چرا مدفوع من بوی بد می دهد؟

مدفوع بد بو، اغلب به خاطر نوع غذاهایی است که مردم می خورند. در برخی موارد، مدفوع بد بو می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد. این مقاله هشت علت بوی بد مدفوع را به همراه اطلاعاتی در مورد تشخیص، درمان و زمان مراجعه به پزشک بیان می کند.

آنتی بیوتیک ها و عفونت ها، یکی از هشت علت بوی بد مدفوع

در برخی موارد، آنتی بیوتیک ها می توانند باعث ایجاد مدفوع بدبو شوند. افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند ممکن است ناراحتی موقتی معده و مدفوع بدبو داشته باشند. مدفوع بدبو به این دلیل است که آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل ظریف باکتری های مفید و مضر را در روده مختل کنند. در این شرایط علائم معمولاً بلافاصله پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ها، هنگامی که باکتری های مفید روده دوباره افزایش یافتند، ناپدید می شوند.

گاهی اوقات، آنتی بیوتیک ها می توانند بسیاری از باکتری های مفید روده را از بین ببرند به طوری که باکتری های مضر خارج از کنترل تکثیر می شوند و باعث عفونت می شوند.

افرادی که هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها باکتری های مضر روده آنها افزایش می یابد ممکن است علائم زیر را مشاهده کنند:

• تب
• درد، حساسیت و گرفتگی در شکم
• اسهال آبکی و بدبو، که ممکن است حاوی چرک یا خون باشد.

تشخیص تاثیر آنتی بیوتیک بر بوی بد مدفوع

در بیشتر موارد، پزشک می تواند با انجام معاینه فیزیکی و بررسی سابقه درمان فرد با آنتی بیوتیک، ناراحتی معده مرتبط با آنتی بیوتیک را تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است برای بررسی سموم باکتریایی آزمایش مدفوع درخواست کنند.

در بیشتر موارد، علائم بلافاصله پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ها از بین می روند. در عین حال، درمان های خانگی زیر ممکن است به کاهش شدت علائم کمک کند:

• نوشیدن مایعات فراوان
• اجتناب از مصرف گندم، لبنیات و غذاهای پر فیبر، که می تواند روده ها را بیشتر تحریک کند.

عدم تحمل لاکتوز و بوی بد مدفوع

لاکتوز نوعی قند موجود در شیر و سایر محصولات لبنی است. بدن انسان لاکتوز را تجزیه می کند و آنزیمی به نام لاکتاز آن را هضم می کند. فردی که عدم تحمل لاکتوز دارد، لاکتاز کافی برای هضم لاکتوز تولید نمی کند. افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز ممکن است علائم زیر را پس از مصرف فرآورده های شیر تجربه کنند:

• حالت تهوع
• گرفتگی شکم
• نفخ و گاز در شکم
• مدفوع شل و بدبو

تشخیص عدم لاکتوز

افرادی که مشکوک به عدم تحمل لاکتوز هستند باید تمام محصولات لبنی را برای چند روز از رژیم غذایی حذف کنند. پس از دوره بدون لبنیات، فرد باید دوباره شیر یا فرآورده های شیر را مصرف کند تا ببیند آیا علائم عود می کند یا خیر.

سایر آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

• آزمایش خون: این آزمایش نشان می دهد که آیا شخص می تواند لاکتوز را پس از مصرف محصولات حاوی آن با موفقیت هضم کند یا خیر.
• آزمایش تنفس هیدروژنی: در این آزمایش فرد بارها و بارها پس از مصرف لاکتوز در کیسه ای می دمد. اگر هوای جمع آوری شده دارای سطوح بالایی از هیدروژن باشد، دهنده عدم تحمل لاکتوز است.
• آزمایش اسیدیته مدفوع: این شامل آزمایش مدفوع فرد بعد از خوردن لاکتوز است. یک نمونه مدفوع بسیار اسیدی نشان دهنده عدم تحمل لاکتوز است.
• آزمایش ژنتیکی: آزمایش ژنتیکی شامل تجزیه و تحلیل نمونه خون یا بزاق برای ژنی است که با عدم تحمل لاکتوز مرتبط است.
• بیوپسی جراحی روده: در این عمل جراحی قطعه کوچکی از روده را برای تجزیه و تحلیل برمی دارند.

درمان عدم تحمل لاکتوز

بهترین راه برای جلوگیری از علائم عدم تحمل لاکتوز، اجتناب از شیر و محصولات لبنی حاوی شیر است. مردم می توانند قرص هایی را که حاوی آنزیم لاکتاز هستند خریداری کنند. مصرف قرص ها قبل از خوردن لبنیات می تواند به بدن در هضم لاکتوز کمک کند.

حساسیت به شیر، یگی دیگر از هشت علت بوی بد مدفوع

کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی (ACCAI) توضیح می دهند که داشتن آلرژی به شیر همان عدم تحمل لاکتوز است. بدن افرادی که به شیر حساسیت دارند نسبت به شیر و محصولات لبنی واکنش نشان می دهند.

علائم حساسیت به شیر عبارتند از:

•  استفراغ
• ناراحتی معده
•  مدفوع خونی و بدبو
• آنافیلاکسی، یک واکنش آلرژیک نادر اما به طور بالقوه جدی و خطرناک

تشخیص و درمان حساسیت به شیر

طبق ACCAI، آزمایش های تشخیصی شامل موارد زیر است:

• آزمایش خارش پوست: پزشک مقداری شیر را روی بازوی فرد می ریزد، سپس با سوزن ناحیه را به آرامی سوراخ می کند. تحریک در محل نشان دهنده حساسیت است.
• آزمایش خون: این آزمایش آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E را که بدن در واکنش به آلرژن ها تولید می کند، بررسی می کند.
• چالش خوراکی: فرد مقدار کمی از آلرژن را با پزشک یا متخصص آلرژی مصرف می کند.

تنها راه کنترل آلرژی به شیر اجتناب از شیر و فرآورده های حاوی شیر است. ACCAI همچنین توجه دارد که پزشک یا متخصص آلرژی ممکن است به فردی که به شیر حساسیت دارد توصیه کند قلم اپی نفرین را همراه داشته باشد. قلم اپی نفرین به فرد اجازه می دهد در صورت شوک آنافیلاکتیک خود اپی نفرین را تزریق کند.

بیماری سلیاک

فرد مبتلا به بیماری سلیاک باید از محصولات حاوی گندم، جو یا چاودار اجتناب کند. طبق گزارش انجمن گوارش آمریکا (AGA)، افراد مبتلا به بیماری سلیاک با خوردن گلوتن، پروتئینی که در گندم، جو و چاودار وجود دارد، واکنش نشان می دهند. در بیماری سلیاک، سیستم ایمنی بدن بیش از حد به وجود گلوتن واکنش نشان می دهد و به پوشش داخلی روده کوچک حمله می کند. آسیب مداوم می تواند باعث سوء جذب یا ناتوانی در جذب مواد مغذی کافی از غذا شود.

علائم شایع بیماری سلیاک عبارتند از:

• گیجی، خستگی
• زخم های دهان
• گرفتگی عضلات
• کاهش یا افزایش وزن
• درد استخوان یا مفاصل
• اسهال مداوم یا یبوست
• نفخ مداوم، گاز یا درد شکم
• بثورات پوستی که خارش دارند.
• مدفوع رنگ پریده، چرب یا بدبو
• سوزن سوزن شدن یا بی حسی در پاها

تشخیص و درمان بیماری سلیاک

آزمایشات تشخیصی استاندارد برای بیماری سلیاک شامل آزمایش خون و آندوسکوپی است. در طول آندوسکوپی، جراح ممکن است قطعه کوچکی از روده کوچک را برداشته تا سوء جذب را بررسی کند. قبل از انجام این آزمایشات، فرد نباید گلوتن را از رژیم غذایی حذف کند. انجام این کار می تواند بر نتیجه آزمایش ها تأثیر بگذارد و در تشخیص اختلال ایجاد کند.

پس از تشخیص، افراد مبتلا به بیماری سلیاک باید از رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی کنند. بهبود روده کوچک ممکن است حدود 2 سال طول بکشد. حتی پس از بهبودی، افراد مبتلا به بیماری سلیاک باید از خوردن گلوتن اجتناب کنند.

سندرم روده کوتاه و بوی بد مدفوع

سندرم روده کوتاه (SBS) یک بیماری نادر است و زمانی رخ می دهد که قسمتی از روده کوچک یا بزرگ وجود ندارد یا عملکرد درست ندارد. به همین دلیل، افراد مبتلا به SBS اغلب سوء جذب دارند که می تواند عوارض جدی ایجاد کند. SBS به دلایل زیادی ایجاد می شود. یکی از علل شایع، برداشتن قسمتی از روده به دنبال جراحی بیماری التهابی روده (IBD) است.

علائم SBS در افراد متفاوت است اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفخ
• بی حالی
• سوء تغذیه
• کم آبی بدن
• اسهال شدید
• سوزش سردل
• کاهش وزن و عضله
• مدفوع کم رنگ، چرب و بدبو

تشخیص و درمان سندرم روده کوتاه

پزشک ممکن است آزمایشات زیر را برای کمک به تشخیص SBS درخواست کند:

• آزمایش خون: این آزمایشات می تواند کم خونی، سوء تغذیه و کم آبی بدن را بررسی کند.
• تکنیک های تصویربرداری مانند اشعه ایکس شکم و سی تی اسکن: این موارد می تواند انسداد و از بین رفتن عملکرد روده را بررسی کند.
• بیوپسی کبد: بیوپسی می تواند عملکرد کبد را بررسی کند.

پزشکان معمولاً درمان SBS را با توجه به علائم فرد و قسمت هایی از روده ای که بیماری تحت تأثیر قرار می دهد، تجویز می کنند. برخی از گزینه های درمانی عبارتند از:

• عمل جراحي
• تعدیل رژیم غذایی
• مایعات داخل وریدی
• داروهای ضد اسهال
• داروهای جایگزین پوشش روده

کولیت اولسراتیو و بوی بد مدفوع

کولیت اولسراتیو یک نوع مزمن IBD است. در کولیت اولسروز، مخاط روده ملتهب شده و زخم ایجاد می شود. بسیاری از کارشناسان معتقدند که کولیت اولسراتیو زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی، باکتری های مفید روده را با باکتری های مضر اشتباه می گیرد.

به همین خاطر سیستم ایمنی، گلبول های سفید خون را به روده ها می فرستد تا با عفونت مبارزه کند. به دلایلی، این پاسخ خاموش نمی شود و گلبول های سفید خون همچنان به روده بزرگ هجوم می آورند و باعث التهاب مزمن می شوند .

افراد مبتلا به کولیت زخمی ممکن است طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند، از جمله:

• اسهال
• یبوست
• گرفتگی شکم
• بی اختیاری روده
• مدفوع بدبو حاوی خون یا مخاط

تشخیص و درمان کولیت برای رفع مدفوع بد بو

یک پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و سابقه پزشکی بیمار را بررسی می کند.

سپس ممکن است یک یا چند روش تشخیصی زیر را انتخاب کنند:

• آزمایش خون
• تجزیه و تحلیل مدفوع
• سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی، که به پزشک اجازه می دهد داخل دوربین روده بزرگ را با دوربین مشاهده کند.
• آندوسکوپی و بیوپسی

تمرکز درمان بر تنظیم سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از افزایش التهاب است. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مصرف داروهای ضدالتهاب
• خوردن رژیم غذایی غنی از مواد مغذی
• عمل جراحی برای برداشتن روده بزرگ
• اجتناب از غذاهایی که باعث ایجاد علائم می شوند.

بیماری کرون

بیماری کرون یکی دیگر از انواع IBD است. این بیماری می تواند هر قسمت از دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار دهد. علائم شایع عبارتند از:

• یبوست
• خستگی
• کاهش وزن
• تب و تعریق شبانه
• اسهال مداوم و بدبو
• خونریزی از رکتوم
• از دست دادن اشتها
• گرفتگی و درد شکم
• احساس تخلیه ناقص روده
• نیاز فوری به تخلیه روده

آزمایشات تشخیصی بیماری کرون عبارتند از:

• آزمایش خون و مدفوع
• آندوسکوپی و بیوپسی
• سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی

درمان بیماری کرون مشابه درمان کولیت اولسروز است. با این حال، پزشکان ممکن است با تجویز دارو مناطق مختلف دستگاه گوارش هدف قرار دهند. افراد مبتلا به بیماری کرون شدید ممکن است تحت عمل جراحی برداشتن روده قرار گیرند. عمل جراحی شامل برداشتن قسمتهای بیمار روده و اتصال انتهای سالم روده به یکدیگر است.

پانکراتیت مزمن

پانکراتیت مزمن می تواند باعث تهوع و استفراغ شود. پانکراتیت مزمن التهاب مداوم لوزالمعده است که با گذشت زمان بدتر می شود. پانکراتیت مزمن صدمات جبران ناپذیری را ایجاد می کند، که بر توانایی فرد در هضم غذا و تولید هورمون های پانکراس تأثیر می گذارد.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استفراغ
• حالت تهوع
• مدفوع چرب و بدبو
• سوء تغذیه و کاهش وزن
• درد در قسمت فوقانی شکم و کمر که هنگام خوردن یا نوشیدن تشدید می شود
• پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و سابقه پزشکی بیمار را بررسی می کند. پزشکان ممکن است آزمایشات تشخیصی زیر را درخواست کنند:

• سی تی اسکن
• سونوگرافی شکم
• کلانژیوپانکراتوگرافی رزونانس مغناطیسی، نوعی اسکن MRI که از رنگ برای کمک به دید اندام های داخلی استفاده می کند
• سونوگرافی آندوسکوپی، که در آن پزشک لوله انعطاف پذیر یا آندوسکوپ را از طریق دهان وارد روده کوچک می کند

به گفته بنیاد ملی پانکراس، درمان پانکراتیت مزمن بر تسکین درد تمرکز دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• مصرف داروهای ضد درد
• عمل ویپل یا جراحی برای برداشتن ضایعات لوزالمعده
• عمل لوزالمعده یا جراحی برای برداشتن تمام یا قسمتی از پانکراس

در مدفوع با بوی بد چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر باید فورا به پزشک مراجعه کنید:

• تب و لرز
• درد شکم
• کاهش وزن
• مدفوع خونی، سیاه و سفید و یا رنگ پریده

این علائم ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی در زمینه سلامت باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

سخن آخر

عوامل زیادی می توانند باعث بوی بد مدفوع شوند. چنین عواملی شامل غذای مصرفی افراد، آلرژی، داروهای مصرفی، عفونت ها و هرگونه بیماری زمینه ای است. اگر فردی مشکوک است که حساسیت به شیر باعث ایجاد مشکل شده است، باید از مصرف شیر و فرآورده های حاوی شیر خودداری کند.

کسانی که علائم آنها مربوط به آنتی بیوتیک است متوجه می شوند که پس از اتمام دوره علائم متوقف می شوند. علل دیگر مانند IBD، بیماری کرون و کولیت ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند.

هرکسی که نگران بوی مدفوع خود است باید برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کند.

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/324929