اضطراب و ترس در کودکان، می تواند تا حدودی منجر به نگرانی در والدین آنها شود. اما گاهی اوقات کودکان از موقعیت ها یا اشیایی که برای بزرگسالان خطری ندارند و آنها را خطرناک نمی دانند، می ترسند. اما واقعیت این است که مسخره کردن کودک یا مجبور کردن او برای مقابله با ترس فقط اوضاع را بدتر می کند. با جدی گرفتن ترس کودک و تشویق او به صحبت در مورد احساسات خود می توانید به او کمک کنید، با ترس خودش مقابله کند.
والدین به فرزندان خود می آموزند که نسبت به خطرات خاص مانند آتش سوزی یا عبور از جاده نگران و محتاط باشند. در این موارد، اضطراب می تواند مفید باشد، زیرا به محافظت از کودک در برابر آسیب کمک می کند. با این حال، کودکان ممکن است از موقعیت ها یا اشیایی که بزرگسالان تهدیدآمیز نمی دانند، ترس داشته باشند.
علت ترس و اضطراب در کودکان ممکن است با بالغ شدن کودک تغییر کنند. به عنوان مثال، ترس از تاریکی یا هیولاهای زیر تخت ممکن است جای خود را به ترس از سرقت یا خشونت بدهد. اما مجبور کردن کودکان برای رویارویی با موقعیت های ترسناک ممکن است در آنها بی تاثیر باشند.
با جدی گرفتن احساسات ترس و اضطراب کودکان، ترغیب آنها به گفتگو و صحبت کردن در مورد اضطراب، گفتن واقعیت ها و فرصت دادن به آنها برای مقابله با ترس و با حمایت از کودک خود، می توانید به آنها کمک کنید تا با ترس کنار بیاید.
عوامل خطر ترس و اضطراب در کودکان
برخی از کودکان بیشتر از سایر کودکان می ترسند. عوامل موثر بر میزان ترس و اضطراب در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- وقایع استرس زا. مانند جدایی والدین، آسیب دیدگی یا ماندن در بیمارستان
- حساسیت ژنتیکی. بعضی از کودکان به طور کلی از نظر خلقی حساسیت بیشتری دارند و احساسی تر هستند.
- داشتن حداقل یک والد مضطرب. کودکان با مشاهده والدین خود یاد می گیرند که چگونه رفتار کنند.
- فرزندپروری بیش از حد محافظ. کودک وابسته احتمالاً احساس ناتوانی می کند و این می تواند منجر به اضطراب عمومی در آنها شود.
کودک پس از رسیدن به شش یا هفت ماهگی، وابستگی شدیدی به والدین یا مراقبان خود پیدا کرده است. جدا شدن از “افراد خاص”، حتی برای مدت زمان کوتاه، می تواند اضطراب قابل توجهی در کودکان شما ایجاد کند و باعث شود آنها زیاد گریه کنند. نوزادان با گذشت زمان از این مرحله خارج می شوند.
مقابله با ترس در کودکان
راهکار ها و پیشنهاداتی برای کمک به کودک در کنار آمدن و مقابله با اضطراب جدایی و ترس از غریبه ها در آنها وجود دارند که عبارتند از:
- اگر کودک شما مضطرب است، با عبارتی آرام و مطمئن او را ساکت کنید. فریاد زدن بر سر کودک، فقط اضطراب او را بدتر می کند.
- اگر کودک هنگام ترک شما از خانه ناراحت می شود، او را با خودتان از یک اتاق به اتاق دیگر ببرید و وقتی از او فاصله دارید، کودک خود را صدا زده و با او حرف بزنید.
- هنگام خارج شدن از اتاق (یا بیرون رفتن) به کودک خود بگویید و هنگام بازگشتن به خانه، کودک را از آمدن خودتان باخبر کنید. این باعث می شود تا آنها به شما اعتماد کنند.
کودکان در حدود دو تا سه سالگی تازه یاد می گیرند که چگونه با احساسات شدید خود مانند عصبانیت کنار بیایند. یک ترس معمول برای یک کودک نوپا این است که احساسات قدرتمند آنها را تحت فشار قرار دهد.
کودکان نوپا درک محدودی از ارتفاع دارند و ممکن است از سقوط در چاله یا توالت ترس داشته باشند.
برای کمک به کودک نوپای خود بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:
- کودک خود را تشویق کنید که در مورد ترس و اضطراب خود صحبت کند.
- ممکن است مجبور شوید به کودک خود کمک کنید تا از قرار گرفتن کودک در برابر شی ترسیده جلوگیری کنید.
- کودک را مجبور نکنید که با علت ترس خود مقابله کند، زیرا این ممکن است اوضاع را بدتر کند. به آنها کمک کنید تا آرام آرام به آن عادت کنند.
- قبول کنید که ترس مانند سقوط در گلدان برای کودک یک احساس کاملا واقعی است، زیرا کودکان هنوز مفهوم اندازه، ارتفاع و فضا را نمی فهمند.
ترس های رایج کودکان دبستانی
با رشد کودک و شناخت اطراف و محیط پیرامون، بالتبع میزان ترس کودک کاهش می یابد. برخی ترس ها واقعی و برخی دیگر خیالی است. ترس معمول شامل ترس از تاریکی، سرقت، جنگ، مرگ، جدایی یا طلاق والدین و موجودات ماوراء طبیعی (مانند ارواح و هیولاها) است.
- به کودک خود بگویید که ترس او را جدی می گیرید.
- در مورد موضوعاتی مانند مرگ یا جنگ اطلاعات صحیحی به فرزند خود بدهید و به او بگویید که آماده هستید به هر سوالی در این زمینه به کودک خود پاسخ دهید.
- به فرزندتان اجازه دهید برخی از راه های محافظت از خودش را یاد بگیرد. به عنوان مثال، اگر آنها از دزد ترس دارند، بستن و قفل كردن پنجره اتاق خواب خود را به آنها یاد بدهید.
- کودک خود را تشویق کنید که هربار یک گام با ترس خودش مقابله کند و با هراس خود مانند سگ ها روبرو شود. به عنوان مثال، بهتر است با تصاویر شروع کنید، سپس یک سگ بسیار کوچک و ملایم را که بسته شده است را امتحان کنید، بنابراین کودک یاد می گیرد که با ترس خود روبرو شود.
ترس از تاریکی
بسیاری از کودکان از تاریکی می ترسند. کودک نوپا یا کودک پیش دبستانی شما ممکن است از چیزهای ناآشنایی که نمی شناسند یا نمی توانند آنها را کنترل کنند، بترسد. تخیلات فعال آنها و ناتوانی در تشخیص همیشه بین واقعیت و خیال، به این معنی است که آنها ممکن است باور کنند که هیولاها زیر تخت یا کمد لباس منتظرند تا با خاموش شدن چراغ خودشان را نشان دهند.
در صورت عدم رسیدگی، ترس کودک از تاریکی ممکن است با عوارضی همراه باشد و همچنان باعث اختلال در خواب و عادت های خواب کودک شما شود. روش های زیادی وجود دارد که والدین می توانند به کودک خود کمک کنند تا ترس از تاریکی را از بین ببرد.
مانند سایر ترس ها، مهم است که ترس کودک از تاریکی را با همدردی درک کنید. احساسات کودک خود را مسخره یا رد نکنید، یا ناامید و عصبانی نشوید. اولین قدم برای کمک به فرزندتان برای غلبه بر ترس خود پذیرفتن احساسات آنها به عنوان واقعی و پاسخگویی درست و مناسب به حساس آنها است.
برخی راهکارها برای پیشگیری از ترس از تاریکی در کودکان، عبارتند از:
- از آنها بخواهید تا درباره ترس هایشان و اینکه دقیقاً چه چیزهایی باعث ترس آنها می شود با شما صحبت کنند.
- به کودک خود نشان دهید که ترس او را درک می کنید، اما لزوماً در مورد ترس کودک با آنها حرف نزنید. توضیح دهید هیچ چیز به عنوان هیولا وجود ندارد. سعی نکنید با وارسی در کمد یا زیر تخت به کودک خود نشان دهید که آنها وجود ندارند. زیرا کار شما باعث می شود، آنها فکر کنند که هیولاها آنجا پنهان شده اند.
- از فرزندتان درمورد اینکه چه چیزی باعث احساس امنیت بیشتری در کودک می شود، صحبت کنید و از آنها راهکار بخواهید. خودتان پیشنهاد دهید. شاید اگر اسباب بازی یا عروسک هایشان را به رختخواب ببرند حال آنها بهتر می شود.
- ترس آنها از تاریکی ناشی از نگرانی های دیگر است. به عنوان مثال، برخی از کودکان ممکن است از جدایی یا مرگ والدین خود هراس داشته باشند و این اضطراب هنگامی که در تاریکی تنها هستند، بدتر می شود. در مورد چنین مسائلی صادقانه با کودک خود صحبت کنید.
پیشنهادات کلی از ترس از تاریکی
روش های عملی برای مقابله با ترس فرزندتان از تاریکی عبارتند از:
- ورزش منظم به کاهش سطح استرس کمک می کند. مطمئن شوید که کودک شما در طول روز فعالیت بدنی زیادی دارد.
- درمورد ترس کودک خود در مقابل او یا افراد دیگر زیاد سر و صدایی ایجاد نکنید. این کار باعث می شود آنها بیشتر احساس نگرانی کنند.
- روال قبل از خواب را تنظیم کنید که کودک شما بتواند با آرامش کامل و سر وقت بخوابد. روال منظم برای خواب به کاهش اضطراب کمک می کند.
- هنگام خواب، یک چراغ را در اتاق فرزند خود قرار دهید، یا اجازه دهید مقداری نور از راهرو یا سایر فیلترهای منبع مجاور به داخل اتاق کودک تابیده شود.
- اگر کودک احساس کند که شما مراقب او هستید و وضعیت را کنترل می کنید، ترس او کاهش می یابد. به عنوان مثال یک چراغ کنار تخت آنها قرار دهید تا آنها خودشان بتوانند چراغ را روشن کنند. از لامپ کم ولتاژ استفاده کنید. فیلم های خبری، فیلم ها یا کتاب های ترسناک می توانند کودک را به راحتی بترسانند.
- شب ها به اتاق آنها نگاه کرده و سعی کنید از منظر آنها چیزها را ببینید. آیا تصویری یا اسباب بازی وجود دارد که در نیمه نور سایه ایجاد کند یا وحشتناک به نظر برسد؟
- ترس آنها را مسخره نکنید. کتابهای زیادی در زمینه کنترل ترس در دوران کودکی هم برای والدین و هم برای کودک وجود دارد.
- رفتار مثبت را تقویت کنید. به فرزندتان اجازه دهید گام های کوچکی در جهت غلبه بر ترس خود بردارد و از هر موفقیتش تعریف کند. هر زمان که آنها یک قدم را طی کردند، به آنها پاداش دهید. کودکان نوپا به خوبی به سیستم های پاداش ساده پاسخ می دهند.
درمان ترس و اضطراب در کودکان
بعضی اوقات کودک چنان ترسیده است که ترس، زندگی روزمره و بازی او را مختل می کند. اگر فکر می کنید کودک شما به ویژه تحت ترس قرار گرفته است، از متخصص یا مشاور کمک بگیرید. آنها می توانند به کودکان شما یاد دهند که چگونه اضطراب خود را مدیریت کنند و می توانند راهکارهای بیشتری را به والدین بیاموزند.
آخرین دیدگاه‌ها