درد چیست، چگونه آن را کاهش دهیم؟
درد چیست، چگونه آنرا کاهش دهیم؟ درد یک احساس ناخوشایند و یک تجربه عاطفی است که به بافت بدن آسیب می رساند. احساس درد به بدن اجازه می دهد که نسبت به وضعیت پیش آمده واکنش نشان دهد و از آسیب بیشتر بافت های بدن پیشگیری کند. تجربه درد برای هر فرد متفاوت است و روش های مختلفی برای احساس و توصیف درد وجود دارد. در بعضی موارد، تنوع و اختلاف انواع مختلف درد ها می تواند، تعریف و درمان درد را به چالش بکشد.
درد می تواند کوتاه مدت یا طولانی مدت باشد و در یک مکان باقی بماند و یا در اطراف بدن پخش شود.
در این مقاله، ما به دلایل و انواع مختلف درد، روش های مختلف برای تشخیص آن و چگونگی مدیریت احساس درد می پردازیم.
فهرست محتوا
علت درد چیست؟
درد می تواند مزمن یا حاد باشد و انواع مختلفی دارد. هنگامی که اعصاب خاصی در مفصل، گیرنده آسیب بافت را تشخیص می دهند و اطلاعات مربوط به آسیب در امتداد نخاع را به مغز منتقل می کنند، افراد با احساس درد مواجهه می شوند.
به عنوان مثال، لمس یک سطح گرم از طریق یک قوس رفلکس در نخاع پیامی ارسال می کند و باعث انقباض فوری عضلات می شود. این انقباض دست را از سطح گرم دور کرده و آسیب بیشتر را محدود می کند. این رفلکس آنقدر سریع اتفاق میفتد که حتی ممکن است پیام حتی به مغز هم نرسیده باشد. با این حال، پیام درد به مغز ادامه می یابد. با رسیدن پیام به مغز، فرد حالت ناخوشایندی را احساس می کند.
تفسیر مغز از این سیگنال ها و ارتباط بین مفاصل و مغز، منجر به بروز درد می شود. همچنین مغز ممکن است با آزاد سازی مواد شیمیایی مفیدی مانند دوپامین با اثرات ناخوشایند درد مقابله کند.
انواع مختلف درد کدامند؟
درد می تواند حاد یا مزمن باشد:
درد حاد
درد حاد به طور کلی شدید و کوتاه مدت است. در این شرایط مغز، بدن شخص را از آسیب موضعی بافت مطلع می کند. معمولا درد حاد با درمان علت اصلی برطرف می شود.
درد حاد باعث ایجاد مکانیسم جنگ یا پرواز در بدن می شود، که اغلب منجر به ضربان قلب سریع تر و ضربان تنفس خواهد شد.
انواع مختلف درد حاد وجود دارد:
- درد احشایی. این درد از اندام های داخلی و پوشش حفره های بدن نشات می گیرد.
- درد سوماتیک. فرد این درد سطحی را روی پوست یا بافت های نرم زیر پوست احساس می کند.
- درد ارجاعی. فرد درد ارجاعی را در محلی غیر از منبع آسیب بافتی احساس می کند. به عنوان مثال، افراد اغلب در هنگام حمله قلبی درد شانه را تجربه می کنند.
درد مزمن
درد مزمن به مراتب بیشتر از درد حاد دیده می شود و اغلب درمانی برای آن وجود ندارد. درد مزمن می تواند خفیف یا شدید باشد. همچنین می تواند مداوم، مانند آرتروز، یا به صورت متناوب، مانند میگرن باشد. درد متناوب در موارد مکرر رخ می دهد اما در دوره های متوقف می شود.
واکنش های مقابله یا فرار سرانجام در افرادی که درد مزمن دارند متوقف می شود زیرا سیستم عصبی سمپاتیک که باعث این واکنش ها می شود با محرک درد سازگاری پیدا می کند.
در صورت تکرار درد حاد، آنها می توانند سیگنال های الکتریکی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) را جمع کرده و باعث تحریک بیش از حد فیبرهای عصبی شوند.
درد چگونه توصیف می شود؟
روش های دیگری برای توصیف درد وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:
درد نوروپاتیک. درد نوروپاتیک به دنبال آسیب به اعصاب محیطی رخ می دهد که مغز و نخاع را به بقیه بدن متصل می کند. درد نوروپاتیک می تواند مانند شوک الکتریکی احساس شود یا باعث حساسیت، بی حسی، گزگز یا ناراحتی شود.
درد شبح. درد شبح پس از قطع عضو رخ می دهد و به احساساتی دردناک اشاره دارد که به نظر می رسد از اندام قطع شده ناشی می شود.
درد مرکزی. درد مرکزی اغلب به دلیل انفارکتوس، آبسه، تومور، دژنراسیون یا خونریزی در مغز و نخاع رخ می دهد. درد مرکزی ممکن است از خفیف تا بسیار دردناک متغیر باشد. افراد مبتلا به درد مرکزی سوزش، درد و فشار را احساس می کنند.
درد چگونه تشخیص داده می شود؟
مقیاس عینی برای شناسایی نوع درد وجود ندارد، بنابراین پزشک شرح حال بیمار از وضعیت و شدت دردی که تحمل کرده است را می پرسد.
پزشک از فرد می خواهند که موارد زیر را شرح دهد:
- درک شخص از درد خود
- عوامل تشدید و تسکین دهنده درد
- زمان های اتفاق افتادن درد در طول روز
- تأثیر درد بر عملکرد و روحیه روزانه فرد
- توصیف دقیق درد، مانند سوزش، گزگز یا مانند خنجر زدن
- محل و شدت درد، به معنای جایی که فرد درد را احساس می کند، چه حسی دارد و میزان انتشار درد
چندین سیستم می توانند درد را شناسایی و درجه بندی کنند. با این حال، مهمترین عامل در تشخیص دقیق، این است که فرد و پزشک هرچه بیشتر و با وضوح ارتباط برقرار کنند.
شدت درد چگونه اندازه گیری می شود؟
پزشکان از برخی مقیاس ها برای رتبه بندی و تعیین شدت درد استفاده می کنند، از جمله:
مقیاس های رتبه بندی عددی. پزشکان درد را در مقیاس 0 تا 10 اندازه گیری می کنند. در این شرایط 0 به معنی نداشتن درد است و 10 نشان دهنده بدترین نوع دردی است که می توان تصور کرد.
مقیاس توصیفی کلامی. این مقیاس می تواند به پزشک کمک کند تا سطح درد را در کودکان دارای اختلالات شناختی، افراد مسن، اوتیسم و کسانی که نارساخوانی دارند اندازه گیری کند. به جای استفاده از اعداد، پزشک سوالات توصیفی مختلفی را برای محدود کردن نوع درد می پرسد.
مقیاس چهره. پزشکان عمدتا از این مقیاس برای کودکان استفاده می کنند. این روش همچنین پاسخ های موثری در افراد مبتلا به اوتیسم نشان داده است.
پرسشنامه مختصر درد. این پرسشنامه دقیق تر نوشته شده است و می تواند به پزشکان کمک کند تا تأثیر درد فرد را بر روحیه، فعالیت، الگوی خواب و روابط بین فردی وی ارزیابی کنند.
سایر شاخص های درد
وقتی افراد مبتلا به اختلالات شناختی نتوانند درد خود را به درستی توصیف کنند، بازهم شاخص های مشخصی وجود دارد. این شامل موارد زیر می باشد:
- ناله
- گریه
- لبخند
- بی قراری
- اختلالات خواب
- افزایش سرگردانی
- کاهش تعاملات اجتماعی
- مقاومت در برابر مراقبت
درد چگونه درمان و مدیریت می شود؟
پزشکان انواع مختلف درد را به روش های متفاوتی درمان می کنند. درمانی که برای یک نوع درد موثر باشد ممکن است نوع دیگری را درمان نکند.
درمان درد حاد
درمان درد حاد اغلب شامل مصرف دارو است. در برخی موارد، این درد ناشی از یک بیماری زمینه است است و درمان بیماری اصلی می تواند درد را تسکین دهد. به عنوان مثال، اگر یک عفونت باکتریایی باعث گلودرد شود، آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت را درمان کنند و در نتیجه درد را کاهش دهند.
درمان درد مزمن
طیف وسیعی از درمان های غیر دارویی می توانند به تسکین درد کمک کنند. این گزینه ها می توانند برای افرادی که درد مزمن را تجربه می کنند مناسب تر باشد.
این روش های درمانی عبارتند از:
- طب سوزنی: قرار دادن سوزن های بسیار ظریف در نقاط فشار خاص ممکن است درد را کاهش دهد.
- بلوک های عصبی: این تزریق ها می تواند گروهی از اعصاب را که به عنوان منبع درد برای یک اندام یا قسمت خاصی از بدن عمل می کنند، بی حس کند.
- روان درمانی: روان درمانی می تواند به جنبه عاطفی درد مزمن کمک کند. درد مزمن غالباً لذت فعالیت های روزمره را کاهش می دهد و کار کردن را برای بیماری دشوار می کند. همچنین، مطالعات نشان داده است که درد مزمن می تواند منجر به افسردگی شود و افسردگی درد مزمن را تشدید می کند. یک روان درمانگر می تواند به فرد کمک کند تا تغییرات را برای به حداقل رساندن شدت درد و ایجاد مهارت های مقابله ای اعمال کند.
- جراحی: جراحی های مختلف بر روی اعصاب، مغز و ستون فقرات برای درمان درد مزمن مناسب هستند. این موارد شامل ریزوتومی، رفع فشار و روشهای تحریک الکتریکی عمیق مغز و نخاع است.
- بیوفیدبک: از طریق این تکنیک ذهن و بدن، فرد می تواند یاد بگیرد که اعضای بدن و فرایندهای خودکار مانند ضربان قلب را با افکار خود به طور موثرتری کنترل کند.
دستکاری فیزیکی
یک فیزیوتراپیست یا متخصص عمل جراحی می تواند گاهی اوقات با دستکاری تنش از پشت فرد، به تسکین درد کمک کند.
گرما و سرما درمانی
استفاده از کیسه های گرم و سرد می تواند برای تسکین درد کمک کند. افراد می توانند این موارد را به تناسب نوع آسیب یا درد انتخاب کنند. برخی از داروهای موضعی هنگامی که فرد آنها را در منطقه آسیب دیده استفاده می کند، اثر گرم کننده دارند.
استراحت کردن
اگر درد به دلیل آسیب دیدگی یا کار زیاد بخشی از بدن ایجاد شده است، استراحت بهترین گزینه است. با مدیریت کافی درد، می توان فعالیت های روزمره، تعامل اجتماعی و کیفیت زندگی فعال را حفظ کرد.
روش های درمانی آرامش بخش
روش های درمانی آرامش بخش، شامل طیف وسیعی از روش های کنترل شده، تکنیک ها و تمرینات آرامش و مکمل است. فرد می تواند هیپنوتیزم، یوگا، مراقبه، ماساژ درمانی، تکنیک های حواس پرتی، تای چی یا ترکیبی از این روش ها را امتحان کند.
سخن آخر
تحقیقات زیادی در مورد درد وجود دارد. درد عصبی به عنوان مثال، سردردهای خوشه ای، زونا یا عصب نخاعی فشرده از دیسک فتق شده اغلب دردناک ترین درد در نظر گرفته می شوند.
درد عمیق احشایی، مانند دردی که با پریتونیت، زایمان یا سنگ کلیه ایجاد می شود، در مقیاس درد رتبه بالایی دارد. سوختگی بسیار دردناک است و میزان درد به شدت آن بستگی دارد. با این حال، عوامل زیادی از جمله تحمل ذهنی فرد بر شدت درد تاثیر دارد.
منبع:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/145750
[advisers limit=3 online =true skill=”15 34″]
آخرین دیدگاه‌ها