معاینه وضعیت تنفسی و پاسخ های شما به سوالات مطرح شده در مورد ابتلای شما به حساسیت به حیوانات خانگی مشکوک شود. او ممکن است از یک ابزار روشنایی برای بررسی وضعیت داخلی بینی استفاده کند. به عنوان مثال اگر نسبت به حیوان خانگی به خصوصی حساسیت داشت باشید ممکن است لایه بینی بینی متورم، رنگ پریده یا مایل به رنگ آبی باشد.

حساسیت به حیوانات | پزشکت

عوارض حساسیت به حیوانات خانگی

عفونت سینوس

التهاب مداوم (مزمن) بافت های مسیر تنفسی ناشی از حساسیت به حیوانات خانگی حتی می تواند عملکرد حفره های توخالی متصل به مسیرهای تنفسی شما (سینوس ها) را مختل کند. این انسدادها ممکن است شما را در معرض انواع عفونت های باکتریایی سینوس ها، مانند سینوزیت قرار دهد.

آسم

افراد مبتلا به آسم و حساسیت به حیوانات خانگی اغلب در مدیریت علائم آسم مشکل خواهند داشت. این افراد ممکن است در معرض حملات آسم قرار گرفته و نیاز به درمان فوری پزشکی یا مراقبت فوری داشته باشند.

پیشگیری از حساسیت به حیوان خانگی 

اگر در منزل از حیوان خانگی به خصوصی مراقبت نمی کنید اما قصد خرید یکی از آن ها را دارید، قبل از این کار بهتر است از نظر احتمال حساسیت به آن حیوان خانگی مورد بررسی قرار گرفته و مطمئن شوید که نسبت به آن حیوان حساسیت ندارید.

حساسیت به حیوانات | پزشکت

درمان حساسیت به حیوانات خانگی

اولین خط درمانی برای کنترل آلرژی به حیوانات خانگی، اجتناب و دور شدن از حیوانات است. علاوه بر جلوگیری از حساسیت به حیوانات خانگی، ممکن است فرد به دارو برای کنترل علائم احتیاج داشته باشد.

داروهای آلرژی

پزشک می تواند یکی از داروهای زیر را برای بهبود علائم آلرژی بینی توصیه کند:

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها تولید یک ماده شیمیایی سیستم ایمنی را که در واکنش آلرژیک فعال است را کاهش می دهند و به رفع خارش، عطسه و آبریزش بینی کمک می کنند.

داروهای ضد احتقان

داروهای ضد احتقان می توانند به کوچک شدن بافت های ملتهب بینی کمک کرده و تنفس را از طریق بینی راحت تر کنند.

برخی از قرص های ضد حساسیت بدون نسخه، آنتی هیستامین را با یک ماده ضدعفونی کننده، ترکیب می کنند.

داروهای ضد احتقان خوراکی می توانند فشار خون را افزایش دهند و در صورت ابتلا به فشار خون بالا، گلوکوم یا بیماری قلبی عروقی نباید مصرف شود. فرد باید قبل از مصرف این داروها با پزشک مشورت کند.

مواد ضدعفونی كننده بدون نسخه كه به عنوان اسپری بینی استفاده می شود، می تواند علائم آلرژی را كاهش دهد.

اصلاح کننده های لکوترین

آن ها عملکرد برخی مواد شیمیایی سیستم ایمنی بدن را مسدود می کنند. اگر پزشک تشخیص دهد اسپری های کورتیکواستروئیدی یا آنتی هیستامین ها گزینه های خوبی برای درمان فرد نیست، ممکن است اصلاح کننده های لکوترین را تجویز کند.

عوارض جانبی احتمالی آن ها شامل عفونت تنفسی، سردرد و تب است.

عوارض جانبی کمتر متداول شامل تغییرات رفتاری یا خلقی مانند اضطراب یا افسردگی می باشد.

ایمونوتراپی

فرد می تواند سیستم ایمنی بدن خود را “آموزش” دهد که نسبت به آلرژن ها، حساس نباشد. این کار از طریق یک سری تزریقات آلرژی به نام ایمونوتراپی انجام می شود.

پزشک یک تا دو  بار دوزهای بسیار کمی از آلرژن را در طول یک هفته تزریق می کند. دوز به تدریج، معمولاً طی یک دوره چهار تا شش ماهه افزایش می یابد.

ایمونوتراپی معمولاً وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که سایر روش های درمانی رضایت بخش نباشد.

شست و شوی بینی

فرد می تواند از آب مقطر و استریل شده برای شست و شوی بینی استفاده کند.

حساسیت به حیوانات | پزشکت

درمان های خانگی برای حساسیت به حیوانات 

بهترین راهکار برای جلوگیری از بروز حساسیت به حیوانات خانگی، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض این حیوانات است. البته این راه حل برای بسیاری از خانواده ها مؤثر نخواهد بود زیرا همه اعضای خانواده با کنار گذاشتن حیوان خانگی موافق نخواهند بود. در نتیجه بهتر است با پزشک در مورد راهکارهای کاهش قرار گرفتن در معرض این حیوانات صحبت کرده یا برای آن ها خانه جدیدی پیدا کنید.

اگر حتی برای حیوان خانگی خود منزل جدیدی پیدا کرده و آن را از خانه خارج کنید بلافاصله علائم شما برطرف نخواهد شد. حتی ممکن است بعد از خانه تکانی بازهم آلرژن ها به مدت چند هفته تا چند ماه داخل منزل وجود داشته باشد. در نتیجه بهتر است از راهکارهای زیر برای نظافت منزل استفاده کنید:

فرش ها را عوض کنید. در صورت امکان فرش ها به خصوص فرش های محیط خواب خود را عوض کنید.

تمیز کردن منزل. از کسی که حساسیت ندارد درخواست کنید تا همه قسمت های منزل حتی دیوار و سقف ها را تمیز کند.

استفاده از دستگاه های تصفیه هوا در منزل. بهتر است از دستگاه های تصفیه هوا در منزل استفاده کرده و به طور منظم فیلتر آن ها را تعویض کنید.

ملحفه ها را تعویض کنید. بهتر است روبالشتی، ملحفه ها و روتختی خود را عوض کنید زیرا شستشوی کامل آلرژن ها از روی این وسایل کار سخت و دشواری است.

مبلمان و اثاثیه منزل را جابه جا یا تعویض کنید. در صورت امکان حتماً مبلمان و لوازم داخلی که امکان تعویض دارند را عوض کنید. زیرا با تمیز کردن این لوازم تمامی آلرژن های برطرف نخواهد شد. همچنین می توانید در صورتی که فقط شما دچار حساسیت به حیوانات شدید بهتر است مبلمان یا وسایل دیگر را از اتاق خود خارج کرده به دیگر قسمت های منزل انتقال دهید.

در صورتی که حیوان خانگی را نزد خود نگه می دارید، اگر تصمیم گرفته اید تا با وجود حساسیت خود نسبت به حیوان خانگی آن را داخل منزل نگه دارید بهتر است از نکات زیر استفاده کنید:

قسمتی بدون حیوان خانگی. یکی از اتاق ها مثل اتاق خواب خود را به عنوان منطقه ممنوع برای ورود حیوان خانگی در نظر بگیرید.

حیوان خانگی خود را بیشتر بشویید. از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود که آلرژی ندارد بخواهید تا هر هفته حیوان خانگی را بشوید.

از فیلترهای باکیفیت استفاده کنید. بهتر است برای دستگاه تصفیه هوای منزل از فیلترهای با کیفیت استفاده کرده و سریع تر آن را عوض کنید.

از دیگران کمک بگیرید. زمانی که نیاز به تمیز کردن حیوان خانگی، لانه یا قفس او داشتید. بهتر است از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود که نسبت به آن حیوان حساسیت ندارد کمک بگیرید.

جمع کردن فرش ها و تعویض دیوارپوش ها. بهتر است هر وسیله یا چیزی که باعث چسبیدن آلرژن ها به خود می شود را برداشته یا آن ها را جایگزین کنید. به عنوان مثال بهتر است از کف های چوبی یا کف پوش ها برای منزل استفاده کنید که تمیز کردن آن ها کار ساده ای است.

حیوان خانگی خود را در خارج از منزل نگه دارید. اگر حیوان خانگی شما می تواند به راحتی در بیرون از منزل زندگی کند، می توانید با همین راهکار ساده میزان آلرژن ها در خانه را کاهش دهید. این گزینه برای بسیاری از حیوانات خانگی یا در برخی از اقلیم ها مناسب نیست.

پزشکت رو در اینستاگرام دنبال کنید

pezeshket@

پزشکت رو در تلگرام دنبال کنید

pezeshket@

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز

در صورت تمایل به نصب اپلیکیشن و دریافت پشتیبانی رایگان فرم زیر را پر کنید تا کارشناسان ما با شما تماس بگیرند.

کد تخفیف جهت دریافت مشاوره: soals

نیاز به راهنمایی دارید؟ شماره همراه خود را وارد کنید.

کد تخفیف جهت دریافت مشاوره:soals