آنورگاسمیا در مردان

آنورگاسمیا در مردان ناتوانی مداوم مرد در ارگاسم حتی پس از تحریک جنسی کافی محسوب می شود. آنورگاسمیا یا سندرم کوگلان هر دو جنس را تحت تأثیر قرار می دهد. اما شیوع آن در زنان بیشتر است. شیوع ارگاسم تاخیر یا غایب در مردان حدود 8٪ تخمین زده می شود. بعلاوه، این وضعیت در مردان جوان کمتر است. بررسی ها نشان داده شده است که احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر می شود. آنورگازمی مرد می تواند برای کسانی که آن را تجربه می کنند ناراحت کننده باشد. خصوصاً اینکه اغلب همراه با تاخیر در انزال اتفاق میفتد.

این شرایط را نباید با اختلال نعوظ (ناتوانی در رسیدن به نعوظ) یا میل جنسی کم (عدم تمایل جنسی) اشتباه گرفت. اگرچه این شرایط ممکن است وجود داشته باشد. دلایل بی شماری برای آنورگاسمیا در مردان وجود دارد. از مشکلات فیزیولوژیکی موجود در بدو تولد تا عوارض جانبی از جراحی یا داروها گرفته تا مسائل روانشناختی می توانند در بروز این شرایط تاثیر داشته باشند. هنگامی که علت آنورگاسمیا مشخص شد، می توان یک روش درمانی برای کمک به یک مرد در بازیابی عملکرد طبیعی و رضایت بخش جنسی ایجاد کرد.

فیزیولوژی ارگاسم مردانه

ارگاسم مردانه یک روند پیچیده است. این سومین مرحله از چهار مرحله مشخص است که شامل انزال، برانگیختگی، فلات، ارگاسم و وضوح  انکسار می باشد. اگرچه همه مردان در طی ارگاسم انزال ندارند. ارگاسم ناشی از فعالیت جنسی (احساس جسمی) و برانگیختگی (آگاهی شناختی) و شامل عملکرد چندین هورمون، اندام و مسیر عصبی است.

تستوسترون، هورمونی که در بیضه تولید و با افزایش میل جنسی  که منجر به برانگیختگی، نعوظ و در نهایت ارگاسم می شود، نقش اصلی را در این فرآیند ایفاء می کند. همچنین در انقباضات عضلات آلت تناسلی، مقعد و پرینه نقش موثری دارد. در نهایت منی را از بدن خارج می کند.

علاوه بر این، در طول ارگاسم، مرکز پاداش مغز با مواد شیمیایی عصبی پر می شود. حتی پاسخ عاطفی شدید مرتبط با ارگاسم را تحریک می کند. وقتی هر یک از این جنبه ها تحت تأثیر مسائل جسمی یا عاطفی قرار گیرد، یک مرد ممکن است نتواند به ارگاسم طبیعی دست یابد.

انواع آنورگاسمیا در مردان

آنورگاسمیا در مردان به دو نوع تقسیم بندی می شود:

• آنورگاسمي اوليه: ارگاسم هرگز حاصل نشده است.
• آنورگاسمیا ثانویه یا موقعیتی: در این وضعیت فقط در شرایط خاص مانند رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی می توان به ارگاسم دست یافت.

علت های آنورگاسمیا در مردان

دلایل بالقوه آنورگاسمازی مردان را می توان به دو دسته تقسیم کرد: فیزیولوژیک و روانشناختی.

علت های فیزیولوژیکی

• سوءمصرف مواد (به ویژه استفاده از هروئین)
• عوارض ناشی از جراحی پروستات (پروستاتکتومی) یا پرتودرمانی برای درمان سرطان پروستات
• سندرم Cauda equina، یک بیماری نادر که در آن رشته های عصبی در معرض ته نخاع تحریک می شوند.
• عدم وجود مادرزادی رفلکس bulbocavernosus، که باعث انقباض اسفنکتر مقعدی در هنگام انزال می شود.
• هیپوگنادیسم (سطح تستوسترون پایین) و اختلالات غدد درون ریز که تعادل هورمونی را تحت تأثیر قرار می دهد.
• شرایطی مانند مولتیپل اسکلروزیس، نوروپاتی (آسیب عصبی) ناشی از دیابت، و فشار خون بالا کنترل نشده (فشار خون بالا)
• تجویز عوارض جانبی از جمله داروهای مرتبط با آنورگاسمیا (و انواع دیگر اختلالات جنسی) می توان به داروهای ضد روان پریشی، مواد افیونی و ضد افسردگی اشاره کرد – به ویژه مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) مانند پروزاک (فلوکستین).

در بررسی صورت گرفته روی تقریباً 2000 مرد که از نظر اثرات جنسی ضد افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم در کسانی که SSRI مصرف کردند هفت برابر بیشتر بوده است.

علت های روانشناسی آنورگاسمیا در مردان

• سوء استفاده جنسی زودرس و آسیب
• غم و اندوه، از جمله از دست دادن یک شریک زندگی
• هراس های خاصی مانند هافوفوبیا (ترس از لمس شدن) و ژنوفوبیا (ترس عمومی از رابطه جنسی)
• مسائل عمومی بهداشت روان مانند اضطراب، استرس، افسردگی، مشکلات رابطه و خصومت
• نگرش های منفی در مورد جنسیت به تربیت مذهبی سرکوبگرانه یا مسائل خانوادگی / والدین معمولاً در اوایل کودکی ایجاد می شود.
• اضطراب عملکرد جنسی به عنوان شایعترین علت روانشناختی آنورگاسمیا ذکر شده است. اگرچه می تواند مردان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، اما می تواند با اختلال نعوظ که بیشتر در مردان مسن دیده می شود، تشدید شود.

تشخیص آنورگاسمیا در مردان

تشخيص دقيق علت زمينه اي آنورگاسمي در مردان براي درمان ضروري است. اگر با این مشکل روبرو هستید، مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه می تواند این روند را شروع کند.

پزشک  یک معاینه بدنی کامل انجام می دهد و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند. این ممکن است شامل ارزیابی تمام داروهایی باشد که در گذشته یا مصرف کرده اید. بسته به ارزیابی اولیه پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را سفارش داده و یا شما را به متخصص ارجاع دهند.

 تشخیص علت ناتوانی جنسی آنورگاسمی مردان به آزمایشات جانبی دیگری نیاز دارد که عبارتند از:

• آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد غدد درون ریز و اندازه گیری سطح هورمون هایی مانند تستوسترون، هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) و پرولاکتین، هورمونی که بر سطح تستوسترون تأثیر می گذارد.
• سنجش سنجی، که حساسیت آلت تناسلی مرد را اندازه گیری می کند مانند کاهش یا از دست دادن احساس در آلت تناسلی مرد گاهی از عوارض جانبی دیابت است.
• آزمایش قوس رفلکس ساکروم برای بررسی شاخه های حرکتی و حسی عصب پودندال (که حسی از دستگاه تناسلی خارجی و پوست اطراف مقعد و پرینه را به همراه دارد) و ریشه های عصب.

مسائل روانشناختی که ممکن است مورد توجه قرار گیرند شامل وضعیت رابطه و رضایت و دلایل احتمالی استرس است که می تواند در عملکرد جنسی تداخل ایجاد کند.

درمان آنورگاسمیا در مردان

هیچ درمانی کامل برای آنورگاسمازی در مردان وجود ندارد. روش خاص برای درمان این مشکل به علت و همچنین یافته های تشخیصی خاص بستگی دارد. با این حال، پروتکل های درمانی خاصی وجود دارد. آنها اغلب در شرایط خاص استفاده می شوند:

• وقتی مشخص شد که دارویی در بروز آنورگاسمیای نقش اساسی دارد، تغییر دوز یا تغییر نسخه دیگر ممکن است راهکاری برای عملکرد طبیعی فرد باشد.
• در مورد مسائل هورمونی، درمان جایگزینی تستوسترون یا داروی تقویت کننده دوپامین مانند دوستینکس (کابرگولین) اغلب می تواند توانایی ارگاسم را در انسان بازیابی کند.

روان درمانی و آنورگاسمیا در مردان 

• افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات خلقی که به آنورگاسمیای مردان کمک می کند با درمان و یا دارو درمان می شود. اگر داروهایی تجویز می شوند، توجه به این نکته ضروری است که داروهای خاص ممکن است عملکرد جنسی را تشدید کنند.
• روان درمانی همچنین می تواند برای غلبه بر اضطراب عملکرد جنسی یا پرداختن به آسیب های جنسی و غیر جنسی گذشته که ممکن است در آنورگاسمیا نقش داشته باشد، مفید باشد. به همین ترتیب، مشاوره زوجین می تواند به حل مشکلات روابط کمک کند.
• مسائل خاص جنسی ممکن است با راهنمایی یک درمانگر رابطه جنسی حل شود.

ماساژ درمانی

• ماساژ دستی پروستات، روشی است که در آن انگشت قبل و یا در حین رابطه جنسی برای تحریک دستی غده پروستات به راست روده وارد می شود،. برخی این قسمت را نقطه G مردانه می دانند.

داروهایی مانند ویاگرا (سیلدنافیل) و سیالیس (تادالافیل) جریان خون در آلت تناسلی را افزایش می دهند. این برای درمان اختلال نعوظ مفید است. اما میل جنسی را افزایش نمی دهد و دستیابی به ارگاسم را برای مرد آسان نخواهد کرد.

آنورگاسمیا مردانه، مانند هر نوع اختلال عملکرد جنسی، می تواند زندگی جسمی، روانی و عاطفی یک مرد و همچنین همسر او را تحت تأثیر قرار دهد. مهمترین گام برای رفع این بیماری، تشخیص علت اصلی آن است.

اگر پروستاتکتومی رادیکال، ضربه شدید لگنی یا مولتیپل اسکلروزیس پیشرفته داشته باشید، ممکن است درمان موثری وجود نداشته باشد. در این موارد، بهترین راه حل ممکن است تمرکز بر افزایش لذت جنسی و صمیمیت جنسی باشد. یک روانشناس یا یک سکس تراپ می تواند به شما کمک کند شرایط خود را بپذیرید و با وجود آنورگاسمیا از یک سبک زندگی جنسی سالم استقبال کنید.

 آنورگاسمیا مردانه می تواند برای یک مرد در هر سن و مرحله از زندگی و همچنین همسر یا شریک جنسی او ناامید کننده، شرم آور و ناراحت کننده باشد. از آنجا که دلایل زیادی برای عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم وجود دارد، این شرایط گاهی اوقات می تواند چالش هایی را در رابطه با تشخیص علت ایجاد کند. هنگامی که علت آن مشخص شد، با این وجود، معمولاً گزینه های درمانی واضح و موثرتری برای بازگرداندن عملکرد جنسی به حالت طبیعی وجود دارد.

حرف آخر

وقتی مردان در روابط پایدار مشکلات جنسی خود را در نظر می گیرند، اختلال نعوظ (ED) معمولاً در بالای لیست قرار می گیرد. این قابل درک است، از آنجا که 20 تا 30 میلیون مرد آمریکایی از بیماری ED رنج می برند، و تبلیغات داروهایی مانند ویاگرا، لویترا و سیالیس باعث آگاهی ما در رسانه ها می شود.

اما یک مشکل دیگر در اتاق خواب وجود دارد که مردان گاهی اوقات تمایلی به گفتگو ندارند. حتی بعید است پزشکان در مورد آن سوال کنند. این مشکل آنورگاسمیا نامیده می شود و ناتوانی در رسیدن به اوج در طی فعالیت جنسی معمول است.

برای مردان مبتلا به ED، پزشکان می توانند هر یک از چندین داروی موثر را تجویز کنند. اما برای کسانی که ارگاسم تاخیری دارند یا وجود ندارند، چنین نیست.

منابع:

https://www.verywellhealth.com/anorgasmia-causes-and-treatment-options-2328525