Remicade یا رمیکید و شایع ترین عوارض آن

Remicade یا رمیکید یک داروی تجویزی با نام تجاری است. برای درمان برخی بیماری های خودایمنی در بزرگسالان و کودکان مورد تایید FDA است. بیماری های خودایمنی شرایطی هستند که در آن سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بافت ها یا اندام های بدن شما حمله می کند. شرایطی که Remicade برای درمان استفاده می شود عبارتند از:

• بیماری کرون (در بزرگسالان و همچنین کودکان 6 سال و بالاتر). بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است که در آن شما دچار التهاب (تورم) در دستگاه گوارش خود می شوید .
• کولیت اولسراتیو (در بزرگسالان و همچنین کودکان 6 سال و بالاتر). کولیت اولسراتیو نیز نوعی IBD است، اما شما در روده بزرگ (روده بزرگ) التهاب دارید.
• آرتریت روماتوئید (در بزرگسالان). با آرتریت روماتوئید (RA)، شما درد و التهاب در مفاصل و سایر قسمت های بدن خود دارید.
• اسپوندیلیت آنکیلوزان (در بزرگسالان). اسپوندیلیت آنکیلوزان نوعی آرتریت است که بیشتر ستون فقرات شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
• آرتریت پسوریاتیک (در بزرگسالان). آرتریت پسوریاتیک نوعی تورم مفاصل است که می تواند با بیماری پوستی پسوریازیس ایجاد شود.
• پسوریازیس پلاکی (در بزرگسالان). پسوریازیس پلاکی نوعی پسوریازیس است که در آن لکه های قرمز، خارش دار و قرمز روی پوست شما ایجاد می شود.

این دارو یک گزینه درمانی برای افرادی است که بیماری آنها متوسط ​​تا شدید است. برای بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و پسوریازیس پلاکی، این دارو معمولاً برای افرادی تجویز می‌ شود که داروهای دیگری را امتحان کرده‌اند که علائم آنها را کاهش نمی‌دهد.

Remicade به صورت یک شیشه پودر که با محلول مایع مخلوط می شود عرضه می شود. یک متخصص مراقبت های بهداشتی Remicade را به عنوان تزریق به شما می دهد. این یک تزریق در رگ شما است که در یک دوره زمانی انجام می شود. تزریق Remicade معمولاً حدود 2 ساعت طول می کشد. شما معمولاً هر چند هفته یک بار تزریق می‌کنید، اما زمان آن بستگی به شرایطی دارد که در حال درمان هستید.

شایع ترین عوارض Remicade

Remicade می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر حاوی برخی از عوارض جانبی کلیدی است که ممکن است در حین مصرف Remicade رخ دهد. این لیست ها همه عوارض جانبی احتمالی را شامل نمی شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی Remicade، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. آنها همچنین می توانند نکاتی را در مورد نحوه مقابله با هر گونه عوارض جانبی که ممکن است آزاردهنده باشد به شما ارائه دهند.

شایع ترین عوارض این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• سرفه
• درد در شکم
• عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی، مانند عفونت سینوسی یا گلودرد

بیشتر این عوارض جانبی ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته از بین بروند. اما اگر شدیدتر شدند یا از بین نرفتند، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

عوارض جانبی در کودکان

در مطالعات بالینی، کودکان مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو بیشتر از بزرگسالان عوارض جانبی خاصی داشتند.

عوارض جانبی که بیشتر در کودکان رخ می دهد، عبارتند از:

• کم خونی (سطح پایین گلبول های قرمز خون)
• سطح پایین گلبول های سفید خون
• گرگرفتگی (گرمی و قرمزی در پوست)
• عفونت های باکتریایی و ویروسی
• شکستگی های استخوان
• واکنش های آلرژیک گلو و ریه ها

واکنش آلرژیک

مانند بسیاری از داروها، ممکن است پس از مصرف Remicade واکنش آلرژیک داشته باشید. در مطالعات بالینی افرادی که Remicade برای درمان آرتریت روماتوئید (RA) مصرف کردند، حداقل 0.2٪ واکنش آلرژیک داشتند. Remicade با یک داروی دیگر یا دارونما (درمان بدون داروی فعال) مقایسه نشد.

در مطالعه ای بر روی کودکان مبتلا به بیماری کرون، 6 درصد از کسانی که Remicade مصرف کردند واکنش آلرژیکی داشتند که ریه های آنها را تحت تأثیر قرار داد. Remicade با یک داروی دیگر یا دارونما مقایسه نشد.

در یک مطالعه روی بزرگسالان مبتلا به پسوریازیس پلاکی، 1٪ از افرادی که Remicade مصرف کردند یک واکنش آلرژیک احتمالی داشتند که در عرض 2 هفته پس از انفوزیون رخ داد. مجدداً، Remicade با داروی متفاوت یا دارونما مقایسه نشد.

علائم یک واکنش آلرژیک خفیف می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• خارش
• گرگرفتگی

همچنین ممکن است پس از مدتی مصرف Remicade واکنش آلرژیک داشته باشید. یا در صورت دریافت انفوزیون Remicade پس از وقفه در درمان، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید.

عوارض جانبی طولانی مدت

اگر Remicade در مدت زمان طولانی مصرف شود، عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. این عوارض جانبی طولانی مدت مشابه مواردی است که در مطالعات بالینی دیده می شود.

در یک بررسی 23.3 درصد از افرادی که Remicade مصرف کردند عوارض جانبی طولانی مدت داشتند. این با 11 درصد از افرادی که یک مهارکننده TNF متفاوت مصرف کرده بودند مقایسه شد. با این حال، عوارض جانبی طولانی مدت ممکن است بسته به شرایطی که از دارو برای درمان استفاده می کنید و سایر داروهایی که با Remicade مصرف می کنید، متفاوت باشد.

نگرانی های ایمنی با استفاده طولانی مدت از Remicade، عبارتند از:

• اختلالات سیستم عصبی، مانند تشنج
• مشکلات کبدی که می تواند منجر به زردی شود
• سندرم شبه لوپوس (یک واکنش سیستم ایمنی)
• افزایش خطر ابتلا به عفونت ها، مانند سل یا هپاتیت B
• اختلالات خونی، مانند سطح پایین گلبول های سفید خون
• نارسایی قلبی جدید یا بدتر یا سایر مشکلات قلبی، مانند حمله قلبی
• افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها، مانند لنفوم (سرطان های سیستم لنفاوی)

برخی از افرادی که تحت درمان با Remicade قرار می گیرند، آنتی بادی هایی علیه این دارو تولید می کنند. این آنتی بادی ها پروتئین های سیستم ایمنی هستند که به اشتباه به دارو حمله می کنند. اگر این اتفاق بیفتد، Remicade ممکن است دیگر برای شما کار نکند.

اگر در مورد عوارض جانبی احتمالی طولانی مدت Remicade نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

سردرد

سردرد یکی از شایع ترین عوارض جانبی بود که در مطالعات بالینی Remicade مشاهده شد . به عنوان مثال، 18 درصد از افراد مبتلا به RA که Remicade دریافت کردند سردرد داشتند. این با 14 درصد از افرادی که دارونما مصرف کردند مقایسه شد. میزان سردرد ممکن است بسته به شرایطی که از Remicade برای درمان استفاده می کنید متفاوت باشد.

سردرد همچنین ممکن است یکی از علائم واکنش های تزریقی باشد. اینها علائم یا عوارض جانبی هستند که در طول یا مدت کوتاهی پس از انفوزیون رخ می دهند. واکنش های انفوزیون یکی از شایع ترین دلایلی بود که افراد مصرف Remicade را متوقف کردند. سردرد همچنین ممکن است بخشی از یک واکنش آلرژیک تاخیری باشد. این چند ساعت تا چند روز پس از انفوزیون رخ می دهد.

سردرد شدید می تواند نشانه چیز جدی تری مانند سکته باشد. سایر علائم سکته مغزی شامل مشکل در راه رفتن یا صحبت کردن، سرگیجه یا گیجی است.

راش

در یک مطالعه بالینی بر روی افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، 10٪ از کسانی که Remicade مصرف کردند راش داشتند. در مقایسه، بثورات در 5 درصد از افرادی که دارونما مصرف کرده بودند رخ داد. میزان بثورات ممکن است بسته به شرایطی که از Remicade برای درمان استفاده می کنید متفاوت باشد.

راش نیز یکی از علائم واکنش های انفوزیون است. اینها عوارض جانبی یا علائمی هستند که در حین یا مدت کوتاهی پس از انفوزیون رخ می دهند.

بعلاوه، راش علامت شایع سندرم شبه لوپوس است، یک واکنش سیستم ایمنی که می تواند در طول درمان Remicade رخ دهد.

خستگی

در مطالعات بالینی، 9٪ از افراد مبتلا به RA که Remicade مصرف کردند، خستگی (کمبود انرژی) داشتند. در مقایسه، 7 درصد از افرادی که دارونما مصرف کردند، دچار خستگی بودند. میزان خستگی ممکن است بسته به شرایطی که از Remicade برای درمان استفاده می کنید متفاوت باشد.

خستگی همچنین می تواند نشانه ای از عوارض جانبی جدی تر Remicade مانند عفونت یا مشکلات کبدی باشد. علاوه بر این، خستگی یکی از علائم رایج بسیاری از بیماری های خودایمنی است (شرایطی که در آن سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بدن شما حمله می کند).

درد مفاصل

در مطالعات بالینی، 8 درصد از افراد مبتلا به RA که Remicade مصرف کردند، درد مفاصل داشتند. درد مفاصل نیز یکی از عوارض جانبی واکنش های تاخیری همراه با درد عضلانی، تب و بثورات پوستی بود.

علاوه بر این، درد مفاصل در افرادی گزارش شده است که سل (TB) یا هپاتیت B دوباره فعال شده است (بازگشته است) یا مبتلا به یک مورد جدید از سندرم شبه لوپوس (واکنش سیستم ایمنی) هستند.

Remicade برای درمان بیماری هایی که دارای علائمی مانند درد مفاصل هستند استفاده می شود. بنابراین ممکن است تعیین اینکه آیا Remicade یا بیماری باعث درد مفاصل می شود، دشوار باشد.

اگر درد مفصلی جدید یا بدتر شده دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها بررسی خواهند کرد که آیا شرایط دیگری وجود دارد که ممکن است باعث درد شود. پزشک شما همچنین می تواند داروهای ضد درد را برای کمک به کاهش ناراحتی شما توصیه کند.

لوپوس

سندرم شبه لوپوس (یک واکنش سیستم ایمنی) در مطالعات بالینی Remicade گزارش شده است. علائم عبارتند از:

• تنگی نفس
• درد مفاصل
• درد یا ناراحتی قفسه سینه
• بثورات روی بازوها یا گونه ها که در زیر نور خورشید بدتر می شوند.

برخی از افراد نیز تب، کاهش وزن و کسالت (احساس ضعف، خستگی و به سادگی خوب نبودن) داشته اند. علائم نادر اما جدی سندرم شبه لوپوس می تواند شامل التهاب ریه (تورم)، مشکلات عصبی و لخته شدن خون باشد. علائم ممکن است در عرض چند ماه تا چند سال پس از شروع استفاده از Remicade رخ دهد.

تصور می‌شود که Remicade به دلیل ایجاد اتوآنتی‌بادی‌ها پس از درمان، باعث ایجاد سندرم لوپوس مانند می‌شود. اتوآنتی بادی ها پروتئین های سیستم ایمنی هستند که در بدن شما ساخته می شوند. آنها به اشتباه به بافت ها یا اندام های خود حمله می کنند.

سرطان، از جمله لنفوم

موارد جدیدی از سرطان ها در افرادی که Remicade را در آزمایشات بالینی مصرف می کردند و در افرادی که دارو را پس از در دسترس قرار گرفتن در دسترس عموم مصرف می کردند، گزارش شد. موارد سرطان در افرادی که از داروهای دیگری در کلاس مسدودکننده فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha) استفاده می کردند نیز گزارش شد. این گروه دارویی است که Remicade در آن قرار دارد. با این حال، مشخص نیست که آیا Remicade باعث سرطان می شود یا خیر.

خطر احتمالی سرطان با Remicade

باز هم، مشخص نیست که آیا Remicade واقعا باعث سرطان می شود یا خیر. بررسی مطالعات متعدد نشان داد که شواهد خطر ابتلا به سرطان متناقض است. تجزیه و تحلیل مطالعات و ثبتی که اطلاعات را از جمعیت های بزرگتر جمع آوری می کند نیز نتایج متناقضی دارد.

اگر در مورد سرطان نگرانی دارید، با پزشک خود در مورد سابقه پزشکی و خطر ابتلا به سرطان صحبت کنید. آنها مزایا و خطرات مصرف Remicade را توضیح خواهند داد.

عفونت های جدی

Remicade می تواند خطر عفونت های جدی را افزایش دهد. این عفونت ها شامل سل (TB)، هپاتیت B، عفونت های قارچی در سراسر بدن و سایر عفونت های باکتریایی و ویروسی است.

در کارآزمایی‌های بالینی Remicade، 36٪ از افرادی که Remicade مصرف کردند، درمان عفونت را دریافت کردند. این با 25 درصد از افرادی که دارونما مصرف کردند مقایسه شد. معلوم نیست چند نفر عفونت داشته اند اما برای آن درمان نشده اند.

با این حال، عفونت‌های جدی با نرخ‌های پایین‌تری رخ دادند. به عنوان مثال، در مطالعات بالینی RA، 5.3٪ از افرادی که Remicade مصرف کردند، عفونت جدی داشتند. این با 3.4 درصد از افرادی که دارونما مصرف کردند مقایسه شد. هر دو گروه متوترکسات نیز مصرف کردند.

افزایش وزن

افزایش وزن یک عارضه جانبی گزارش شده در مطالعات بالینی اولیه Remicade نبود. با این حال، در برخی مطالعات دیگر دیده شده است.

در یک مطالعه کوچک دیگر، 68 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون پس از مصرف Remicade به مدت یک سال وزن اضافه کردند. Remicade با یک داروی دیگر یا دارونما مقایسه نشد. افزایش وزن بسیار ناگهانی نیز ممکن است نشانه ای از نارسایی قلبی جدید یا بدتر شدن آن شود.

اشکال و تجویز دارو رمیکید

Remicade و Inflectra هر دو به صورت یک ویال پودر هستند. متخصص مراقبت های بهداشتی شما آن را با یک مایع مخلوط می کند تا محلولی درست کند. هر دو دارو به صورت انفوزیون داده می شوند. این یک تزریق در رگ شما است که در یک دوره زمانی انجام می شود.

برای تزریق به مطب دکتر یا یک کلینیک خواهید رفت. تزریق Remicade و Inflectra معمولاً حدود 2 ساعت طول می کشد. برنامه معمول دوز هر 8 هفته یک بار پس از تکمیل مرحله اول دوز است.

دوز برای نشانه های مورد تایید FDA

دوز Remicade شما بر اساس وزن شما و شرایطی است که Remicade مصرف می کنید. تزریق Remicade معمولاً حدود 2 ساعت طول می کشد. Remicade در دو مرحله انجام می شود: مرحله القایی (شروع) و مرحله نگهداری.

در مرحله القاء، شما انفوزیون Remicade را در هفته 0، هفته 2 و هفته 6 دریافت خواهید کرد. پس از مرحله القایی، هر 6 یا 8 هفته یکبار تزریق نگهدارنده دریافت خواهید کرد. ممکن است برای کمک به کنترل وضعیت خود به دوزهای بالاتر یا دوزهای مکرر نیاز داشته باشید.

مهم است که دارو را طبق تجویز مصرف کنید. این بهترین شانس را برای بهبود وضعیت خود به شما می دهد. اگر مرتباً قرار ملاقات انفوزیون را از دست می دهید، ممکن است وضعیت شما بدتر شود.

اگر نمی توانید یک قرار ملاقات بگیرید یا فراموش کرده اید که بروید، فوراً با مطب پزشک خود تماس بگیرید. کارکنان می توانند زمان تزریق شما را مجدداً برنامه ریزی کنند. آنها ممکن است زمان ویزیت بعدی شما را بر اساس آخرین انفوزیون خود تنظیم کنند.

Remicade به عنوان یک درمان طولانی مدت استفاده می شود. اگر شما و پزشکتان تشخیص دهید که Remicade برای شما بی‌خطر و مؤثر است، احتمالاً آن را طولانی‌مدت مصرف خواهید کرد.

رمیکاد و بارداری

مشخص نیست که مصرف Remicade در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. در مطالعات حیوانی، هنگامی که مادر دارو را مصرف کرد، هیچ آسیبی برای نوزاد در حال رشد وجود نداشت. با این حال، مطالعات حیوانی همیشه آنچه را که در انسان اتفاق می‌افتد، پیش‌بینی نمی‌کند.

Remicade را فقط در صورتی باید در دوران بارداری مصرف کنید که فواید آن بیشتر از خطرات آن باشد. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، با پزشک خود در مورد بی خطر بودن Remicade برای شما صحبت کنید.

اگر در دوران بارداری Remicade مصرف می کنید، ممکن است کودک شما پس از تولد در معرض خطر عفونت قرار گیرد. آنها نباید حداقل تا 6 ماه پس از تولد واکسن های زنده دریافت کنند تا از عفونت های جدی جلوگیری شود. واکسن زنده حاوی شکل ضعیف شده میکروب یا ویروس است.

رمیکاد و پیشگیری از بارداری

مصرف Remicade در دوران بارداری مشخص نیست. اگر از نظر جنسی فعال هستید و ممکن است شما یا همسرتان باردار شوید، در حین استفاده از Remicade با پزشک خود در مورد نیازهای کنترل بارداری خود صحبت کنید.

رمیکاد و شیردهی

مشخص نیست که آیا Remicade به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. با این حال، به دلیل شدت عوارض جانبی دارو، شیردهی در حین مصرف Remicade توصیه نمی شود. اگر در حال شیردهی هستید و قصد مصرف Remicade را دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است توصیه کنند که شیردهی را متوقف کنید یا درمان را تا زمانی که دیگر شیر نمی دهید به تعویق بیندازید.

رمیکاد و الکل

رمیکاد و الکل با یکدیگر تداخل ندارند. در حالی که Remicade مصرف می کنید، پیروی از یک سبک زندگی سالم مهم است. این به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا بهترین عملکرد ممکن را داشته باشد. نوشیدن بیش از حد الکل می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند. هنگامی که سیستم ایمنی شما به اندازه کافی برای مبارزه با میکروب ها قوی نیست، ممکن است در معرض خطر عفونت های جدی قرار بگیرید.

Remicade با مشکلات جدی کبدی مرتبط است که می تواند منجر به زردی (زردی پوست و سفیدی چشمان شما) شود. نوشیدن بیش از حد الکل می تواند به کبد شما نیز آسیب برساند. بنابراین مصرف Remicade در حین نوشیدن الکل بیش از حد می تواند خطر ابتلا به مشکلات کبدی را افزایش دهد.

رمیکید و تداخل دارویی

در زیر لیستی از داروهایی که می توانند با Remicade تداخل داشته باشند، آورده شده است. این فهرست شامل همه داروهایی نیست که ممکن است با Remicade تداخل داشته باشند. قبل از مصرف Remicade، با پزشک و داروساز خود صحبت کنید. در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید به آنها بگویید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید. به اشتراک گذاری این اطلاعات می تواند به شما کمک کند تا از تعاملات احتمالی جلوگیری کنید. اگر سؤالی در مورد تداخلات دارویی دارید که ممکن است بر شما تأثیر بگذارد، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

رمیکید با متوترکسات

دقیقاً مشخص نیست که آیا رمیکید و متوترکسات با یکدیگر تداخل دارند یا خیر. با این حال، Remicade همراه با متوترکسات برای بسیاری از بیماری های خودایمنی (شرایطی که در آن سیستم ایمنی شما به اشتباه به بدن شما حمله می کند) تجویز می شود. اینها شامل آرتریت روماتوئید (RA) و آرتریت پسوریاتیک است.

در واقع، مصرف متوترکسات همراه با رمیکید ممکن است خطر ایجاد آنتی بادی علیه رمیکید را کاهش دهد. آنتی بادی ها پروتئین های سیستم ایمنی هستند که به موادی مانند Remicade حمله می کنند و می توانند آنها را کم اثر کنند. متوترکسات همچنین ممکن است میزان گردش Remicade در بدن شما را افزایش دهد. در هر دو مورد، Remicade ممکن است موثرتر باشد.

همچنین ممکن است مصرف Remicade با داروی دیگری که سیستم ایمنی شما را تضعیف می کند، خطر ابتلا به عفونت و سرطان را افزایش دهد. اگر Remicade را با یا بدون متوترکسات مصرف کنید، پزشک شما را از نظر عفونت و سرطان از نزدیک تحت نظر خواهد داشت.

رمیکید و داروهایی تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن

مصرف Remicade با داروهای بیولوژیک خاص (داروهای ساخته شده از موجودات زنده) می تواند سیستم ایمنی بدن شما را بیشتر تضعیف کند. این خطر ابتلا به عفونت های جدی را افزایش می دهد. نمونه هایی از داروهایی که می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند و نباید با رمیکید مصرف شوند عبارتند از:

• آناکینرا (Kineret)
• آباتاسپت (اورنسیا)
• توسیلیزوماب (Actemra)
• آدالیموماب (Humira)
• گلیموماب (Simponi)
• ناتالیزوماب (تیسابری)
• اوستکینوماب (Stelara)
• ودولیزوماب (Entyvio)
• اتانرسپت (انبرل)
• توفاسیتینیب (xeljanz)

اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید، قبل از شروع مصرف Remicade با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است گزینه های درمانی دیگری را توصیه کنند.

Remicade و واکسن های زنده

هنگام مصرف Remicade نباید واکسن های زنده دریافت کنید. این دارو توانایی سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با عفونت ها کاهش می دهد. بنابراین ممکن است در معرض خطر عفونتی باشید که واکسن معمولاً به پیشگیری از آن کمک می کند. نمونه هایی از واکسن های زنده که باید در حین مصرف Remicade از آنها اجتناب کرد عبارتند از:

• واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR).
• واکسن تب زرد

قبل از شروع Remicade، مطمئن شوید که در مورد همه واکسن ها به روز هستید. اگر به واکسن زنده نیاز دارید، آن را قبل از شروع درمان با رمیکید دریافت کنید.

اگر Remicade را در دوران بارداری مصرف کرده‌اید، کودک شما نباید تا حداقل 6 ماهگی واکسن زنده دریافت کند. نوزادانی که قبل از تولد در معرض Remicade قرار می گیرند و زودتر واکسن دریافت می کنند می توانند در معرض خطر بیشتری برای عفونت، عوارض جدی یا مرگ باشند.

رمیکاد و وارفارین

مصرف Remicade با وارفارین (Coumadin، Jantoven) ممکن است بر سرعت متابولیسم (تجزیه) وارفارین توسط بدن شما تأثیر بگذارد. این می تواند تأثیر وارفارین در جلوگیری از لخته شدن خون را تغییر دهد. هنگامی که مصرف Remicade را شروع یا متوقف می کنید، پزشک پاسخ بدن شما به وارفارین را کنترل می کند. ممکن است به دوز متفاوتی از وارفارین نیاز داشته باشید.

رمیکاد و تئوفیلین

مصرف Remicade با تئوفیلین ممکن است بر نحوه متابولیسم (تجزیه) بدن شما تأثیر بگذارد. این می تواند میزان ایمن و موثر بودن تئوفیلین را تغییر دهد. هنگامی که مصرف Remicade را شروع یا متوقف می کنید، پزشک پاسخ بدن شما به تئوفیلین را کنترل می کند. ممکن است به دوز متفاوتی از تئوفیلین نیاز داشته باشید.

رمیکاد و سیکلوسپورین

مصرف Remicade همراه با سیکلوسپورین (Restasis، Sandimmune، سایرین) ممکن است بر نحوه متابولیسم (تجزیه) سیکلوسپورین توسط بدن شما تأثیر بگذارد. این می تواند میزان ایمن و موثر بودن سیکلوسپورین را تغییر دهد. هنگامی که مصرف Remicade را شروع یا متوقف می کنید، پزشک پاسخ بدن شما به سیکلوسپورین را کنترل می کند. ممکن است به دوز متفاوتی از سیکلوسپورین نیاز داشته باشید.

آیا Remicade نوعی شیمی درمانی است؟

نه، رمیکید نوعی شیمی درمانی نیست. Remicade یک بیولوژیک است، به این معنی که از موجودات زنده ساخته شده است. به طور خاص، Remicade یک آنتی بادی مونوکلونال است که از سلول های سیستم ایمنی در آزمایشگاه ساخته می شود. آنتی بادی های مونوکلونال فقط فعالیت پروتئین های خاصی را در بدن مسدود می کنند.

از طرف دیگر شیمی درمانی یک داروی شیمیایی است که سلول های در حال رشد سریع در سراسر بدن را از بین می برد. این معمولا برای درمان سرطان استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی بر بسیاری از انواع سلول ها و اندام ها تأثیر می گذارد. این با اعمال بسیار خاص آنتی بادی های مونوکلونال، مانند Remicade متفاوت است.

اقدامات احتیاطی Remicade

Remicade فوراً روی سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارد. اما ممکن است برای چند روز تا چند هفته شاهد بهبود علائم خود نباشید. این دارو با چندین احتیاط همراه است.

عفونت های جدی

افرادی که Remicade مصرف می کنند در معرض خطر ابتلا به عفونت های جدی هستند که ممکن است منجر به بستری شدن در بیمارستان یا مرگ شود. اینها عبارتند از سل (TB)، عفونت های قارچی در سراسر بدن و سایر عفونت های باکتریایی و ویروسی. قبل از شروع مصرف Remicade، پزشک شما را از نظر سل آزمایش می کند و در طول درمان شما را از نظر آن تحت نظر قرار می دهد. اگر در حین استفاده از Remicade دچار عفونت جدی شدید، پزشک از شما می خواهد که مصرف دارو را متوقف کنید.

سرطان ها

سرطان های خاصی از جمله لنفوم (سرطان سیستم لنفاوی) و سرطان پوست، در افرادی که Remicade یا داروهای دیگری به نام مسدود کننده های فاکتور نکروز تومور (TNF) مصرف می کردند، گزارش شده است. (رمیکید یک مسدود کننده TNF است.) برخی از مواردی که در کودکان و نوجوانان رخ داد کشنده بود.

یک نوع خاص از لنفوم، لنفوم سلول T کبدی بود. بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا شدند، نوجوانان یا مردان جوانی بودند که مبتلا به کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون بودند . تقریباً همه آنها همچنین از یک مسدود کننده TNF با داروهای آزاتیوپرین یا 6- مرکاپتوپورین استفاده می کردند. پزشک شما را به طور منظم از نظر سرطان در طول و بعد از درمان Remicade غربالگری می کند.

قبل از مصرف Remicade، با پزشک خود در مورد سابقه سلامتی خود صحبت کنید. اگر شرایط پزشکی خاصی دارید، Remicade ممکن است برای شما مناسب نباشد.

هپاتیت B

Remicade می تواند ویروس هپاتیت B را دوباره فعال کند اگر در گذشته به این ویروس آلوده شده باشید. قبل از شروع مصرف Remicade، پزشک شما را از نظر هپاتیت B آزمایش می کند. اگر آزمایش شما برای هپاتیت B مثبت باشد، پزشک شما را از نظر علائم و نشانه های ویروس در طول درمان با رمیکید از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت. ممکن است برای هپاتیت B به درمان بیشتری نیاز داشته باشید.

آسیب کبدی

آسیب شدید کبدی در افرادی که Remicade دریافت کرده اند گزارش شده است. در موارد خاص، آسیب کبدی منجر به نارسایی کبد، پیوند کبد و مرگ می شود. در مورد هرگونه سابقه آسیب کبدی یا بیماری کبدی با پزشک خود صحبت کنید. آنها شما را از نظر علائم و نشانه های بدتر شدن عملکرد کبد در طول درمان با رمیکید از نزدیک تحت نظر خواهند داشت.

نارسایی قلبی

افراد در حین دریافت دارو دچار نارسایی قلبی جدید یا بدتر شده اند. دوزهای خاصی از Remicade برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی متوسط ​​یا شدید بی خطر نیستند. اگر نارسایی قلبی یا سابقه بیماری قلبی دارید به پزشک خود اطلاع دهید. آنها در مورد خطرات و مزایای درمان Remicade بحث خواهند کرد.

اختلالات خونی

اختلالات خونی، از جمله سطوح پایین گلبول های سفید خون، با درمان Remicade گزارش شده است. برخی موارد منجر به مرگ شده است. اگر سابقه اختلالات خونی دارید به پزشک خود اطلاع دهید. آنها شما را از نزدیک برای علائم و نشانه های بدتر شدن اختلالات خونی در حین دریافت Remicade تحت نظر خواهند داشت.

واکنش های تزریقی جدی

افراد در طول یا چند ساعت پس از دریافت انفوزیون Remicade دچار مشکلات قلبی عروقی (قلب و عروق خونی) یا مغزی جدی شده اند. نمونه هایی از این مشکلات عبارتند از حمله قلبی، سکته مغزی، فشار خون پایین یا بالا، و ریتم غیر طبیعی قلب (ضربان قلب خیلی سریع، خیلی آهسته یا نامنظم). اگر سابقه واکنش های جدی انفوزیون یا مشکلات قلبی عروقی یا مغزی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها شما را از نزدیک در طول و بعد از تزریق تحت نظر خواهند داشت.

واکنش های سیستم عصبی

برخی از افراد در حین مصرف Remicade دچار اختلالات جدید یا بدتر شده سیستم عصبی مرکزی شده اند. اینها شامل تشنج و مولتیپل اسکلروزیس است. اگر اختلال سیستم عصبی دارید یا در گذشته به آن مبتلا بوده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها شما را از نزدیک برای علائم جدید یا بدتر شدن علائم در طول درمان Remicade تحت نظر خواهند داشت.

واکنش آلرژیک

اگر واکنش آلرژیک شدید به این دارو یا هر یک از ترکیبات آن داشته اید، نباید این دارو را مصرف کنید. از پزشک خود بپرسید که چه درمان های دیگری برای شما انتخاب های بهتری هستند.