خانه » سلامت جسم » بیماری های تنفسی و ریه » آسم ائوزینوفیلیک چیست؟

بدون نظر

آسم ائوزینوفیلیک چیست؟

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

آسم ائوزینوفیلیک مانند سایر اشکال آسم است و افراد مبتلا به این بیماری از التهاب مجاری تنفسی رنج می برند که توسط مایعات و اخلاط مسدود شده و دچار اسپاسم هایی می شوند که تنفس را دشوار می کند.

ائوزینوفیل ها بخشی از سیستم ایمنی هستند و به بدن در مبارزه با عفونت کمک می کنند. با این حال، سطوح بالای ائوزینوفیل ها می تواند باعث التهاب در مجاری تنفسی شود. حتی سینوس ها و مجاری بینی و همچنین راه های هوایی تحتانی را تحت تاثیر قرار دهد.

به طور کلی، با افزایش سطح ائوزینوفیل ها، التهاب و سایر علائم آسم شدیدتر می شود. بر خلاف انواع دیگر آسم، آسم ائوزینوفیلیک شامل سطوح بالای غیرطبیعی نوع خاصی از گلبول های سفید خون به نام ائوزینوفیل است. در ایالات متحده حدود 25.7 میلیون نفر به نوعی آسم مبتلا هستند و 15 درصد از این افراد آسم شدید دارند. کنترل آن با داروهای استاندارد دشوار است.

آسم ائوزینوفیلیک یکی از علل اصلی آسم شدید در نظر گرفته می شود که 50 تا 60 درصد افراد مبتلا به نوع شدید این بیماری را تحت تاثیر قرار می دهد. نسبت به كل جمعیت، آسم ائوزینوفیلیک نادر است و تنها 5 درصد از بزرگسالان مبتلا به آسم را تحت تاثیر قرار می دهد. این شکل از آسم اغلب در افراد بین 25 تا 35 سال ایجاد می شود. درمان این عارضه ممکن است دشوار باشد. حتی بیماری می تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی بگذارد.

علل آسم ائوزینوفیلیک

علت خاصی برای آسم ائوزینوفیلیک شناسایی نشده است. در حالی که سایر اشکال آسم توسط واکنش های آلرژیک به عوامل محیطی مانند گرده یا موهای حیوانات خانگی تحریک می شوند، آسم ائوزینوفیلیک به این شکل ایجاد نمی شود.

سطوح بالای ائوزینوفیل‌ها می‌تواند زمانی که بدن در حال مبارزه با عفونت انگلی است ایجاد شود. اما دانشمندان هنوز مشخص نکرده‌اند که چه چیزی باعث افزایش این سطوح در موارد آسم ائوزینوفیلیک می‌شود.

آسم می تواند در خانواده ها ایجاد شود، بنابراین محققان در حال بررسی امکان ارتباط ژنتیکی هستند. با این حال، هیچ ارتباط ژنتیکی مستقیمی با آسم ائوزینوفیلیک یافت نشده است.

آسم ائوزینوفیلیک منجر به چه علائمی می شود؟

این وضعیت می تواند با بروز برخی عوارض همراه باشد. علائم آسم ائوزینوفیلیک، عبارتند از:

تنگی نفس
پولیپ بینی
سرفه کردن
گرفتگي بيني
انسداد جریان هوا
خس خس سینه
سفتی در قفسه سینه
عفونت های مزمن سینوسی
آنوسمی یا از دست دادن حس بویایی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

علائم مداوم مانند خس خس سینه، تنگی نفس و درد قفسه سینه به معاینه پزشکی نیاز دارد. افراد در صورت تجربه مکرر علائم زير باید به پزشک مراجعه کنند:

تنگی نفس
سرفه کردن
خس خس سینه
سفتی در قفسه سینه

درمان سریع و مداوم آسم ائوزینوفیلیک مهم است. زیرا التهاب راه‌های هوایی می‌تواند منجر به آسیب دائمی مانند ضخیم شدن دیواره‌های راه هوایی یا بافت ریه شود.

به افراد مبتلا به آسم توصیه می شود که حداقل سالی یک بار به پزشک مراجعه کنند تا از موثر بودن برنامه درمانی خود مطمئن شوند. علائمی که نیاز به مراجعه فوری پزشکی دارند عبارتند از:

سرگیجه یا احساس ضعف
خس خس در هنگام تنفس
مشکل در انجام فعالیت های معمول

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فرد باید فورا به اورژانس مراجعه كند:

کبود شدن لب ها یا ناخن
بیش از 30 نفس در دقیقه
مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن با سرعت عادی
داروهای سریع الاثر بعد از 15 دقیقه هیچ تسکینی ایجاد نمی کنند.
تنفس باعث می‌شود سوراخ‌های بینی گشاد شده و گلو و دنده‌ها احساس کشیدگی ‌کنند.

آسم ائوزینوفیلیک چگونه تشخیص داده می شود؟

اولین قدم در تشخیص آسم ائوزینوفیلیک، تشخیص آسم شدید است. مراحل بعدی شامل ارزیابی های زیر است:

پولیپ بینی
انسداد جریان هوا
تنگی نفس با ورزش
بیماری مزمن سینوسی
راه های هوایی که مسدود می مانند.
بیماری تنفسی تشدید شده با آسپرین
اوتیت مدیا ائوزینوفیلیک، عفونت گوش داخلی
پاسخ به داروهای استروئیدی سیستمیک، مانند کورتیکواستروئیدهای خوراکی

با این حال، عامل قطعی در تشخیص آسم ائوزینوفیلیک، یافتن سطوح بالای ائوزینوفیل است. پزشک می تواند این سطوح را با آزمایش خون، خلط، یا بزاق فرد یا با انجام بیوپسی برونش اندازه گیری کند. محققان خاطرنشان کرده‌اند که علائم آسم ائوزینوفیلیک با آسم کلاسیک متفاوت است.در واقع بیشتر شبیه علائم اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD) است. اگرچه بیماری‌های مرتبط با ائوزینوفیل نادر هستند، اما مشکلی رو به رشد در سراسر جهان محسوب می شوند. به ویژه زمانی که سیستم گوارشی را درگیر می‌کنند.

آسم ائوزینوفیلیک چگونه درمان می شود؟

آسم ائوزینوفیلیک ممکن است علائم شدیدتری نسبت به انواع خفیف آسم داشته باشد. همچنین ممکن است عودهای مکرر بیشتری داشته باشید. گزینه‌های درمانی مشابه آسم خفیف‌ تر هستند. اما درمان‌های دقیق شما اغلب تهاجمی‌ تر خواهند بود.

کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان آسم ائوزینوفیلیک توصیه شوند. تا همین اواخر، کورتیکواستروئیدهای خوراکی درمان استاندارد آسم ائوزینوفیلیک بودند. اگرچه بسیاری از افراد به این داروها پاسخ خوبی می دهند، اما همیشه در کنترل این بیماری موفق نیستند.

برخی افراد نیز به این دارو وابسته شدند. اکنون درمان‌های جدیدی به نام درمان‌های بیولوژیک برای درمان این بیماری استفاده می‌شود. داروهایی که به عنوان آنتاگونیست های لکوترین شناخته می شوند نیز ممکن است برای کاهش التهاب استفاده شوند. علاوه بر این داروهای آسم، آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان عفونت های سینوسی که اغلب همراه با این شکل از آسم هستند استفاده شود.

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی و خوراکی

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی اغلب اولین گزينه درمان برای اشکال مداوم آسم از جمله ائوزینوفیلیک است. آنها با کاهش التهاب مجاری تنفسی که به انقباض کمک می کند، کار می کنند. حتی به شما امکان می دهد راحت تر نفس بکشید. اگر علائم شما شدیدتر باشد، ممکن است برای آسم ائوزینوفیلیک به برخی از نسخه های کورتیکواستروئید خوراکی نیاز داشته باشید. با این حال، استروئیدهای خوراکی خطر عوارض جانبی طولانی مدت را به همراه دارند، از جمله:

افزایش وزن
دیابت قندی
پوکی استخوان

اصلاح کننده های لکوترین

این داروهای خوراکی اغلب برای افرادی که هم آسم و هم آلرژی دارند تجویز می شود. آنها با کاهش لکوترین ها در بدن کار می کنند که به التهاب کمک می کند. پزشک ممکن است یکی از موارد زیر را تجویز کند:

زیلوتن (Zyflo)
زافیرلوکاست (تمجید)
مونته لوکاست سدیم (Singulair)

بیولوژیک

داروهای بیولوژیک شکل نوظهوری از درمان شدید آسم هستند. این داروها معمولاً توسط پزشک تزریق می شود. آنها با هدف قرار دادن مولکول های التهابی، سلول ها و آنتی بادی ها التهاب را کاهش می دهند.

اگر علیرغم مصرف منظم داروهای کنترل کننده و اجتناب از محرک ها، بيماري تشديد شد، ممکن است برای شما داروهای بیولوژیک تجويز شود. داروهای بیولوژیک همچنین ممکن است آسم شبانه را کاهش دهند و همچنین تعداد مراجعه به بیمارستان را در اثر حملات آسم کاهش دهند. در حال حاضر پنج نوع بیولوژیک برای درمان آسم شدید وجود دارد:

بنرالیزوماب (فاسنرا)
اومالیزوماب (Xolair)
رسلیزوماب (Cinqair)
دوپیلوماب (دوپیکسنت)
mepolizumab (Nucala)

از این بیولوژیک ها، Fasenra، Nucala و Cinqair همگی ائوزینوفیل ها را به طور خاص هدف قرار می دهند. اگر پزشک داروهای بیولوژیک را برای آسم ائوزینوفیلیک شما توصیه کند، ممکن است که این تزریق ها را هر 2 تا 8 هفته در طول حداقل 4 ماه انجام دهید.

استنشاق نجات

اگرچه یک نوع درمان طولانی مدت نیست، اما در صورت ابتلا به آسم ائوزینوفیلیک، داشتن یک استنشاق نجات در دسترس است. این داروها که یک استنشاق سریع تسکین دهنده نیز نامیده می شود، با کاهش علائم و باز کردن راه های هوایی برای کمک به جلوگیری از حمله آسم عمل می کنند.

مشکل دستگاه های تنفسی نجات این است که مانند کنترل کننده های طولانی مدت از علائم آسم جلوگیری نمی کنند. استفاده زیاد از این نوع استنشاق‌ها نیز ممکن است اثربخشی آنها را کاهش دهد زیرا ریه‌های شما به آنها عادت می‌کنند. اگر بیش از چند بار در هفته از استنشاق نجات خود استفاده می کنید به پزشك مراجعه كنيد.

آنتی کولینرژیک ها

آنتی کولینرژیک ها داروهایی هستند که انتقال دهنده عصبی به نام استیل کولین را مسدود می کنند. این داروها به طور سنتی بی اختیاری و مثانه بیش فعال و همچنین بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) را درمان می کنند. این نوع داروها ممکن است به درمان آسم شدید نیز کمک کنند.

آنتی کولینرژیک ها عضلات راه هوایی را شل می کنند و به شما کمک می کنند راحت تر نفس بکشید. مصرف این داروها همچنین ممکن است احتمال نیاز به استروئیدهای خوراکی را در طولانی مدت کاهش دهد.

سخن آخر

آسم ائوزینوفیلیک (EA) نوعی آسم شدید است که با سطوح بالای گلبول های سفید مشخص می شود. این سلول ها که ائوزینوفیل نامیده می شوند، بخشی طبیعی از سیستم ایمنی بدن شما هستند. آنها با عفونت ها مبارزه می کنند و به باکتری های مهاجم حمله می کنند.

در افراد مبتلا به EA، این گلبول های سفید باعث التهاب در راه های هوایی و سیستم تنفسی می شوند. هر چه سطح ائوزینوفیل در خون بالاتر باشد، علائم آسم می تواند شدیدتر باشد. آسم ائوزینوفیلیک می تواند با افزایش شدت آسم، حساسیت آلرژیک، شروع بزرگسالان و افزایش مقاومت به کورتیکواستروئیدها مرتبط باشد.

همچنین درمان آسم ائوزینوفیلیک دشوار است و می تواند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. شناخت علائم این نوع آسم می تواند به شما و پزشکتان کمک کند تا به دنبال گزینه های درمانی موثری باشید که ممکن است خطر عوارض را کاهش دهد.

اگر به طور منظم علائم آسم را تجربه می کنید و اگر وضعیت شما با فعالیت های روزمره تداخل دارد، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است داروهای طولانی مدت قوی تری یا داروهای بیولوژیک برای کمک به بهبود علائم و کیفیت زندگی شما تجویز کنند.

مدیریت علائم آسم ائوزینوفیلیک می تواند به کاهش خطر ابتلا به اسکار ریه و سایر عوارض طولانی مدت کمک کند. همچنین می توانید با مراقبت از سلامت کلی خود تا حد امکان، نتیجه درمان خود را بهبود بخشید، از جمله: