سطح پرولاکتین در بدن

هورمون پرولاکتین در بدن مسئول شیردهی، رشد بافت پستان خاص است و به صدها فرآیند دیگر بدن کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. سطح پرولاکتین معمولاً در افرادی که در مردان و افراد غیر شیرده و غیر باردار پایین است. اما طور معمول در افرادی که باردار یا شیرده هستند (شیر مادر) افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. افزایش میزان پرولاکتین بالاتر از حد طبیعی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند علائم خاصی مانند پریودهای نامنظم، ناباروری و اختلال نعوظ را ایجاد کند.

بیشتر پرولاکتین از غده هیپوفیز در بدن تولید و ترشح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. غده هیپوفیز یک غده کوچک به اندازه نخود است که در پایه مغز و زیر هیپوتالاموس قرار دارد. بخشی از سیستم غدد درون ریز است و مسئول ساخت بسیاری از هورمون های مهم مختلف از جمله پرولاکتین است. دوپامین (یک ماده شیمیایی مغز) و استروژن (هورمون) تولید پرولاکتین و آزاد شدن آن از غده هیپوفیز را کنترل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

سیستم عصبی مرکزی، سیستم ایمنی، رحم و غدد پستانی شما نیز قادر به تولید پرولاکتین هستند. عوامل زیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند به ایجاد پرولاکتین در این بافت ها کمک کنند:

• ورزش
• استرس
• تحریک نوک پستان

پرولاکتین چگونه بر بدن تأثیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد؟

پرولاکتین به صدها عملکرد بدن کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، اما دو عملکرد اصلی آن عبارتند از:

• توسعه غدد پستانی در بافت پستان
• شیردهی و تولید شیر

در دوران بارداری، هورمون های پرولاکتین، استروژن و پروژسترون رشد بافت سینه و تولید شیر را تحریک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. پرولاکتین باعث رشد نوع خاصی از بافت پستان به نام آلوئول پستانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که اجزای غده پستانی هستند که در آن تولید شیر انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. پرولاکتین همچنین سلول های آلوئولی سینه را برای ایجاد اجزای شیر تحریک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، از جمله:

• کازئین (جزء پروتئین شیر)
• لاکتوز (جزء کربوهیدرات شیر)
• نقش پرولاکتین در شیردهی و شیردهی (شیردهی)
• لیپیدها (اجزای تامین کننده انرژی، اسیدهای چرب ضروری و کلسترول)

پس از زایمان، سطح پروژسترون در بدن زنان کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد که باعث افزایش تعداد گیرنده های پرولاکتین در سلول های آلوئولی پستانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. در این شرایط شیر از طریق نوک پستان شما ترشح شود که معمولا به عنوان فرایند شیردهی شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

پس از زایمان، سطح پرولاکتین کاهش پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. سطح پرولاکتین فقط در دوره‌های تحریک نوک پستان از طریق مکیدن توسط کودک افزایش می‌یابد. تا زمانی که کودک شما شیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورد، سطح پرولاکتین بالا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماند. بعد از شیردهی، سطح پرولاکتین کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد و تولید شیر کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. اگر مادری به نوزاد خود شیر ندهد، سطح پرولاکتین پس از یک تا دو هفته به سطح غیر باردار کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد.

علت افزایش پرولاکتین در بدن چیست؟

سطح پرولاکتین به طور معمول در دوران بارداری و شیردهی افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. همچنین ممکن است به دلیل شرایط زیر کمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌افزایش یابد:

• استرس فیزیکی، مانند تجربه درد
• ورزش
• رابطه جنسی
• تشنج های صرع
• خوردن یک وعده غذایی
• آسیب به ناحیه قفسه سینه
• تحریک نوک پستان بی ارتباط با شیردهی

این افزایش پرولاکتین معمولاً خفیف و موقتی است. برخی بیماری ها و داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث افزایش طولانی مدت (مداوم) سطح پرولاکتین شوند.

سطح طبیعی پرولاکتین چیست؟

آزمایش پرولاکتین (PRL) سطح پرولاکتین را در خون شما اندازه گیری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. در صورت مشاهده علائم و نشانه های افزایش سطح پرولاکتین و یا ارزیابی عملکرد غده هیپوفیز، پزشک ممکن است آزمایش خون پرولاکتین را برای شما تجویز کند.

محدوده مقادیر طبیعی برای سطوح پرولاکتین ممکن است در آزمایشگاه های مختلف کمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌متفاوت باشد. حتماً به محدوده مقادیر نرمال ذکر شده در گزارش آزمایشگاهی خود نگاه کنید یا اگر در مورد نتایج خود سؤالی دارید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید.

به طور کلی، مقادیر طبیعی پرولاکتین عبارتند از:

• برای مردان کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر
• برای زنان کمتر از 25 نانوگرم در میلی لیتر
• زنانی که باردار یا شیرده هستند: 80 تا 400 نانوگرم در میلی لیتر

علائم و نشانه های سطح بالای پرولاکتین چیست؟

افزایش سطح پرولاکتین در بدن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با بروز برخی علائم همراه باشد، از جمله:

• ناباروری
• از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
• ترشحات شیری از نوک سینه ها در زمان خارج از شیردهی یا بارداری (گالاکتوره).

شایع ترین علل افزایش سطح غیر طبیعی پرولاکتین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟

عوامل و بیماری های متعددی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث افزایش سطح بیش از حد طبیعی پرولاکتین در خون شوند، به این وضعیت هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ گفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. شایع ترین علل عبارتند از:

• داروهای خاص
• برخی از بیماری های زمینه ای
• سایر تومورهای غده هیپوفیز
• پرولاکتینوما، تومور غده هیپوفیز (شایع ترین علت).

پرولاکتینوما

به طور کلی پرولاکتینوما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث افزایش سطح پرولاکتین شود. پرولاکتینوما شایع ترین علت سطوح بالاتر از حد طبیعی پرولاکتین در خون شما است. پرولاکتینوما یک تومور خوش خیم (غیر سرطانی) است که در غده هیپوفیز شما شکل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد و باعث تولید بیش از حد پرولاکتین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این تومور یک نوع آدنوم هیپوفیز است.

پرولاکتینوما بیشتر در افراد زیر 40 سال رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و در زنان شایع تر است. آنها به ندرت در کودکان و نوجوانان رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

پزشک معالج معمولاً پرولاکتینوما را با دارو درمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان آنها را با جراحی و پرتودرمانی نیز درمان کرد.

مصرف دارو ها

دوپامین در مغز به سرکوب تولید پرولاکتین در بدن کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. برهمین اساس هر دارویی که بر تولید یا استفاده از دوپامین در بدن تأثیر بگذارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سطح پرولاکتین خون را افزایش دهد. برخی از این داروها، عبارتند از:

• برخی از داروهای فشار خون بالا
• مسکن هایی که حاوی مواد افیونی هستند .
• داروهای ضد روان پریشی مانند ریسپریدون
• داروهایی که حالت تهوع و استفراغ را درمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند .

اگر علت افزایش سطح پرولاکتین مصرف دارو باشد، معمولاً سه تا چهار روز پس از قطع مصرف دارو، سطح پرولاکتین به حالت عادی باز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردد. هرگز مصرف داروهای تجویز شده را متوقف نکنید، مگر اینکه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما گفته باشد که این کار را انجام دهید.

بیماری ها

برخی از بیماری های زمینه ای غیر از پرولاکتینوما که ممکن است باعث هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شود، از جمله:

• بیماری کلیه
• کم کاری تیروئید
• زونا، به خصوص اگر راش یا تاول روی سینه شما باشد.
• سایر تومورهای غده هیپوفیز که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث افزایش سطح پرولاکتین شوند.
• تومورهای بزرگ (به غیر از پرولاکتینوما) واقع در غده هیپوفیز یا نزدیک آن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند با کاهش اثر دوپامین باعث هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. ترشح پرولاکتین توسط دوپامین سرکوب می‌شود، اما اگر تومور جریان دوپامین را به سلول‌های تولیدکننده پرولاکتین مسدود کند، هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ایجاد می‌شود.

چه چیزی باعث سطوح پایین غیر طبیعی پرولاکتین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟

سطح پرولاکتین در مردان و زنان معمولاً پایین است. اما میزان آن در دوران بارداری و شیردهی افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. بنابراین تنها نشانه وجود سطوح پایین تر از حد طبیعی پرولاکتین، عدم تولید شیر مادر پس از زایمان است.

در این موارد، هیپوفیز اغلب منجر به بروز این وضعیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. کم‌کاری هیپوفیز یک بیماری نادر است که در اثر کمبود یک، چند یا همه هورمون‌هایی که غده هیپوفیز شما می‌سازد رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. معمولاً به دلیل فشار غیرعادی بر غده هیپوفیز یا آسیب به غده هیپوفیز ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

چرا آزمایش پرولاکتین انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟

پرولاکتین توسط غده هیپوفیز در مغز تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. همچنین به نام PRL یا هورمون لاکتوژنیک نیز شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. پرولاکتین عمدتاً برای کمک به تولید شیر زنان پس از زایمان استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

برای سلامت باروری مردان و زنان مهم است. عملکرد خاص پرولاکتین در مردان به خوبی شناخته نشده است. با این حال، سطح پرولاکتین برای اندازه گیری رضایت جنسی در مردان و زنان مورد استفاده قرار گرفته است. آزمایش سطح پرولاکتین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سایر مشکلات ناشی از این هورمون را نشان دهد.

زنانی که علائم پرولاکتینوما دارند ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشند. پرولاکتینوما یک تومور غیر سرطانی در غده هیپوفیز است که سطوح بالایی از پرولاکتین تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. علائم پرولاکتینوما در زنان عبارتند از:

• اختلال بینایی
• آکنه غیر طبیعی
• سردردهای غیر قابل توضیح
• درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی
• رشد غیر طبیعی موهای بدن و صورت
• گالاکتوره یا شیردهی خارج از زایمان یا شیردهی

این آزمایش معمولاً بر روی افراد مبتلا به پرولاکتینوما انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود تا پزشک بتواند پاسخ تومور به درمان را پیگیری کند.

علاوه بر این، در صورت داشتن مشکلات باروری یا پریودهای نامنظم، ممکن است آزمایش پرولاکتین برای زنان مورد نیاز باشد. این آزمایش همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سایر مشکلات غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس را رد کند یا تشخیص دهد.

مردان در صورت بروز علائم پرولاکتینوما ممکن است به آزمایش نیاز داشته باشند. علائم پرولاکتینوما در مردان عبارتند از:

• اختلال بینایی
• اختلال در نعوظ
• سردردهای غیر قابل توضیح
• کاهش میل جنسی یا مشکلات باروری
• کمبود غیر طبیعی موهای بدن و صورت

این آزمایش همچنین ممکن است برای موارد زیر استفاده شود:

• بررسی اختلال عملکرد بیضه یا اختلال نعوظ
• رد و یا تایید مشکلات مربوط به غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس

آزمایش پرولاکتین چگونه انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟

آزمایش پرولاکتین درست مانند آزمایش خون است. چند دقیقه در مطب پزشک یا در آزمایشگاه طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد. نمونه معمولاً سه تا چهار ساعت پس از بیدار شدن در صبح جمع آوری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. خون از رگ بازوی شما گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

برخی از قرص های ضد بارداری، داروهای فشار خون بالا یا داروهای ضد افسردگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند. قبل از انجام آزمایش در مورد داروهایی که مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. مشکلات خواب، سطح استرس بالا و ورزش شدید قبل از آزمایش نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد.

سخن آخر

سطوح پایین پرولاکتین معمولاً در زنان یا مردان نگران کننده نیست. با این حال، سطوح بسیار بالای پرولاکتین، که به عنوان هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند نشان دهنده یک مشکل جدی تر باشد. حدود 10 درصد از جمعیت دارای هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هستند.

سطوح بالای پرولاکتین در دوران بارداری و بعد از زایمان در دوران شیردهی طبیعی است. با این حال، هیپرپرولاکتینمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ناشی از بی اشتهایی عصبی، بیماری کبد، بیماری کلیوی و کم کاری تیروئید باشد. کم کاری تیروئید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث بزرگ شدن غده هیپوفیز شود که با درمان جایگزینی هورمون تیروئید قابل درمان است. سطوح بالای پرولاکتین نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ناشی از تومورهای هیپوفیز باشد. این تومورها را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به صورت پزشکی یا جراحی درمان کرد.

برخی از داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث افزایش سطح پرولاکتین شوند. داروهای روانپزشکی مانند ریسپریدون و هالوپریدول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند سطح شما را افزایش دهند. متوکلوپرامید همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سطح پرولاکتین شما را افزایش دهد. این دارو معمولاً برای درمان رفلاکس اسید یا حالت تهوع ناشی از داروهای سرطان استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

برخی از عوامل استرس زا رایج نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند سطح پرولاکتین را افزایش دهند. این عوامل استرس زا شامل قند خون پایین، فعالیت های ورزشی شدید و حتی اشکال خفیف ناراحتی هستند. اگر متوجه شدید که سطح پرولاکتین شما بالا است، ممکن است لازم باشد راه‌هایی برای مدیریت استرس پیدا کنید.