آنژین ناپایدار

آنژین ناپایدار، نوع خطرناکی از درد قفسه سینه است که می تواند شروع یک حمله قلبی باشد. برای آنژین ناپایدار که از لخته شدن خون در شریان کرونری شما ناشی می شود، در اسرع وقت باید به پزشک مراجعه کنید. چون در این شرایط، عضله قلب شما نمی تواند اکسیژن کافی دریافت کند. علاوه بر داروها، ممکن است نیاز به انجام یک روش جراحی در بیمارستان داشته باشید.

هنگامی که شما آنژین ناپایدار دارید، عضله قلب شما آنقدر که باید خون غنی از اکسیژن دریافت نمی کند. به دلیل انسداد پلاک و معمولاً لخته شدن خون در یک یا چند شریان تغذیه کننده قلب شما (شریان های کرونری) است. آنژین ناپایدار، نوعی آنژین (درد قفسه سینه) است که اغلب الگوی منظمی ندارد و معمولا بدتر می شود. این وضعیت فقط با فعالیت بدنی خفیف اتفاق می افتد یا ممکن است بدون هشدار زمانی که در حال استراحت یا حتی خواب هستید اتفاق بیفتد.

این یک نوع خطرناک آنژین است که اگر به سرعت درمان نشود، شما را در معرض خطر حمله قلبی قرار می دهد. بسیاری از افرادی که حملات قلبی دارند روزها یا هفته ها قبل از وقوع حمله قلبی، دچار آنژین ناپایدار، خستگی یا تنگی نفس می شوند.

شیوع بیماری چه میزان است؟

آنژین پایدار در 10 میلیون آمریکایی که به نوعی آنژین مبتلا هستند، شایع تر از آنژین ناپایدار است. برآوردها نشان می دهد که آنژین ناپایدار در حدود 200000 آمریکایی هر سال رخ می دهد. آنژین پایدار و ناپایدار هر دو در افراد مسن، در مردان و در افرادی که سیگار می‌کشند، دیابت یا فشار خون بالا دارند، شایع‌تر است. اما افراد بدون هیچ یک از این خطرات نیز می توانند آنژین ناپایدار داشته باشند و در صورت داشتن علائم باید سریعا اقدام کنند.

علائم بیماری چیست؟

علائم آنژین ناپایدار ممکن است شامل موارد زیر شود:

درد شدید یا له کننده در قفسه سینه که ممکن است به سایر نواحی بالای بدن شما سرایت کند.

• تنگی نفس
• تعریق
• اضطراب
• درد قفسه سینه که پس از مصرف دارو متوقف نمی شود.
• درد قفسه سینه که حتی زمانی که به خودتان فشار نمی‌آورید اتفاق می‌افتد.

علت بیماری چیست؟

وقتی پلاک (کلسترول و چربی) در داخل شریان‌های شما جمع می‌شود و از جریان خون جلوگیری می‌کند، به آن تصلب شرایین می‌گویند. این وضعیت منجر به بیماری عروق کرونر می شود که علت اصلی آنژین ناپایدار است.

عوامل خطر شما برای بیماری عروق کرونر، عبارتند از:

• ورزش نکردن
• افزایش سن
• ابتلا به دیابت
• سیگار کشیدن
• سابقه کلسترول بالا
• داشتن فشار خون بالا
• چاقی و افزایش وزن
• سابقه ابتلا به بیماری قلبی زودرس در خانواده
• اسپاسم عروق کرونر باعث ایجاد نوع نادری از آنژین ناپایدار به نام آنژین واریانت یا پرینزمتال می شود.

چگونه آنژین ناپایدار تشخیص داده می شود؟

پزشک فشار خون شما را اندازه گیری می کند و شما را معاینه فیزیکی می کند. آنها همچنین دستور آزمایش می دهند. آزمایشات برای تشخیص آنژین ناپایدار می تواند شامل موارد زیر باشد:

• الکتروکاردیوگرام (EKG)
• تست استرس
• آزمایشات خون
• اکوکاردیوگرام
• آنژیوگرافی عروق کرونر

آنژین ناپایدار چگونه درمان می شود؟

پزشک ممکن است به شما داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل بدهد تا از حمله قلبی جلوگیری کنید. در حالی که شما آنژین ناپایدار را تجربه می کنید، ممکن است به شما نیتروگلیسیرین و یک رقیق کننده خون به نام هپارین داده شود. همچنین احتمال دارد برای موارد زیر به دارو نیاز داشته باشید:

• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• مشکل در ریتم و ضربان قلب

چه درمان هایی برای آنژین ناپایدار استفاده می شود؟

درمان آنژین ناپایدار ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهایی برای کمک به حل شدن لخته های خون و جلوگیری از تشکیل لخته های خون جدید.
• آنژیوپلاستی با کاشت استنت
• جراحی بای پس قلب

اگرچه داروها گاهی اوقات عوارض جانبی دارند، اما پزشک برای شما دارو تجویز می کند زیرا فواید آن بیشتر از خطرات آن است. قطع داروهای بدون مشورت با ارائه دهنده ممکن است باعث حمله قلبی شود.

ابتدا، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما باید با انجام کاتتریزاسیون قلبی، قسمت‌های مسدود شده عروق کرونر را پیدا کند. در این روش، یک کاتتر از طریق یک سرخرگ در بازو یا پا و به داخل عروق کرونر هدایت می شود، سپس با یک رنگ مایع از طریق کاتتر تزریق می شود. فیلم‌های پر سرعت اشعه ایکس روند رنگ را هنگام عبور از شریان‌ها ثبت می‌کنند و پزشکان می‌توانند با ردیابی جریان، انسداد را شناسایی کنند. ارزیابی عملکرد قلب شما نیز می تواند در طول کاتتریزاسیون قلبی انجام شود.

در مرحله بعد، بر اساس میزان انسداد شریان کرونر، پزشک گزینه‌های درمانی زیر را در نظر می گیرد:

کاتتر قلبی

برای باز کردن یک شریان کرونر مسدود شده ممکن است نیاز به مداخله کرونری از راه پوست (PCI) باشد. به طور خلاصه، این روش شامل کاتتریزاسیون قلبی و سپس استفاده از یک کاتتر با یک بالون کوچک بادی در نوک است. بالون باد می شود و رسوب پلاک چربی واقع در پوشش داخلی شریان کرونر را باز می کند. سپس بالون تخلیه و کاتتر خارج می شود. این روش اغلب با قرار دادن استنت دنبال می‌شود تا رگ شریان کرونر باز نگه داشته شود و جریان خون بهتر به عضله قلب فراهم شود.

جراحی بای پس

در این روش، از یک رگ خونی برای هدایت خون در اطراف قسمت مسدود شده شریان استفاده می شود و نوعی مسیر انحرافی را تشکیل می دهد.

پیش آگهی آنژین ناپایدار چگونه است؟

مطمئن شوید که هر دارویی را که ارائه دهنده شما برای شما تجویز کرده است مصرف کنید. برای بهبود سبک زندگی خود تغییراتی مانند تغذیه مناسب، ورزش منظم و ترک سیگار را در نظر بگیرید. دوره های آنژین ناپایدار می تواند 15 دقیقه یا بیشتر طول بکشد. اما در صورت عدم درمان ممکن است دوره های زیادی از آنژین ناپایدار داشته باشید. یا حتی مانند بسیاری از افراد مبتلا به آنژین ناپایدار، ممکن است در سه ماه آینده دچار حمله قلبی شوید.

اگر آنژین ناپایدار یا بیماری قلبی دارید در معرض خطر حمله قلبی، نارسایی قلبی یا مشکلات ریتم قلب هستید. پیش آگهی شما بستگی به عملکرد قلب و وضعیت انسداد شریان ها و سابقه قبلی بیماری های قلبی شما دارد.

حتما دیابت، فشار خون و کلسترول بالا را مدیریت کنید. به مصرف داروهایی که ارائه دهنده شما برای شما تجویز کرده ادامه دهید.

تفاوت بین آنژین پایدار و ناپایدار

آنژین، نوعی درد قفسه سینه است که در نتیجه کاهش جریان خون به قلب ایجاد می شود.

آنژین پایدار، در اثر فعالیت بدنی یا استرس عاطفی و به صورت درد فشاری یا منقبض کننده در پشت جناغ (در وسط یا لبه چپ آن) ظاهر می شود. اغلب درد به دست ها، گردن و فک پایین انتشار می یابد. درد چند دقیقه طول می کشد. پس از قطع تلاش بدنی یا مصرف نیتروگلیسیرین زیر زبان (در عرض 2-3 دقیقه) به سرعت از بین می رود.

هنگامی که درد بیش از یک ماه ظاهر شود و تغییرات قابل توجهی در ویژگی های اصلی درد ایجاد نشود، آنژین پایدار است. در بیشتر موارد، دلیل آنژین پایدار، آترواسکلروز عروق کرونر با پلاک های پایدار است.

در طول تشنج آنژین پایدار، بیماران ممکن است رنگ پریده یا قرمز، مضطرب شود، اما از حرکت اجتناب کنند. اغلب قبل از درد، افزایش فشار خون رخ می دهد.

آنژین پایدار برای مدت طولانی به همین شکل ظاهر می شود. درد در لحظات تحریک کننده خاصی رخ می دهد و کوتاه مدت است. سایر علائم بیماری ایسکمیک قلبی وجود ندارد و وضعیت بدون تغییر باقی می ماند.

آنژین پایدار شامل درد بعد از غذا خوردن و درد شبانه است.

در تشخیص آنژین پایدار، باید در نظر داشت که علائم ممکن است غیر معمول و همچنین ناسازگار و تغییر در قدرت باشند. تاریخچه و نظارت بر بیمار برای تشخیص بسیار مهم است. الکتروکاردیوگرافی (ECG) در حین ورزش یک روش تشخیصی مهم برای این وضعیت است. آنژیوگرافی عروق کرونر معمولا انجام نمی شود.

تفاوت علائم بین آنژین پایدار و ناپایدار

آنژین ناپایدار در موارد زیر در نظر گرفته می شود:

• اخیرا شروع شده اند (کمتر از 4-6 هفته پیش)
• طولانی تر و قوی تر از آنژین های پایدار هستند.
• می تواند منجر به حمله قلبی شود.

ECG که در طول تشنج آنژین ناپایدار گرفته می شود، اغلب تغییراتی را نشان می دهد که ساعت ها و روزها پس از تشنج باقی می ماند. در صورت آنژین ناپایدار، ECG هنگام ورزش ممنوع است. معمولا آنژیوگرافی عروق کرونر توصیه می شود.

• آنژین پایدار: آنژین زمانی پایدار است که درد در اثر فعالیت بدنی یا استرس عاطفی بیش از یک ماه ظاهر شده و تغییرات قابل توجهی در ویژگی های اصلی درد ایجاد نشود.
• آنژین ناپایدار: آنژین زمانی ناپایدار در نظر گرفته می شود که درد اخیراً شروع شده باشد، با تحریک کمتر یا خود به خود رخ دهد و طولانی تر و قوی تر از تشنج های آنژین پایدار باشد.

درد قفسه سینه

• آنژین پایدار: درد در هنگام فعالیت بدنی یا استرس عاطفی رخ می دهد. 2-5 دقیقه طول می کشد.
• آنژین ناپایدار: درد در حالت استراحت رخ می دهد. بیش از 10 دقیقه طول می کشد.

قابل پیش بینی بودن

• آنژین پایدار: تشنج ها اغلب قابل پیش بینی هستند، زیرا مربوط به فعالیت بدنی یا استرس عاطفی هستند.
• آنژین ناپایدار: تشنج قابل پیش بینی نیست.

درمان

• آنژین پایدار: درد پس از قطع تلاش بدنی یا مصرف نیتروگلیسیرین زیر زبان به سرعت از بین می رود.
• آنژین ناپایدار: به دلیل خطر انفارکتوس میوکارد و ایست قلبی، درمان فوری ضروری است.

سوالات متداول

آنژین ناپایدار چگونه بر بدن تأثیر می گذارد؟ زمانی که لخته خون شریان کرونری شما را مسدود کند، عضله قلب شما خون کافی دریافت نخواهد کرد. در برخی موارد، این وضعیت می تواند منجر به آسیب دائمی عضله قلب، حمله قلبی شود.

چگونه بفهمیم که آنژین پایدار یا ناپایدار داریم؟ آنژین پایدار با فعالیت بدنی یا با عصبانیت، اضطراب یا استرس رخ می دهد.

مدت زمان کوتاهی (معمولاً فقط چند دقیقه) دوام دارد. به طور منظم یا قابل پیش بینی رخ می دهد. اما آنژین ناپایدار، بدون هشدار قبلی اتفاق می افتد. حتی اگر در حال استراحت یا خواب هستید، ممکن است اتفاق بیفتد.

سخن آخر

آنژین ناپایدار یا گاهی به عنوان سندرم حاد کرونری باعث درد غیرمنتظره قفسه سینه می شود و معمولا در هنگام استراحت رخ می دهد. شایع ترین علت کاهش جریان خون به عضله قلب است زیرا شریان های کرونری توسط تجمع چربی ( آترواسکلروز ) باریک می شوند که می تواند پاره شود و باعث آسیب به رگ خونی کرونر و در نتیجه لخته شدن خون شود که جریان خون را به عضله قلب مسدود می کند.

آنژین ناپایدار باید به عنوان یک اورژانس درمان شود. اگر ناراحتی جدید، بدتر یا مداوم قفسه سینه دارید، باید به اورژانس مراجعه کنید. ممکن است دچار حمله قلبی شده باشید که شما را در معرض خطر آریتمی شدید قلبی یا ایست قلبی قرار می دهد و می تواند منجر به مرگ ناگهانی شود.