میکروزاید چیست؟

میکروزاید (هیدروکلروتیازید) Microzide یک داروی نسخه‌ای متعلق به دسته‌ای از داروها به نام دیورتیک‌های تیازید است که معمولاً «قرص‌های مدر» نیز نامیده می‌شود. Microzide  برای درمان فشار خون بالا و احتباس مایعات (ادم) ناشی از شرایط خاص استفاده می شود. دقیقاً مشخص نیست که هیدروکلروتیازید چگونه کار می کند، اما تصور می شود که با افزایش جریان ادرار، نمک و آب اضافی را از بدن دفع می کند. با انجام این کار، هیدروکلروتیازید از کار بیش از حد قلب برای پمپاژ خون جلوگیری می کند که باعث کاهش فشار خون و کاهش ورم یا ادم می شود. در نهایت، سرعت پمپاژ خون توسط قلب به حالت عادی باز می گردد و مقاومت عروق محیطی کاهش می یابد که منجر به کاهش مداوم فشار خون می شود. Microzide به شکل قرص و کپسول موجود است.

Microzide در چه مواردی استفاده می شود؟

هیدروکلروتیازید اغلب برای درمان فشار خون بالا تجویز می شود. همچنین برای درمان ادمی که ناشی از موارد زیر است استفاده می شود:

• نارسایی قلبی
• آسیب کبدی
• مشکلات کلیوی
• مصرف سایر داروها (مثلاً کورتیکواستروئیدها یا استروژن ها)

نحوه مصرف میکروزاید

Microzide به صورت قرص یا کپسول خوراکی موجود است. اینها باید از راه دهان مصرف شوند. مدت زمانی که باید میکروزاید را مصرف کنید بستگی به شرایط شما دارد و اینکه بدن شما چگونه به دارو واکنش نشان می‌دهد. می توانید این دارو را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.

هیدروکلروتیازید را در دمای اتاق کنترل شده، که حدود 68 فارنهایت تا 77 فارنهایت است، نگهداری کنید. در صورت مسافرت، همیشه داروی خود را همراه داشته باشید. اگر در حال پرواز هستید، حتما بطری یا جعبه اصلی با برچسب نسخه را در کیف دستی خود نگه دارید. این دارو را در ماشین خود قرار ندهید، به خصوص اگر هوا بسیار سرد یا گرم است. Microzide در عرض دو ساعت پس از مصرف شروع به کار می کند. پس از حدود چهار ساعت باید اثرات کامل آن را مشاهده کنید.

عوارض جانبی Microzide چیست؟

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. یک متخصص پزشکی می تواند شما را در مورد عوارض جانبی راهنمایی کند. اگر عوارض دیگری را تجربه کردید، با داروساز یا متخصصین پزشکی تماس بگیرید. مانند بسیاری از داروها، هیدروکلروتیازید می تواند عوارض جانبی خفیف یا شدید ایجاد کند.

شایع ترین عوارض جانبی هیدروکلروتیازید، عبارتند از:

• سرگیجه
• سردرد
• ضعف
• اختلال در نعوظ
• حساسیت به نور
• فشار خون پایین
• سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها

اگر هر یک از این عوارض جانبی از بین نرفت یا شدیدتر شد، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود صحبت کنید.

عوارض جانبی شدید

در صورت بروز عوارض جانبی جدی فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تاری دید
• واکنش های آلرژیک با علائمی مانند بثورات پوستی، تنگی نفس، کهیر، یا تورم دهان، زبان یا لب ها
• واکنش های پوستی مانند سندرم استیون جانسون با علائمی مانند بثورات دردناک، تاول های پوستی، تب و زخم های دهان
• نارسایی کلیه با علائمی مانند ضعف، گیجی، تنگی نفس، درد قفسه سینه، تولید ادرار کمتر از حد طبیعی، و افزایش تورم در پاها، مچ پا یا پاها

میکروزاید ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

چه مقدار میکروزاید باید مصرف کنم؟

دوز این دارو برای بیماران مختلف، متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید. مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.

برای احتباس مایعات (ادم):

• بزرگسالان: دوز معمول 25 تا 100 میلی گرم در روز به صورت تک دوز یا منقسم است. ممکن است پزشک از شما بخواهد که این دوز را یک روز در میان یا 3 تا 5 روز در هفته مصرف کنید.
• کودکان: دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود.

برای فشار خون بالا و فرم دوز خوراکی (کپسول):

• بزرگسالان: در ابتدا، 12.5 میلی گرم یا یک کپسول یک بار در روز. ممکن است پزشک از شما بخواهد که این دارو را به تنهایی یا همراه با سایر داروهای فشار خون مصرف کنید. پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز شما را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولاً بیش از 50 میلی گرم در روز نیست.
• کودکان: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

برای فرم دوز خوراکی (قرص):

• بزرگسالان: در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز. پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز شما را افزایش دهد و ممکن است به صورت یک دوز مصرف شود یا به دو دوز تقسیم شود.
• کودکان: دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود.

اگر یک نوبت از میکروزاید را فراموش کردید، باید به محض به یاد آوردن دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت برنامه ریزی شده بعدی فرا رسیده است، باید دوزی را که فراموش کرده اید صرف نظر کنید. برای جبران دوز فراموش شده اضافی مصرف نکنید. انجام این کار می تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

اگر بیش از حد میکروزاید مصرف کنید، فشار خون شما ممکن است بسیار پایین بیاید. فشار خون پایین می تواند باعث احساس ضعف یا سرگیجه شود.

موارد احتیاط مصرف میکروزاید

بسیار مهم است که پزشک پیشرفت شما را در ویزیت های منظم بررسی کند  تا مطمئن شود این دارو به درستی کار می کند. ممکن است برای بررسی اثرات ناخواسته آزمایش خون و ادرار مورد نیاز باشد. اگر تشنج، کاهش ادرار، خواب آلودگی، خشکی دهان، تشنگی بیش از حد، افزایش ضربان قلب یا نبض، درد یا گرفتگی عضلات، تهوع یا استفراغ، خستگی یا ضعف غیرعادی دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. اینها ممکن است علائم بیماری به نام هیپوکالمی یا از دست دادن پتاسیم باشد.

اگر تاری دید، مشکل در خواندن، درد چشم یا هر تغییر دیگری در بینایی در طول یا بعد از درمان داشتید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. این می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی چشم باشد. پزشک از شما می خواهد که چشم های خود را توسط چشم پزشک معاینه کنید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه برخی افراد شود. در صورت سرگیجه یا بی هوشی، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا هر کار دیگری که می تواند خطرناک باشد، انجام ندهید.

الکل، مسکن های مخدر، یا قرص های خواب ممکن است در هنگام استفاده با این دارو باعث ایجاد احساس سبکی سر، سرگیجه یا ضعف در شما شود. اگر الکل می نوشید یا از مسکن ها یا قرص های خواب آور استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

نکته مهم

قبل از انجام هر گونه آزمایش پزشکی، به پزشک مسئول اطلاع دهید که این دارو را مصرف می کنید. نتایج برخی از آزمایشات (مثلاً آزمایشات عملکرد پاراتیروئید) ممکن است تحت تأثیر این دارو قرار گیرد.

این دارو ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست (به عنوان مثال، سرطان پوست غیر ملانوما) را افزایش دهد. از قرار گرفتن در معرض آفتاب خودداری کنید. وقتی بیرون از منزل هستید از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. از لامپ های آفتابی و سولاریوم خودداری کنید. اگر در مورد این خطر نگرانی دارید با پزشک خود صحبت کنید.

از مصرف داروهای دیگر خودداری کنید مگر اینکه با پزشکتان مشورت کرده باشد. این شامل داروهای بدون نسخه (بدون نسخه) برای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، سرفه، تب یونجه یا مشکلات سینوسی است، زیرا ممکن است فشار خون شما را افزایش دهند.

آلرژی

اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر انواع دیگری از آلرژی دارید، مانند غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.

اطفال

مطالعات مناسبی در مورد ارتباط سن با اثرات کپسول یا قرص هیدروکلروتیازید در جمعیت کودکان انجام نشده است. امنیت و اثربخشی برقرار نشده است.

سالمندان

مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکلات خاص مربوط به سالمندان را نشان نداده است که سودمندی کپسول هیدروکلروتیازید را در افراد مسن محدود کند. با این حال، بیماران مسن بیشتر احتمال دارد که مشکلات کبدی، کلیوی یا قلبی مرتبط با افزایش سن داشته باشند، که ممکن است برای بیمارانی که کپسول هیدروکلروتیازید دریافت می کنند نیاز به تنظیم دوز داشته باشند.

هیچ اطلاعاتی در مورد ارتباط سن با اثرات قرص هیدروکلروتیازید در بیماران سالمند در دسترس نیست. با این حال، بیماران مسن بیشتر احتمال دارد که مشکلات کبدی، کلیوی یا قلبی مرتبط با افزایش سن داشته باشند، که ممکن است برای بیمارانی که قرص هیدروکلروتیازید دریافت می کنند نیاز به تنظیم دوز داشته باشند.

تأثیر بر شیردهی و شیر مادر

هیدروکلروتیازید در دوزهای 100 میلی گرم در روز در صبح و 50 میلی گرم در بعدازظهر یا 50 میلی گرم دو بار در روز برای سرکوب شیردهی در زمان های مختلف پس از زایمان با موفقیت استفاده شده است. دیورز شدید با تیازیدها و دیورتیک های شبه تیازیدی، محدودیت مایعات و اتصال به سینه برای سرکوب شیردهی پس از زایمان استفاده شده است. سهم افزوده شده از دیورتیک به این اقدامات، که در سرکوب شیردهی موثر است، مورد مطالعه قرار نگرفته است. هیچ اطلاعاتی در مورد اثرات دیورتیک ها در شیردهی ثابت و مداوم وجود ندارد.

ثرات در شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می شوند. هیچ ناهنجاری الکترولیتی در یک نوزاد 28 روزه که از بدو تولد با شیر مادر تغذیه می‌کرد و مادرش هیدروکلروتیازید خوراکی 50 میلی‌گرم در روز مصرف می‌کرد، مشاهده نشد.

سایر مشکلات پزشکی

وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از این دارو تأثیر بگذارد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، به خصوص:

• آسم
• دیابت
• آنوری (عدم امکان ادرار کردن)
• آلرژی دارویی سولفا (به عنوان مثال، سولفامتوکسازول/تری متوپریم، باکتریم، سپترا) – در بیماران مبتلا به این شرایط نباید استفاده شود.
• عدم تعادل الکترولیت (به عنوان مثال، کلسیم بالا یا منیزیم کم، پتاسیم، سدیم در بدن)
• گلوکوم، زاویه بسته
• نقرس
• هیپرکلسترولمی (کلسترول بالا در خون)
• هایپراوریسمی (اسید اوریک بالا در خون)
• هیپوگلیسمی (قند خون پایین)
• بیماری کبد
• نزدیک بینی (نزدیک بینی)
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) – با احتیاط استفاده شود. ممکن است این شرایط را بدتر کند.
• بیماری کلیوی – با احتیاط مصرف شود. این اثرات ممکن است به دلیل حذف کندتر دارو از بدن افزایش یابد.

دلایلی که نباید مایکروزاید مصرف کنیم چیست؟

چند دلیل وجود دارد که چرا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است Microzide را به عنوان بخشی از برنامه درمانی شما انتخاب نکند:

• آلرژی به سولفونامید:

• اگر فردی به داروهایی که حاوی سولفونامیدها هستند حساسیت دارد، نباید از میکروزاید استفاده کند.

• الکل:

• مصرف حداقل الکل نشان داده است که به طور بالقوه فشار خون را کاهش می دهد، اما نوشیدن بیش از حد الکل می تواند باعث افزایش فشار خون شود.

• بارداری:

• مطالعات حیوانی اثرات مضری را برای جنین هنگام مصرف دارو توسط مادر نشان نداده است و مطالعات کافی برای نشان دادن اینکه آیا این دارو باعث آسیب به جنین در دوران بارداری می شود وجود ندارد. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

• شیردهی:

• میکروزاید ممکن است از شیر انسان عبور کند. در صورت شیردهی با پزشک خود صحبت کنید زیرا ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که آیا باید مصرف Microzide را متوقف کنید یا شیردهی را متوقف کنید.

• افراد مسن تر:

• افراد 65 سال یا بالاتر اغلب داروها را آهسته تر پردازش می کنند و ممکن است به دوز کمتر یا فرکانس متفاوتی نیاز داشته باشند.

• سایر شرایط سلامتی:

• در افراد خاص، بدن ممکن است میکروزاید را به طور متفاوتی مدیریت کند. اگر مشکلات کلیوی، عملکرد ضعیف کبد، لوپوس یا مشکلات بینایی دارید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

چه داروهای دیگری با میکروزاید تداخل دارند؟

هیدروکلروتیازید می تواند با چندین نوع دارو تداخل داشته باشد، از جمله:

• کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) (مانند ناپروکسن، ایبوپروفن)
• لیتیوم
• داروهای دیابت (مانند انسولین، متفورمین)
• مواد افیونی (مانند اکسی کدون، هیدروکودون)
• سایر داروهای فشار خون
• برخی از داروهای کلسترول (مانند کلستیپول، کلستیرامین)

این لیست شامل تمام داروهایی که می توانند با هیدروکلروتیازید تداخل داشته باشند، نمی شود. قبل از مصرف هیدروکلروتیازید، حتماً تمام داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل ها و گیاهان دارویی را که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. این به شما کمک می کند تا از تعاملات احتمالی جلوگیری کنید. اگر در مورد تداخلات دارویی سؤالی دارید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

چه داروهایی مشابه هستند؟

Microzide، یک دیورتیک تیازیدی، یکی از انواع دیورتیک ها است. انواع دیگر شامل حلقه و پتاسیم است.

چند دیورتیک دیگر که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:

• زاروکسلین (متولازون)
• لازیکس (فروزماید)
• آلداکتون (اسپیرونولاکتون)

زاروکسلین

قرص های خوراکی متولازون نیز بخشی از دسته داروهایی هستند که به عنوان دیورتیک های تیازیدی شناخته می شوند. اغلب برای درمان فشار خون بالا و تورم ناشی از نارسایی قلبی و بیماری های کلیوی تجویز می شود.

لازیکس

قرص های خوراکی فوروزماید بخشی از دسته ای از داروها هستند که به عنوان دیورتیک های حلقه شناخته می شوند. این اغلب برای درمان فشار خون بالا و تورم ناشی از شرایط دیگر مانند بیماری کلیوی، نارسایی قلبی یا سیروز کبدی تجویز می شود. دیورتیک های حلقه ای با افزایش میزان ادراری که بدن شما تولید می کند به بدن شما کمک می کند تا از شر نمک و آب اضافی خلاص شود. در مقایسه با دیورتیک‌های تیازیدی، دیورتیک‌های لوپ ممکن است برای افرادی با اختلال عملکرد کلیه بهتر عمل کنند.

آلداکتون

قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون بخشی از دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های آلدوسترون یا دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم هستند. اغلب برای درمان فشار خون بالا، نارسایی قلبی، ترشح بیش از حد آلدوسترون (هیپرآلدوسترونیسم) و تورم ناشی از مشکلات کلیوی یا کبدی تجویز می شود. آلدوسترون یک ماده شیمیایی است که در بدن ساخته می شود و باعث احتباس آب می شود. با مسدود کردن آلدوسترون، بدن شما مایع اضافی را حفظ نمی کند.

دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم ممکن است فشار خون را مانند سایر دیورتیک ها کاهش ندهند. هنگامی که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود، ممکن است نیاز باشد که در ترکیب با سایر داروها استفاده شوند.

این فهرستی از داروهایی از گروه‌های دارویی مشابه Microzide است. این لیستی از داروهای توصیه شده برای مصرف همراه با میکروزاید نیست. اگر سوالی دارید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید.

سوالات متداول

Microzide برای چه مواردی استفاده می شود؟ هیدروکلروتیازید اغلب برای درمان فشار خون بالا تجویز می شود. همچنین برای درمان تورم ناشی از سایر داروها، مشکلات کلیوی، آسیب کبدی یا نارسایی قلبی استفاده می شود. هیدروکلروتیازید را می توان به تنهایی یا همراه با سایر داروها تجویز کرد.

چگونه می توانم با خیال راحت مصرف Microzide را قطع کنم؟ هیدروکلروتیازید وابستگی ایجاد نمی کند و مشخص نیست که علائم ترک را ایجاد کند. با این حال، قطع ناگهانی هیدروکلروتیازید ممکن است در جایی که فشار خون شما افزایش می‌یابد یا آب بیشتری در خود نگه می‌دارد، یک اثر بازگشتی ایجاد کند. این در هر فردی اتفاق نمی افتد و معمولاً پس از چند روز از بین می رود، اما برای برخی افراد می تواند خطرناک باشد. بهتر است قبل از قطع مصرف هیدروکلروتیازید با پزشک خود صحبت کنید.

میکروزاید یک مدر آب است. آیا این بدان معناست که می تواند باعث کاهش وزن شود؟

هیدروکلروتیازید یک دیورتیک است که به عنوان قرص آب نیز شناخته می شود. این داروها با حذف آب و نمک اضافی از بدن شما کار می کنند. به همین دلیل کاهش وزن موقت به دلیل از دست دادن آب در حین مصرف این دارو امکان پذیر است. با این حال، شما نباید هیدروکلروتیازید را برای کاهش وزن مصرف کنید زیرا برای این استفاده تایید نشده است. اگر در مورد وزن بدن و هیدروکلروتیازید سؤالی دارید، بهتر است با ارائه دهنده یا داروساز خود صحبت کنید.

چگونه می توانم در حین مصرف میکروزاید سالم بمانم؟

Microzide یک داروی ایمن و موثر در صورت استفاده صحیح است. این دارو اغلب برای درمان فشار خون بالا و تورم استفاده می شود.

در حالی که Microzide پتانسیل عوارض جانبی جدی مانند واکنش های آلرژیک، نارسایی کلیه، یا تاری دید را دارد، شایع ترین عوارض جانبی خفیف هستند. این موارد ممکن است شامل فشار خون پایین، سردرد، سرگیجه یا حساسیت به نور باشد.

مهم است که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را در مورد سایر شرایط سلامتی خود و هر گونه داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل ها و گیاهان دارویی که مصرف می کنید، مطلع کنید. به این ترتیب، ارائه‌دهنده شما می‌تواند بهترین تصمیم را در مورد اینکه چه دارو و دوزی بی‌خطر است و برای شما بهترین است، بگیرد.

هنگام مصرف هیدروکلروتیازید (میکروزاید) از چه داروها و غذاهایی باید اجتناب کرد؟

هیدروکلروتیازید ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. از نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. زمانی که در خارج از منزل هستید لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF 30 یا بالاتر) استفاده کنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که معاینات پوستی را به طور منظم انجام دهید.

نوشیدن الکل همراه با این دارو می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. از بلند شدن خیلی سریع از حالت نشسته یا دراز کشیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه کنید.

از گرم شدن بیش از حد یا کم آبی بدن در حین ورزش، در هوای گرم یا با ننوشیدن مایعات کافی اجتناب کنید. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نوع و مقدار مایعاتی که باید بنوشید دنبال کنید. در برخی موارد، نوشیدن بیش از حد مایعات می تواند به اندازه عدم نوشیدن کافی خطرناک باشد.

سخن آخر

هیدروکلروتیازید به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. فشار خون بالا بر حجم کار قلب و عروق می افزاید. اگر برای مدت طولانی ادامه یابد، قلب و عروق ممکن است به درستی کار نکنند. این می تواند به رگ های خونی مغز، قلب و کلیه ها آسیب برساند و منجر به سکته مغزی، نارسایی قلبی یا نارسایی کلیه شود فشار خون بالا همچنین ممکن است خطر حملات قلبی را افزایش دهد. در صورت کنترل فشار خون، احتمال بروز این مشکلات کمتر است.

هیدروکلروتیازید همچنین برای درمان احتباس مایعات ناشی از نارسایی احتقانی قلب، بیماری شدید کبدی، بیماری کلیوی یا درمان با داروهای استروئیدی یا هورمونی استفاده می شود.

هیدروکلروتیازید یک دیورتیک تیازیدی است. برای کمک به کاهش میزان آب در بدن با افزایش جریان ادرار استفاده می شود. همچنین ممکن است برای سایر شرایطی که پزشک شما تعیین کرده است استفاده شود. این دارو فقط با تجویز پزشک در دسترس است.

برخی از عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. این عوارض جانبی ممکن است در طول درمان از بین بروند زیرا بدن شما با دارو سازگار می شود. همچنین، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بتواند راه های پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی را به شما بگوید.  دوزهای هیدروکلروتیازید 50 میلی گرم روزانه یا کمتر در دوران شیردهی قابل قبول است. دیورز شدید با دوزهای زیاد ممکن است تولید شیر مادر را کاهش دهد.