چه چیزی باعث خارش کمر می شود؟

خارش کمر، مشکلی آزاردهنده که می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. از خشکی پوست گرفته تا بیماری‌های داخلی، عوامل مختلفی می‌توانند باعث ایجاد این علامت شوند. در این مقاله، به بررسی جامع علت خارش کمر می‌پردازیم تا با آگاهی کامل، بتوانید بهترین راهکار را برای رفع این مشکل پیدا کنید.

علائم خارش کمر 

خارش کمر می تواند آزاردهنده و سخت باشد. چندین دلیل بالقوه برای خارش کمر وجود دارد که احتمال دارد شامل راش باشد یا نباشد. اگرچه خاراندن ممکن است تسکین دهنده باشد، اما باید علت اصلی آن شناسایی شود تا از آسیب پوستی جلوگیری شود.

خاراندن برای رفع خارش می تواند باعث شکستگی در پوست و در نهایت خونریزی یا عفونت شود که اغلب این مشکل را تشدید می کند. در چنین مواقعی باید سعی کنید از میل به خراشیدن اجتناب کنید.

در واقع علاوه بر خارش، ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنید، علائمی از جمله:

• گرما
• کهیر
• سرخی
• خشکی
• تاول یا برآمدگی
• درد یا حساسیت
• بی حسی یا گزگز
• تغییر در بافت پوست، پوست پوسته پوسته، چرمی یا کاغذی می شود.

این علائم ممکن است در یک ناحیه از کمر یا در سراسر کمر پخش شوند. از سوی دیگر، خارش کمر ممکن است به هیچ وجه با علائم قابل مشاهده همراه نباشد. بنابراین، مراجعه به پزشک برای درمان مناسب مهم است.

بیش از ۱۶۸ پزشک آنلاین و آماده پاسخگویی

مشاوره آنلاین با بهترین متخصصان داخلی

گفتگو با پزشک

مطالعه بیشتر: علل ضایعات پوستی روی کمر چیست؟

علت خارش کمر چیست؟

خارش کمر به دلیل تحریک سلول ها و گیرنده های روی پوست رخ می دهد که بیشتر مربوط به اعصاب است. عوامل متعددی می تواند این سلول های عصبی را تحریک کرده و باعث خارش شود. جزئیات زیر ممکن است به شما در درک بهتر علائم کمک کند. با این حال، شما باید برای تشخیص صحیح به پزشک مراجعه کنید.

علل موضعی خارش کمر همراه با بثورات پوستی:

بیماری های پوستی که باعث بثورات می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عفونت‌ها:

عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی می‌توانند باعث ایجاد بثورات خارش‌دار در ناحیه کمر شوند. زونا، ناشی از ویروس واریسلا زوستر، یکی از شایع‌ترین این عفونت‌هاست که با بثورات دردناک و خارش‌دار همراه است.

آلرژی‌ها:

پوست، به عنوان سد محافظ بدن، به عوامل محیطی حساس است. مواد آلرژی‌زا مانند داروها، صابون‌ها، لوسیون‌ها، پارچه‌ها، فلزات، گیاهان و غذاها می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک و خارش پوست شوند.

بیماری‌های پوستی:

بیماری‌هایی مانند اگزما، کهیر و پسوریازیس می‌توانند منجر به خارش موضعی در ناحیه کمر شوند. این بیماری‌ها اغلب با علائمی مانند قرمزی، تاول و پوسته‌پوسته شدن همراه هستند. خشکی پوست ناشی از افزایش سن یا تغییرات آب و هوا نیز می‌تواند عامل خارش باشد.

مطالعه بیشتر: کدام غذاها باعث خارش پوست می شوند؟

علل موضعی خارش کمر بدون بثورات پوستی:

علل موضعی خارش کمر که با بثورات یا تغییرات پوستی همراه نیست، نادر هستند و معمولاً به علل روان‌زا (منشأ یا علت روان‌شناختی به جای فیزیکی) مرتبط هستند.

علل روان‌شناختی:

در برخی موارد نادر، خارش کمر بدون بثورات پوستی می‌تواند ناشی از عوامل روان‌شناختی باشد.

زونا (هرپس زوستر):

زونا (هرپس زوستر) بیماری است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود، همان ویروسی که باعث آبله مرغان می شود. علائم اولیه زونا شامل سوزش یا درد شدید و گزگز یا خارش است که معمولاً در یک طرف بدن یا صورت رخ می دهد. بثورات یا تاول ها از یک تا 14 روز بعد ظاهر می شوند. اگر زونا روی صورت ظاهر شود، ممکن است بینایی یا شنوایی را تحت تاثیر قرار دهد. برای درمان زونا باید به پزشک مراجعه کنید. رایج ترین روش های درمانی زونا شامل مسکن ها و داروهای ضد ویروسی تجویزی است.

خارش عمومی:

برخی عوامل غیرمرتبط با بیماری نیز می‌توانند باعث خارش عمومی بدن، از جمله کمر شوند. شایع ترین علل خارش عمومی، عبارتند از:

• یائسگی (به دلیل تغییرات هورمونی و خشکی پوست)
• خشکی پوست ناشی از استفاده از صابون‌های قوی
• آلرژی‌های خفیف به گرد و غبار، گیاهان، فلزات و مواد شوینده
• بارداری (به دلیل کشیدگی پوست یا خارش بارداری)

تشخیص این نوع خارش از طریق معاینه فیزیکی و گاهی اوقات آزمایش های آلرژی انجام می شود. در حالی که درمان فقط شامل حمام کردن با صابون ملایم و ضد حساسیت، استفاده از مرطوب کننده با لوسیون بدون عطر، پوشیدن لباس های نرم، گشاد و غیر مصنوعی، اجتناب از هر گونه ماده ای که به نظر می رسد خارش را تحریک می کند و گاهی اوقات کرم های دارویی است.

بیماری‌های زمینه‌ای مرتبط با خارش کمر:

اگزما (درماتیت آتوپیک)

اگزما، یک بیماری مزمن پوستی، می‌تواند باعث ایجاد بثورات خارش‌دار در ناحیه کمر شود.

درماتیت آتوپیک که اگزما، درماتیت، اگزمای آتوپیک یا AD نامیده می شود، یک بیماری مزمن پوستی همراه با بثورات خارش دار است. AD مسری نیست، این بیماری ناشی از یک بیماری ژنتیکی است که بر توانایی پوست برای محافظت از خود در برابر باکتری ها و آلرژن ها تأثیر می گذارد.

AD اغلب در نوزادان و کودکان خردسال دیده می شود. مستعدترین افراد مبتلا به اگزما، افراد با سابقه خانوادگی AD، آسم یا تب یونجه هستند. نوزادان در صورت ابتلا به اگزما دچار راش های خشک، پوسته پوسته و خارش دار روی پوست سر، پیشانی و گونه ها می شوند. در حالی که کودکان در سنین بالاتر دچار بثورات در چین‌های آرنج، زانو و باسن می‌شوند.

بدون درمان، ممکن است کودک به دلیل خارش شدید دچار مشکل خواب شود. خاراندن مداوم می تواند باعث عفونت پوست، پوست ضخیم و چرمی شود.

تشخیص اگزما از طریق معاینه فیزیکی، شرح حال بیمار و تست های پوستی حساسیت زا انجام می شود. AD قابل درمان نیست، اما می توان آن را از طریق داروهای تجویز شده، مراقبت از پوست، مدیریت استرس و درمان آلرژی های غذایی کنترل کرد. افراد مبتلا به AD اغلب به شیر، آجیل و صدف‌ها حساسیت دارند. تمیز و مرطوب نگه داشتن پوست از شعله ور شدن علائم این بیماری جلوگیری می کند.

درماتوفیبروم

درماتوفیبروم، یک توده پوستی خوش‌خیم، می‌تواند در هر نقطه از بدن، از جمله کمر، ظاهر شود و گاهی با خارش همراه باشد.

علت بروز این توده پوستی مشخص نیست، اگرچه ممکن است درماتوفیبروما پس از یک آسیب جزئی ظاهر شود. درماتوفیبروما در بزرگسالان شایع است و به ندرت در کودکان دیده می شود.

این نوع توده پوستی مسری نیست و علائم آن معمولا شامل رشد توده خال مانند، سخت، برجسته و قرمز، صورتی یا قهوه ای رنگ است که کمتر از نیم اینچ قطر دارد. آنها معمولاً بدون درد هستند اما ممکن است حساس یا خارش دار باشند و به تنهایی یا به صورت گروهی ظاهر شوند.

هر گونه رشد جدید روی پوست باید توسط پزشک مشاهده شود، به خصوص اگر این رشد بسیار تیره باشد یا به سرعت شکل یا ظاهر خود را تغییر دهد. تشخیص درماتوفیبروما از طریق معاینه فیزیکی و گاهی اوقات بیوپسی انجام می شود. درماتوفیبروما نیازی به درمان ندارد مگر اینکه با لباس تداخل داشته باشد یا ناخوشایند باشد. آنها را می توان با جراحی برداشت، اگرچه این کار یک اسکار باقی می گذارد و امکان بازگشت مجدد وجود دارد.

مطالعه بیشتر: چگونه اگزمای زمستانی را در خانه درمان کنیم؟

بیماری مزمن کلیوی

نارسایی کلیه می‌تواند منجر به تجمع مواد زائد در بدن و ایجاد خارش پوست شود.

بیماری مزمن کلیوی یک اصطلاح کلی برای آسیب کلیوی است که در طول زمان توسط سایر بیماری ها، به ویژه فشار خون بالا و دیابت ایجاد می شود. در نهایت عملکرد کلیه ها مختل و مواد زائد دیگر به درستی از خون فیلتر نمی شوند که منجر به بیماری جدی می شود.

افراد بالای 50 سال در معرض ابتلا به فشار خون بالا، دیابت، چاقی و یا سابقه خانوادگی بیماری کلیوی هستند. علائم ابتلا به بیماری های کلیوی شامل خستگی، مشکل در تمرکز، اشتهای ضعیف، گرفتگی عضلات در شب، پوست خشک و خارش دار، تورم در چشم ها، پاها، مچ پا و افزایش ادرار می باشد.

در صورت عدم درمان، بیماری مزمن کلیه منجر به بیماری جدی، نارسایی کلیه و مرگ می شود. مهم است که به محض شروع علائم به پزشک مراجعه کنید. تشخیص این نوع بیماری از طریق معاینه فیزیکی، آزمایش خون به نام نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR)، سونوگرافی یا سی تی اسکن کلیه و گاهی بیوپسی کلیه انجام می شود.

درمان بیماری های کلیوی شامل داروهای فشار خون بالا، کلسترول بالا و احتباس مایعات و رژیم غذایی کم پروتئین برای کاهش کار کلیه ها می باشد. دیالیز و پیوند کلیه فقط در صورت نارسایی کلیه انجام می شود.

درماتیت تماسی آلرژیک

تماس پوست با مواد آلرژی‌زا مانند پیچک سمی، عطرها و فلز نیکل می‌تواند باعث قرمزی، خارش و پوسته‌پوسته شدن پوست شود.

درماتیت تماسی آلرژیک به این معنی است که پوست چیزی را لمس کرده است که واکنش آلرژیک ایجاد کرده و باعث التهاب و تحریک شده است. “تماس” یعنی واکنش آلرژیک ناشی از لمس چیزی است، نه از مصرف چیزی. مواجهه اول با این ماده باعث حساس شدن سیستم ایمنی و سپس مواجهه دوم باعث بروز علائم می شود.

شایع ترین علل درماتیت تماسی آلرژیک، عبارتند از:

• پیچک سمی
• انواع مختلفی از عطرها، از جمله آنهایی که در صابون ها، نرم کننده ها و مواد شوینده یافت می شوند.
• نیکل، فلزی که اغلب در سگک کمربند، دکمه‌های شلوار و جواهرات از جمله جواهرات سوراخ‌کننده استفاده می‌شود.

علائم این عارضه شامل قرمزی، خارش و پوسته پوسته شدن پوست است که ممکن است به دلیل تحریک و التهاب دردناک باشد. تشخیص درماتیت تماسی ابتدا با اجتناب از تماس با هر ماده مشکوک انجام می شود تا مشخص شود آیا درماتیت از بین می رود یا خیر. اگر نتایج قطعی نباشد می توان پچ تست را انجام داد.

درمان این عارضه پوستی شامل پرهیز کامل از ماده تحریک کننده آلرژی و استفاده از کرم استروئیدی موضعی طبق تجویز است. کمپرس خنک و لوسیون کالامین می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند.

درمان های خانگی برای خارش کمر

شما می توانید بسیاری از علل خارش کمر را با تغییرات ساده در سبک زندگی متوقف کنید یا از آن جلوگیری کنید.

راهکارهای تسکین خارش کمر:

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر خارش کمر شما با وجود درمان های خانگی بالا ادامه دارد، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. اگر یک بیماری زمینه ای متابولیک، هماتولوژیک یا عصبی باعث خارش شده باشد، پزشک ابتدا روی درمان آن عارضه تمرکز می کند. اما اگر علائم  ایجاد شده به دلایل دیگری باشد، پزشک ممکن است درمان های زیر را پیشنهاد کند که می تواند به تسکین خارش پوست کمک کند. درمان هایی از جمله:

• کرم های کورتیکواستروئیدی. اگر خارش شما به دلیل بثورات پوستی یا اختلالات پوستی مانند اگزما یا درماتیت باشد، کورتیکواستروئیدها مفید هستند زیرا هم ضد التهاب و هم سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند.
• آنتی هیستامین ها. اگر خارش شما به دلیل یک واکنش آلرژیک باشد، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که با پاسخ ایمونولوژیک که باعث التهاب و خارش می شود مبارزه می کنند.
• نور درمانی (فوتوتراپی). این درمان شامل قرار دادن پوست در معرض طول موج های خاصی از نور ماوراء بنفش است.

سخن آخر

خارش کمر، علامتی است که می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. در صورت تداوم یا شدت خارش، مراجعه به پزشک ضروری است. با استفاده از اپلیکیشن پزشکت، می‌توانید به راحتی با بهترین متخصصان داخلی و پوست کشور ارتباط برقرار کرده و مشاوره پزشکی تلفنی دریافت کنید.