تاثیر کرونا بر سقط جنین و ارتباط بین بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) و سقط جنین از ابتدای همه گیری COVID-19 مورد بحث قرار گرفته است. برخی ها معتقدند که ابتلا به کرونا ممکن است خطر سقط جنین در زنان باردار را افزایش دهد. بر همین اساس، ما تصمیم گرفته ایم در این مقاله تاثیر ویروس کرونا بر سقط جنین را بررسی کنیم.
آیا کرونا باعث سقط جنین می شود؟
بررسی های صورت گرفته در مورد تاثیر ویروس کرونا بر سقط جنین در چند مرحله صورت گرفته اند:
- سقط جنین سه در ماهه اول بارداری
- سقط جنین دیررس
- عارضه عفونت COVID-19 در بارداری
- بیماری COVID-19 در حاملگی مصنوعی
سقط جنین در سه ماهه اول در 5 مطالعه و سقط سه ماهه دوم در 7 مطالعه مشاهده شد. دو بیمار در حین بستری شدن در بیمارستان در حالی که برای سقط جنین ارجاع شده بودند دچار عفونت شدند. گزارشات مربوط به سقط جنین در زنان باردار مبتلا به COVID-19 نشان می دهد که بیشتر سقط های جنین ناشی از COVID-19 در سه ماهه اول به دلیل نارسایی جفت بوده است.
افزایش خطر سقط جنین در مادران با نتیجه آزمایش مثبت SARS-CoV-2، که چندین گزارش موردی و مجموعه های موردی در طول همه گیری تشخیص داده، نشان می دهد، التهاب جفت در طول عفونت ویروسی ممکن است منجر به عقب ماندگی رشد جنین و سقط جنین شود.
عوارض و تاثیر کرونا بر حاملگی
هیچ شواهد ثابتی در مورد انتقال مستقیم ویروس از مادر به جنین وجود ندارد. البته این موضوع نیاز به بررسی بیشتری دارد.
اولین مورد بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) در دسامبر 2019 در ووهان چین گزارش شد. حتی ظرف چند ماه به یک بیماری همه گیر جهانی تبدیل شد. COVID-19ناشی از سندرم حاد تنفسی حاد ویروس کرونا -2 (SARS-CoV-2) است. بارداری یک عامل خطر برای بیماری شدید از کروناویروس بیماری 2019 (COVID-19) ناشی از سندرم حاد تنفسی کرونا ویروس 2 (SARS-COV-2) در نظر گرفته می شود.
علاوه بر این، زنان باردار با COVID-19 ممکن است در معرض خطر دیگر عوارض جانبی، مانند تولد زودرس و سقط جنین باشند. بررسی های صورت گرفته و شواهد رو به رشد ارتباطی را بین COVID-19 و سقط جنین نشان داده اند. انتقال این ویروس از مادر آلوده به جنین از آغاز همه گیری COVID-19 مورد بحث قرار گرفته است. این بحث بیشتر در مورد انتقال عمودی ویروسدر زنان بارداری که علائمی از بیماری کرونا را تجربه کرده اند، بوده است. انتقال عمودی ویروس از مادر به جنین با عواقب شدید و عوامل TORCH (توکسوپلاسما، دیگر، سرخجه، سیتومگالوویروس، هرپس) و ویروس زیکا رخ دهد.
با رشد اندام های جنین در سه ماهه اول بارداری، عفونت های مادر در این مرحله ممکن است در مقایسه با سنین بعدی حاملگی شدیدتر شود.
عفونت پاروویروس B19 در سه ماهه اول بارداری، حتی در زنان بدون علامت، با افزایش ضخامت شفافیت نخاعی همراه بوده است.
سقط جنین تا چه حدی شایع است؟
در 24 هفته اول، از دست دادن حاملگی به عنوان سقط جنین تعریف می شود. سقط سه ماهه اول در 10 تا 15 درصد از حاملگی های تشخیص داده شده بالینی رخ می دهد. عوامل خطر و علل سقط سه ماهه اول ژنتیکی، محیطی یا چندعاملی است.
از دست دادن حاملگی در نیمه سه ماهه (MTL) بین هفته های 12 تا 24 بارداری رخ می دهد. میزان بروز تخمین زده شده 1 تا 2 درصد از حاملگی ها است. علت MTI اغلب ناهمگن است. حتی بیشتر از سقط سه ماهه اول تحت تأثیر شرایط عمومی مادر قرار می گیرد.
علت سقط جنین در زنان مبتلا به کرونا چیست؟
استنباط می شود که یک عامل مهم مربوط به سقط جنین در مادران مبتلا به COVID-19 التهاب و نارسایی جفت به دلیل تأثیر مستقیم ویروس بر جفت است. بنابراین، مرگ جنین می تواند نتیجه COVID-19 در بارداری باشد. در مورد مطالعاتی که سقط جنین را در زنان باردار مبتلا به SARS-CoV-2 گزارش کرده اند، هیچ مرور سیستماتیک انجام نشده است. در طول همه گیری COVID-19، سقط جنین در مادران مبتلا به SARS-CoV-2 در تعیین اقدامات پیشگیرانه و درمانی موثر ضروری است. سلامت مادر و جنین مستلزم بررسی بیشتر اثرات ویروس SARS-CoV-2 در دوران بارداری است.
چندین مطالعه مشاهده ای در مورد احتمال انتقال عمودی SARS-CoV-2 در دوران بارداری منتشر شد. با این حال، هیچ شواهدی مبنی بر انتقال شبه کووید -19 به جنین در دوران بارداری وجود ندارد. بر این اساس، توجه به این نکته ضروری است که ممکن است تولید ایمونوگلوبولین جنین در هفته های اول حاملگی در سه ماهه اول اتفاق نیفتد. بنابراین، این یافته درک اینکه آیا SARS-CoV-2 می تواند به صورت عمودی بدون هیچگونه پاسخ آنتی بادی اولیه در هفته های اولیه بارداری منتقل شود را مشکل می کند. در هر صورت، تحقیقات بیشتری در مورد سقط های سه ماهه اول و نوزادان متولد شده از مادران با IgM در برابر SARS-CoV-2 مورد نیاز است.
عوامل زمینه ای از دست دادن جنین در 24 هفته اول بارداری در چندین رویداد التهابی سیستماتیک مانند التهاب جفت طبقه بندی شده اند. این عوامل اتیولوژیک می توانند باعث انقباض زودرس و پارگی زودرس غشا و در نتیجه زایمان زودرس شوند.
آیا کرونا خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد؟
خطر زایمان زودرس نیز در دوران بارداری در SARS-CoV به طور قابل توجهی بالاتر بود. در طول همه گیری 2002-2003، 57 درصد سقط جنین در سه ماهه اول به دلیل SARS-CoV ثبت شده است. به همین ترتیب، همه گیری کروناویروس سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS-CoV) میزان بالاتری از پیامدهای نامطلوب بارداری را نشان داد.
نارسایی حاد یا مزمن جفت و در نتیجه سقط جنین بعدی یا محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) در 40٪ از MERS-CoV مادر و SARS-CoV مادر مشاهده شد. مطالعات اخیر رسوب فیبرین محیطی و انفارکتوس پرزهای متعدد را در جفت مادران مبتلا به SARS-CoV-2 نشان داده است. در نتیجه، عفونت جفت می تواند انتقال مواد مغذی را از مادر به جنین مختل کرده و منجر به پیامدهای نامطلوب بارداری شود.
آزمایش برخی از نوزادان تازه متولد شده اند SARS-CoV-2 اندکی پس از تولد مثبت شده است. مشخص نیست که آیا این نوزادان قبل، حین یا بعد از تولد از تماس نزدیک با فرد آلوده به ویروس آلوده شده اند یا خیر. مسیرهای مختلف انتقال SARS-CoV-2 از مادر به جنین، از جمله انتقال عمودی و اختلال عملکرد/سقط جفت، باید در مطالعات بالینی و حیوانی به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
توصیه به زنان باردار در دوران کرونا
زنانی که در دوران بارداری علائم COVID-19 را دارند باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهند. اگر از نظر کروناویروس مورد آزمایش قرار گرفتید و معلوم شد که به آن مبتلا هستید، نگران نباشید. چندین داروی مورد استفاده در حال حاضر برای زنان باردار نیز مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات اولیه نشان داده است که می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد.
زنان باردار مبتلا به COVID-19 بیشتر نیاز به بستری دارند. در یک بررسی نشان داده شده که پنجاه و پنج درصد از بیماران بستری بدون علائم COVID-19 (بدون علامت) بودند. یک پنجم زنان بستری در بیمارستان دارای بیماریهای زمینه ای بودند. 2 درصد خطر از دست دادن حاملگی و افزایش کمی در زایمان زودرس وجود داشت. هنوز اطلاعات محدودی در مورد اینکه آیا COVID-19 به ویژه با از دست دادن حاملگی، سقط جنین یا مرده زایی ارتباط دارد، محدود است. اما ما می دانیم که تب بالا در بارداری، به ویژه در سه ماهه اول، می تواند خطر نقایص مادرزادی را افزایش دهد. به همین دلیل است که ما بیماران را تشویق می کنیم تا خود را در برابر هر گونه بیماری که باعث تب از جمله آنفولانزا می شود، محافظت کنند.
مراقبت های سقط جنین پزشکی باید تا حد ممکن با تماس فیزیکی انجام شود. تا خطر احتمالی انتقال COVID-19 به مادران، کارکنان و دیگر زنان به حداقل برسد. ما توصیه می کنیم که قرارهای خود را با متخصصان مراقبت های بهداشتی را در صورت امکان از طریق مشاوره آنلاین انجام دهید.
سخن آخر
افزایش خطر سقط جنین در مادرانی که تست SARS-CoV-2 مثبت داشتند، وجود دارد. حتی گزارش های موردی و مجموعه های موردی در طول همه گیری شناسایی شده است. اکثر این مطالعات به تأثیر ویروس بر جفت و التهاب اشاره کرده و منجر به عقب ماندگی رشد جنین می شود. حتی ممکن است باعث سقط جنین شود. داده های زنان باردار در دوران همه گیری که سقط جنین را تجربه کرده اند محدود است. بنابراین، تحقیقات بیشتری برای شناسایی دلایل از دست دادن حاملگی در مادران مبتلا به SARS-CoV-2 مورد نیاز است.
مطالعات مربوط به سقط جنین در زنان باردار مبتلا به COVID-19 نشان می دهد: اکثر سقط جنین های ناشی از COVID-19 در سه ماهه اول به دلیل نارسایی جفت بوده است. چنین شرایطی که منجر به سقط جنین مربوط به COVID-19 می شود شامل موارد زیر است:
- سقط خود به خود
- زایمان زودرس
- محدودیت رشد داخل رحمی
دو نوع مراقبت از سقط جنین وجود دارد. آنها شامل مراقبت سقط پزشکی و مراقبت سقط جراحی هستند. مراقبت های درمانی سقط جنین به این معنی است که شما برای پایان دادن به بارداری از برخی داروها استفاده می کنید. مراقبت از سقط جنین جراحی تحت بی حسی موضعی، آرام بخش یا بیهوشی عمومی است.
آخرین دیدگاه‌ها