آزوتمی زمانی رخ می دهد که کلیه های شما در اثر بیماری یا ضربه آسیب دیده باشند. زمانی که کلیه های شما دیگر قادر به خلاص شدن از شر ضایعات نیتروژن کافی نیستند، شما ممکن است به این وضعیت دچار شوید. آزوتمی معمولاً با استفاده از آزمایش ادرار و خون تشخیص داده می شود. این آزمایش ها سطوح نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین شما را بررسی می کند.
علائم آزوتمی
آزوتمی و اورمی دو نوع مختلف بیماری کلیوی هستند. ازوتمی زمانی است که نیتروژن در خون شما وجود دارد. اورمی زمانی رخ می دهد که اوره در خون شما وجود داشته باشد. با این حال، هر دو مربوط به بیماری یا آسیب کلیوی هستند. در بسیاری از مواقع، تا مراحل پایانی هیچ علامتی مبنی بر مشکلی در کلیه های خود از جمله آزوتمی مشاهده نمی کنید. این مرحله دیررس معمولاً زمانی است که نارسایی کلیه شروع شده است.
علائم آزوتمی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- کاهش اشتها
- نگهداری مایعات
- تهوع و استفراغ
- آسیب حاد کلیه
- از دست دادن انرژی
- نمی توانید در فعالیت های معمول خود شرکت کنید.
- نارسایی حاد کلیه (اگر آزوتمی در طی چند ساعت یا یک روز به پیشرفت خود ادامه دهد).
حالت تهوع و استفراغ نشانه بدتر شدن بیماری است.
علل بروز آزوتمی
علت اصلی آزوتمی از دست دادن عملکرد کلیه است. با این حال، انواع مختلف آزوتمی، که ممکن است از نارسایی کلیوی ناشی شود یا بخشی از آن باشد، دلایل مختلفی دارد:
- سن بالا
- نارسایی قلبی
- عوارض دیابت
- کم آبی بدن
- آسیب به کلیه
- سوختگی شدید
- کاهش حجم خون
- برخی از جراحی ها
- سابقه مشکلات کلیوی
- قرار گرفتن در معرض گرما
- عفونت یا بیماری (ازوتمی درونی)
- برخی از داروها، به ویژه داروهای نفروتوکسیک و دوزهای بالای استروئیدها
- وقتی مایعی که در کلیه ها جریان دارد برای حذف نیتروژن کافی نیست (آزوتمی پیش کلیوی)
- هنگامی که دستگاه ادراری توسط چیزی یا پارگی مسدود شده است (ازوتمی پس از استرنال)
درمان سرطان نیز گاهی اوقات می تواند باعث آزوتمی شود. داروهای شیمی درمانی قدرتمند هستند و می توانند به کلیه های شما آسیب برسانند. آنها همچنین می توانند باعث شوند که مقدار قابل توجهی از محصولات جانبی حاوی نیتروژن توسط سلول های سرطانی در حال مرگ آزاد شود.
انکولوژیست کلیه ها و سطح آمونیاک شما را با آزمایشات منظم کنترل می کند. در صورت نیاز، پزشک شما ممکن است بتواند داروهای شیمی درمانی مختلف را تنظیم کند یا در صورتی که کلیه های شما تحت تأثیر قرار گرفته اند، استفاده کند.
انواع آزوتمی
سه نوع ازوتمی وجود دارد:
- پیش کلیوی
- ذاتی
- پس کلیوی
پیش کلیوی. آزوتمی پیش کلیوی زمانی رخ می دهد که مایع به اندازه کافی از کلیه ها عبور نمی کند. این جریان کم مایع باعث ایجاد غلظت بالایی از کراتینین و اوره سرم می شود. این نوع ازوتمی شایع ترین است و معمولاً قابل برگشت است.
ذاتی. آزوتمی درونی معمولاً از عفونت، سپسیس یا بیماری رخ می دهد. شایع ترین علت آزوتمی ذاتی نکروز حاد توبولار است.
پس کلیوی. انسداد مجاری ادراری باعث آزوتمی پس کلیه می شود. آزوتمی پس کلیوی می تواند با آزوتمی پیش کلیوی نیز همزمان رخ دهد. این نوع ازوتمی ممکن است درمان، علل و نتایج متفاوتی داشته باشد. با این حال، هر کدام می توانند منجر به آسیب حاد کلیوی و نارسایی در صورت عدم درمان یا تشخیص زودهنگام شوند.
عوارض آزوتمی
افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا سایر مشکلات کلیوی ممکن است به آزوتمی پیش کلیوی مبتلا شوند. سایر عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نارسایی حاد کلیه
- از دست دادن بارداری
- نکروز حاد لوله ای (زمانی که بافت اندام شروع به مردن می کند).
- مرگ احتمالی
آزوتمی پیش کلیه در بارداری می تواند باعث آسیب حاد کلیه شود و سلامت جنین و مادر را به خطر بیندازد. اگر باردار هستید و سابقه بیماری کلیوی دارید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. بهتر است عملکرد کلیه خود را به طور دوره ای در طول بارداری آزمایش کنید. اگر علائم بیماری یا آسیب کلیوی دارید، باید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بهتر است قرار ملاقات های منظمی با پزشک خود داشته باشید. در طی این معاینات، پزشک آزمایشات معمول آزمایشگاهی خون و ادرار را انجام خواهد داد. این آزمایش‌ها به آنها کمک می‌کند تا مشکلات مربوط به کلیه‌های شما را زودتر، قبل از اینکه علائم ظاهری قابل توجه باشند، پیدا کنند.
پیش آگهی مبتلایان به آن
اگر این وضعیت زود تشخیص داده شود، بسیاری از اشکال آزوتمی قابل درمان و کنترل هستند. با این حال، سایر شرایط بهداشتی و بارداری می تواند درمان را دشوار کند. بسیاری از افراد مبتلا به آزوتمی پیش آگهی خوبی دارند.
عوارض، سایر مسائل بهداشتی، و بیماری کلیوی یا آسیب در مراحل پایانی ممکن است دیالیز منظم را ضروری کند. توجه به این نکته مهم است که آزوتمی درمان نشده یا دارای عوارض می تواند منجر به مرگ شود. به همین دلیل، مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
گزینه هایی برای درمان آزوتمی
آزوتمی وضعیتی است که در آن خون حاوی مواد زائد غنی از نیتروژن اضافی است. این معمولاً نتیجه برخی مشکلات کلیه یا ادرار است. این نسبتاً شایع است و بیش از یک درصد از بستری شدن در بیمارستان در ایالات متحده، تا حدی به دلیل آزوتمی است. در سال 2017، بیش از 36.5 میلیون نفر در بیمارستان بستری شدند که به این معنی است که بیش از 365000 نفر از نوعی ازوتمی رنج می برند. روش‌های کاملاً متفاوتی وجود دارد که پزشکان این بیماری را درمان می‌کنند. درمان تا حد زیادی به علت آن بستگی دارد که می تواند موارد مختلفی باشد و همچنین نوع آزوتمی (سه مورد وجود دارد). در برخی موارد، درمان می تواند شامل ترکیبی از روش ها باشد.
دیالیز
افراد مبتلا به آزوتمی داخل کلیوی ممکن است نیاز به دیالیز داشته باشند. آزوتمی داخل کلیوی زمانی است که اختلال در عملکرد مستقیم کلیه باعث آزوتمی می شود. ممکن است به دلیل عفونت، بیماری عروقی یا دارو باشد. دیالیز، جداسازی ذرات از مایع، معمولاً درمانی برای آزوتمی در مراحل پایانی است و معمولاً فقط به طور موقت انجام می شود. این شامل تخلیه تمام خون از بدن و فیلتر کردن آن از طریق دستگاهی است که سموم را از خون پاک می کند و آن را از طریق خط دوم به بدن باز می گرداند. این گزینه درمانی می تواند بسیار وقت گیر باشد و به چندین درمان در هفته نیاز دارد که هر درمان چند ساعت طول می کشد.
تغییرات در عادات غذایی
گاهی اوقات آزوتمی می تواند منجر به بیماری دیگری به نام سندرم نفروتیک شود. در حالی که تغییر در عادات غذایی مانع یا درمان سندرم نفروتیک نمی شود، محدود کردن مصرف برخی مواد باعث بهبود علائم می شود. نمک بیش از حد می تواند باعث احتباس آب شود که منجر به ادم می شود.
اگر فردی از قبل ادم داشته باشد، خوردن نمک می تواند وضعیت را بدتر کند. به همین دلیل است که بیماران مبتلا به ادم ناشی از سندرم نفروتیک تشویق می شوند که از یک رژیم غذایی کم سدیم استفاده کنند. مثال دیگر اتخاذ یک رژیم غذایی کم چربی اشباع و کلسترول به دلیل چربی خون بالا است. از آنجایی که هیپرلیپیدمی با داشتن چربی بیش از حد در خون مشخص می شود، اتخاذ یک رژیم غذایی کم چرب منطقی است.
درمان بیماری زمینه ای
در بسیاری از موارد ازوتمی، یک بیماری زمینه‌ای وجود دارد که باعث آن می‌شود.. درمان این بیماری زمینه‌ای می‌تواند باعث از بین رفتن آزوتمی شود. این مورد به ویژه در مورد آزوتمی پره کلیوی و آزوتمی پس از کلیه است، زیرا هر دو با مشکلات خارج از کلیه مشخص می شوند. آزوتمی پیش کلیوی که تقریباً هفتاد درصد از موارد آزوتمی را تشکیل می دهد، یکی از مواردی است که بالاترین شانس را برای ایجاد یک بیماری زمینه ای دارد. برخی از این شرایط می تواند سوختگی، قرار گرفتن در معرض گرما، نارسایی قلبی، شوک یا انسداد شریان باشد.
مایعات داخل وریدی
مایعات داخل وریدی در درمان بیماری، به ویژه داخل کلیوی و پس کلیوی مفید است. آزوتمی داخل کلیوی می تواند باعث عدم تعادل الکترولیت و مایعات جدی شود، بنابراین یک خط مایع IV سریعترین راه برای بازیابی آن است. برای آزوتمی پس از کلیوی، مایع IV مهمترین بخش درمان است.
آزوتمی می تواند منجر به عارضه ای به نام هیپرکالمی شود. در این شرایط سطح پتاسیم در خون به سطوح خطرناکی می رسد. هیپرکالمی می تواند باعث آریتمی قلبی شود، بنابراین مهم است که آن را در اسرع وقت درمان کنید. درمان اغلب شامل تامین کلسیم بدن برای کاهش اثرات افزایش پتاسیم یا تامین گلوکز و انسولین بدن برای کاهش موقت پتاسیم تا زمانی که علت اصلی پیدا شود، است. هر دوی این روش ها از طریق مایعات داخل وریدی به بدن تزریق می شوند.
دارو
در مورد مصرف دارو ازوتمی بر خلاف سایر شرایط است. داروها ممکن است باعث ایجاد یا تشدید شرایط شوند. اگر از دارو برای درمان آزوتمی استفاده شود، به احتمال زیاد از طریق IV در زمانی که بیمار در بیمارستان بستری است تجویز می شود. تمرکز اصلی این نوع دارو کاهش سموم موجود در جریان خون است. گاهی اوقات می توان با استفاده از داروهایی که فشار خون بیمار را بالا می برد و عملکرد قلب را تقویت می کند، این کار را انجام داد. اگر داروهای بیمار باعث آزوتمی شود، داروهای جایگزین برای جایگزینی آنها پیدا می شود.
آخرین دیدگاه‌ها