اهمال کاری یا تعلل یا به تعویق انداختن کارها

اهمال کاری یا تعلل، به تأخیر یا به تعویق انداختن وظایف تا آخرین دقیقه یا پایان مهلت انجام آن ها گفته می شود. برخی از محققان تعلل را به عنوان “شکلی از خود تنظیمی که با به تأخیر انداختن غیرمنطقی وظایف علیرغم پیامدهای منفی بالقوه آن مشخص می شود” تعریف می کنند.

مهم نیست که چقدر منظم و متعهد هستید، این احتمال وجود دارد که برای ساعت ها کارهای بی اهمیت (تماشای تلویزیون، به روزرسانی وضعیت فیس بوک سایر صفحات مجازی خود، خرید آنلاین) را در زمانی که باید اوقات تان را در محل کار یا مدرسه بگذرانید، انجام بدهید. یعنی انجام وظایف اصلی تان‌ را فراموش کنید.

به تعویق انداختن یک پروژه کاری، اجتناب از انجام تکالیف مدرسه و دانشگاه در خانه، یا نادیده گرفتن کارهای خانه، به تعویق همه و همه می توانند تأثیر عمده ای بر شغل، نمرات دروس و زندگی شما داشته باشند. تعلل و اهمال کاری در طولانی مدت باعث عدم پیشرفت افراد می شود‌.

در بیشتر موارد، به تعویق انداختن نشانه ابتلا فرد به یک مشکل جدی نیست. تعلل و اهمال کاری، یک اتفاق رایج است که اکثر مردم در مقاطعی به آن تن می دهند. چه در دوران جوانی و یا در سنین بزرگسالی، ممکن است گاهی اوقات افراد به اهمال کاری روی بیاورند.

علل بروز تعلل یا اهمال کاری

گاهی اوقات ممکن است زمانی در آینده را برای انجام و اتمام یک کار اختصاص بدهید. اما پس از گذشت زمان و رسیدن به روز موعود، متوجه شوید که هیچ کاری انجام نداده اید و یا به طور جدی عمل نکرده اید. در چنین شرایطی گفته می شود که فرد دچار اهمال کاری و تعلل شده است.

به عنوان مثال، ممکن است ما در ذهن مان یک زمان غیر واقعی را برای انجام یک کار یا پروژه در نظر بگیریم. ممکن است گمان کنیم که وقت کافی برای انجام وظایف مان در اختیار داریم. این موضوع باعث ایجاد حس امنیت کاذب می شود. پس از رسید زمان موعود، معمولا متوجه اشتباه خود خواهیم شد.

یکی از بزرگترین عوامل موثر در به تعویق انداختن وظایف و کارها، تصور این موضوع است که ما باید برای انجام یک کار در یک لحظه خاص از انگیزه یا حس و حال مثبت و متناسب با شرایط برخوردار باشیم. اگر احساس خوبی نداشته باشیم، دست به انجام کار مورد نظر نخواهیم زد‌.

واقعیت این است که اگر منتظر بمانید تا از نظر ذهنی و روانی برای انجام برخی کارها (به ویژه کارهایی که به آن ها علاقه ای ندارید) آمادگی‌ پیدا کنید، احتمالاً متوجه خواهید شد که انگیزه و حالت روانی مطلوب تان به سادگی فرا نمی رسد. در چنین شرایطی کار هرگز به پایان نخواهد رسید.

برخی دیگر از علل بروز اهمال کاری و تعلل در میان افراد مختلف، عبارت اند از:

تعلل در میان دانش آموزان و دانشجویان

محققان به این نتیجه رسیده اند که تعلل و اهمال کاری در میان دانشجویان و دانش آموزان شایع است. به عنوان‌ مثال، بسیاری از دانشجویان، انجام تکالیف و وظایف خود را تا روزهای آخر به تعویق می اندازند‌. همچنین در روزهای پایانی خود را برای امتحانات آماده می کنند.

به گفته محققان، برخی از تحریف های شناختی عمده وجود دارد که منجر به بروز تعلل در میان دانش آموزان و دانشجویان می شود.

برآورد زمانی کم تر از حد مورد نیاز برای انجام وظایف و تکالیف، یکی از اشتباهات دانشجویان و دانش‌ آموزان است. پس از رسیدن موعد مقرر، دانشجو یا دانش آموز با مشاهده کمبود وقت، دچار تشویش و اضطراب خواهد شد. مدت زمان لازم برای تکمیل برخی فعالیت ها را خیلی دست کم نگیرید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که پروژه ها و تکالیف قرار نیست در ذهن تان انجام شوند، بلکه این ها اموری مربوط به دنیای واقعی هستند.

افسردگی

به تعویق انداختن کارها و وظایف، می تواند یکی از عوارض ابتلا به افسردگی باشد. احساس ناامیدی، درماندگی و کمبود انرژی می تواند حتی شروع و پایان دادن به ساده ترین کارها را با مشکل مواجه کند. افسردگی همچنین می تواند منجر به ایجاد احساس شک نسبت به خود شود.

وقتی نمی توانید بفهمید که چگونه یک‌ تکلیف یا پروژه ‌را به اتمام‌ برسانید یا در مورد توانایی های خود دچار شک و تردید می شوید، ممکن است به راحتی وظیفه و تکلیف تان را به تعویق بیاندازید و به انجام کارهای دیگری مشغول شوید. با این کار فرد به گمان خود می تواند با حال بدش مقابله کند.

اختلال وسواس جبری (OCD)

به تعویق انداختن کارها در افراد مبتلا به وسواس اجباری بسیار شایع است. یکی از دلایل این اتفاق این است که اختلال OCD اغلب با کمال گرایی مرتبط است. کمال گرایی باعث ایجاد ترس در مورد اشتباهات و نقص ها، تردید در مورد انجام درست کارها و نگرانی در مورد انتظارات دیگران از فرد می شود. 

افراد مبتلا به OCD همچنین اغلب تمایل به بلاتکلیفی دارند و همین ویژگی باعث می شود به جای تصمیم گیری و اقدام قاطع، کارها را به تعویق بیندازند.

بیش فعالی

بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی (ADHD) با اهمال کاری تعلل نیز دست و پنجه نرم می کنند. اگر که شما در اثر وجود محرک های بیرونی و افکار داخلی دچار حواس پرتی شوید، شروع به انجام کار دشوار خواهد بود. به خصوص اگر آن کار برای شما دشوار بوده یا مورد علاقه شما نباشد.

سایر علل به تعویق انداختن کارها

علاوه بر عللی که مستقیما باعث به تعویق انداختن کارها می شوند، اغلب اوقات افراد برای توجیه رفتار خود به تعدادی بهانه یا توجیه منطقی روی می آورند. به گفته محققان، 15 علت اصلی برای به تعویق انداختن کارها و وظایف وجود دارد، که عبارت اند از:

• فراموش کردن کارها و وظایف
• نداشتن حوصله برای انجام یک کار
• عدم تمایل به انجام کارها یا وظایف
• ضعف، بیماری و مشکلات سلامتی
• عدم اهمیت انجام یا عدم انجام‌ یک کار
• ندانستن اینکه چه کاری باید انجام شود.
• عادت انجام وظایف در دقایق آخر‌ و پایانی
• انتظار برای مهیا شدن یک شرایط ایده آل
• نیاز به زمان برای فکر کردن در مورد کار
• ندانستن اینکه چگونه باید کاری را انجام داد.
• عدم اهمیت دادن‌ به انجام و تکمیل یک کار یا وظیفه
• اعتقاد به این موضوع که در شرایط تحت فشار بهتر کار می کنید.
• اعتقاد به اینکه می توانید در آخرین لحظه وظیفه تان را به پایان برسانید.
• نداشتن ابتکار عمل، نقشه و برنامه دقیق برای شروع کردن یک کار یا وظیفه
• به تأخیر انداختن انجام یک وظیفه یا یک کار به نفع انجام‌ یک کار دیگر

انواع تعویق و اهمال کاری

برخی از محققان اهمال کاری را در دو نوع اصلی طبقه بندی می کنند: تعلل کنندگان منفعل و فعال.

اهمال کاران منفعل. این افراد کار را به تأخیر می اندازند زیرا در تصمیم گیری و عمل به آنها مشکل دارند.

به تعویق انداختن فعال. این افراد کار را به صورت هدفمند به تعویق می اندازند‌. زیرا انجام کار در شرایط تحت فشار به آن ها اجازه می دهد “احساس چالش و انگیزه” داشته باشند.

برخی دیگر از روانشناسان، انواع تعویق وظایف را بر اساس سبک های رفتاری مختلف افراد اهمال کار طبقه بندی می کنند، از جمله:

• فرد رویا پرداز. این فرد کارها را به تعویق می اندازد زیرا در توجه به جزئیات مهارت ندارند.
• فرد کمال گرا. این افراد وظایف خود را از ترس عدم توانایی انجام کامل یک کار کنار می گذارند.
• افراد مخالف. چنین فردی معتقد نیست برای انجام‌ وظایف باید برنامه زمانی خود را تعیین کند.
• افراد نگران. از دست دادن حس راحت کنونی و ترس از تغییر، از جمله دلایل این افراد برای اهمال کاری است.
• افراد بحران ساز. این افراد کارها را به این علت کنار می گذارند که دوست دارند در شرایط تحت فشار کار کنند.
• افراد وظیفه شناس. به طور کلی، افرادی که کار خود را به تعویق نمی اندازند، دارای ویژگی های شخصیتی مثبت و قدرتمندانه ای هستند. این افراد به طور کلی به انسان های وظیفه شناس معروف هستند. وظیفه شناسی، جزو صفات اخلاقی پسندیده و مثبت به حساب می آید. همه افراد دوست دارند تا در جامعه به عنوان یک شخص وظیفه شناس شناخته شوند.

افرادی که وظیفه شناسی بالایی دارند در سایر زمینه ها از جمله نظم و انضباط شخصی، پشتکار و مسئولیت شخصی نیز توانایی ها خارق العاده ای دارند.

تاثیرات منفی تعلل و به تعویق انداختن کارها

به طور کلی، ممکن است تمام انسان ها، در برهه ای از زندگی شان دچار تعلل و اهمال کاری شوند. اما اگر یک فرد دچار تعلل مزمن باشد، شدیدا در معرض شکست در زندگی خود قرار خواهد گرفت. در چنین مواردی، فقط نداشتن مهارت های مدیریت زمان فرد ضعیف نیست، بلکه بخش مهمی از شیوه زندگی آنها دچار مشکل است.

چنین افرادی ممکن است قبوض خود را دیر بپردازند، کار خود را در پروژه های بزرگ تا شب قبل از موعد مقرر آغاز نکنند، خرید هدیه را تا روز قبل از تولد به تأخیر بیندازند و حتی اظهارنامه مالیات بر درآمد خود را دیر تسلیم کنند. به طور کلی بسیار دیر اقدام به انجام وظایف خود می کنند.

متأسفانه، این به تعویق انداختن می تواند تأثیر جدی بر زمینه های مختلف زندگی فرد، از جمله سلامت روانی و رفاه اجتماعی، شغلی و مالی فرد داشته باشد.

برخی از عواقب نامطلوب تعلل عبارت اند از:

• روابط اجتماعی نامطلوب
• احتمال بیشتر بروز استرس و بیماری
• نارضایتی دوستان، خانواده، همکاران و همکلاسی ها
• عواقب مالی صورت حساب ها و اظهارنامه مالیات بر درآمد معوقه

راهکارهای وظیفه شناس بودن و پیشگیری از تعلل

خوشبختانه، می توانید با انجام برخی از کارها، با تعلل و اهمال کاری مبارزه کرده و وظایف تان را به موقع انجام دهید. برخی از این روش ها، عبارت اند از:

تهیه فهرست وظایف. برای کمک به داشتن بازدهی بالا در انجام‌ وظایف، لیستی از وظایف و تکالیف تان را تهیه کنید.

قدم های کوچک بردارید. وظایف موجود در لیست خود را به مراحل کوچک و قابل کنترل تقسیم کنید تا وظایف شما چندان زیاد به نظر نرسند.

علائم هشداردهنده را بشناسید. به هرگونه فکر به تعویق انداختن توجه کنید و تمام تلاش خود را برای مقاومت در برابر چنین هوسی انجام دهید. اگر شروع به فکر کردن درباره به تعویق انداختن وظایف تان کردید، خود را مجبور کنید چند دقیقه ای را صرف انجام کار خود کنید.

حواس پرتی را از بین ببرید. از خود بپرسید چه چیزی بیشتر توجه شما را به خود جلب می کند (اینستاگرام، به روزرسانی های فیس بوک یا اخبار محلی). این منابع حواس پرتی را رفع کنید. سعی کنید موبایل تان را در طول انجام وظیفه تان از خود دور نگه دارید.

به خودتان پاداش بدهید. هنگامی که موردی را در لیست کارهای خود به موقع به پایان رساندید، به خودتان تبریک گفته و با انجام کاری که برایتان جالب است به خودتان پاداش دهید. به این ترتیب انگیزه بالایی برای انجام وظایف تان به دست خواهید آورد.

منبع:

https://www.verywellmind.com/the-psychology-of-procrastination-2795944

[advisers limit=3 online =true skill=”11″]