قرص گلوکزامین از عوارض تا کاربرد

قرض گلوکزامین نقش حیاتی در ساخت و ترمیم غضروف ایفا می کند. بسیاری از مردم به امید تقویت سلامت مفاصل خود مکمل گلوکزامین مصرف می کنند. گلوکزامین یک قند طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل و همچنین در استخوان حیوانات، مغز استخوان، صدف و قارچ وجود دارد. گلوکزامین موجود در مکمل ها معمولاً از پوسته صدف تهیه می شود، اگرچه شکل مصنوعی نیز وجود دارد. بر اساس مرکز ملی سلامت تکمیلی و یکپارچه، حدود 2.6درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در سال 2012 از مکمل های گلوکزامین، کندرویتین یا هر دو استفاده کردند. کندرویتین شبیه گلوکزامین است و به طور طبیعی در مفاصل نیز وجود دارد. این دومین مکمل غذایی محبوب بعد از روغن ماهی و انواع دیگر اسیدهای چرب امگا 3 بود.

با این حال، کارشناسان با استناد به فقدان شواهد علمی، در مورد مفید بودن مکمل های گلوکزامین سوال کرده اند. در این مقاله، ما توضیح می دهیم که گلوکزامین چیست، چرا مردم آن را مصرف می کنند و آیا تحقیقات نشان می دهد که مکمل ها می توانند کمک کنند. ما همچنین برخی از عوارض جانبی احتمالی و سایر خطرات را بررسی می کنیم.

گلوکزامین چیست؟

هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که مکمل های گلوکزامین بتوانند از هر بیماری جلوگیری یا درمان کنند. مکمل های گلوکزامین معمولاً به صورت قرص یا کپسول ارائه می شوند، اما به صورت تزریقی نیز در دسترس هستند. همچنین، انواع مختلفی از گلوکزامین وجود دارد و مشخص نیست که آیا آنها تأثیرات متفاوتی دارند یا خیر.

انواع آن عبارتند از:

• گلوکزامین سولفات
• گلوکزامین هیدروکلراید
• N- استیل گلوکزامین

برخی مکمل ها گلوکزامین را با سایر ترکیبات مانند کندرویتین سولفات و متیل سولفونیل متان که به MSM معروف است ترکیب می کنند. برخی از افراد می گویند که این مکمل ها به تسکین درد مفاصل کمک می کنند، اما شواهد علمی کافی برای تأیید این موضوع وجود ندارد. این کالج روماتولوژیست آمریکا و بنیاد آرتروز به مردم توصیه می کند از مکمل گلوکزامین یا کندرویتین سولفات برای آرتروز استفاده نکنید.

مهم است که به خاطر داشته باشید که سازمان غذا و دارو (FDA) تولید محصولات گلوکزامین یا مکمل های دیگر را تایید نمی کند. در نتیجه، نمی توان به طور دقیق دانست که آنها حاوی چه چیزی هستند. مکمل ها همیشه، به عنوان مثال، حاوی موادی نیستند که روی برچسب آنها ذکر شده است. آزمایشات نشان داده است که محتوای گلوکزامین در مکمل ها می تواند از صفر تا بیش از 100 درصد مقدار تبلیغ شده متغیر باشد.

همچنین، در برخی موارد، برچسب ها گلوکزامین هیدروکلراید را در صورتی که مکمل ها حاوی سولفات گلوکزامین بودند، ذکر کرده اند.

نحوه عملکرد گلوکزامین در بدن

بدن از گلوکزامین برای ساخت و ترمیم غضروف استفاده می کند. غضروف یک بافت پیوندی انعطاف پذیر، محکم و لاستیکی است که از استخوان های مفاصل محافظت و از مالش استخوان ها به یکدیگر جلوگیری می کند.

با افزایش سن، غضروف ها انعطاف پذیری کمتری پیدا کرده و شروع به تجزیه می کنند. این می تواند منجر به درد، التهاب و آسیب بافتی شود که برای مثال در آرتروز رخ می دهد. شواهدی وجود دارد که گلوکزامین ممکن است این روند را کند کرده و برای سلامت غضروف مفید باشد. گلوکزامین به طور طبیعی در بدن وجود دارد، اما با افزایش سن میزان آن کاهش می یابد. با گذشت زمان، کاهش می تواند به وخامت مفصل کمک کند.

کاربرد گلوکزامین

گلوکزامین اغلب به عنوان مکمل برای درمان علائم بیماریهای التهابی مختلف استفاده می شود. اگرچه مکانیسم های گلوکزامین هنوز به درستی شناخته نشده است، اما به نظر می رسد که به راحتی التهاب را کاهش می دهد .بررسی ها نشان داده است که هنگام استفاده از گلوکزامین روی سلولهای دخیل در تشکیل استخوان، اثر ضدالتهابی قابل توجهی وجود دارد.

بسیاری از تحقیقات در مورد گلوکزامین شامل مکمل همزمان کندرویتین است. ترکیبی مشابه گلوکزامین، که همچنین در تولید و نگهداری غضروف سالم بدن شما نقش دارد.

یک مطالعه روی بیش از 200 نفر مکمل های گلوکزامین را با 28 و 24 درصد کاهش دو نشانگر بیوشیمیایی خاص التهاب مرتبط کرد.

شایان ذکر است که در همان مطالعه کاهش 36 درصدی این نشانگرهای التهابی برای افرادی که از کندرویتین استفاده می کنند، مشاهده شد. این نتیجه در واقع قابل توجه بود.

مطالعات دیگر چنین یافته هایی را تقویت می کند. به خاطر داشته باشید که بسیاری از شرکت کنندگان که از کندرویتین استفاده می کنند، مصرف مکمل گلوکزامین را نیز گزارش می دهند.

بنابراین، هنوز مشخص نیست که آیا نتایج تنها توسط کندرویتین یا ترکیبی از هر دو مکمل با هم مصرف می شوند.

در نهایت، تحقیقات بیشتری در مورد نقش گلوکزامین در کاهش نشانگرهای التهابی در بدن شما مورد نیاز است.

گلوکزامین و عملکرد مفاصل

گلوکزامین به طور طبیعی در بدن شما وجود دارد. یکی از نقشهای اصلی آن حمایت از رشد سالم بافتهای بین مفاصل است.

غضروف مفصلی نوعی بافت سفید صاف است که انتهای استخوان های شما را در جایی که به یکدیگر متصل می شوند را تشکیل می دهد و مفاصل را تشکیل می دهد. این نوع بافت – همراه با مایع روان کننده به نام مایع سینوویال، به استخوان ها اجازه می دهد آزادانه روی یکدیگر حرکت کنند، اصطکاک را به حداقل می رسانند و باعث حرکت بدون درد در مفاصل شما می شوند.

گلوکزامین به تشکیل چندین ترکیب شیمیایی کمک می کند که در ایجاد غضروف مفصلی و مایع مفصلی نقش دارند.

برخی مطالعات نشان می دهد که گلوکزامین مکمل ممکن است با جلوگیری از تجزیه غضروف از بافت مفصل محافظت کند.

یک مطالعه کوچک نشان داد که نسبت تجزیه کلاژن به نشانگرهای سنتز کلاژن در مفاصل مفصلی بازیکنان فوتبال که تحت درمان روزانه با 3 گرم گلوکزامین در یک دوره سه ماهه قرار گرفته اند، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

این نتایج یک اثر محافظتی مشترک از گلوکزامین را نشان می دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

درمان اختلالات استخوانی و مفصلی

مکمل های گلوکزامین اغلب برای درمان بیماری های مختلف استخوانی و مفصلی مصرف می شوند. این مولکول به طور خاص برای درمان علائم و پیشرفت بیماری مرتبط با آرتروز، آرتریت روماتوئید و پوکی استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است.

مطالعات متعدد نشان می دهد که مکمل روزانه گلوکزامین سولفات ممکن است درمان موثر و طولانی مدت را برای آرتروز با کاهش قابل توجه درد، حفظ فضای مفصلی و کند شدن کلی پیشرفت بیماری ارائه دهد.

برخی از مطالعات نشانگرهای آرتریت روماتوئید (RA) را در موشهایی که با اشکال مختلف گلوکزامین تحت درمان قرار گرفته اند به میزان قابل توجهی کاهش داده است.

برعکس، یک مطالعه انسانی هیچ تغییر عمده ای در پیشرفت RA با استفاده از گلوکزامین نشان نداد. با این حال، شرکت کنندگان در مطالعه بهبود علائم را به میزان قابل توجهی گزارش داده اند.

بعضی از تحقیقات اولیه در موش مبتلا به پوکی استخوان نیز پتانسیل استفاده مکمل گلوکزآمین بهبود استحکام استخوان را نشان می دهد.

در حالی که این نتایج دلگرم کننده است، تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم ها و بهترین کاربردهای گلوکزامین در بیماری های مفصلی و استخوانی مورد نیاز است. خلاصه افراد به دلایل زیادی مکمل گلوکزامین سولفات مصرف می کنند، از جمله:

• ایدز
• آرتروز
• گلوکوم
• درد فک
• کمردرد
• درد مفاصل
• کاهش وزن
• بیماری قلبی
• بیماری ام اس (MS)
• سیستیت بینابینی، بیماری مثانه

با این حال، شواهد کافی برای اثبات موثر بودن آن در درمان یا جلوگیری از هر یک از این شرایط وجود ندارد.

آیا گلوکزامین به درمان آرتروز کمک می کند؟

بسیاری از افراد مکمل گلوکزامین را برای آرتروز، به ویژه در ناحیه لگن یا زانو مصرف می کنند. بررسی ها نشان داده اند که ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند. با این حال، نتایج متفاوت است، و دانشمندان نتوانسته اند نحوه عملکرد مکمل های گلوکزامین را، در صورت وجود، تشخیص دهند. کارشناسان پیشنهاد کرده اند که هر موفقیتی می تواند ناشی از دارونما باشد، که در آن صرف مصرف مکمل باعث می شود فرد احساس بهتری داشته باشد. دستورالعمل های جاری استفاده از گلوکزامین یا کندرویتین را برای آرتروز توصیه نمی کنید. این به این دلیل است که شواهد کافی برای ایمن یا موثر بودن آنها وجود ندارد.

آیا دارونما می تواند به افراد مبتلا به درد مزمن کمک کند؟

مردم از گلوکزامین برای درمان یا جلوگیری از طیف وسیعی از بیماریها استفاده می کنند، اما تحقیقات علمی در مورد این موارد بی نتیجه بوده یا مکمل را بی اثر می دانند.

برخی از تحقیقات روی حیوانات یا شرکت کنندگان در انسان نشان داده است که اشکال خاصی از گلوکزامین ممکن است کمک کننده باشد:

• سرکوب تغییرات ایجاد کننده بیماری روده تحریک پذیر
• تعدیل پاسخ ایمنی که منجر به MS می شود.
• بهتر کردن تحرک زانو پس از یک مصدومیت ورزشی

با این حال، هیچ شواهدی وجود ندارد که گلوکزامین بر درد مزمن کمر تأثیر داشته باشد.

عوارض گلوکزامین

به نظر می رسد عوارض جانبی گلوکزامین خفیف و نادر است، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

• یبوست
• اسهال
• سردرد
• بثورات
• سوء هاضمه

توجه داشته باشید که مکمل گلوکزآمین خوراکی هنگامی که به درستی و توسط بزرگسالان مصرف می شود تا حدود زیادی امن است، اما برخی از مردم عوارض جانبی خفیف، از جمله خواب آلودگی، واکنش های پوستی و سردرد را تجربه کرده اند.

آنها گزارش می دهند که فرم تزریقی “احتمالاً بی خطر” است اگر دوبار در هفته به مدت 6 هفته در عضله تزریق شود.

گلوکزامین ممکن است برای همه مناسب نباشد، از جمله افراد با شرایط زیر:

• آلرژی: محصولات گلوکزامین مشتق از صدف ممکن است واکنش های آلرژیک را تحریک کنند.
• بارداری و شیردهی: در این مواقع استفاده از گلوکزامین توصیه نمی شود، زیرا اثر آن نامشخص است.
• سرطان: برخی مکمل ها اثربخشی درمان سرطان را کاهش می دهند. اگر تحت این نوع درمان و مایل به استفاده از گلوکزامین هستید، ابتدا با پزشک مشورت کنید.
• دیابت: بررسی ها نشان می دهد مکمل های گلوکزامین بر سطح گلوکز در بدن تأثیر می گذارد. این وضعیت می تواند آنها را برای افراد مبتلا به دیابت یا عدم تحمل گلوکز نامناسب کند.
• آسم: در سال 2008، نویسندگان یک مطالعه هشدار دادند که گلوکزامین ممکن است عوارض مختلفی از جمله تنگی نفس در افراد مبتلا به آسم را ایجاد کند.

مشکلات خون و گردش خون: گلوکزامین همچنین ممکن است بر فشار خون و لخته شدن خون تأثیر بگذارد. افرادی که آن را مصرف می کنند باید:

• از استفاده از گلوکزامین با وارفارین (کومادین) و سایر رقیق کننده های خون خودداری کنند.
• در صورت استفاده از گلوکزامین فشار خون خود را کنترل کنند.

تداخلات احتمالی گلوکزامین

مصرف همزمان گلوکزامین با برخی دارو ها می تواند منجر به تداخل احتمالی شود، از جمله:

• استامینوفن. مصرف همزمان گلوکزامین سولفات و استامینوفن ممکن است اثر مکمل و دارو را کاهش دهد.
• وارفارین (یانتوون). مصرف گلوکزامین به تنهایی یا همراه با مکمل کندرویتین ممکن است اثرات وارفارین ضد انعقاد خون را افزایش دهد.این می تواند خطر خونریزی شما را افزایش دهد.

فرم های مصرف و مکمل گلوکزامین

دوز معمول گلوکزامین 1500 میلی گرم در روز است که می توانید یکبار یا چند دوز کوچکتر در طول روز مصرف کنید. مکمل های گلوکزامین از منابع طبیعی – مانند صدف یا قارچ صدف – تهیه می شوند یا به طور مصنوعی در آزمایشگاه تولید می شوند.

مکمل های گلوکزامین به دو شکل موجود است:

• گلوکزامین سولفات
• گلوکزامین هیدروکلراید
• گهگاه، سولفات گلوکزامین نیز در ترکیب با سولفات کندرویتین به فروش می رسد.

بیشتر داده های علمی بیشترین اثربخشی را برای سولفات گلوکزامین یا سولفات گلوکزامین همراه با کندرویتین نشان می دهد.

سخن آخر

به نظر می رسد مکمل های خوراکی گلوکزامین برای بزرگسالان بدون آسم، آلرژی یا دیابت و برای کسانی که باردار یا شیرده نیستند بی خطر هستند.

با این حال، شواهد قطعی مبنی بر اینکه می تواند شکایات مشترک و سایر مسائل مربوط به سلامتی را درمان کند، در حال حاضر وجود ندارد.

گلوکزامین یک ترکیب طبیعی است که در غضروف یافت می شود – بافت سفتی که مفاصل را محکم می کند.

به صورت مکمل، گلوکزامین از پوسته صدف برداشت می شود یا در آزمایشگاه ساخته می شود. اشکال مختلفی از گلوکزامین وجود دارد، از جمله گلوکزامین سولفات، گلوکزامین هیدروکلراید و N- استیل گلوکزامین. این مکمل ها قابل تعویض در نظر گرفته نمی شوند.

افراد از گلوکزامین سولفات به صورت خوراکی برای درمان بیماری دردناک ناشی از التهاب، تجزیه و از بین رفتن غضروف (آرتروز) استفاده می کنند. اما مصرف هر گونه مکمل بدون مشورت با متخصصین پزشکی و یا داروساز می تواند منجر به بروز عوارض جدی و خطرناک شود. قبل از مصرف آنها بهتر است یک مشاوره آنلاین تلفنی با پزشکت داشته باشید.