سرما خوردگی یک عفونت ویروسی بینی و گلو (دستگاه تنفسی فوقانی) می باشد و معمولاً بی ضرر است. بسیاری از انواع ویروس ها می توانند باعث این بیماری شوند. كودكان كمتر از 6 سال در معرض خطر ابتلا به سرما خوردگي هستند، اما بزرگسالان سالم هم مي توانند سالانه دو يا سه بار به آن مبتلا شوند. علائم بیماری در بیشتر افراد طی یک هفته یا 10 روز بعد از ابتلا، بهبود می یابند. علائم ممکن است در افرادی که سیگار می کشند طولانی تر باشد. اگر علائم بهبود پیدا نکردند، به پزشک مراجعه کنید.
علائم سرما خوردگی
علائم سرما خوردگی معمولاً یک تا سه روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرما خوردگی ظاهر می شود.
علائم ممکن است در افراد مختلف، متفاوت باشد و بیشتر شامل موارد زیر است:
ترشحات بینی شما ممکن است شدیدتر و به رنگ زرد یا سبز تغییر رنگ دهد زیرا سرما خوردگی روندی است که باید دوره خودش را طی کند. این علائم، نشان دهنده عفونت باکتریایی نیستند.
علائم سرما خوردگی در بزرگسالان
- تب
- تنگی نفس
- خس خس سینه
- درد شدید گلو، سردرد یا سینوس
تبی که بیشتر از 5 روز طول بکشد و یا بصورت دوره ای برمی گردد، می تواند علائم سرما خوردگی باشد.
علائم سرما خوردگی در کودکان
به طور کلی، کودکان برای درمان این بیماری نیازی به مراجعه پزشک ندارد.
اگر کودک شما علائم زیر را دارد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
- درد گوش
- عدم اشتها
- خس خس سینه
- عدم بهبودی علائم
- تب 38 درجه سانتیگراد
- خواب آلودگی غیرطبیعی
- علائم شدید مانند سردرد یا سرفه
- افزایش تب یا تداوم تب بیش از دو روز
علت سرما خوردگی
بسیاری از انواع ویروس ها می توانند باعث سرما خوردگی شوند. علائم بیماری بلافاصله پس از ابتلا به ویروس، بروز پیدا نمی کند. دوره استقرار ویروس سرما خوردگی حدود 1-3 روز است. در این مدت، شما ممکن است حتی بدون هیچ علائم ظاهری، ویروس را به شخص دیگری منتقل کنید. انتقال ویروس ها از یک فرد به فرد دیگر از روز قبل از شروع علائم تا 5 روز ابتدایی بیماری می باشد.
ویروس ها حتی می تواند چند ساعت در خارج از بدن زندگی کند، یعنی شما ممکن است با به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله، لیوان یا کارد و چنگال، بیماری را به دیگران منتقل کنید. ویروس سرما خوردگی از طریق دهان، چشم ها یا بینی وارد بدن شما می شود. زمان ابتلا به بیماری وقتی شخص سرفه و عطسه یا صحبت می کند، ویروس می تواند از طریق هوا پخش شود. همچنین ویروس ها با تماس دست به دست از شخص بیمار می تواند به دیگران منتقل شوند.
عوامل خطر سرما خوردگی
برخی عوامل می توانند شانس ابتلای شما به سرما خوردگی را افزایش دهند، این عوامل عبارتند از:
سن
كودكان كمتر از 6 سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری می باشند.
سیستم ایمنی ضعیف
ابتلا به بیماری مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف می تواند خطر ابتلای شما را افزایش دهد.
فصل
ابتلا به سرما خوردگی در فصول پاییز و زمستان در کودکان و بزرگسالان بیشتر است.
سیگار کشیدن
قرارگرفتن در معرض دود سیگار و مصرف آن، احتمال ابتلا به بیماری را بیشتر می کند.
عوارض سرما خوردگی
عفونت حاد گوش میانی (اوتیت مدیا)
وقتی باکتری ها یا ویروس ها وارد فضای پشت پرده گوش شوند، می توانند باعث عفونت حاد گوش شوند. علائم معمولی این عفونت شامل گوش درد و در برخی موارد ترشحات سبز یا زرد از بینی یا بازگشت تب همراه است.
آسم
سرما خوردگی می تواند باعث حمله آسم شود.
سینوزیت حاد
در بزرگسالان یا کودکان، سرما خوردگی در صورت عدم درمان می تواند منجر به التهاب و عفونت سینوس ها (سینوزیت) شود.
سایر عفونت های ثانویه
یکی دیگر از عوارض سرما خوردگی درمان نشده، ابتلا به عفونت های ثانویه شامل استرپت گلو (فارنژیت استرپتوکوکی)، ذات الریه و خناق یا برونشیولیت در کودکان است. این عفونت ها باید توسط پزشک درمان شود.
پیشگیری سرما خوردگی
هیچ واکسنی برای پیشگیری از سرما خوردگی وجود ندارد، اما شما می توانید با رعایت برخی اقدامات پیشگیری کننده سرعت انتشار این ویروس ها را کاهش دهید.
برخی از این راهکارها عبارتند از:
- دستان خود را بشویید. دستان خود را به طور کامل و اغلب با آب و صابون تمیز بشویید. اگر صابون و آب در دسترس نیست، از ضد عفونی کننده دست الکلی استفاده کنید.
- وسایل خود را ضد عفونی کنید. میزهای آشپزخانه و حمام را با مواد ضد عفونی تمیز کنید. اسباب بازی های کودکان را بطور دوره ای بشویید.
- لیوان یا ظروف آشامیدنی را با سایر اعضای خانواده به اشتراک نگذارید. هنگامی که شما یا شخص دیگری مریض شده بهتر است از لیوان یکبار مصرف استفاده کنید و یا لیوان را به نام فرد بیمار برچسب بزنید.
- از تماس نزدیک با هر کسی که سرما خوردگی دارد جلوگیری کنید.
- رژیم غذایی مناسب و مغذی، ورزش کردن و خواب کافی و مدیریت استرس می تواند به شما در مقابله با سرما خوردگی کمک کند.
تشخیص سرما خوردگی
بیشتر افراد مبتلا به سرما خوردگی را می توان با علائم آن ها تشخیص داد. اگر پزشکتان حدس بزند که به عفونت باکتریایی یا بیماری دیگری مبتلا هستید، برای رد یا تایید کردن سایر علائم احتمال دارد، از پرتونگاری سینه یا آزمایشات جانبی دیگری استفاده کند.
درمان سرما خوردگی
سرما خوردگی یک عفونت ویروسی است بنابراین هیچ درمان قاطعی برای آن وجود ندارد. پس آنتی بیوتیک ها هیچ تاثیری علیه ویروس های سرما خوردگی ندارند و نباید از آن ها استفاده شود مگر اینکه عفونت باکتریایی وجود داشته باشد. همانطور که منابع پزشکی یادآوری می کنند، آنتی بیوتیک ها نه تنها به درمان عفونت های ویروسی کمک نمی کنند بلکه حتی با ایجاد مشکل در بدن برای مقابله با عفونت های باکتریایی در آینده، هم در کودکان و هم بزرگسالان آسیب هایی را ایجاد می کنند.
جوانب مثبت و منفی در مورد داروهای که معمولا برای درمان سرما خوردگی استفاده می شود، عبارتند از:
مسکن ها
مسکن ها بیشتر برای تب، گلودرد و سردرد استفاده می شوند. بسیاری از افراد به سمت استامینوفن یا سایر داروهای تسکین دهنده خفیف روی می آورند. جهت جلوگیری از عوارض جانبی آن ها، دستورالعمل های استفاده دارو را رعایت کنید. برای مصرف آسپرین در کودکان یا نوجوانان احتیاط کنید. كودكان و نوجواناني كه از بيماري آبله مرغان يا علائم شبه آنفلوانزا بهبود یافته اند، هرگز نبايد آسپرين مصرف كنند. چون آسپرین در چنین کودکانی ممکن است منجر به سندرم ری شود که سندرم ری یک بیماری نادر اما خطرناک می باشد.
اسپری های بینی ضد سوزش
بزرگسالان می توانند تا پنج روز، از قطره های ضد احتقان یا اسپری استفاده کنند.
مصرف طولانی مدت اسپری می تواند باعث بازگشت مجدد علائم شود.
كودكان كمتر از 6 سال نباید از قطرات یا اسپری های ضد احتقان استفاده كنند.
شربت سرفه
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و آکادمی اطفال آمریکا اکیداً توصیه می کنند که از مصرف شربت سرفه و داروهای سرما خوردگی در کودکان زیر 4 سال خودداری کنید، زیرا ممکن است مضر باشند.
درمان های خانگی سرما خوردگی
برای بهبود علائم، بهتر است راهکارهای زیر را رعایت کنید:
- مایعات فراوان بنوشید. آب، آب میوه، آبگوشت رقیق یا آب لیمو گرم گزینه های خوبی برای تسکین علائم سرما خوردگی هستند. از مصرف کافئین و الکل که می تواند باعث کم آبی بدن شود، پرهیز کنید.
- سوپ مرغ بخورید. سوپ مرغ و سایر مایعات گرم می تواند تسکین دهنده باشد و سوزش گلو را از بین ببرد.
- استراحت كنید. در صورت امکان، اگر تب یا سرفه شدید دارید یا بعد از مصرف دارو، احساس خواب آلودگی می کنید، در خانه بمانید و استراحت کنید. همچنین احتمال ابتلای دیگران را کاهش می دهید.
- دستان خود را قبل از تهیه غذا بشویید و سعی کنید از تماس نزدیک با افرادی که سرما خوردگی دارند جلوگیری کنید.
- درجه حرارت و رطوبت اتاق خود را تنظیم کنید. اتاق خود را گرم نگه دارید. در صورت خشک بودن هوا، یک مرطوب کننده هوا و بخار هوا می تواند هوا را مرطوب کند. مرطوب کننده را تمیز نگه دارید تا از رشد باکتری ها جلوگیری شود.
- آب نمک غرغره کنید، 1/4 تا 1/2 قاشق چای خوری نمک حل شده در یک لیوان آب گرم می تواند به طور موقت گلو درد یا خارش را تسکین دهد.
- هنگام سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را با یک دستمال بپوشانید یا با استفاده از آرنج خود جلو دهان و بینی خودتان را بگیرید.
- قطره های بینی استفاده کنید. برای کمک به تسکین گرفتگی بینی، از قطره های نمکی بینی که بدون نسخه هم تهیه می شود، استفاده کنید.
پزشکی جایگزین
علیرغم مطالعات مداوم، هنوز هم استفاده از پزشکی جایگزین به جای داروهای سرما خوردگی مانند ویتامین C و روی رایج نیستند.
ویتامین C
به نظر می رسد مصرف ویتامین C تاثیری در پیشگیری از سرما خوردگی ندارد.
فلز روی
برخی مطالعات نشان داده، استفاده از شربت روی، 24-48 ساعت پس از شروع علائم می تواند موثر باشد. عوارض جانبی روی شامل طعم بد و حالت تهوع است. قبل از مصرف مکمل روی با پزشکتان مشورت کنید. استفاده روی، در بینی ممکن است باعث ایجاد آسیب دائمی در حس بویایی شود. در ژوئن سال 2009، سازمان غذا و دارو هشدارهایی در مورد استفاده از سه داروی سرما خوردگی حاوی روی را صادر کرد، زیرا آن ها با از بین رفتن طولانی مدت یا دائمی بویایی (آنوسمی) همراه بوده اند.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر علائم بیماری شما، بعد از چند روز بدتر و شدیدتر شده و بهبود نیافته اند، بهتر است به پزشکتان مراجعه کنید. قبل از قرار ملاقات لیستی از علائم و زمان شروع آن ها را یادداشت کنید. اطلاعات شخصی اصلی و داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کرده اید را بنویسید.
سؤالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:
- چه عاملی باعث ایجاد این علائم می شود؟
- چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
- از چه روش های درمانی باید پرهیز کنم؟
- چه مدت طول می کشد علائم من بهبود یابند؟
- چه اقداماتی می تواند به بهبودی علائم من کمک کند؟
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می کند، مانند:
- آیا علائم شما مداوم بوده یا بطور موقتی بروز می کنند؟
- علائم شما چقدر شدید هستند؟
- آیا علائم بهبود یافته و سپس بدتر شده است؟
در حالی که منتظر قرار ملاقات با پزشک هستید، استراحت کنید و مایعات زیادی بنوشید.
آخرین دیدگاه‌ها