شمارش گلبول های سفید خون

گلبول های سفید از اجزای حیاتی خون هستند. نقش گلبول های سفید مبارزه با عفونت می باشد. تعداد بالای گلبول های سفید خون ممکن است نشان دهنده فعالیت سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن عفونت باشد. همچنین ممکن است نشانه استرس بدنی یا روانی باشد. افراد مبتلا به سرطان خون خاصی ممکن است تعداد گلبول های سفید خون بالایی داشته باشند. شمارش گلبول های سفید خون پایین نشان می دهد که در بدن آسیب یا شرایطی وجود آمده که سلول ها را از بین می برد یا شرایطی که بدن تعداد بسیار کمی گلبول سفید تولید می كند.

گلبول های سفید حدود 1 درصد از کل سلول های خونی را تشکیل می دهند و برای عملکرد منظم در سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. گلبول های سفید به لکوسیت ها نیز معروف هستند. مغز استخوان به طور مداوم گلبول های سفید تولید می کند. آن ها تا زمانی که در مبارزه با عفونت یا بیماری در بدن لازم نباشد، در خون و سیستم های لنفاوی ذخیره می شوند.

مطالعه بیشتر: چگونه گلبول سفید خون را افزایش دهیم؟

انواع گلبول های سفید خون

بیشتر افراد روزانه حدود 100 میلیارد گلبول سفید تولید می کنند.

به طور معمول بین 4000 تا 11000 سلول در هر میکرولیتر خون وجود دارد، اگرچه بسته به نژادی مختلف متفاوت است.

چندین نوع مختلف گلبول سفید وجود دارد که هر کدام عملکردهای متفاوتی دارند:

لنفوسیت ها: لنفوسیت ها، آنتی بادی هایی (موادی که بر علیه اورگانیسم های خارجی ترشح می شود) را در بدن تولید می کنند که مسئول دفاع بدن در برابر باکتری ها، ویروس ها و سایر عوامل تهدیدکننده می باشند.

نوتروفیل ها: نوتروفیل ها قدرت مند هستند و می توانند خودشان باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرند.

بازوفیل ها: بازوفیل ها با ترشح مواد شیمیایی در جریان خون، بیشتر برای مقابله با آلرژی ها، به بدن هشدار می دهند که در قسمتی از بدن عفونت وجود دارد.

ائوزینوفیل ها: مسئول از بین بردن انگل ها و سلول های سرطانی و بخشی از پاسخ آلرژیک یا حساسیت هستند.

مونوسیت ها: مسئول حمله و از بین بردن میکروب ها یا باکتری هایی هستند که وارد بدن می شوند.

در صورت لزوم، مونوسیت ها به اندام های دیگر مانند طحال، کبد، ریه ها و مغز استخوان می روند و در آنجا به سلولی به نام ماکروفاژ تبدیل می شوند.

ماکروفاژ مسئول بسیاری از عملکردها از جمله از بین بردن بافت مرده یا آسیب دیده، از بین بردن سلول های سرطانی و تنظیم پاسخ ایمنی هستند.

مطالعه بیشتر: افزایش ائوزینوفیل نشانه چیست؟

تعداد طبیعی گلبول های سفید خون

نوزادان اغلب با تعداد بسیار بیشتری از WBCs  (گلبول های سفید خونی) متولد می شوند، که به تدریج با افزایش سن از بین می روند.

طبق اعلام مرکز پزشکی دانشگاه روچستر (UMRC)، محدوده طبیعی WBCs در هر میکرولیتر خون (میلی لیتر) عبارتند از:

نوزادان: 9000 تا 30،000 (به ازای هر میلی لیتر خون)

کودکان زیر 2 سال: 6،200 تا 17000 (به ازای هر میلی لیتر خون)

کودکان بالای 2 سال و بزرگسالان: 5000 تا 10،000 (به ازای هر میلی لیتر خون)

این محدوده طبیعی با توجه به آزمایشگاه بررسی کننده نمونه خون متفاوت است.

انواع سلول هایی که WBC را تشکیل می دهند معمولاً در یک درصد عادی از تعداد کل سلول های خوبی شما قرار می گیرند.

مطالعه بیشتر: گلبول سفید خون بالا نشانه چیست؟

طبق آمار انجمن لوسمی و لنفوم (LLS)، درصد طبیعی انواع WBCs در تعداد کل معمولاً در این محدوده است:

نوع WBC	درصد عادی از شمارش کلی WBC
نوتروفیل	55 تا 73 درصد
لنفوسیت ها	20 تا 40 درصد
ائوزینوفیل	1 تا 4 درصد
مونوسیت	2 تا 8 درصد
بازوفیل	0.5 تا 1 درصد

تعداد بالاتر یا پایین تر از WBC ها نسبت به حالت عادی می تواند نشانه بیماری زمینه ای باشد.

علت شمارش گلبول های سفید خون

در بعضی بیماری ها، تمام گلبول های سفید خون مبتلا می شوند. با این حال، برخی از افراد بیماری خاصی دارند که در آن فقط یک نوع گلبول سفید در آن مبتلا می شود.

مطالعه بیشتر: افزایش WBC در بارداری

علت افزایش گلبول های سفید خون

برخی از بیماری های تنفسی، مانند سرفه یا سل، ممکن است باعث افزایش سطح گلبول های سفید شود. افزایش گلبول های سفید خون به لکوسیتوز معروف است و به طور معمول در پاسخ به شرایط زیر اتفاق می افتد:

• داروها، از جمله کورتیکواستروئیدها
• اختلال ایمنی
• برخی سرطان ها مانند: لوسمی لنفوسیت حاد یا مزمن
• سیگار کشیدن
• سرکوب سیستم ایمنی
• استرس
• عفونت هایی مانند سل
• تومورها و اختلالات مغز استخوان
• شرایط التهابی مانند ورم مفاصل و بیماری روده
• ورزش بیش از حد
• آسیب بافت
• بارداری
• عکس العمل های آلرژیک
• آسم
• برخی از داروها مانند: داروهای کورتیکواستروئیدها

در صورتیکه به دلایل بالا گلبول سفید خونتان بالا است بهتر است با متخصص آنلاین تلفنی صحبت کنید.

افزایش انواع گلبول های سفید

اگر سطح یک نوع خاص از گلبول های سفید افزایش یابد، این ممکن است به دلیل یک بیماری خاص باشد.

مونوسیت ها: مقادیر بالای مونوسیت ها ممکن است نشان دهنده وجود عفونت مزمن، یک بیماری خود ایمنی یا اختلال خونی، سرطان یا سایر شرایط پزشکی دیگر باشد.

لنفوسیت ها: افزایش سطح لنفوسیت ها، به بیماری لکوسیتوز لنفوسیتی معروف است و ممکن است در اثر ویروس یا عفونت مانند، سل رخ دهد. همچنین ممکن است با لنفوم و لوسمی خاص همراه باشد.

نوتروفیل ها: افزایش سطح نوتروفیل ها در بدن منجر به وضعیت جسمی می شود که به لکوسیتوز نوتروفیلی معروف است. لکوسیتوز نوتروفیلی یک پاسخ ایمنی طبیعی به یک آسیب مانند عفونت، التهاب، برخی از داروها و انواع خاصی از سرطان خون می باشد.

بازوفیل ها: افزایش سطح بازوفیل ممکن است در افرادی که سابقه بیماری تیروئید دارند، مانند کم کاری تیروئید یا در نتیجه برخی شرایط پزشکی دیگر باشد.

ائوزینوفیل ها: اگر شخصی میزان ائوزینوفیل ها ی بالای داشته باشد ، بدن ممکن است به یک عفونت انگلی یا آسم واکنش نشان دهد.
به هر حال، امکان دارد هیچ علت مشخصی برای افزایش گلبول های سفید وجود نداشته باشد و به عنوان سندرم هایپر ائوزینوفیل ایدیوپاتیک شناخته شده است که می تواند منجر به عوارض جدی مانند آسیب به قلب، ریه، کبد، پوست و سیستم اعصباب مرکزی شود.

مبتلایان به سندرم هایپر ائوزینوفیل ایدیوپاتیک ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

• کاهش وزن
• تب
• عرق شبانه
• خستگی
• سرفه
• درد قفسه سینه
• التهاب
• درد معده
• ضایعات پوستی
• درد بدنی
• ضعف عضلانی
• گیجی
• کما
• اختلال در تعادل

اگر علائم سندرم هایپر ائوزینوفیل را تجربه می‌کنید، بهتر است از یک متخصص خون آنلاین کمک بگیرید.

مطالعه بیشتر:  انواع داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

شمارش کامل سلول های خونی

پزشک ممکن است از شمارش کامل خون برای تعیین سطح گلبول های سفید استفاده کند.

اگر میزان گلبول های سفید خون پایین تر از حد معمول باشد، ممکن است نشان دهنده این باشد که فعالیت ایمنی بدن شخص کاهش یافته است که می تواند در نتیجه شرایط مشابه HIV ( ایدز) و یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی رخ دهد. تولید غیر طبیعی سلول های خونی نیز از ویژگی های برخی سرطان ها مانند سرطان خون و لنفوم است. تعدادی از شرایط، که به طور جمعی به عنوان اختلالات میلو پرولیفراتیو شناخته می شوند، می توانند در مغز استخوان بوجود آیند به گونه ای که باعث تولید تعداد زیادی سلول خون نابالغ و عدم تعادل سلول های خونی می شود. اختلالات میلو پرولیفراتیو شرایط نادری است که ممکن است بدخیم شود.

علائم تغییرات گلبول های سفید خون

علائم دقیق شمارش گلبول های سفید خون بالا به شرایط یا عامل ایجاد کننده آن ها بستگی دارد. نوسانات در تعداد سلول های خون ممکن است به هیچ وجه علائمی ایجاد نکند.

مطالعه بیشتر: گلبول سفید در ادرار

تشخیص تغییرات گلبول های سفید خون

پزشک می تواند بعد از توجه به علائم، از آزمایش خون برای ارزیابی تعداد گلبول های سفید خون استفاده کند، و آزمایشات و معاینات بیشتر اغلب برای مشخص کردن علت دقیق مشکل، لازم است. تکنسین آزمایشگاه برای بررسی تعداد WBC  باید از خون شما  نمونه گیری کند. این نمونه خون یا از وریدی در بازوی و یا  پشت دست شما  تهیه می شود. گرفتن خون فقط چند دقیقه طول می کشد و ممکن است ناراحتی جزئی را ایجاد کند.

تکنسین ابتدا محل سوزن را با پنبه الکل ضدعفونی می کند تا میکروب ها را از بین ببرد و سپس یک شریان بند را در قسمت بالای بازو می بندد. شریان بند باعث می شود تا خون رگ را پر کند، و گرفتن خون راحت تر شود. تکنیسین هنگام کشیدن خون از کودکان خردسال و نوزادان از تکنیک متفاوتی استفاده می کنند: آنها ابتدا پوست را با لانکت (یک سوزن قلاب دار) سوراخ می کنند و سپس از نوار تست یا یک ویال کوچک برای جمع آوری خون استفاده می کنند.

نتایج برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می شود.

مطالعه بیشتر: آزمایش خون و 10 مورد از مهمترین آن

عوارض شمارش گلبول های سفید خون

گرفتن خون یک روش ساده است و عوارض آن بسیار نادر است.

گرفتن خون از  رگ های كوچك  افراد می تواند دشوار باشد. ممکن است تکنسین آزمایشگاه نتواند رگ را پیدا کند، یا هنگامی که سوزن در بازو یا دست قرار دارد، مجبور شود سوزن را به منظور گرفتن خون حرکت دهد که باعث درد شدید یا احساس خستگی شود.

عوارض نادر شامل موارد زیر است:

• عفونت در محل سوزن
• خون ریزی بیش از حد
• سنگ کوب
• خون ریزی زیر پوست (هماتوم)

درخواست آزمایش خون در منزل در هر ساعت از شبانه روز

آماده سازی برای شمارش گلبول های سفید خونی

گرفتن خون برای شمارش تعداد  WBC نياز به آماده سازي خاصي ندارد. شما به سادگی یک قرار ملاقات با پزشکتان تعیین می کنید یا در یک آزمایشگاه پزشکی محلی مراجعه می کنید. برخی از داروهای خاص می توانند با نتایج آزمایشگاه شما تداخل داشته و تعداد WBC را کاهش داده یا افزایش دهند.

داروهایی که ممکن است نتایج آزمایش را تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از:

• کورتیکواستروئیدها
• کینیدین
• هپارین
• کلوزاپین
• آنتی بیوتیک ها
• آنتی هیستامین ها
• دیورتیک ها
• ضد تشنج
• سولفونامیدها
• داروهای شیمی درمانی

قبل از اینکه آزمایش خون گرفته شود، درمورد تمام داروهای تجویز شده و غیر نسخه ای که در حال حاضر مصرف می کنید، به پزشکتان

 نتایج حاصل از شمارش گلبول های سفید خونی

نتایج آزمایش غیرطبیعی با اعداد بالا یا پایین تر از حد طبیعی برای سن شما طبقه بندی می شوند.

شمارش کم یا زیاد WBC می تواند به یک اختلال خونی یا وضعیت پزشکی دیگر اشاره کند. برای شناسایی علت دقیق تعداد زیاد یا کم تعداد WBC، پزشک چندین عامل مانند: لیست داروهای فعلی، علائم و سابقه پزشکی را در نظر می گیرد.

کاهش تعداد گلبول های سفید خون

لوکوپنی اصطلاح پزشکی است که برای توصیف تعداد کم WBC استفاده می شود. تعداد کم می تواند توسط:

• اچ آی وی (ایدز)
• اختلالات خود ایمنی
• اختلالات یا آسیب به  مغز و استخوان
• لنفوم (سرطان خونی)
• عفونت های شدید
• بیماری های کبدی و طحال
• لوپوس (نوعی بیماری پوستی)
• پرتو درمانی
• برخی از داروها مانند آنتی بیوتیک ها

پس از تشخیص علت کاهش یا افزایش تعداد WBC و توصیه یک برنامه درمانی، پزشکتان به طور دوره ای انجام آزمایش گلبول سفید خون را به طور مکرر برای شما تجویز می کند. 

اگر تعداد WBC شما کاهش یابد، این نشان می دهد که وضعیت شما بدتر شده است.

اگر تعداد WBC شما محدوده طبیعی را نشان داد، معمولاً این نشان دهنده این است، که درمان موثر بوده است.